شري دسم گرنتھ

صفحو - 994


ਤੁਰਤੁ ਏਕ ਤਹ ਸਖੀ ਪਠਾਈ ॥੧੭॥
turat ek tah sakhee patthaaee |17|

جلد ئي صاحبن جي جاءِ تي پهتو. (17)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਸੁਨੋ ਮਿਤ੍ਰ ਬਿਨੁ ਨਿਸਿ ਭਈ ਹ੍ਯਾਂ ਨ ਪਹੂਚਹੁ ਆਇ ॥
suno mitr bin nis bhee hayaan na pahoochahu aae |

”ٻڌ منهنجا دوست؛ رات ٿيڻ کان اڳ هتي نه اچو.

ਜਿਨ ਕੋਊ ਸੋਧਿ ਪਛਾਨਿ ਕੈ ਤਿਨ ਪ੍ਰਤਿ ਕਹੈ ਨ ਜਾਇ ॥੧੮॥
jin koaoo sodh pachhaan kai tin prat kahai na jaae |18|

'ڪجهه جسم توهان کي سڃاڻي سگهي ٿو ۽ ٿي سگهي ٿو منهنجي والدين کي ٻڌائڻ لاء (18)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਬਹੁਰਿ ਸਖੀ ਤਿਹ ਆਨਿ ਜਤਾਯੋ ॥
bahur sakhee tih aan jataayo |

پوءِ سخي اچي کيس سمجھايو.

ਬੈਠਿ ਬਾਗ ਮੈ ਦਿਵਸ ਬਿਤਾਯੋ ॥
baitth baag mai divas bitaayo |

دوست آيو، کيس سمجهايو ۽ پوءِ باغ ۾ ويهي، ڏينهن گذاريائين.

ਸੂਰਜ ਛਪਿਯੋ ਰੈਨਿ ਜਬ ਭਈ ॥
sooraj chhapiyo rain jab bhee |

جڏهن سج لهي ويو ۽ رات ٿي وئي

ਬਾਟ ਗਾਵ ਤਾ ਕੇ ਕੀ ਲਈ ॥੧੯॥
baatt gaav taa ke kee lee |19|

جڏهن سج لٿو، اونداهي ٿي وئي، تڏهن هو پنهنجي ڳوٺ ڏانهن روانو ٿيو (19).

ਰੈਨਿ ਭਈ ਤਾ ਕੇ ਤਬ ਗਯੋ ॥
rain bhee taa ke tab gayo |

رات جو هو ماستر وٽ ويو

ਡਾਰਤ ਬਾਜ ਪ੍ਰਿਸਟਿ ਤਿਹ ਭਯੋ ॥
ddaarat baaj prisatt tih bhayo |

جڏهن اوندهه ٿي وئي، تڏهن هو هن وٽ ويو ۽ هن کي پنهنجي گهوڙي جي پٺيءَ تي ويهاريو.

ਹਰਿ ਤਾ ਕੋ ਦੇਸੌਰ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥
har taa ko desauar sidhaariyo |

کيس شڪست ڏيئي، پنهنجي ملڪ هليو ويو.

ਜੋ ਪਹੁਚਿਯੋ ਤਾ ਕੋ ਸਰ ਮਾਰਿਯੋ ॥੨੦॥
jo pahuchiyo taa ko sar maariyo |20|

هن کي وٺي وڃڻ کان پوءِ هو ٻئي ملڪ ڏانهن وڃڻ لڳو ۽ جيڪو به ان جي پٺيان لڳو ته کيس تيرن سان ماري ڇڏيائين (20)

ਰੈਨਿ ਸਕਲ ਤਾ ਕੋ ਲੈ ਗਯੋ ॥
rain sakal taa ko lai gayo |

سڄي رات کيس (گهوڙي تي سوار) وٺي ويو.

ਉਤਰਤ ਚੜੇ ਦਿਵਸ ਕੇ ਭਯੋ ॥
autarat charre divas ke bhayo |

هو سڄي رات سفر ڪندو رهيو ۽ جڏهن ڏينهن ٿيندو هو ته هيٺ لهي ويندو هو.

ਥੋ ਸੁ ਕੁਮਾਰ ਅਧਿਕ ਤਨ ਹਾਰਿਯੋ ॥
tho su kumaar adhik tan haariyo |

پاڻ به ٿڪل هو ۽ صاحبن کي به پاڻ سان گڏ کڻي رهيو هو.

