شري دسم گرنتھ

صفحو - 344


ਗੁਹਿ ਕੈ ਬਨ ਫੂਲਨ ਸੁੰਦਰ ਹਾਰ ਸੋ ਕੇਲ ਕਰੈ ਤਿਨ ਡਾਰਿ ਗਰੈ ॥
guhi kai ban foolan sundar haar so kel karai tin ddaar garai |

اسان گلن جا سهڻا مالا ٺاهي پنهنجي ڳلن ۾ وجھنداسين.

ਬਿਰਹਾ ਛੁਧ ਕੋ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਹਸ ਕੈ ਰਸ ਕੈ ਸੰਗਿ ਪੇਟ ਭਰੈ ॥੫੦੩॥
birahaa chhudh ko tih tthaur bikhai has kai ras kai sang pett bharai |503|

اسان پاڻ کي شوقين راند ۾ جذب ڪري سگهون ٿا، خوبصورت گارڊن پائڻ سان، اسان کي پنهنجي راند جي ذريعي جدائي جي تڪليف کي ختم ڪري سگهون ٿا. 503.

ਆਇਸੁ ਮਾਨਿ ਤਬੈ ਹਰਿ ਕੋ ਸਭ ਧਾਇ ਚਲੀ ਗੁਪੀਆ ਤਿਹ ਠਉਰੈ ॥
aaeis maan tabai har ko sabh dhaae chalee gupeea tih tthaurai |

شري ڪرشن جي اجازت تي، سڀئي گوپيون ڀڄي ويا ۽ ان جاءِ ڏانهن هليون ويون.

ਏਕ ਚਲੈ ਮੁਸਕਾਇ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਏਕ ਚਲੈ ਹਰੂਏ ਇਕ ਦਉਰੈ ॥
ek chalai musakaae bhalee bidh ek chalai harooe ik daurai |

ڪرشن سان اتفاق ڪندي سڀ گوپيون ان جاءِ ڏانهن هليون ويون، هڪ مسڪرائيندي هلي رهي آهي، ٻيو آهستي آهستي هلي رهيو آهي ۽ ڪو ڊوڙي رهيو آهي.

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਜਲ ਮੈ ਜਮੁਨਾ ਕਹੁ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਹਉਰੈ ॥
sayaam kahai upamaa tih kee jal mai jamunaa kahu gvaarin haurai |

(شاعر) شيام انهن جي ساراهه ڪري ٿو ته جمنا ۾ گوپيون پاڻيءَ کي ٽوڙينديون آهن.

ਰੀਝ ਰਹੈ ਬਨ ਕੇ ਮ੍ਰਿਗ ਦੇਖਿ ਸੁ ਅਉਰ ਪਿਖੈ ਗਜ ਗਾਮਨ ਸਉਰੈ ॥੫੦੪॥
reejh rahai ban ke mrig dekh su aaur pikhai gaj gaaman saurai |504|

شاعر شيام چوي ٿو ته گوپيون جمنا جي پاڻيءَ ۾ ترنديون آهن ۽ هاٿيءَ جي چال جي انهن عورتن کي پنهنجي دل جي مرضيءَ موجب ڪم ڪندي ڏسي ٻيلي جا هرڻ به خوش ٿيندا آهن.

ਸ੍ਯਾਮ ਸਮੇਤ ਸਭੈ ਗੁਪੀਆ ਜਮੁਨਾ ਜਲ ਕੋ ਤਰਿ ਪਾਰਿ ਪਰਈਯਾ ॥
sayaam samet sabhai gupeea jamunaa jal ko tar paar pareeyaa |

سري ڪرشن سميت سڀئي گوپيون ترڻ ڪري درياهه پار ڪيون آهن

ਪਾਰ ਭਈ ਜਬ ਹੀ ਹਿਤ ਸੋ ਗਿਰਦਾ ਕਰ ਕੈ ਤਿਹ ਕੋ ਤਿਸਟਈਯਾ ॥
paar bhee jab hee hit so giradaa kar kai tih ko tisatteeyaa |

سڀئي گوپيون ڪرشن سان گڏ جمنا پار ڪري ٻئي پاسي هليون ويون ۽ گڏ ٿي هڪ دائري ۾ اچي بيٺيون.

