شري دسم گرنتھ

صفحو - 1168


ਪਾਤਿਸਾਹ ਜਾਨਿਯਤ ਜਹਾ ਕੋ ॥
paatisaah jaaniyat jahaa ko |

جنهن کي ان ماڳ (يا دنيا جو) بادشاهه سمجهيو ويندو هو.

ਬਿਸਨ ਮਤੀ ਰਾਨੀ ਤਾ ਕੇ ਘਰ ॥
bisan matee raanee taa ke ghar |

سندس گهر ۾ بسن متي نالي هڪ راڻي هئي.

ਪ੍ਰਗਟ ਕਲਾ ਜਨੁ ਭਈ ਨਿਸਾ ਕਰ ॥੨॥
pragatt kalaa jan bhee nisaa kar |2|

(لڳي پيو) ڄڻ چنڊ جو فن روشن ٿي ويو هجي. 2.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਬਿਸਨ ਕੇਤੁ ਬੇਸ੍ਵਾ ਭਏ ਨਿਸ ਦਿਨ ਭੋਗ ਕਮਾਇ ॥
bisan ket besvaa bhe nis din bhog kamaae |

بسن ڪيتو هڪ فاحشي جو قبضو ٿي ويو ۽ ڏينهن رات (هن سان) رلندو هو.

ਬਿਸਨ ਮਤੀ ਤ੍ਰਿਯ ਕੇ ਸਦਨ ਭੂਲਿ ਨ ਕਬਹੂੰ ਜਾਇ ॥੩॥
bisan matee triy ke sadan bhool na kabahoon jaae |3|

پر بسن ڪڏهن به وسارڻ کان سواءِ مٽيءَ جي گهر نه ويو. 3.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਰਾਨੀ ਸਖੀ ਪਠੀ ਬੇਸ੍ਵਾ ਪਹਿ ॥
raanee sakhee patthee besvaa peh |

راڻي هڪ ماهر درٻار ڏانهن موڪليو

ਦੈ ਧਨੁ ਅਧਿਕ ਭਾਤਿ ਐਸੀ ਕਹਿ ॥
dai dhan adhik bhaat aaisee keh |

۽ تمام گهڻو پئسو ڏنو اهڙيءَ طرح (هن کي چوڻ لاءِ)

ਬਿਸਨ ਕੇਤੁ ਕੌ ਜੌ ਤੂ ਮਾਰੈ ॥
bisan ket kau jau too maarai |

ته جيڪڏھن تون بسن ڪيتو راجا کي ماريندين

ਬਿਸਨ ਮਤੀ ਦਾਰਦਿ ਤਵ ਟਾਰੈ ॥੪॥
bisan matee daarad tav ttaarai |4|

پوءِ بسن مٽي تنهنجي سموري غربت ختم ڪري ڇڏيندي. 4.

ਸਹਚਰਿ ਜਬ ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਕਹੀ ॥
sahachar jab aaisee bidh kahee |

جڏهن ٻانهي (طوائف) ائين چيو

ਬੇਸ੍ਵਾ ਬੈਨ ਸੁਨਤ ਚੁਪ ਰਹੀ ॥
besvaa bain sunat chup rahee |

(پوءِ) ڪافر اها ڳالهه ٻڌي خاموش ٿي وئي.

ਧਨ ਸਰਾਫ ਕੇ ਘਰ ਮੈ ਰਾਖੋ ॥
dhan saraaf ke ghar mai raakho |

(پوءِ چيائين ته) پئسا صراف جي گهر ۾ رک

ਕਾਮ ਭਏ ਦੀਜੈ ਮੁਹਿ ਭਾਖੋ ॥੫॥
kaam bhe deejai muhi bhaakho |5|

۽ ڏيو جڏهن اهو ٿي چڪو آهي. (انهي ڪري) ٻڌاءِ. 5.

ਸੂਰਜ ਛਪਾ ਰੈਨਿ ਹ੍ਵੈ ਆਈ ॥
sooraj chhapaa rain hvai aaee |

سج لهي ويو ۽ رات ٿي وئي.

ਤਬ ਬੇਸ੍ਵਾ ਨ੍ਰਿਪ ਬੋਲਿ ਪਠਾਈ ॥
tab besvaa nrip bol patthaaee |

پوءِ بادشاهه طوائف کي سڏيو.

