برهمڻ جا اهي لفظ ٻڌي بادشاهه اٿي بيٺو.
هن پنهنجي پيءُ جي موت لاءِ نانگ جي قرباني ۽ دشمني کي ڇڏي ڏنو.
هن وياس کي پنهنجي ويجهو سڏيو ۽ صلاح مشورو شروع ڪيو.
وياس ويد جو وڏو عالم ۽ گرامر جو ڄاڻو هو.11.179.
بادشاهه ٻڌو هو ته ڪشيءَ جي بادشاهه کي ٻه نياڻيون آهن
جيڪي سماج جا سڀ کان خوبصورت ۽ رونق هئا.
هن اتي وڃڻ ٿي چاهيو ته جيئن زبردست ظالم کي قتل ڪري کين فتح ڪري.
12.180. پوءِ اُٺن سان ڀريل (ان شھر ڏانھن) روانو ٿيو.
فوج تيز هوا وانگر اوڀر طرف وڌي وئي.
ڪيترن ئي هيروز سان، پرعزم ۽ هٿياربندن کي برداشت ڪرڻ،
ڪاشي جي راجا پاڻ کي پنهنجي قلعي ۾ لڪايو،
جنهن کي جنميجا جي لشڪر گهيرو ڪيو هو، هن فقط شيو جي توجهه ڪئي.13.181.
جنگ زور شور سان شروع ٿي، هٿيارن سان ڪيترائي قتل ٿيا
۽ هيرو، ٽڪر ۾ ڪٽي، ميدان ۾ ڪري پيو.
ويڙهاڪن کي خونريزي جو تجربو ٿيو ۽ رت سان ڀريل پنهنجن ڪپڙن سان ڪري پيا.
انهن کي اڌ ۾ ورهايو ويو هو ته شيوا جي سوچ ۾ مداخلت ڪئي وئي هئي.14.182.
ڪيترائي نامور ڪشتري ميدان جنگ ۾ مارجي ويا.
ڪيٽل ڊرم ۽ ترنم جا خوفناڪ آواز گونجڻ لڳا.
ويڙهاڪن جا ويڙهاڪ نعرا هڻي رهيا هئا ۽ واعدا به ڪري رهيا هئا ۽ گوليون به هڻي رهيا هئا.
15.183.15.183 ٽنگون ۽ مٿو، ۽ جسم تيرن سان سوراخ ٿي ويا.
شافٽ فولاد جي آرمر ۾ داخل ٿي رهيا هئا
۽ هيرو ويڙهاڪن ٻين جي غرور کي تباهه ڪري رهيا هئا.
لاشن ۽ هٿيارن کي ڪٽيو پيو وڃي ۽ مکين کي لتاڙيو پيو وڃي
۽ هٿيارن جي ڌماڪي سان، دلير ويڙهاڪ گري رهيا هئا.16.184.
ڪاشي جو راجا فتح ٿي ويو ۽ سندس سڀ لشڪر ناس ٿي ويو.
هن جي ٻنهي ڌيئرن جي شادي جنميجا سان ٿي، جنهن کي ڏسي ٽن اکين وارو ديوتا شيو لڄي ٿي ويو.
پوءِ ٻنهي بادشاهن ۾ دوستي ٿي، فتح ڪيل بادشاهي واپس ڪئي وئي،
ٻنهي بادشاهن جي وچ ۾ دوستي پيدا ٿي ۽ سندن سڀ ڪم مناسب نموني سان طئي ٿي ويا.17.185.
بادشاهه جنميجا کي پنهنجي ڏاج ۾ هڪ منفرد نوڪر ملي،
جيڪو تمام گهڻو سکيل ۽ نهايت سهڻو هو.
کيس هيرا، ڪپڙا ۽ ڪاري ڪن جا گهوڙا به مليا
هن کي سفيد رنگ جا هاٿي به مليا جن ۾ داڻا هئا.18.186.
سندس شادي تي بادشاهه ڏاڍو خوش ٿيو.
سڀ برهمڻ هر قسم جي اناج مان راضي ٿي ويا.
بادشاهه خيرات ۾ مختلف هاٿي ڏنائين.
سندس ٻنهي زالن مان ٻه خوبصورت پٽ پيدا ٿيا.19.187.
(هڪ ڏينهن) بادشاھه ان ڪمال نوڪر کي ڏٺو.
هن کي ائين محسوس ٿيو ڄڻ چنڊ مان چنڊ جي روشني نڪري آئي آهي.
هن کيس خوبصورت روشنيءَ جي روشنيءَ ۽ سکيا جي چرپر وانگر سمجهيو
يا لوطس جي اندروني جلال پاڻ کي ظاهر ڪيو آهي.20.188.
ائين لڳي رهيو هو ڄڻ هوءَ گلن جو هار هجي يا چنڊ
مالتي جو گل هجي يا پدمني جو،
يا ٿي سگهي ٿي رتي (محبت جي ديوتا جي زال) يا ٿي سگهي ٿي گلن جي شاندار چرپر.
چمپا (Michela champacca) جي گلن جي خوشبوءِ سندس عضون مان وهي رهي هئي.21.189.
ائين پئي لڳو ڄڻ ڪا آسماني ڇوڪري ڌرتيءَ تي گهمي رهي آهي،
يا ڪا يڪشا يا ڪِنار عورت پنهنجي لذت ۾ مصروف هئي،
يا ديوتا شيو جو نطفه نوجوان ڇوڪريءَ جي روپ ۾ گم ٿي ويو هو،
يا پاڻيءَ جا ڦڙا لوٽس جي پتيءَ تي رقص ڪري رهيا هئا.22.190.