شري دسم گرنتھ

صفحو - 174


ਸਬ ਦੇਵਨ ਮਿਲਿ ਕਰਿਯੋ ਬਿਚਾਰਾ ॥
sab devan mil kariyo bichaaraa |

سڀني ديوتائن گڏجي سوچيو

ਛੀਰਸਮੁਦ੍ਰ ਕਹੁ ਚਲੇ ਸੁਧਾਰਾ ॥
chheerasamudr kahu chale sudhaaraa |

سڀني ديوتائن گڏجي ھن جاري ڪيل تي غور ڪيو ۽ کير جي سمنڊ ڏانھن ھليا ويا.

ਕਾਲ ਪੁਰਖੁ ਕੀ ਕਰੀ ਬਡਾਈ ॥
kaal purakh kee karee baddaaee |

(اتي وڃي) ”ڪال پرخ“ جي تسبيح ڪيائين.

ਇਮ ਆਗਿਆ ਤਹ ਤੈ ਤਿਨਿ ਆਈ ॥੩॥
eim aagiaa tah tai tin aaee |3|

اتي هنن ڪلهه، تباهي ڪندڙ رب جي واکاڻ ڪئي ۽ هيٺ ڏنل پيغام مليو.

ਦਿਜ ਜਮਦਗਨਿ ਜਗਤ ਮੋ ਸੋਹਤ ॥
dij jamadagan jagat mo sohat |

دنيا ۾ جمدگاني نالي مني (دج) جو راڄ آهي.

ਨਿਤ ਉਠਿ ਕਰਤ ਅਘਨ ਓਘਨ ਹਤ ॥
nit utth karat aghan oghan hat |

ناس ڪندڙ رب فرمايو، ”يمادگني نالي هڪ بابا زمين تي رهي ٿو، جيڪو هميشه پنهنجي نيڪ عملن سان گناهن کي ناس ڪرڻ لاءِ اٿي کڙو ٿئي ٿو.

ਤਹ ਤੁਮ ਧਰੋ ਬਿਸਨ ਅਵਤਾਰਾ ॥
tah tum dharo bisan avataaraa |

اي وشنو! تون سندس (گھر) وڃي اوتار ڪر

ਹਨਹੁ ਸਕ੍ਰ ਕੇ ਸਤ੍ਰ ਸੁਧਾਰਾ ॥੪॥
hanahu sakr ke satr sudhaaraa |4|

اي وشنو، پاڻ پنهنجي گهر ۾ ظاهر ٿيو ۽ هندستان جي دشمنن کي تباهه ڪر.

ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
bhujang prayaat chhand |

ڀجنگ پريت اسٽينزا

ਜਯੋ ਜਾਮਦਗਨੰ ਦਿਜੰ ਆਵਤਾਰੀ ॥
jayo jaamadaganan dijan aavataaree |

جمادگني برهمڻ (وشنو) جي گهر ۾ اوتار ٿيو.

ਭਯੋ ਰੇਣੁਕਾ ਤੇ ਕਵਾਚੀ ਕੁਠਾਰੀ ॥
bhayo renukaa te kavaachee kutthaaree |

سلام، اوتار جھڙي بابا يامادگني کي سلام، جنهن جي زال رينوڪا جي هٿان ڪهاڙيءَ جي ڪاريگر ۽ ڪهاڙيءَ جو ڄار (يعني پرشورام) پيدا ٿيو.

ਧਰਿਯੋ ਛਤ੍ਰੀਯਾ ਪਾਤ ਕੋ ਕਾਲ ਰੂਪੰ ॥
dhariyo chhatreeyaa paat ko kaal roopan |

(لڳي ٿو ته) ڪال پاڻ ئي (هيءُ) روپ ڇٽيءَ کي مارڻ لاءِ اختيار ڪيو هو

ਹਨ੍ਯੋ ਜਾਇ ਜਉਨੈ ਸਹੰਸਾਸਤ੍ਰ ਭੂਪੰ ॥੫॥
hanayo jaae jaunai sahansaasatr bhoopan |5|

هن پاڻ کي ڪشتري لاءِ موت جي روپ ۾ ظاھر ڪيو ۽ سهسرابادو نالي راجا کي ناس ڪري ڇڏيو.