ਬਸਤ੍ਰ ਅਨੂਪ ਪਹਿਰਿ ਤਹ ਗਈ ॥
basatr anoop pahir tah gee |

(هوءَ) ڏاڍا سهڻا هٿيار پهريل اتي وئي

ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਤਾਹਿ ਰਿਝਾਵਤ ਭਈ ॥੬॥
bahu bidh taeh rijhaavat bhee |6|

۽ ڪيترن ئي طريقن سان کيس خوش ڪرڻ لڳو. 6.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ثابت قدم:

ਭਾਤਿ ਅਨਿਕ ਨ੍ਰਿਪ ਸੰਗ ਸੁ ਕੇਲ ਕਮਾਇ ਕੈ ॥
bhaat anik nrip sang su kel kamaae kai |

بادشاهه سان راند ڪندي

ਸੋਇ ਰਹੀ ਤਿਹ ਸਾਥ ਤਰੁਨਿ ਲਪਟਾਇ ਕੈ ॥
soe rahee tih saath tarun lapattaae kai |

طوائف هن سان گڏ سمهي پئي.

ਅਰਧ ਰਾਤ੍ਰਿ ਜਬ ਗਈ ਉਠੀ ਤਬ ਜਾਗਿ ਕਰਿ ॥
aradh raatr jab gee utthee tab jaag kar |

جڏهن اڌ رات ٿي ته بادشاهه

ਹੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਰੀਤਿ ਰਾਜਾ ਕੀ ਚਿਤ ਤੇ ਤ੍ਯਾਗਿ ਕਰਿ ॥੭॥
ho preet reet raajaa kee chit te tayaag kar |7|

پيار کي وساري، هوءَ جاڳي پئي. 7.

ਲੈ ਜਮਧਰ ਤਾਹੀ ਕੋ ਤਾਹਿ ਪ੍ਰਹਾਰਿ ਕੈ ॥
lai jamadhar taahee ko taeh prahaar kai |

هن پنهنجو خنجر ڪڍي کيس ماري ڇڏيو

ਉਠਿ ਰੁਦਿਨ ਕਿਯ ਆਪਿ ਕਿਲਕਟੀ ਮਾਰਿ ਕੈ ॥
autth rudin kiy aap kilakattee maar kai |

۽ هوءَ اٿي بيٺي ۽ روئڻ لڳي.

ਨਿਰਖਹੁ ਸਭ ਜਨ ਆਇ ਕਹਾ ਕਾਰਨ ਭਯੋ ॥
nirakhahu sabh jan aae kahaa kaaran bhayo |

سڀ ماڻهو آيا ۽ ڏٺائون ۽ (پڇيائون) ته ڇا ٿيو آهي؟

ਹੋ ਤਸਕਰ ਕੋਊ ਸੰਘਾਰਿ ਅਬੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਗਯੋ ॥੮॥
ho tasakar koaoo sanghaar abai nrip ko gayo |8|

(ڪنهن چوڻ شروع ڪيو ته) هڪ چور بادشاهه کي ماريو آهي. 8.

ਧੂਮ ਨਗਰ ਮੌ ਪਰੀ ਸਕਲ ਉਠਿ ਜਨ ਧਏ ॥
dhoom nagar mau paree sakal utth jan dhe |

شهر ۾ افراتفري مچي وئي. سڀ ماڻهو ڀڄي ويا (اتي).

ਮ੍ਰਿਤਕ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕਹ ਆਨਿ ਸਕਲ ਨਿਰਖਤ ਭਏ ॥
mritak nripat kah aan sakal nirakhat bhe |

هر ڪو بادشاهه جي لاش کي ڏسڻ لڳو.

ਹਾਇ ਹਾਇ ਕਰਿ ਗਿਰਹ ਧਰਨਿ ਮੁਰਛਾਇ ਕਰਿ ॥
haae haae kar girah dharan murachhaae kar |

هاءِ هاءِ جا نعرا هڻڻ بعد هو بيهوش ٿي زمين تي ڪري پيا.

ਹੋ ਧੂਰਿ ਡਾਰਿ ਸਿਰ ਗਿਰਹਿ ਧਰਨਿ ਦੁਖ ਪਾਇ ਕਰਿ ॥੯॥
ho dhoor ddaar sir gireh dharan dukh paae kar |9|

انهن پنهنجي مٿي تي مٽي وجهي ڇڏيا ۽ بدحالي جي حالت ۾ زمين تي ڪري پيا. 9.

