جنهن کي ان ماڳ (يا دنيا جو) بادشاهه سمجهيو ويندو هو.
سندس گهر ۾ بسن متي نالي هڪ راڻي هئي.
(لڳي پيو) ڄڻ چنڊ جو فن روشن ٿي ويو هجي. 2.
ٻٽي
بسن ڪيتو هڪ فاحشي جو قبضو ٿي ويو ۽ ڏينهن رات (هن سان) رلندو هو.
پر بسن ڪڏهن به وسارڻ کان سواءِ مٽيءَ جي گهر نه ويو. 3.
چوويهه:
راڻي هڪ ماهر درٻار ڏانهن موڪليو
۽ تمام گهڻو پئسو ڏنو اهڙيءَ طرح (هن کي چوڻ لاءِ)
ته جيڪڏھن تون بسن ڪيتو راجا کي ماريندين
پوءِ بسن مٽي تنهنجي سموري غربت ختم ڪري ڇڏيندي. 4.
جڏهن ٻانهي (طوائف) ائين چيو
(پوءِ) ڪافر اها ڳالهه ٻڌي خاموش ٿي وئي.
(پوءِ چيائين ته) پئسا صراف جي گهر ۾ رک
۽ ڏيو جڏهن اهو ٿي چڪو آهي. (انهي ڪري) ٻڌاءِ. 5.
سج لهي ويو ۽ رات ٿي وئي.
پوءِ بادشاهه طوائف کي سڏيو.
(هوءَ) ڏاڍا سهڻا هٿيار پهريل اتي وئي
۽ ڪيترن ئي طريقن سان کيس خوش ڪرڻ لڳو. 6.
ثابت قدم:
بادشاهه سان راند ڪندي
طوائف هن سان گڏ سمهي پئي.
جڏهن اڌ رات ٿي ته بادشاهه
پيار کي وساري، هوءَ جاڳي پئي. 7.
هن پنهنجو خنجر ڪڍي کيس ماري ڇڏيو
۽ هوءَ اٿي بيٺي ۽ روئڻ لڳي.
سڀ ماڻهو آيا ۽ ڏٺائون ۽ (پڇيائون) ته ڇا ٿيو آهي؟
(ڪنهن چوڻ شروع ڪيو ته) هڪ چور بادشاهه کي ماريو آهي. 8.
شهر ۾ افراتفري مچي وئي. سڀ ماڻهو ڀڄي ويا (اتي).
هر ڪو بادشاهه جي لاش کي ڏسڻ لڳو.
هاءِ هاءِ جا نعرا هڻڻ بعد هو بيهوش ٿي زمين تي ڪري پيا.
انهن پنهنجي مٿي تي مٽي وجهي ڇڏيا ۽ بدحالي جي حالت ۾ زمين تي ڪري پيا. 9.
ان وقت بسن متي به اتي آيو هو.
بادشاهه کي مرندي ڏسي، هوءَ غمگين ٿي وئي.
انهيءَ طوائف جي گهر کي چڱيءَ طرح ڦريو ويو
ساڳي چاقو سان طوائف جي پيٽ کي چيري. 10.
ٻٽي
پوءِ هن (پنهنجي پيٽ مان) خنجر ڪڍي (پنهنجي) دل ۾ مارڻ لڳو.
پر نوڪر پڪڙي ورتو ۽ کيس ڇهڻ نه ڏنو. 11.
چوويهه:
پهرين مڙس کي ماريو، پوءِ ان (طوائف) کي ماريو.
پر ڪنهن به ڀيد ابڙو نه سمجهيو.
هن پنهنجي پٽ کي بادشاهي ڏني.
هن قسم جو ڪردار هڪ عورت ڪيو هو. 12.1.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چترتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 254 هين چتر جو نتيجو آهي، تمام سٺو آهي. 254.4782. هلي ٿو
ٻٽي
دولا جي گجرات (شهر) ۾ ڪيترائي ماڻهو رهندا هئا.
اُن ۾ چئن ذاتن جا اعليٰ ۽ ادنيٰ ۽ سردار رهندا هئا. 1.