ਕਹਾ ਗੰਮ ਏਤੀ ਕਥਾ ਸਰਬ ਭਾਖਉ ॥
kahaa gam etee kathaa sarab bhaakhau |

مان ايترو مضبوط نه آهيان ته سڄي ڪهاڻي ٻڌايان.

ਕਥਾ ਬ੍ਰਿਧ ਤੇ ਥੋਰੀਐ ਬਾਤ ਰਾਖਉ ॥
kathaa bridh te thoreeai baat raakhau |

مون وٽ ايتري عقل نه آهي جو سڄي ڪهاڻي بيان ڪريان، ان ڪري ان خوف کان ته ڪٿي اها وڏي ڳالهه نه ٿي وڃي، مان مختصر طور تي چوان ٿو:

ਭਰੇ ਗਰਬ ਛਤ੍ਰੀ ਨਰੇਸੰ ਅਪਾਰੰ ॥
bhare garab chhatree naresan apaaran |

اپر ڇتر بادشاهن جا وڏا وڏا هئا.

ਤਿਨੈ ਨਾਸ ਕੋ ਪਾਣਿ ਧਾਰਿਯੋ ਕੁਠਾਰੰ ॥੬॥
tinai naas ko paan dhaariyo kutthaaran |6|

ڪشتري راجا غرور جي نشي ۾ لت پت هو ۽ انهن کي تباهه ڪرڻ لاءِ پرشورام پنهنجي هٿ ۾ ڪهاڙو کنيو هو.

ਹੁਤੀ ਨੰਦਨੀ ਸਿੰਧ ਜਾ ਕੀ ਸੁਪੁਤ੍ਰੀ ॥
hutee nandanee sindh jaa kee suputree |

(ان واقعي جو پس منظر هي هو ته) ڪاماڌينو گوءَ کي نندني نالي هڪ ڌيءَ هئي.

ਤਿਸੈ ਮਾਗ ਹਾਰਿਯੋ ਸਹੰਸਾਸਤ੍ਰ ਛਤ੍ਰੀ ॥
tisai maag haariyo sahansaasatr chhatree |

نندني، يامادگني جي ڌيءَ وانگر خواهش پوري ڪرڻ واري ڳئون ۽ ڪشتري سهسرباهو بابا کان پڇڻ ۾ ٿڪجي چڪي هئي.

ਲੀਯੋ ਛੀਨ ਗਾਯੰ ਹਤਿਯੋ ਰਾਮ ਤਾਤੰ ॥
leeyo chheen gaayan hatiyo raam taatan |

(موقعو فائدو وٺندي) هن ڳئون کسي ورتي ۽ پرشورام جي پيءُ (جمادگاني) کي ماري ڇڏيو.

ਤਿਸੀ ਬੈਰ ਕੀਨੇ ਸਬੈ ਭੂਪ ਪਾਤੰ ॥੭॥
tisee bair keene sabai bhoop paatan |7|

آخرڪار، هن ڳئون کي کسي ورتو ۽ يامادگني کي قتل ڪيو ۽ ان جو انتقام وٺڻ لاء، پرشورام سڀني ڪشتري بادشاهن کي تباهه ڪيو.

ਗਈ ਬਾਲ ਤਾ ਤੇ ਲੀਯੋ ਸੋਧ ਤਾ ਕੋ ॥
gee baal taa te leeyo sodh taa ko |

ائين ڪرڻ کان پوء، (جمادگني جي) زال (بان ڏانهن) وئي ۽ (پرشورام) کي مليو.