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੈ ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਈਯਾ ॥
taa chhab kee at hee upamaa kab nai mukh te ih bhaat suneeyaa |

شاعر انهيءَ تصوير جي انتهائي تشبيهه (پنهنجي) منهن مان هن طرح پڙهي ٻڌائي.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਭਯੋ ਸਸਿ ਸੁਧ ਮਨੋ ਸਮ ਰਾਜਤ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਤੀਰ ਤਰਈਯਾ ॥੫੦੫॥
kaanrah bhayo sas sudh mano sam raajat gvaarin teer tareeyaa |505|

اهو تماشو هن طرح ظاهر ٿيو: ته ڪرشن چنڊ وانگر هو ۽ سندس چوڌاري گوپيون هن جي ستارن جي خاندان وانگر نظر اچن ٿيون.

ਬਾਤ ਲਗੀ ਕਹਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਕਵਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮਿਲ ਕੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ॥
baat lagee kahane mukh te kav sayaam kahai mil kai sabh gvaarin |

شاعر شيام چوي ٿو، سڀئي گوپيون گڏجي شري ڪرشن سان ڳالهائڻ لڳيون.

ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ ਮ੍ਰਿਗ ਸੇ ਦ੍ਰਿਗਨੀ ਲਖੀਯੈ ਤਿਨ ਭਾਨ ਅਨੰਤ ਅਪਾਰਨਿ ॥
chandramukhee mrig se driganee lakheeyai tin bhaan anant apaaran |

سڀ گوپيون، جيڪي چنڊ جهڙيون ۽ اکين واريون هيون، پاڻ ۾ ڳالهائڻ لڳيون:

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਸਾਥ ਕਰੀ ਚਰਚਾ ਮਿਲਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀ ਸਭ ਸੁੰਦਰ ਬਾਰਨਿ ॥
kaanrah ke saath karee charachaa mil kai brij kee sabh sundar baaran |

برج جون اهي سڀئي سهڻيون عورتون گڏجي شري ڪرشن سان بحث ڪرڻ لڳيون.

ਛੋਰਿ ਦਈ ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਸਭ ਲਾਜ ਜੁ ਹੋਇ ਮਹਾ ਰਸ ਕੀ ਚਸਕਾਰਨਿ ॥੫੦੬॥
chhor dee grih kee sabh laaj ju hoe mahaa ras kee chasakaaran |506|

برجا جي بيوقوف ڇوڪرين ڪرشن سان پيار جي باري ۾ بحث ڪيو ۽ هن عظيم مزو ۾ مشغول ٿي ويا، انهن سڀني شرمندگي کي ڇڏي ڏنو. 506.

ਕੈ ਰਸ ਕੇ ਹਰਿ ਕਾਰਨੁ ਕੈ ਕਰਿ ਕਸਟ ਬਡੋ ਕੋਊ ਮੰਤਰ ਸਾਧੋ ॥
kai ras ke har kaaran kai kar kasatt baddo koaoo mantar saadho |

يا ته سري ڪرشن رس حاصل ڪرڻ لاءِ ڏاڍي محنت ڪري هڪ منتر ٺاهيو آهي.

ਕੈ ਕੋਊ ਜੰਤ੍ਰ ਬਡੋਈ ਸਧਿਯੋ ਇਨ ਕੋ ਅਪਨੇ ਮਨ ਭੀਤਰ ਬਾਧੋ ॥
kai koaoo jantr baddoee sadhiyo in ko apane man bheetar baadho |

گوپين جو ذهن محبت ۾ جذب ٿيڻ يا ڪرشن لاءِ يا ڪنهن منتر يا طاقتور ينتر جي ڪري، تمام گهڻو پريشان ٿئي ٿو.

