کڏ تي ائين لکڻ کان پوءِ ٻئي اتان هليا ويا
يعني ماڻهو آسمان ۽ زمين کي ڏسڻ کان پوءِ هيٺاهين ڏانهن وڃي رهيا آهن. 14.
چوويهه:
صبح جو، بادشاهه جاڳندو هو.
(هن) کيس (جوگي) اتي نه ڏٺو.
ڏٺم ته ڪنڌ تي ڪجهه لکيل هو
۽ وزيرن سان ان طرح بحث ڪيو. 15.
ٻٽي
هن جوگي (جنت) ماڻهن کي ڏسي وري هنن ماڻهن کي ڏٺو آهي.
هاڻي هو يقين سان هيٺاهين (ماڻهن) کي ڏسڻ ويو آهي. 16.
چوويهه:
هر ڪو کيس ’صدق‘ سڏڻ لڳو.
(نه) بيوقوف راز سمجهي.
هن ڪردار کي ادا ڪندي، عورت مرد کي بچايو
۽ بادشاھه کان کڏ جي پوڄا ڪئي. 17.
بادشاھه کڏ جي پوڄا ڪرڻ لڳو
۽ سندس لفظن کي دل تي نه ورتو.
(جيڪو) جنت ڇڏي دوزخ ۾ ويو.
هن کي منهنجي ساراهه آهي. 18.
هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 205 هين باب سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي، تمام سٺو آهي. 205.3876. هلي ٿو
چوويهه:
سغراوتي نالي هڪ شهر ٻڌندو هو
(جنهن ۾) بشيشور سنگهه نالي هڪ تمام نيڪ بادشاهه هو.
عشق مٽيءَ سندس سهڻي راڻي هئي.
(فرض ڪريو) اھو چوڏھن ماڻھن مان آندو ويو آھي. 1.
ٻٽي
سندس منفرد حسن پاڻيءَ ۾ جذب ٿي ويو.
ان کي ڏسندي ئي ديوتائن، ڀوتن ۽ ڪنارن جون عورتون پنهنجو مٿو جهڪائينديون هيون. 2.
ثابت قدم:
هن نجوب راءِ کي ڏٺو، جيڪو شاهه جي پٽن مان هڪ هو.
(۽ ذهن ۾) اهڙيءَ طرح خيال پيدا ٿيو ته هن سان گڏ رامنا به هجي.
هن هڪ دوست موڪليو ۽ کيس عمارت ڏانهن دعوت ڏني
۽ خوشيءَ سان ساڻس عشق جي رسم ادا ڪيائين. 3.
(هن) ميترا کي هر طرح سان ڳنڍيو
۽ خوشي سان جنسي جماع ڪيو.
وڏي پيماني تي چمي ڏني ۽ پوزيشن کي انجام ڏنو.
اهڙيءَ طرح، هن پنهنجي دوست جي ذهن کي لالچ ڏني. 4.
(هن) ميتر جي وڏي عزت ڪئي
۽ ٿوري دير ۾ هن پنهنجي ذهن تي ڪنٽرول ڪيو.
عورت هن جي چوڌاري پنهنجا هٿ ويڙهيا ۽ هن کي چڱي طرح ڀاڪر پائي ورتو.
(اهڙيءَ طرح) نوجوبن راءِ (هن تي) دلڪش ٿي ويو.
ٻٽي
هو رات ڏينهن نوجون راءِ سان عشق مٽيءَ ۾ رقص ڪندو هو.
(هو) دلچسپيءَ سان جنسي سرگرميون ڪندي هر لحاظ کان لطف اندوز ٿي رهيو هو. 6.
پاڻ:
عورت بستري تي ليٽي پنهنجي عاشق سان گڏ خوبصورت ۽ سريلي گيت ڳائي رهي هئي.
رمن هن کي ڀاڪر پائيندي ڪيترن ئي قسمن جون چميون، ڀاڪر پائيندي هئي.
جيڪڏهن عورت جوان هئي (پوءِ هوءَ به) جوان هئي. (تنهن ڪري) ٻئي ڪم جي رسم ۾ پيار پيدا ڪري رهيا هئا.