ਹਨਿਯੋ ਤਾਤ ਮੇਰੋ ਕਹੋ ਨਾਮੁ ਵਾ ਕੋ ॥
haniyo taat mero kaho naam vaa ko |

ننڍپڻ کان ئي پرشورام پنهنجي پيءُ جي قاتل جي سڃاڻپ جي باري ۾ هن جي ذهن ۾ ڪافي سواليه نشان هئا.

ਸਹੰਸਾਸਤ੍ਰ ਭੂਪੰ ਸੁਣਿਯੋ ਸ੍ਰਉਣ ਨਾਮੰ ॥
sahansaasatr bhoopan suniyo sraun naaman |

جڏهن پرشورام) بادشاهه سهسرباهو جو نالو پنهنجي ڪنن سان ٻڌو.

ਗਹੇ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰੰ ਚਲਿਯੋ ਤਉਨ ਠਾਮੰ ॥੮॥
gahe sasatr asatran chaliyo taun tthaaman |8|

۽ جڏھن کيس خبر پئي ته اھو راجا صاحب سھسرباھو آھي، تڏھن ھو ھٿيارن سميت پنھنجي جاءِ ڏانھن ھليو ويو.

ਕਹੋ ਰਾਜ ਮੇਰੋ ਹਨਿਯੋ ਤਾਤ ਕੈਸੇ ॥
kaho raaj mero haniyo taat kaise |

پرشورام بادشاهه کي چيو ته اي بادشاهه تو منهنجي پيءُ کي ڪيئن ماريو آهي؟

ਅਬੈ ਜੁਧ ਜੀਤੋ ਹਨੋ ਤੋਹਿ ਤੈਸੇ ॥
abai judh jeeto hano tohi taise |

هاڻي مان توکي مارڻ لاءِ توسان جنگ ڪرڻ چاهيان ٿو

ਕਹਾ ਮੂੜ ਬੈਠੋ ਸੁ ਅਸਤ੍ਰੰ ਸੰਭਾਰੋ ॥
kahaa moorr baittho su asatran sanbhaaro |

اي بيوقوف (بادشاهه)! تون ڇا لاءِ ويٺو آهين؟ هٿيارن جي سار سنڀال،

ਚਲੋ ਭਾਜ ਨਾ ਤੋ ਸਬੈ ਸਸਤ੍ਰ ਡਾਰੋ ॥੯॥
chalo bhaaj naa to sabai sasatr ddaaro |9|

هن اهو به چيو ته اي بيوقوف، پنهنجا هٿيار رک، نه ته انهن کي ڇڏي، هن جڳهه تان ڀڄي وڃو.

ਸੁਣੇ ਬੋਲ ਬੰਕੇ ਭਰਿਯੋ ਭੂਪ ਕੋਪੰ ॥
sune bol banke bhariyo bhoop kopan |

پرشورام جون اهڙيون سخت ڳالهيون ٻڌي بادشاهه ڪاوڙ ۾ ڀرجي ويو

ਉਠਿਯੋ ਰਾਜ ਸਰਦੂਲ ਲੈ ਪਾਣਿ ਧੋਪੰ ॥
autthiyo raaj saradool lai paan dhopan |

اهي ستم ظريفي ٻڌي بادشاهه ڪاوڙ ۾ اچي ويو ۽ پنهنجا هٿيار هٿن ۾ جهلي، شينهن وانگر اٿيو.

ਹਠਿਯੋ ਖੇਤਿ ਖੂਨੀ ਦਿਜੰ ਖੇਤ੍ਰ ਹਾਯੋ ॥
hatthiyo khet khoonee dijan khetr haayo |

(بادشاهه) پڪو ارادو ڪيو ته (هاڻي) خونخوار برهمڻ کي جنگ جي ميدان ۾ قتل ڪيو وڃي.

ਚਹੇ ਆਜ ਹੀ ਜੁਧ ਮੋ ਸੋ ਮਚਾਯੋ ॥੧੦॥
chahe aaj hee judh mo so machaayo |10|

هو عزم سان جنگ جي ميدان ۾ آيو، جنهن کي خبر پئي ته برهمڻ پرشورام ساڳئي ڏينهن ساڻس وڙهڻ جو خواهشمند هو.