ਕੈ ਕੇਹੂੰ ਤੰਤ੍ਰ ਕੇ ਸਾਥ ਕਿਧੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਕਰਿ ਧਾਧੋ ॥
kai kehoon tantr ke saath kidho kab sayaam kahai at hee kar dhaadho |

يا اهو تنتر جي ڪري انتهائي خوف ۾ ٻرندڙ آهي

ਚੋਰਿ ਲਯੋ ਮਨੁ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੋ ਛਿਨ ਭੀਤਰ ਦੀਨ ਦਯਾਨਿਧਿ ਮਾਧੋ ॥੫੦੭॥
chor layo man gvaarin ko chhin bheetar deen dayaanidh maadho |507|

507.

ਗੋਪੀ ਵਾਚ ॥
gopee vaach |

گوپين جو ڪلام:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸਾਥ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਕੋ ਤਜਿ ਕੈ ਕਿਹ ਓਰਿ ਗਏ ਥੇ ॥
kaanrah ke gvaarin saath kahiyo ham ko taj kai kih or ge the |

گوپين ڪرشن کان پڇيو ته ”اسان کي ڇڏي ڪيڏانهن ويا؟

ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢਾਇ ਮਹਾ ਹਮ ਸੋ ਜਮੁਨਾ ਤਟਿ ਪੈ ਰਸ ਕੇਲ ਕਏ ਥੇ ॥
preet badtaae mahaa ham so jamunaa tatt pai ras kel ke the |

گوپين ڪرشن کي چيو ته اسان کي ڇڏي ڪيڏانهن هليو ويو هو؟ توهان اسان سان پيار ڪيو هو ۽ جمنا جي ڪناري تي اسان سان گڏ شوقين راند ۾ مشغول هئا

ਯੌ ਤਜਿ ਗੇ ਜਿਮ ਰਾਹਿ ਮੁਸਾਫਿਰ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਤੁਮ ਨਾਹਿ ਨਏ ਥੇ ॥
yau taj ge jim raeh musaafir sayaam kahiyo tum naeh ne the |

تون اسان کان اڻ واقف نه هئين، پر اسان کي ائين ڇڏي ويو آهين جيئن مسافر پنهنجي ساٿي کي ڇڏي.

ਫੂਲ ਖਿਰੇ ਮੁਖ ਆਏ ਕਹਾ ਅਪਨੀ ਬਿਰੀਆ ਕਹੂੰ ਭਉਰ ਭਏ ਥੇ ॥੫੦੮॥
fool khire mukh aae kahaa apanee bireea kahoon bhaur bhe the |508|

اسان جا منهن ته هتي گلن وانگر ٽڙيا هئا، پر تون ڪاري ماکيءَ وانگر ڪنهن ٻئي هنڌ هلي وئي هئين.

ਅਥ ਚਤੁਰ ਪੁਰਖ ਭੇਦ ਕਥਨੰ ॥
ath chatur purakh bhed kathanan |

ھاڻي شروع ٿئي ٿو پروش جي چئن قسمن جي فرق جي وضاحت

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਨਰ ਏਕ ਅਕੀਨ ਹੀ ਪ੍ਰੀਤ ਕਰੈ ਇਕ ਕੀਨ ਕਰੈ ਇਕ ਕੀਨ ਜੁ ਜਾਨੈ ॥
nar ek akeen hee preet karai ik keen karai ik keen ju jaanai |

ڪي ماڻهو اهڙا به هوندا آهن، جيڪي پيار ڪرڻ کان سواءِ ئي پيار ڪندا آهن

ਏਕ ਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੇ ਭੇਦ ਜਨੈ ਜੋਊ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੈ ਅਰਿ ਕੈ ਤਿਹ ਮਾਨੈ ॥
ek na preet ke bhed janai joaoo preet karai ar kai tih maanai |

ڪي ٻيا به آهن، جيڪي محبت ڪرڻ تي ئي پيار ڪندا آهن ۽ اهڙي محبت کي فائدو سمجهندا آهن، ٻيا اهڙا به آهن، جيڪي محبت ۾ فرق ڄاڻن ٿا ۽ محبت کي پنهنجي ذهن ۾ قبول ڪن ٿا.

