DOHRA
بيشمار ديوتا مارجي ويا ۽ بيشمار خوف ۾ ڀڄي ويا.
سڀ (باقي) ديوتا، شيو تي غور ڪندي، ڪيلاش جبل ڏانهن ويا.
ڀوتن ديوتا جا سڀ گھر ۽ دولت کسي ورتي.
انهن کي ديوتائن جي شهر مان ڪڍي ڇڏيو، ديوتا پوءِ شيوا جي شهر ۾ اچي رهڻ لڳا.20.
ڪيترن ڏينهن کان پوءِ ديوتا اتي غسل ڪرڻ آيا.
سڀني ديوتائن، مقرر ڪيل طريقي موجب، کيس سجدو ڪيو.
ريختا
ديوتائن ديويءَ کي پنهنجا سڀ واقعا ٻڌائيندي چيو ته راکشس مهيشورا سندن سموري رهائش تي قبضو ڪري ورتو آهي.
چيائون ته اي ماءُ، تون جيڪو چاهين ڪرين، اسان سڀ تنهنجي پناهه وٺڻ آيا آهيون.
مهرباني ڪري اسان کي اسان جون منزلون واپس ڏي، اسان جي مصيبت کي دور ڪر ۽ انهن شيطانن کي مال ۽ دولت کان خالي ڪر. هي هڪ تمام وڏو ڪم آهي جيڪو صرف توهان کي پورو ڪري سگهجي ٿو.
ڪتي کي ڪو به نه ماريندو آهي ۽ نه ئي خراب ڳالهائيندو آهي، صرف ان جي مالڪ کي ملامت ۽ ملامت ڪئي ويندي آهي.
DOHRA
اهي ڳالهيون ٻڌي چانڊڪا جي دل ۾ ڏاڍي ڪاوڙ آئي.
هن چيو ته مان سڀني ڀوتن کي ناس ڪري ڇڏيندس، وڃي شيو جي شهر ۾ رهي.
جڏهن ڀوتن کي ناس ڪرڻ جو خيال چانڊئي ڏنو هو
شينهن، شنخ ۽ ٻيا سڀ هٿيار ۽ هٿيار پاڻ وٽ آيا.
ائين لڳي رهيو هو ته موت پاڻ جنم ورتو هو ته شيطانن کي تباهه ڪرڻ لاءِ.
شينهن، جيڪو دشمنن کي وڏي تڪليف پهچائي ٿو، ديوتا چانڊئي جو گاڏو بڻجي ويو. 25.
سويا
شينهن جو خوفناڪ روپ هاٿي جهڙو آهي، هو وڏي شينهن جهڙو طاقتور آهي.
شينهن جا وار تيرن وانگر آهن ۽ زرد جبل تي وڌندڙ وڻن وانگر ظاهر ٿيندا آهن.
شينهن جي پٺيءَ واري لڪير جبل تي جمنا جي وهڪري وانگر نظر اچي ٿي، ۽ سندس بدن تي ڪارا وار ائين نظر اچن ٿا، جيئن ڪيتڪي جي گل تي ڪارا ماکڙا.
26. مختلف سڻڀي عضوا لڳي رهيا آهن ته بادشاهه پرٿي پنهنجي پوري طاقت سان پنهنجي ڪمان کي بلند ڪري جبلن کي زمين کان الڳ ڪري ڇڏيو.
DOHRA
گونگ، گدا ترشول، تلوار، شنک، ڪمان ۽ تير
خوفناڪ ڊسڪ سان گڏ - ديوي اهي سڀئي هٿيار پنهنجي هٿن ۾ وٺي، انهن ماحول کي گرميء جي سج وانگر ٺاهيو آهي. 27.
چانڊڪا سخت ڪاوڙ ۾ هٿيار هٿ ۾ کنيا
۽ ڀوتن جي شهر جي ڀرسان، هن جي گونگ جو خوفناڪ آواز بلند ڪيو. 28.
گونگن جو بلند آواز ٻڌي، شينهن ۽ ڀوتن تلوارون کڻي ميدان جنگ ۾ داخل ٿي ويا.
اهي وڏي تعداد ۾ وڏي تعداد ۾ آيا ۽ جنگ ڪرڻ لڳا.
ڀوتارن جي پنجيتاليهه پدم لشڪر پنهنجن چئن ڀاڱن سان سينگاريل هئي.
ڪي کاٻي پاسي ۽ ڪي ساڄي پاسي ۽ ڪي ويڙهاڪ بادشاهه سان گڏ.30.
پنجويهه پدم جو سڄو لشڪر ڏهن، پندرهن ۽ ويهن ۾ ورهايل هو.
ساڄي پاسي پندرهن، کاٻي پاسي کان ڏهه، بادشاهه سان گڏ ويهه.
سويا
اهي سڀ ڪارا ڀوت ڊوڙيا ۽ چانڊڪا جي اڳيان اچي بيٺا.
وڌايل ڪمانن سان تير کڻي، ڪيترن ئي دشمنن وڏي ڪاوڙ ۾ شينهن تي حملو ڪيو.
پاڻ کي سڀني حملن کان بچائيندي، ۽ سڀني دشمنن کي چيلينج ڪندي، چانڊڪا انهن کي ختم ڪري ڇڏيو.
جيئن ارجن ڪڪرن کي ڊاهي ڇڏيو هو، جيڪو خنداو ٻيلي کي باهه کان بچائڻ لاء آيو هو.
DOHRA
هڪ ڀوت غصي سان گهوڙي تي چڙهي ويو
ديوتا جي اڳيان هليو ويو جيئن چراغ جي اڳيان.
سويا
ڀوتن جي انهيءَ طاقتور سردار ڏاڍي ڪاوڙ ۾ پنهنجي تلوار ميان مان ڪڍي.
هن هڪ ڌڪ چانڊئي کي ڏنو ۽ ٻيو وار شينهن جي مٿي تي.
چانڊئي، پاڻ کي سڀني ڌڪن کان بچائيندي، ڀوت کي پنهنجي طاقت واري ٻانهن ۾ پڪڙي کيس زمين تي اڇلائي ڇڏيو.
جيئن ڌوٻي نديءَ جي ڪنڌيءَ تي ڪاٺ جي تختيءَ تي ڌوٻيءَ ۾ ڪپڙن کي پٽي ٿو.
DOHRA