ਧਏ ਸੂਰ ਸਰਬੰ ਸੁਨੇ ਬੈਨ ਰਾਜੰ ॥
dhe soor saraban sune bain raajan |

بادشاھه جون ڳالھيون ٻڌي سڀ ويڙھ ھليا ويا.

ਚੜਿਯੋ ਕ੍ਰੁਧ ਜੁਧੰ ਸ੍ਰਜੇ ਸਰਬ ਸਾਜੰ ॥
charriyo krudh judhan sraje sarab saajan |

بادشاھه جون ڪاوڙيل ڳالھيون ٻڌي، سندس ويڙھين سخت غصي ۾، پاڻ کي (پنھنجن ھٿيارن سان) سينگاريو.

ਗਦਾ ਸੈਹਥੀ ਸੂਲ ਸੇਲੰ ਸੰਭਾਰੀ ॥
gadaa saihathee sool selan sanbhaaree |

(انهن) گدڙ، ساهتي، ترشول ۽ ڀورا هٿ ڪيا.

ਚਲੇ ਜੁਧ ਕਾਜੰ ਬਡੇ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ॥੧੧॥
chale judh kaajan badde chhatradhaaree |11|

11. وڏيون وڏيون وڏيون ڇتيون ڍڪيل بادشاهن پنهنجي ترشول، ڌاڙن، ڌاڙن وغيره کي مضبوطيءَ سان پڪڙي جنگ ڪرڻ لاءِ اڳتي وڌيون.

ਨਰਾਜ ਛੰਦ ॥
naraaj chhand |

ناريجي اسٽينزا

ਕ੍ਰਿਪਾਣ ਪਾਣ ਧਾਰਿ ਕੈ ॥
kripaan paan dhaar kai |

هٿ ۾ تلوار رکي،

ਚਲੇ ਬਲੀ ਪੁਕਾਰਿ ਕੈ ॥
chale balee pukaar kai |

پنهنجن هٿن ۾ تلوارون جهلي، زبردست ويڙهاڪن زور شور سان اڳتي وڌيا

ਸੁ ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਭਾਖਹੀ ॥
su maar maar bhaakhahee |

چوندا هئا 'مارو' 'مارو'

ਸਰੋਘ ਸ੍ਰੋਣ ਚਾਖਹੀ ॥੧੨॥
sarogh sron chaakhahee |12|

انهن ”مار، مار“ چيو ۽ سندن تير رت پي رهيا هئا.

ਸੰਜੋਇ ਸੈਹਥੀਨ ਲੈ ॥
sanjoe saihatheen lai |

هٿيار کڻڻ (جسم تي ۽ هٿن ۾) هٿياربند،

ਚੜੇ ਸੁ ਬੀਰ ਰੋਸ ਕੈ ॥
charre su beer ros kai |

هٿيار ڦٽا ڪري ۽ خنجر هٿ ۾ رکي، ويڙهاڪ وڏي ڪاوڙ ۾ اڳتي وڌيا.

ਚਟਾਕ ਚਾਬਕੰ ਉਠੇ ॥
chattaak chaabakan utthe |

(گهوڙن جا) چابڪ ٽٽڻ لڳا

ਸਹੰਸ੍ਰ ਸਾਇਕੰ ਬੁਠੈ ॥੧੩॥
sahansr saaeikan butthai |13|

گھوڙن جي چابڪ جي ڌمڪين سان ٽٽڻ جو آواز پيدا ٿيو ۽ (ڪمان مان) هزارين تير نڪري ويا.

ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥
rasaaval chhand |

راساوال اسٽينزا

ਭਏ ਏਕ ਠਉਰੇ ॥
bhe ek tthaure |

(سڀ ويڙهاڪ) هڪ جاءِ تي گڏ ٿيا