ਸੋ ਨਰ ਮੂੜ ਬਿਖੈ ਕਹੀਯੈ ਜਗਿ ਜੋ ਨਰ ਰੰਚ ਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਛਾਨੈ ॥
so nar moorr bikhai kaheeyai jag jo nar ranch na preet pachhaanai |

دنيا ۾ چوٿين قسم جا ماڻهو اهڙا آهن، جن کي بيوقوف چئي سگهجي ٿو، ڇاڪاڻ ته اهي محبت کي ٿورو به نٿا سمجهن.

ਸੋ ਚਰਚਾ ਰਸ ਕੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁ ਗ੍ਵਾਰਿਨੀਆ ਸੰਗਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਖਾਨੈ ॥੫੦੯॥
so charachaa ras kee ih bhaat su gvaarineea sang kaanrah bakhaanai |509|

گوپيون ۽ ڪرشنا اهڙيءَ طرح بحث ۾ رڌل آهن.509.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ॥
gopee baach |

گوپين جو ڪلام:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਗ੍ਵਾਰਿਨੀਆ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹੈ ਕਰਿ ਨੇਹ ਕੋ ਅੰਤਿ ਦਗਾ ਕੋਊ ਦੈ ਹੈ ॥
gvaarineea ih bhaat kahai kar neh ko ant dagaa koaoo dai hai |

اهڙيءَ طرح گوپين (ڪرشن کي) چيو ته جيڪو به نيل ٺاهيندو، آخرڪار ٺڳي ڪندو.

ਦੋ ਜਨ ਛਾਡਿ ਪਰੋ ਹਰਿ ਗਯੋ ਜਨ ਜੋ ਛਲ ਸੋ ਤਿਹ ਕੋ ਹਰਿ ਲੈ ਹੈ ॥
do jan chhaadd paro har gayo jan jo chhal so tih ko har lai hai |

گوپيون چونديون آهن، اچو ته ڏسون، عشق ختم ٿيڻ کان پوءِ ڪير ٿو ٺڳي؟ ڪرشن اهڙو آهي جو هو هر وقت ڪنهن جي ڀلائي لاءِ تيار رهي ٿو ته به دشمن کي پنهنجي سامهون بيٺو ڇڏي ۽ پاڻ کي ٺڳيءَ تي ٺڳي ٿو.

ਜੋ ਬਟਹਾ ਜਨ ਘਾਵਤ ਹੈ ਕੋਊ ਜਾਤ ਚਲਿਯੋ ਪਿਖ ਕੈ ਮਧਿਮੈ ਹੈ ॥
jo battahaa jan ghaavat hai koaoo jaat chaliyo pikh kai madhimai hai |

جهڙيءَ طرح جيڪو (مسافرن کي) رستي ۾ ماري ٿو، تيئن رستي ۾ ايندڙن کي به ماري ٿو، (هن کي به مٿي ذڪر ڪيل غنڊن مان سمجهيو وڃي).

ਪੈ ਖਿਝ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਗੁਪੀਆ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਤਿਨ ਕੀ ਸਮ ਏ ਹੈ ॥੫੧੦॥
pai khijh kai at hee gupeea ih bhaat kahiyo tin kee sam e hai |510|

هي اهڙو آهي جيڪو برسات جي موسم ۾ ڪنهن سان گڏ وڃي ڊڪٽي جي روپ ۾ گهيرو ڪري پنهنجي ساٿي کي رستي ۾ ماري ڇڏي ٿو، گوپين ڪاوڙ ۾ چيو ته ڪرشن اهڙو ماڻهو آهي.510

ਜਬ ਹੀ ਇਹ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਬਾਤ ਕਹੀ ਤਬ ਹੀ ਤਿਨ ਕੇ ਸੰਗ ਕਾਨ੍ਰਹ ਹਸੈ ॥
jab hee ih gvaarin baat kahee tab hee tin ke sang kaanrah hasai |

جڏهن گوپين اهو چيو ته ڪرشن انهن سان کلڻ لڳو

ਜਿਹ ਨਾਮ ਕੇ ਲੇਤ ਜਰਾ ਮੁਖ ਤੇ ਤਜ ਕੈ ਗਨਕਾ ਸਭ ਪਾਪ ਨਸੇ ॥
jih naam ke let jaraa mukh te taj kai ganakaa sabh paap nase |

