۽ راج پنهنجي عاشق کي وٺي ويو. هن قسم جي راند کيڏيو. 12.
هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 167 هين باب سري چرتروپاخيان جي تريا چارترا جي، سڀ خير آهي. 167.3308. هلي ٿو
ٻٽي
اولهه (ملڪ) ۾ رن منڊن سنگهه نالي هڪ راجا هو
جنهن کي ملڪ جا بادشاهه اٺ ڪلاڪ پوڄا ڪندا هئا. 1.
انهيءَ راجا جي زال جوتي متي نالي هڪ مهذب عورت هئي.
هن جهڙي ٽن ماڻهن ۾ ڪا به راج ڪماري نه هئي. 2.
چوويهه:
(هڪ ڀيري) بادشاهه وٽ هڪ فاحشي (پتر) آئي.
(هوءَ ڏاڍي سهڻي هئي) ڄڻ ته فنڪار هن کي پنهنجي هٿن سان ٺاهيو هجي.
بادشاهه هن سان پيار ۾ پئجي ويو
۽ راڻيءَ دل کان وسري وئي. 3.
ٻٽي
پوءِ راڻي ڏاڍي پريشان ٿي
جڏهن هن ٻڌو ته بادشاهه طوائف تي ناراض ٿيو. 4.
چوويهه:
خبر ملڪ ۾ پهچي وئي
ته بادشاهه طوائف تي مگن آهي.
(پوءِ) سڄي ملڪ مان عورتون آيون
۽ آيو ۽ بادشاهه جي شهر کي سينگاريو. 5.
ٻٽي
تڏهن راڻيءَ کي ڪاوڙ اچي ويئي ۽ منهن تي چپ ڪري ويهي رهي (۽ سوچڻ لڳي)
بادشاهه طوائفن ۾ ڦاسي پيو آهي، (هاڻي) اسان کي ڪير سنڀاليندو. 6.
چوويهه:
هاڻي اچو ته اهڙي ڪوشش ڪريون،
جنهن سان انهن سڀني طوائفن کي قتل ڪيو وڃي.
(انهن طوائفن سان) بادشاھه جي سامهون محبت ڏيکاري
پر اچو ته ٺڳيءَ سان (انهن جي موجودگيءَ جي) وڏي تڪرار کي ختم ڪريون. 7.
(هو) طوائفن سان تمام گهڻو پيار ڪندو هو
۽ سڀني کي تمام گهڻو ڏنو.
(۽ هوءَ پنهنجي وات سان چوي ٿي ته) جنهن کي اسان جو بادشاهه پيار ڪري ٿو،
هوءَ اسان کي انسانن کان وڌيڪ پياري آهي. 8.
اهي ڳالهيون ٻڌي بادشاهه ڀرجي ويو
۽ (ڪجهه قسم جو) ڳجهو راز سمجهي نه سگهيو.
(مان سوچڻ لڳس ته) جنهن کي مان ايترو پيار ڪريان ٿو،
راڻي انهن جي حفاظت ڪري ٿي. 9.
ٻٽي
(بادشاهه) طوائف سميت سڀني راڻين کي پاڻ وٽ سڏيو
۽ انهن کان گيت ڳائي تمام گهڻي خوشي حاصل ڪئي. 10.
چوويهه:
بادشاهه هر روز ان قسم جو ڪم ڪندو هو
۽ راڻين سان ڪجھ به نه ڳنڍيو.
(بادشاهه) سڀني طوائفن جا گھر ڦري رھيا ھئا.
جيوتي متي (راڻي) دل ۾ ڏاڍي پشيمان هئي (يعني اداس هئي).
تڏهن راڻي بادشاهه کي چيو:
اي بادشاهه! منهنجي ڳالهه ٻڌ.