محڪم نالي هڪ خيمو هو.
جنهن جهڙو ٻيو ڪو به زمين تي پيدا نه ٿيو هو.
جڏهن راڻيءَ کيس ڏٺو،
پوءِ گهر سڏايائين ۽ صلح ڪيائين. 2.
ايتري ۾ بادشاهه اتي آيو
جتي دوست ساڻس ڪچهري ڪري رهيو هو.
پنهنجي مڙس کي ڏسي، عورت (ذهن ۾) پنهنجو ڪردار سمجهي ورتو.
هن (گردن) جو هار ٽوڙي صحن ۾ اڇلائي ڇڏيو. 3.
(هوءَ) کلندي بادشاهه کي چيو
تون منهنجو هار ڳولي سگهين ٿو.
جيڪڏهن ڪو ٻيو ماڻهو پهچي وڃي (هن کي ڳولڻ لاءِ)
پوءِ هو مون کان پاڻي نه پيئندو. 4.
هو بيوقوف هار ڳولڻ لڳو
اکيون هيٺ ڪري ويون، پر هن راز کي نه سمجهيو.
عورت اڳتي وڌيو ۽ دوست کي هٽايو.
مٿو هيٺ ڪرڻ سان، بيوقوف کيس ڏسي نه سگهيو.
هار ڳولڻ ۾ ٿوري دير لڳي
۽ (آخرڪار) اهو مليو ۽ راڻي کي ڏنو.
(بادشاهه) کيس بيحد شاندار سمجهيو
جنهن ٻئي ماڻهوءَ کي ڇهڻ نه ڏنو (جيستائين هار). 6.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 364 هين چترڪاري جو نتيجو آهي، سڀ خير آهي. 364.6620. هلي ٿو
چوويهه:
نيربر سنگهه نالي هڪ بادشاهه هو
جنهن کي Ein گهڻو ملڪ سمجهندو هو.
هن جي هڪ راڻي هئي جنهن جو نالو (Dei) هو.
جنهن کي ڏسي شهر جون عورتون ناراض ٿي وينديون هيون. 1.
اتي هڪ شهر هو، جنهن جو نالو نرپبروتي هو.
(جيڪو) زمين تي ٻئي آسمان وانگر آهي.
(ان) شهر جي خوبصورتي تي فخر نٿو ڪري سگهجي.
هن جي حسن کي ڏسي بادشاهه ۽ راڻي بيزار ٿي ويندا هئا. 2.
سندس ڌيءَ جو نالو چيچوپ ماٽي هو
جنهن وانگر ٻي ڪا عورت پيدا نه ٿي هئي.
سندس (خوبصورت) مقابلو نه ٿو ڪري سگهجي.
(هُو) روپ جو جوهر هو (۽ سندس) جسم جوبن سان ڀرپور هو. 3.
اتي وڏو راجڪمار رهندو هو.
(هو) هڪ ڏينهن شڪار کيڏڻ ويو.
(هو) هرڻ ڏانهن ڊوڙيو، پر ڪو به ساٿي نه آيو
۽ هو ان شهر ۾ آيو. 4.
راج ڪماريءَ سندس روپ ڏٺو
۽ ائين سوچڻ، دماغ کي بچايو.
جيڪڏهن اهڙو سهڻو انسان هڪ ڏينهن ملي وڃي.
تنهن ڪري مان ڄمڻ کان جنم وٺندس، لمحن کان لمحن تائين. 5.
عتيق سنگهه (بادشاهه جو) جلال ڏسي،
بادشاهه جو پٽ ٿڪل هو.
(هن) سخي کي موڪليو ۽ کانئس پڇيو
۽ ساڻس دلچسپيءَ سان ڪم ڪيو. 6.
والدين جي خوف کي ڇڏي ڏيڻ
رات جو چار وڳي تائين صحبت ڪئي.