جنهن جو نالو چوڻ سان گنيڪا جهڙي گنهگار جا گناهه ناس ٿي ويا

ਨ ਜਪਿਯੋ ਜਿਹ ਜਾਪ ਸੋਊ ਉਜਰੇ ਜਿਹ ਜਾਪ ਜਪਿਯੋ ਸੋਊ ਧਾਮ ਬਸੇ ॥
n japiyo jih jaap soaoo ujare jih jaap japiyo soaoo dhaam base |

جتي به سندس نالو ياد نه رهيو ته اها جاءِ ويران ٿي وئي

ਤਿਨ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਮਹੂੰ ਅਤਿ ਹੀ ਰਸ ਬੀਚ ਫਸੇ ॥੫੧੧॥
tin gopin so ih bhaat kahiyo hamahoon at hee ras beech fase |511|

جنهن هن جو نالو ياد ڪيو، تنهن جي گهر ۾ خوشحالي اچي وئي ته ڪرشن گوپين کي اهو چيو ته، ”آءٌ توهان جي خوشنصيبيءَ ۾ خوفناڪ ڦاسي پيو آهيان“.

ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਬਾਤ ਹਸੇ ਹਰਿ ਜੂ ਉਠ ਕੈ ਜਮੁਨਾ ਜਲ ਬੀਚ ਤਰੇ ॥
keh kai ih baat hase har joo utth kai jamunaa jal beech tare |

اهي لفظ چئي، ڪرشن مسڪرائي اٿيو ۽ جمنا ۾ ٽپو ڏنو

ਛਿਨ ਏਕ ਲਗਿਯੋ ਨ ਤਬੈ ਤਿਹ ਕੋ ਲਖਿ ਕੈ ਜਮੁਨਾ ਕਹ ਪਾਰ ਪਰੇ ॥
chhin ek lagiyo na tabai tih ko lakh kai jamunaa kah paar pare |

هن هڪدم جمنا پار ڪيو

ਲਖਿ ਕੈ ਜਲ ਕੋ ਸੰਗ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾ ਉਪਹਾਸ ਕਰੇ ॥
lakh kai jal ko sang gopin ke bhagavaan mahaa upahaas kare |

گوپين ۽ پاڻي (جمنا) کي ڏسي ڪرشن دل سان کلڻ لڳو

ਬਹੁ ਹੋਰਨਿ ਤੈ ਅਰੁ ਬ੍ਰਯਾਹਨਿ ਤੈ ਕੁਰਮਾਤਨ ਤੈ ਅਤਿ ਸੋਊ ਖਰੇ ॥੫੧੨॥
bahu horan tai ar brayaahan tai kuramaatan tai at soaoo khare |512|

جيتوڻيڪ گوپيون تمام گهڻيون پابنديون هونديون آهن ۽ انهن کي خانداني عمل جي ياد ڏياري ويندي آهي، پر اهي ڪرشن جي عاشق آهن. 512.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥
kaanrah baach |

ڪرشن جو ڪلام:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਰਜਨੀ ਪਰ ਗੀ ਤਬ ਹੀ ਭਗਵਾਨ ਕਹਿਯੋ ਹਸਿ ਕੈ ਹਮ ਰਾਸ ਕਰੈ ॥
rajanee par gee tab hee bhagavaan kahiyo has kai ham raas karai |

(جڏهن) رات ٿي، تڏهن ڪرشن کلندي چيو ته اسان کي (راس جي راند) کيڏڻ گهرجي.

ਸਸਿ ਰਾਜਤ ਹੈ ਸਿਤ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਸੁੰਦਰ ਸੇਤ ਹੀ ਹਾਰ ਡਰੈ ॥
sas raajat hai sit gopin ke mukh sundar set hee haar ddarai |

جڏهن رات ٿي، تڏهن ڪرشنا مسڪرائيندي چيو، ”اچو، پاڻ کي شوقين راند ۾ رڌل ڪريون،“ گوپين جي چهرن تي چنڊ جهڙي چمڪ آهي ۽ هنن گلن ۾ گلن جا هار پهريل آهن.