ਬਿਸਨ ਮਤੀ ਹੂੰ ਤਹਾ ਤਬੈ ਆਵਤ ਭਈ ॥
bisan matee hoon tahaa tabai aavat bhee |

ان وقت بسن متي به اتي آيو هو.

ਨਿਰਖਿ ਰਾਇ ਕਹ ਮ੍ਰਿਤਕ ਦੁਖਾਕੁਲਿ ਅਧਿਕ ਭੀ ॥
nirakh raae kah mritak dukhaakul adhik bhee |

بادشاهه کي مرندي ڏسي، هوءَ غمگين ٿي وئي.

ਲੂਟਿ ਧਾਮ ਬੇਸ੍ਵਾ ਕੋ ਲਿਯਾ ਸੁਧਾਰਿ ਕੈ ॥
loott dhaam besvaa ko liyaa sudhaar kai |

انهيءَ طوائف جي گهر کي چڱيءَ طرح ڦريو ويو

ਹੋ ਤਿਸੀ ਕਟਾਰੀ ਸਾਥ ਉਦਰ ਤਿਹ ਫਾਰਿ ਕੈ ॥੧੦॥
ho tisee kattaaree saath udar tih faar kai |10|

ساڳي چاقو سان طوائف جي پيٽ کي چيري. 10.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਬਹੁਰਿ ਕਟਾਰੀ ਕਾਢਿ ਸੋ ਹਨਨ ਲਗੀ ਉਰ ਮਾਹਿ ॥
bahur kattaaree kaadt so hanan lagee ur maeh |

پوءِ هن (پنهنجي پيٽ مان) خنجر ڪڍي (پنهنجي) دل ۾ مارڻ لڳو.

ਸਹਚਰੀ ਗਹਿ ਲਈ ਲਗਨ ਦਈ ਤਿਹ ਨਾਹਿ ॥੧੧॥
sahacharee geh lee lagan dee tih naeh |11|

پر نوڪر پڪڙي ورتو ۽ کيس ڇهڻ نه ڏنو. 11.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਪ੍ਰਥਮ ਮਾਰਿ ਪਤਿ ਪੁਨਿ ਤਿਹ ਮਾਰਾ ॥
pratham maar pat pun tih maaraa |

پهرين مڙس کي ماريو، پوءِ ان (طوائف) کي ماريو.

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕਿਨੂੰ ਨ ਬਿਚਾਰਾ ॥
bhed abhed kinoo na bichaaraa |

پر ڪنهن به ڀيد ابڙو نه سمجهيو.

ਰਾਜ ਪੁਤ੍ਰ ਅਪਨੇ ਕੌ ਦੀਨਾ ॥
raaj putr apane kau deenaa |

هن پنهنجي پٽ کي بادشاهي ڏني.

ਐਸੋ ਚਰਿਤ ਚੰਚਲਾ ਕੀਨਾ ॥੧੨॥੧॥
aaiso charit chanchalaa keenaa |12|1|

هن قسم جو ڪردار هڪ عورت ڪيو هو. 12.1.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਚੌਅਨ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੫੪॥੪੭੮੨॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade doe sau chauan charitr samaapatam sat subham sat |254|4782|afajoon|

هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چترتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 254 هين چتر جو نتيجو آهي، تمام سٺو آهي. 254.4782. هلي ٿو

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਦੌਲਾ ਕੀ ਗੁਜਰਾਤਿ ਮੈ ਬਸਤ ਸੁ ਲੋਕ ਅਪਾਰ ॥
daualaa kee gujaraat mai basat su lok apaar |

دولا جي گجرات (شهر) ۾ ڪيترائي ماڻهو رهندا هئا.

ਚਾਰਿ ਬਰਨ ਤਿਹ ਠਾ ਰਹੈ ਊਚ ਨੀਚ ਸਰਦਾਰ ॥੧॥
chaar baran tih tthaa rahai aooch neech saradaar |1|

اُن ۾ چئن ذاتن جا اعليٰ ۽ ادنيٰ ۽ سردار رهندا هئا. 1.