شري دسم گرنتھ

صفحو - 980


ਤਾ ਪਾਛੈ ਜਾਲੰਧਰ ਮਾਰਿਯੋ ॥
taa paachhai jaalandhar maariyo |

اهڙيءَ طرح هن هن جي عفت کي تباهه ڪيو ۽ پوءِ جالنڌر کي قتل ڪيو.

ਬਹੁਰੋ ਰਾਜ ਆਪਨੋ ਲਿਯੋ ॥
bahuro raaj aapano liyo |

پوءِ پنهنجي سلطنت حاصل ڪيائين.

ਸੁਰ ਪੁਰ ਮਾਝ ਬਧਾਵੋ ਕਿਯੋ ॥੨੯॥
sur pur maajh badhaavo kiyo |29|

ان کان پوء هن پنهنجي بادشاهي حاصل ڪئي ۽ آسمان ۾ عزت حاصل ڪئي (29).

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਇਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸੌ ਬਿਸਨ ਜੂ ਬ੍ਰਿੰਦਾ ਕੋ ਸਤ ਟਾਰਿ ॥
eih charitr sau bisan joo brindaa ko sat ttaar |

اهڙي فريب کيڏي، وشنو برندا جي عفت جي ڀڃڪڙي ڪئي،

ਆਨਿ ਰਾਜ ਅਪਨੋ ਲਯੋ ਜਾਲੰਧਰ ਕਹ ਮਾਰਿ ॥੩੦॥੧॥
aan raaj apano layo jaalandhar kah maar |30|1|

۽ پوءِ جالنڌر کي ناس ڪري پنهنجي سلطنت برقرار رکيائين.(30)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਬੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੨੦॥੨੩੬੨॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane purakh charitre mantree bhoop sanbaade ik sau beesavo charitr samaapatam sat subham sat |120|2362|afajoon|

120 هين مثال مبارڪ ڪرتر جي راجا ۽ وزير جي گفتگو، خيرات سان مڪمل. (120) (2360)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਜਹਾਗੀਰ ਜਬ ਤਖਤ ਸੁਹਾਵੈ ॥
jahaageer jab takhat suhaavai |

جڏهن جهانگير تخت تي ويٺو هو

ਬੁਰਕਾ ਪਹਿਰਿ ਨਾਰਿ ਇਕ ਆਵੈ ॥
burakaa pahir naar ik aavai |

جڏهن (شهنشاهه) جهانگير پنهنجي درٻار ۾ ويٺو هو ته هڪ عورت پردي ۾ آئي.

ਖੀਸੇ ਕਾਟਿ ਬਹੁਨ ਕੇ ਲੇਈ ॥
kheese kaatt bahun ke leee |

(هوءَ) گھڻن جا کيسي ڪٽيندي هئي،

ਨਿਜ ਮੁਖ ਕਿਸੂ ਨ ਦੇਖਨ ਦੇਈ ॥੧॥
nij mukh kisoo na dekhan deee |1|

هن ڪيترن ئي ماڻهن جي کيسي ورتي ۽ ڪڏهن به پنهنجو منهن نه ڏيکاريو (1)

ਤਾ ਕੋ ਭੇਦ ਏਕ ਨਰ ਪਾਯੋ ॥
taa ko bhed ek nar paayo |

هڪ ماڻهوءَ کي پنهنجو راز معلوم ٿيو.

ਔਰ ਨ ਕਾਹੂੰ ਤੀਰ ਜਤਾਯੋ ॥
aauar na kaahoon teer jataayo |

هڪڙي ماڻهوءَ اهو راز معلوم ڪيو پر ڪنهن کي به نه ٻڌايو.