ਔਰ ਸਾਹਿਬਾ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰਿਯੋ ॥੨੧॥
aauar saahibaa saath bihaariyo |21|

هو ٿڪل محسوس ڪري سمهي پيو ۽ ٻئي طرف، سندس سڀني مائٽن کي احساس ٿيو (21)

ਸ੍ਰਮਤ ਭਯੋ ਤਹ ਕਛੁ ਸ੍ਵੈ ਰਹਿਯੋ ॥
sramat bhayo tah kachh svai rahiyo |

ڪجهه ٿڪجڻ سبب سمهي پيا.

ਤਬ ਲੌ ਸਭ ਸਮਧਿਨ ਸੁਨਿ ਲਯੋ ॥
tab lau sabh samadhin sun layo |

ايتري تائين جو سڀني مائٽن (صاحبن جا) ٻڌا.

ਚੜੇ ਤੁਰੈ ਸਭ ਸੂਰ ਰਿਸਾਏ ॥
charre turai sabh soor risaae |

سڀ ويڙهاڪ ناراض ٿي پنهنجن گهوڙن تي ويٺا.

ਬਾਧੇ ਗੋਲ ਤਹਾ ਕਹ ਧਾਏ ॥੨੨॥
baadhe gol tahaa kah dhaae |22|

ناراض ٿي، انهن ٽيمون ٺهرايون ۽ ان طرف روانا ٿيا (22)

ਤਬ ਸਾਹਿਬਾ ਦ੍ਰਿਗ ਛੋਰਿ ਨਿਹਾਰਾ ॥
tab saahibaa drig chhor nihaaraa |

پوءِ ڏاهر پنهنجون اکيون کوليون ۽ ڏسڻ لڳا

ਹੇਰੈ ਚਹੂੰ ਓਰ ਅਸਵਾਰਾ ॥
herai chahoon or asavaaraa |

جڏهن صاحبن اکيون کوليون ته هن کي هر طرف سوار نظر آيا.

ਸੰਗ ਭਾਈ ਦੋਊ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰੇ ॥
sang bhaaee doaoo taeh nihaare |

هن پنهنجي ٻن ڀائرن کي به ساڻس گڏ ڏٺو

ਕਰੁਣਾ ਬਹੇ ਨੈਨ ਕਜਰਾਰੇ ॥੨੩॥
karunaa bahe nain kajaraare |23|

انهن سان گڏ، جڏهن هن پنهنجي ٻن ڀائرن کي ڏٺو، ته هوء پنهنجي ڳوڙها کي روڪي نه سگهيو (23)

ਜੌ ਹਮਰੇ ਪਤਿ ਇਨੇ ਨਿਹਰਿ ਹੈ ॥
jau hamare pat ine nihar hai |

جيڪڏهن منهنجو مڙس (مرزا) اهي (ٻه ڀائر) ڏسندو.

ਦੁਹੂੰ ਬਾਨ ਦੁਹੂਅਨੰ ਕਹ ਹਰਿ ਹੈ ॥
duhoon baan duhooanan kah har hai |

”جيڪڏهن منهنجي مڙس انهن کي ڏٺو ته هو انهن ٻنهي کي ٻن تيرن سان ماريندو.

ਤਾ ਤੇ ਕਛੂ ਜਤਨ ਅਬ ਕੀਜੈ ॥
taa te kachhoo jatan ab keejai |

تنهنڪري هڪ ڪوشش ڪرڻ گهرجي

ਜਾ ਤੇ ਰਾਖਿ ਭਾਇਯਨ ਲੀਜੈ ॥੨੪॥
jaa te raakh bhaaeiyan leejai |24|

'ڪجهه ڪرڻ گهرجي، ته منهنجا ڀائر بچيا وڃن.' (24)

ਸੋਵਤ ਹੁਤੋ ਮੀਤ ਨ ਜਗਾਯੋ ॥
sovat huto meet na jagaayo |

هن ننڊ ۾ پيل مائٽ (مرزا) کي جاڳ نه ڪيو.

ਜਾਡ ਭਏ ਤਰਕਸ ਅਟਕਾਯੋ ॥
jaadd bhe tarakas attakaayo |

هن پنهنجي دوست کي نه اٿاريو پر هن جو ترڪ کڻي وڻ تي ٽنگيو.

ਔਰ ਸਸਤ੍ਰ ਲੈ ਕਹੂੰ ਦੁਰਾਏ ॥
aauar sasatr lai kahoon duraae |

هن ٻيا هٿيار به کڻي ويا ۽ انهن کي ڪنهن هنڌ لڪائي ڇڏيو.

