تو برهما جو نالو پڙهيو ۽ شيولنگم قائم ڪيو، پوءِ به توکي ڪو به بچائي نه سگهيو.
تو لکين ڏينهن تائين لکين تپشون ڏٺيون، پر تو کي ان جو بدلو نه ملي سگهيو، ايتري قدر جو هڪ ڍڳي جي قيمت به نه ملي سگهي.
دنياوي خواهشن جي پورائيءَ لاءِ جيڪو منتر پڙهيو وڃي ٿو، ان مان ڪو به فائدو نه ٿو ٿئي ۽ اهڙو ڪو به منتر ڪل جي ڌڪ کان بچائي نٿو سگهي.
تون ڇو ٿو ڪوڙي تپش ۾ مصروف آهين، ڇو ته اُهي هڪ ڍڳي جو به فائدو نه آڻيندا.
جيڪي (ڪال جي) ڌڪ کان پاڻ کي بچائي نٿا سگهن، سي ڪيئن توکي بچائيندا؟
اهي سڀ غضب جي ٻرندڙ باهه ۾ لٽڪيل آهن، تنهن ڪري اهي توهان کي به ساڳيءَ طرح لٽڪائيندا.
اي بيوقوف! هاڻي پنهنجي ذهن ۾ رڙيون ڪر؛ ڪامل جي فضل کان سواءِ ٻيو ڪو به ڪم نه ايندو.
اي بيوقوف جانور! تون ان کي نه سڃاڻين، جنهن جي شان ٽن جهانن ۾ ڦهليل آهي.
تون انهن کي خدا سمجهي پوڄي ٿو، جن جي لمس سان تو کي آخرت کان پري ٿي وڃڻو آهي.
تون پرمارٿ جي نالي تي اهڙا گناهه ڪري رهيو آهين جو انهن کي ڪرڻ سان وڏا گناهه شرمسار ٿين.
اي بيوقوف! رب جي پيرن ۾ ڪر، رب نه آهي پٿر جي بتن ۾.99.
خاموشيءَ سان، غرور کي ڇڏي ڏيڻ، گس اختيار ڪرڻ ۽ مٿو ڍڪڻ سان رب جي معرفت حاصل نه ٿي ڪري سگهجي.
سخت تپش لاءِ ڪنٿي (ڪٺ مان ٺهيل مختلف قسمن جي ننڍڙن ننڍڙن موتين جو هار يا پانڌيئڙن يا بزرگن پاران پائڻ سان) يا مٿي تي مٽيءَ جي وارن جي ڳنڍ ٺاهي هن کي محسوس نٿو ڪري سگهجي.
غور سان ٻڌ، مان ترٿ ٿو چوان، تون رب جي پناهه ۾ وڃڻ کان سواءِ مقصد حاصل نه ڪري سگهندين، جيڪو هميشه غريبن تي رحم ڪندڙ آهي.
خدا کي صرف محبت سان محسوس ڪري سگهجي ٿو، هو طواف سان راضي نه آهي. 100.
جيڪڏهن سڀئي براعظم ڪاغذ ۽ ست سمنڊ مس ۾ تبديل ٿي وڃن
سڀني ٻوٽن کي ڪٽڻ سان، قلم کي لکڻ لاءِ ٺاهي سگهجي ٿو
جيڪڏهن سرسوتي ديوي کي (تعظيم جي) ڳالهائيندڙ بڻايو وڃي ۽ گنيشا لکين سالن تائين هٿن سان لکڻ لاءِ موجود هجي.
تڏهن به اي خدا! اي تلوار سان ڀريل ڪال! دعا کان سواءِ ڪو به توکي ٿورڙو به راضي نٿو ڪري سگهي.101.
هتي بچيتار ناٽڪ جو پهريون باب ”سري ڪال“ جي تعريف جي عنوان سان ختم ٿئي ٿو.
