سسئي ڪاوڙجي وئي، دل ۾ رٿ ڪيائين،
۽ کيس سڀني همراه دوستن سڏيو (18)
چوپائي
پوءِ سخن اها ماپ ڪئي
هن جي دوستن هن کي علاج جو مشورو ڏنو ۽ جادوگريءَ سان راجا کي گهرايو.
(هن کي) سسئيءَ سان پيار ٿي ويو
راجا سسئي سان پيار ۾ پئجي ويو ۽ پنهنجي پهرين راڻي کي ڇڏي ڏنو (19)
(هو) هن سان پيار ڪندو هو
هوءَ لازوال محبتن مان لطف اندوز ٿيڻ لڳي، ۽ سال لمحن وانگر گذري ويا.
بادشاهه ان ۾ مشغول ٿي ويو
هن جي پيار ۾ مست ٿي راجا پنهنجي سڀني شاهي فرضن کي نظرانداز ڪري ڇڏيو (20)
دوهيرا
پهرين ته هوءَ جوان هئي، ٻيو ته هوشيار هئي ۽ ٽيون ته هوءَ آسانيءَ سان دستياب هئي.
۽ راجا هن جي پيار ۾ مڪمل طور تي مشغول هو ۽ ڪڏهن به نه ويندو (21)
چوپائي
(سسيا به) هن سان ڏينهن رات پيار ڪندي هئي
ڏينهن رات، هوءَ ساڻس گڏ لطف اندوز ٿيندي هئي ۽ کيس پنهنجي زندگيءَ کان گهڻو وڌيڪ سمجهي ويندي هئي.
(هر وقت) پنهنجي سيني سان چمڪندو رهيو
هُوءَ ساڻس جُڙيل رهندي، اهڙيءَ طرح مَکڙيون جَسَنِ گَڙَنَ ۾ اٽڪيل رهنديون.(22)
ساوا
هن جي دل ۾ هن جي عاشق، هوء سڪون محسوس ڪندي.
هن جي پيار کي ڏسي، نوجوان توڙي پوڙها سڀ سندس تعريف ڪندا هئا.
پيار جي جذبي ۾ لت پت، سسئي کيس مسڪرائيندي هئي.
هوءَ هن جي شوق ۾ ايترو ته چريو ٿي وئي جو هوءَ سڪون نه ڪندي هئي (23)
ڪبت
جوانيءَ جي طاقت سان، سندس جوش ايترو ته اڀاريو، جو هن بهادر ماڻهوءَ، سندس نيڪ عملن کي به نظرانداز ڪري ڇڏيو.
ڏينهن رات، هن جي پوڄا ۾ پاڻ کي غرق ڪندو هو، ۽ ائين محسوس ٿيندو هو ته حب الوطني ۽ محبت مترادف ٿي ويا هئا.
هن جي ساٿين ۽ نوڪرن جي خيال کان سواء، هو پاڻ، هن جو ميڪ اپ ڪندو،
هُو کيس پنهنجي چپن ذريعي هن جي سڄي جسم تي چمي ڏيندو هو، ۽ هوءَ ڏاڍي پيار ۽ محبت سان جواب ڏيندي هئي (24)
دوهيرا
”هن جو چهرو دلڪش آهي ۽ هن جون اکيون اشتعال انگيز آهن.
”آءٌ پنھنجو سمورو قيمتي شعور ھن جي محبت کي مائل ڪرڻ لاءِ خرچ ڪندس.“ (25)
ساوا
”تمام پريشانيءَ ۾ مبتلا عورتون سندس فضل ڏسي خوش ٿي رهيون آهن.
(شاعر) صيام چوي ٿو ته، ”سڀني حياءَ کي ڇڏي، عورتون دوست هن جي نگاهن ۾ ڦاسي پون ٿا.
”مون ڏاڍي ڪوشش ڪئي ته پنهنجي دماغ کي جانچڻ جي، پر هن نه ٻڌي ۽ وڪرو ڪري ڇڏيو
بذات خود هن جي هٿن ۾، مالي فائدي کان سواء.' (26)
سسئي چيو:
”او منهنجا دوست، هن جي جدائي ۾، جوش منهنجي سڄي جسم تي زور ڀريو آهي.