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਆਈ ਤ੍ਰਿਯ ਜਾਨੀ ॥
praat bhe aaee triy jaanee |

صبح جو (اُن) عورت کي ايندي ڏٺو

ਚਿਤ ਕੇ ਬਿਖੈ ਇਹੈ ਮਤਿ ਠਾਨੀ ॥੨॥
chit ke bikhai ihai mat tthaanee |2|

ٻئي ڏينهن صبح جو جڏهن هن کيس اندر ايندي ڏٺو، ته هن هڪ طريقو ٺاهيو (2)

ਪਨਹੀ ਹਾਥ ਆਪਨੇ ਲਈ ॥
panahee haath aapane lee |

(هن) جوتا هٿ ۾ کنيو

ਅਧਿਕ ਮਾਰਿ ਤਾ ਤ੍ਰਿਯ ਕੌ ਦਈ ॥
adhik maar taa triy kau dee |

هن پنهنجو جوتا ڪڍي هن کي مارڻ شروع ڪيو،

ਸਤਰ ਛੋਰਿ ਆਈ ਕ੍ਯੋਨ ਚਾਰੀ ॥
satar chhor aaee kayon chaaree |

(هو چوندو رهيو ته) تار (پردو) ڇڏي هتي ڇو آيو آهين

ਜੂਤਿਨ ਸੌ ਕਮਰੀ ਕਰਿ ਡਾਰੀ ॥੩॥
jootin sau kamaree kar ddaaree |3|

ائين چئي، ”گهر مان ڇو آيو آهين،“ هن کيس بيهوش ڪري ڇڏيو (3)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਕਮਰੀ ਕੈ ਜੂਤਿਨ ਦਈ ਭੂਖਨ ਲਏ ਉਤਾਰਿ ॥
kamaree kai jootin dee bhookhan le utaar |

هن کي سخت ڌڪ هڻي، هن جا زيور کڻي ويا،

ਕਿਹ ਨਿਮਿਤ ਆਈ ਇਹਾ ਐਸੇ ਬਚਨ ਉਚਾਰਿ ॥੪॥
kih nimit aaee ihaa aaise bachan uchaar |4|

رڙ ڪري چيائين، ”تون هتي ڇو آيو آهين؟“ (4)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي.

ਸਭਹੂੰ ਇਹੈ ਚਿਤ ਮੈ ਜਾਨੀ ॥
sabhahoon ihai chit mai jaanee |

هر ڪو پنهنجي ذهن ۾ اها ڳالهه سمجهي ويو

ਤਾ ਕੀ ਨਾਰਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਪਹਿਚਾਨੀ ॥
taa kee naar triyaa pahichaanee |

ماڻهو سمجهندا هئا ته هوءَ پنهنجي زال هئي،

ਬਿਨੁ ਪੂਛੇ ਪਤਿ ਕੇ ਕ੍ਯੋਨ ਆਈ ॥
bin poochhe pat ke kayon aaee |

هوءَ پنهنجي مڙس کان پڇڻ کان سواءِ ڇو آئي آهي؟

ਜਾ ਤੇ ਆਜੁ ਮਾਰਿ ਤੈਂ ਖਾਈ ॥੫॥
jaa te aaj maar tain khaaee |5|

جيڪو هن جي اجازت کان سواءِ گهر کان ٻاهر نڪتو ۽ مارڻ لڳو (5)

ਜਬ ਲੌ ਤਾਹਿ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਸੁਧਿ ਆਈ ॥
jab lau taeh triyeh sudh aaee |

جنهن وقت عورت کي هوش آيو،

ਤਬ ਲੌ ਗਯੋ ਵਹ ਪੁਰਖ ਲੁਕਾਈ ॥
tab lau gayo vah purakh lukaaee |

جڏهن عورت کي هوش آيو ته هو اتان هليو ويو هو.

ਤਾ ਤੇ ਤ੍ਰਸਤ ਨ ਤਹ ਪੁਨਿ ਗਈ ॥
taa te trasat na tah pun gee |

ان جي ڊپ کان هوءَ وري (اتي) نه وئي.