ਖੋਜੇ ਹੁਤੇ ਜਾਤ ਨਹਿ ਪਾਏ ॥੨੫॥
khoje hute jaat neh paae |25|

ان سان گڏ هن پنهنجا ٻيا هٿيار به لڪائي ڇڏيا ته جيئن هو انهن کي ڳولي نه سگهي (25)

ਤਬ ਲੌ ਆਇ ਸੂਰ ਸਭ ਗਏ ॥
tab lau aae soor sabh ge |

ايتري ۾ سڀ هيرو اچي چڪا هئا

ਮਾਰੋ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਤ ਭਏ ॥
maaro maar pukaarat bhe |

ايتري ۾ سڀ بهادر اچي ويا ۽ نعرا هنيا ته ”مارو هن کي ماريو“.

ਤਬ ਮਿਰਜਾ ਜੂ ਨੈਨ ਉਘਾਰੇ ॥
tab mirajaa joo nain ughaare |

پوءِ مرزا اکيون کوليون (۽ چيو)

ਕਹਾ ਗਏ ਹਥਿਯਾਰ ਹਮਾਰੇ ॥੨੬॥
kahaa ge hathiyaar hamaare |26|

پوءِ مرزا اکيون کوليائين ۽ پڇيائين ته سندس هٿيار ڪٿي آهن (26)

ਭੌਡੀ ਰਾਡ ਕਹਿਯੋ ਕ੍ਯਾ ਕਰਿਯੋ ॥
bhauaddee raadd kahiyo kayaa kariyo |

۽ چوڻ لڳو ته اي ناپاڪ عورت! توهان ڇا ڪيو آهي؟

ਤਰਕਸ ਟਾਗਿ ਜਾਡ ਪੈ ਧਰਿਯੋ ॥
tarakas ttaag jaadd pai dhariyo |

”او، تون بيوقوف عورت، تون ڇو آهين. اهو ڪيو ۽ وڻ تي منهنجو ترڪ لٽڪايو؟

ਪਹੁਚੇ ਆਨਿ ਪਖਰਿਯਾ ਭਾਰੇ ॥
pahuche aan pakhariyaa bhaare |

مضبوط گهوڙي سوار اچي ويا آهن.

ਕਹਾ ਧਰੇ ਤੇ ਸਸਤ੍ਰ ਹਮਾਰੇ ॥੨੭॥
kahaa dhare te sasatr hamaare |27|

(27) ”سوار ويجھا آيا آھن، تو منھنجا ھٿيار ڪٿي رکيا آھن؟

ਸਸਤ੍ਰਨ ਬਿਨਾ ਕਹੋ ਕਿਹ ਮਾਰੋ ॥
sasatran binaa kaho kih maaro |

هٿيارن کان سواءِ (مون کي) ٻڌاءِ ته (مان) ڪيئن ماريان

ਕਹੁ ਨਾਰੀ ਕ੍ਯਾ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰੋ ॥
kahu naaree kayaa mantr bichaaro |

”ڪجهه چئو عورت، هٿيارن کان سواءِ، کين ڪيئن ماري سگهندي؟

ਸਾਥੀ ਕੋਊ ਸੰਗ ਮੈ ਨਾਹੀ ॥
saathee koaoo sang mai naahee |

مون سان ڪو به شريڪ ناهي.

ਚਿੰਤਾ ਅਧਿਕ ਇਹੈ ਚਿਤ ਮਾਹੀ ॥੨੮॥
chintaa adhik ihai chit maahee |28|

”ڊڄو، مون سان منهنجو ڪو دوست ڪونهي.“ (28)

ਹੇਰ ਰਹਿਯੋ ਆਯੁਧ ਨਹਿ ਪਾਏ ॥
her rahiyo aayudh neh paae |

ڳولا ختم ٿي وئي، (پر ڪٿي به) هٿيار نه مليا.

ਤਬ ਲਗ ਘੇਰ ਦੁਬਹਿਯਾ ਆਏ ॥
tab lag gher dubahiyaa aae |

گهڻي ڳولا ڪرڻ جي باوجود به هن جا هٿيار نه ملي سگهيا.

ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਬਾਜ ਪ੍ਰਿਸਟਿ ਪਰ ਡਾਰਿਯੋ ॥
triy ko baaj prisatt par ddaariyo |

(سندس ڀاءُ) عورت کي گهوڙي جي پٺي تي اڇلائي ڇڏيو