”نه ته مان پاڻ کي سينگارڻ چاهيان ٿو ۽ نه ئي مان پنهنجي بُک کي ختم ڪرڻ چاهيان ٿو.
”ڇڏڻ جي گهڻي ڪوشش ڪرڻ جي باوجود، ان کي ڇڏي نٿو سگهجي.
”مون هن کي پڪڙڻ ٿي چاهيو، پر، ان جي بدران، ٺڳيءَ منهنجي دل کي ٻوڙي ڇڏيو آهي.(27)
ڪبت
”مان هن جي نظر ۾ جيئرو رهندس ۽ هن جي جاسوسي ڪرڻ کان سواءِ پاڻي به نه پيئندس.
'مان پنهنجي والدين کي قربان ڪندس، ۽ اهو منهنجي زندگي جو معيار آهي. ”مان قسم کڻان ٿو ته جيڪو به پڇي سو ڪندس.
”آءٌ سندس پوري طرح خدمت ڪندس، ۽ اها ئي منهنجي خواهش آهي. ”جيڪڏهن هو مون کي پاڻيءَ جو گلاس آڻڻ لاءِ چوي ته مان ائين ڪندس. ”ٻڌو دوستو؛ مان سندس ڪلام تي قربان آهيان.
جڏهن کان هن سان منهنجي وابستگي ٿي آهي، تڏهن کان مان پنهنجي سموري بک ۽ ننڊ وڃائي ويٺي آهيان، ’مان سڀ ڪجهه پنهنجي محبوب لاءِ آهيان ۽ منهنجو محبوب سڀ ڪجهه منهنجي لاءِ آهي.‘ (28)
چوپائي
هن (راڻي) اهو سڀ ڪجهه ٻڌو
اھا سڀ ڳالھه ان عورت جي ڪنن تائين پھتي جيڪا پھرين ڪامريڊ (سندس پھرين زال جي حيثيت ۾) ھئي.
هن کان پيار جون ڳالهيون ٻڌي هو ڪاوڙ ۾ ڀرجي ويو
هڪ دفعي هن جون مٺيون ڳالهيون ٻڌيون هيون، پر هاڻي هن ڪجهه اعتماد وارن کي صلاح ڪرڻ لاءِ سڏيو (29)
(مان سمجهندس ته) مان پنهنجي پيءُ جي گهر ۾ اڪيلو رهيو آهيان.
”مان وڃي پنهنجي والدين وٽ ويندس جتي مان پيدا ٿيس، ٿي سگهي ٿو ته مون کي بيوس ٿي رهڻو پوي.
مڙس کي ماري ڇڏيندو
يا مان پنهنجي مڙس کي قتل ڪريان ۽ پنهنجي پٽ کي تخت تي ويهاريان.
يا مان گهر ڇڏي حج تي وڃان
”شايد مان چندر برات (چنڊ جو روزو) جو نذرانو وٺي پنهنجو گهر ڇڏي ڏيان ۽ زيارت تي وڃان.
(آءٌ) هن سهاگ کان بهتر بيواهه آهيان.
”يا شايد مان سڄي ڄمار بيواهه ٿي رهندس، جيئن هن جي صحبت هاڻي بيزار ٿي رهي آهي.“ (31)
دوهيرا
”جڏهن ڪو منهنجي مڙس کي شڪار دوران ماريندو،
”پوءِ اهو ٻڌي سسئي ڪلا جيئري نه رهندي ۽ پاڻ کي ماري ڇڏيندي.“ (32)
چوپائي
هو ويٺو ۽ اهو ٺهراءُ تيار ڪيائين
هو (محفوظ) بحث ڪرڻ لاءِ ويٺو هو جيئن هن کي پنهنجي منصوبي جو بدلو ملڻو هو.
(ملائڪ يقين ڏياريو ته) جڏهن بادشاهه شڪار کيڏندو
”جڏهن راجا شڪار ۾ مشغول هوندو، تڏهن منهنجو تير سندس سيني ۾ چڙهندو“ (33)
جڏهن پنوءَ جو سڏ آيو
وقت گذرڻ سان گڏ راجا پنو به شڪار لاءِ نڪتو.
جڏهن (هو) گهاٽي بُن وٽ پهتو
جڏهن هو گهاٽي جهنگ جي ويجهو پهتو ته دشمن مٿس تير اڇلايا (34)