ਚੋਰੀ ਕਰਤ ਹੁਤੀ ਤਜਿ ਦਈ ॥੬॥
choree karat hutee taj dee |6|

ان کان ڊڄي هوءَ وري اتي نه آئي ۽ چوري ڪرڻ ڇڏي ڏي.(6) (1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਇਕੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੨੧॥੨੩੬੮॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane purakh charitre mantree bhoop sanbaade ik sau ikeesavo charitr samaapatam sat subham sat |121|2368|afajoon|

121 هين مثال مبارڪ ڪرتر جي راجا ۽ وزير جي گفتگو، خيرات سان مڪمل. (121) (2366)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਅਭੈ ਸਾਡ ਰਾਜਾ ਇਕ ਭਾਰੋ ॥
abhai saadd raajaa ik bhaaro |

اتي هڪ وڏو بادشاهه هو، جنهن جو نالو ابهي ساند هو.

ਕਹਲੂਰ ਕੇ ਦੇਸ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥
kahaloor ke des ujiyaaro |

ابائي سانڌ ڪلهوڙي ملڪ جو هڪ مهذب راجا هو.

ਖਾਨ ਤਤਾਰ ਖੇਤ ਤਿਨ ਮਾਰਿਯੋ ॥
khaan tataar khet tin maariyo |

هن جنگ ۾ تاتار خان کي قتل ڪيو

ਨਾਕਨ ਕੋ ਕੂਆ ਭਰ ਡਾਰਿਯੋ ॥੧॥
naakan ko kooaa bhar ddaariyo |1|

هن جنگ ۾ تاتار خان کي قتل ڪري سندس نڪ ڪٽي ڇڏيو هو.(1)

ਤਾ ਪੈ ਚੜੇ ਖਾਨ ਰਿਸਿ ਭਾਰੇ ॥
taa pai charre khaan ris bhaare |

خان صاحب مٿس ناراض ٿي ويا

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਿਨ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥
bhaat bhaat tin nripat sanghaare |

ناراض ٿي ڪيترن خانن مٿس چڙهائي ڪئي ۽ ڪيترن ئي راجائن جو قتل عام ڪيو.

ਹਾਰੇ ਸਭੈ ਉਪਾਇ ਬਨਾਯੋ ॥
haare sabhai upaae banaayo |

جڏهن سڀني کي شڪست ڏني وئي، هڪ ماپ ورتو ويو.

ਛਜੂਅਹਿ ਗਜੂਅਹਿ ਖਾਨ ਬੁਲਾਯੋ ॥੨॥
chhajooeh gajooeh khaan bulaayo |2|

لڙائي ۾ جاني نقصان جي باوجود، چاجو ۽ گجو خانن کي سڏيائون.(2)

ਕਾਖ ਬਿਖੈ ਕਬੂਤਰ ਇਕ ਰਾਖਿਯੋ ॥
kaakh bikhai kabootar ik raakhiyo |

هن پنهنجي بغل ۾ ڪبوتر رکيو

ਤਿਨ ਸੌ ਬਚਨ ਬਕਤ੍ਰ ਤੇ ਭਾਖਿਯੋ ॥
tin sau bachan bakatr te bhaakhiyo |

هن (خان) جيڪو ڪبوتر کي هٿ هيٺ رکندو هو، اعلان ڪيو ته:

ਯਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਜੁ ਬੁਰਾ ਕੋਊ ਕਰਿ ਹੈ ॥
yaa nrip ko ju buraa koaoo kar hai |

هن بادشاهه کي ڪير نقصان پهچائيندو،

ਤਾ ਕੋ ਪਾਪ ਮੂਡ ਇਹ ਪਰਿ ਹੈ ॥੩॥
taa ko paap moodd ih par hai |3|

”جيڪو به جسم راجا سان خراب سلوڪ ڪندو، ان تي لعنت ڪئي ويندي“ (3)

ਯਹ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਮਾਨਿ ਤੇ ਗਏ ॥
yah sun bachan maan te ge |

اها ڳالهه ٻڌڻ کان پوءِ سڀ راضي ٿيا

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਚੀਨਤ ਭਏ ॥
bhed abhed na cheenat bhe |

انهيءَ ڳالهه تي هو راضي ٿي ويا، پر راز نه ڄاڻندا هئا.