بادشاهه کي اهو چوڻ کان پوءِ طوائف اتي هلي وئي
۽ سري نگر شهر ۾ آيو.
(هو) آيو ۽ تمام گهڻو اشارو ڪيائين
۽ (پوءِ) بادشاهه مدني شاهه خوشيءَ سان گڏ ٿيو.
(اها فاحشي) مدني شاهه جي بادشاهه وٽ هئي
۽ کيس ڊن جي رستي سان وٺي ويو.
(جتان بادشاهه) باج بهادر لشڪر وٺي آيو
۽ سري نگر کي ڦريو. 6.
بادشاهه چريو رهيو ۽ (هن کي) ڪا به خبر نه هئي
سري نگر کي ڪنهن لُٽيو آهي؟
جڏهن دوا بند ٿي وئي، هن کي هوش آيو.
(پوءِ) ڏند ڪٿائين ڇاڪاڻ ته معاملو هٿ مان نڪري ويو هو. 7.
ٻٽي
(عورت) انهيءَ چال سان بادشاهه کي ٺڳي ۽ پنهنجي دوست (بادشاهه) کي فتح ڪري ڇڏيو.
ديوتا ۽ شيطان (ڪنهن به) عورتن جي اهڙي رويي کي سمجهي نٿا سگهن.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چترتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 237 هين چتر جو نتيجو آهي، تمام سٺو آهي. 237.4439. هلي ٿو
چوويهه:
برجا ڪيتو نالي هڪ بادشاهه هو
(جيڪو) سڄي دنيا ۾ مشهور هو.
سندس چوٽيءَ تي هڪ عورت هئي، جنهن جو نالو چيل ڪووري هو.
(هن) عقل، فرار ۽ عمل ڪري محبوب تي قبضو ڪيو هو. 1.
هڪ ڏينهن بادشاهه شڪار کيڏڻ ويو
۽ پاڻ سان گڏ (راڻيءَ ۽) ڪيتريون ئي ٻانھيون وٺي آيون.
جڏھن بادشاھه ڏاند بُن وٽ آيو
تنهن ڪري هن ڪتن مان ڪيترائي هرڻ پڪڙيا. 2.
(بادشاهه) چيو ته جنهن جي اڳيان هرڻ نڪري آيو.
هن پنهنجو گهوڙو ڊوڙايو.
(ساڳي) سندس جسم تي زخم رسيا
۽ (گھوڙي تان) ڪڏھن به نه ڊڄو. 3.
ثابت قدم:
بادشاهه جي زال جي سامهون هڪ هرڻ ٻاهر آيو.
راڻي گهوڙي جو تعاقب ڪندي (سندس) پٺيان هليو.
هرڻ ڀڄي ويو ۽ هليو ويو.
هڪ (ٻئي) راجا جي پٽ هن کي (هرڻ کي ڀڄندي) ڏٺو ۽ ڀڄي ويو. 4.
پهچندي (اتي) گهوڙي کي چيڀاٽيندي
۽ هرڻ کي (مقصد) هڪ ئي تير سان ماريو.
ان ڪردار کي ڏسي راڻي به (سندس ساڻ) ڇرڪ نڪري وئي.
(سندس پيار) وييوگا جي تير سان سوراخ ڪري زمين تي ڪري پيو. 5.
پوءِ اها عورت جنگجوءَ وانگر هوش ۾ آئي ۽ اٿي بيٺي
۽ گيال وانگر لڙڪندي صاحب وٽ ويو.
گهوڙن تان هيٺ لهي، ٻنهي اتي رامائڻ لڳا.
ايتري تائين جو ان جاءِ تي (الف) شعر نڪري آيو. 6.
شينهن جو روپ ڏسي عورت ڊڄي وئي
۽ هن جي پياري جي ڳچيء کي ڇڪايو.
پرعزم ٿي، ڪنور پنهنجو ڪمان ڪڍيو ۽ ٿورو به نه هٽيو.
۽ بئنڪاڪ (ڪنور) شينهن کي تير سان موقعي تي ئي ماري ڇڏيو.
شينهن کي ماري اتي رکيو ويو ۽ سٺي راند ڪئي.
هن عورت کي ڀاڪر پاتو ۽ چميون ڏنيون.