آٽو بايوگرافي
چوپي
اي رب! تنهنجو ساراهه عظيم ۽ لامحدود آهي،
ڪو به ان جي حدن کي سمجهي نه سگهيو.
اي خدا جا خدا ۽ بادشاهن جا بادشاهه،
رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَالْحَمِيْنِ .1.
DOHRA
گونگو ڇھ شاستر ٿو چوي ۽ پاڳل جبل تي چڙھي ٿو.
انڌو ڏسندو ۽ ٻوڙو ٻُڌندو، جيڪڏهن ڪلهه مهربان ٿئي.2.
چوپي
اي خدا! منهنجي عقل بيوقوف آهي.
تنهنجي حمد ڪيئن بيان ڪري؟
مون وٽ تنهنجي ساراهه ڪرڻ لاءِ ڪافي لفظ نه آهن،
تون پاڻ هن روايت کي بهتر ڪر. 3.
هي حشر ڪهڙي حد تائين (تنهنجي ساراهه) بيان ڪري سگهي ٿو؟
تون پاڻ پنهنجي عظمت کي بهتر ڪري سگهين ٿو.
جيئن پٽ پنهنجي پيءُ جي ولادت بابت ڪجهه نٿو چئي سگهي
پوءِ ڪيئن ٿو پڌرو تنهنجو اسرار.4.
تنهنجي عظمت فقط تنهنجي آهي
اهو ٻين طرفان بيان نٿو ڪري سگهجي.
اي رب! رڳو تون ئي ڄاڻين ٿو پنهنجا ڪم.
تنهنجي بلنديءَ جي ڪمن کي بيان ڪرڻ جي طاقت ڪنهن کي آهي؟ 5.
تو شيشنگا جا هڪ هزار ڍاڪا ٺاهيا آهن
جنهن ۾ ٻه هزار زبانون آهن.
هو اڄ تائين تنهنجا لاتعداد نالا پڙهي رهيو آهي
تنهن هوندي به هن کي تنهنجي نالن جي پڇاڙي جي خبر ناهي.
توهان جي ڪمن جي باري ۾ ڇا ٿو چئي سگهجي؟
اُن کي سمجھڻ وقت به ماڻهو حيران ٿي ويندو آهي.
تنهنجو لطيف روپ ناقابل بيان آهي
(تنھنڪري) مان تنھنجي لازوال صورت بابت ڳالھايان ٿو.
جڏهن مان تنهنجي پياري عقيدت جو مشاهدو ڪندس
پوءِ مان شروع کان وٺي تنهنجا سڀ قصا بيان ڪندس.
هاڻي مان پنهنجي زندگيءَ جي ڪهاڻي بيان ڪريان ٿو
سوڍي (هن دنيا ۾) ڪيئن وجود ۾ آيو.
DOHRA
پنهنجي ذهن جي توجهه سان، مان پنهنجي پراڻي ڪهاڻي مختصر طور بيان ڪريان ٿو.
پوءِ ان کان پوءِ تمام تفصيل سان بيان ڪندس.9.
چوپي
شروعات ۾ جڏهن ڪال دنيا پيدا ڪئي
اهو اومڪار (هڪ رب) طرفان وجود ۾ آيو هو.
ڪالھ سائين پهريون بادشاهه هو
جيڪو بي انتها طاقت ۽ عظيم خوبي وارو هو.10.
ڪلڪيٽ ٻيو بادشاهه ٿيو
۽ ڪرباراس، ٽيون.
ڪلھوج چوٿون کنيو ھو
جنهن مان سڄي دنيا پيدا ٿي. 11.
جنهن جو (جسم) هزار اکين سان سينگاريل آهي.
کيس هزار اکيون ۽ هزار پير هئا.
هو شيشنگا تي سمهي رهيو
ان ڪري کيس شيشا جو مالڪ سڏيو ويو.12.
هن جي ڪنن مان هڪ رطوبت
ماڌو ۽ ڪيتاب وجود ۾ آيا.