Sri Dasam Granth
Page - 174
ਸਬ ਦੇਵਨ ਮਿਲਿ ਕਰਿਯੋ ਬਿਚਾਰਾ ॥
sab devan mil kariyo bichaaraa |
ਛੀਰਸਮੁਦ੍ਰ ਕਹੁ ਚਲੇ ਸੁਧਾਰਾ ॥
chheerasamudr kahu chale sudhaaraa |All the gods together reflected on this issued and went towards the milk-ocean.
ਕਾਲ ਪੁਰਖੁ ਕੀ ਕਰੀ ਬਡਾਈ ॥
kaal purakh kee karee baddaaee |
ਇਮ ਆਗਿਆ ਤਹ ਤੈ ਤਿਨਿ ਆਈ ॥੩॥
eim aagiaa tah tai tin aaee |3|There they eulogized KAL, the destroyer Lord and received the following message.3.
ਦਿਜ ਜਮਦਗਨਿ ਜਗਤ ਮੋ ਸੋਹਤ ॥
dij jamadagan jagat mo sohat |
ਨਿਤ ਉਠਿ ਕਰਤ ਅਘਨ ਓਘਨ ਹਤ ॥
nit utth karat aghan oghan hat |The Destroyer Lord said, “ A sage named Yamadagni abides on the earth, who always gets up to destroy the sins by his virtuous deeds.
ਤਹ ਤੁਮ ਧਰੋ ਬਿਸਨ ਅਵਤਾਰਾ ॥
tah tum dharo bisan avataaraa |
ਹਨਹੁ ਸਕ੍ਰ ਕੇ ਸਤ੍ਰ ਸੁਧਾਰਾ ॥੪॥
hanahu sakr ke satr sudhaaraa |4|“O Vishnu, manifested yourself in his house and destroy the enemies of India.”4.
ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
bhujang prayaat chhand |BHUJANG PRAYAAT STANZA
ਜਯੋ ਜਾਮਦਗਨੰ ਦਿਜੰ ਆਵਤਾਰੀ ॥
jayo jaamadaganan dijan aavataaree |
ਭਯੋ ਰੇਣੁਕਾ ਤੇ ਕਵਾਚੀ ਕੁਠਾਰੀ ॥
bhayo renukaa te kavaachee kutthaaree |Hail, hail to the incarnation-like sage Yamadagni, through whose wife Renuka was born the wearer of armour and carrier of axe (that is Parashurama)
ਧਰਿਯੋ ਛਤ੍ਰੀਯਾ ਪਾਤ ਕੋ ਕਾਲ ਰੂਪੰ ॥
dhariyo chhatreeyaa paat ko kaal roopan |
ਹਨ੍ਯੋ ਜਾਇ ਜਉਨੈ ਸਹੰਸਾਸਤ੍ਰ ਭੂਪੰ ॥੫॥
hanayo jaae jaunai sahansaasatr bhoopan |5|He manifested himself as death for the Kshatriyas and destroyed the king named Sahasrabadhu.5.
ਕਹਾ ਗੰਮ ਏਤੀ ਕਥਾ ਸਰਬ ਭਾਖਉ ॥
kahaa gam etee kathaa sarab bhaakhau |
ਕਥਾ ਬ੍ਰਿਧ ਤੇ ਥੋਰੀਐ ਬਾਤ ਰਾਖਉ ॥
kathaa bridh te thoreeai baat raakhau |I have not the requisite wisdom to describe the whole story, therefore fearing lest it may not become voluminous, I say it very briefly:
ਭਰੇ ਗਰਬ ਛਤ੍ਰੀ ਨਰੇਸੰ ਅਪਾਰੰ ॥
bhare garab chhatree naresan apaaran |
ਤਿਨੈ ਨਾਸ ਕੋ ਪਾਣਿ ਧਾਰਿਯੋ ਕੁਠਾਰੰ ॥੬॥
tinai naas ko paan dhaariyo kutthaaran |6|The Kshatriya king had been intoxicated with pride and in order to destroy them, Parashurama held up the axe in his hand.6.
ਹੁਤੀ ਨੰਦਨੀ ਸਿੰਧ ਜਾ ਕੀ ਸੁਪੁਤ੍ਰੀ ॥
hutee nandanee sindh jaa kee suputree |
ਤਿਸੈ ਮਾਗ ਹਾਰਿਯੋ ਸਹੰਸਾਸਤ੍ਰ ਛਤ੍ਰੀ ॥
tisai maag haariyo sahansaasatr chhatree |Nandini, the wish-fulfilling cow like the daughter of Yamadagni and the Kshatriya Sahasrabahu had got tired in begging it from the sage.
ਲੀਯੋ ਛੀਨ ਗਾਯੰ ਹਤਿਯੋ ਰਾਮ ਤਾਤੰ ॥
leeyo chheen gaayan hatiyo raam taatan |
ਤਿਸੀ ਬੈਰ ਕੀਨੇ ਸਬੈ ਭੂਪ ਪਾਤੰ ॥੭॥
tisee bair keene sabai bhoop paatan |7|Ultimately, he snatched away the cow and killed Yamadagni and in order to wreak his vengeance, Parashurama destroyed all the Kshatriya kings.7.
ਗਈ ਬਾਲ ਤਾ ਤੇ ਲੀਯੋ ਸੋਧ ਤਾ ਕੋ ॥
gee baal taa te leeyo sodh taa ko |
ਹਨਿਯੋ ਤਾਤ ਮੇਰੋ ਕਹੋ ਨਾਮੁ ਵਾ ਕੋ ॥
haniyo taat mero kaho naam vaa ko |Form the very childhood Parashurama had been quite inquisitive in his mind about the identity of the killer of his father
ਸਹੰਸਾਸਤ੍ਰ ਭੂਪੰ ਸੁਣਿਯੋ ਸ੍ਰਉਣ ਨਾਮੰ ॥
sahansaasatr bhoopan suniyo sraun naaman |
ਗਹੇ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰੰ ਚਲਿਯੋ ਤਉਨ ਠਾਮੰ ॥੮॥
gahe sasatr asatran chaliyo taun tthaaman |8|And when he came to know that it was the king Sahasrabahu, he moved towards his place with his arms and weapons.8.
ਕਹੋ ਰਾਜ ਮੇਰੋ ਹਨਿਯੋ ਤਾਤ ਕੈਸੇ ॥
kaho raaj mero haniyo taat kaise |Parashurama said to the king, “O king how hast thou killed my father?
ਅਬੈ ਜੁਧ ਜੀਤੋ ਹਨੋ ਤੋਹਿ ਤੈਸੇ ॥
abai judh jeeto hano tohi taise |Now I want to wage war with you in order to kill you”
ਕਹਾ ਮੂੜ ਬੈਠੋ ਸੁ ਅਸਤ੍ਰੰ ਸੰਭਾਰੋ ॥
kahaa moorr baittho su asatran sanbhaaro |
ਚਲੋ ਭਾਜ ਨਾ ਤੋ ਸਬੈ ਸਸਤ੍ਰ ਡਾਰੋ ॥੯॥
chalo bhaaj naa to sabai sasatr ddaaro |9|He also said, “O fool, hold your weapons, otherwise forsaking them, run away from this place.”9.
ਸੁਣੇ ਬੋਲ ਬੰਕੇ ਭਰਿਯੋ ਭੂਪ ਕੋਪੰ ॥
sune bol banke bhariyo bhoop kopan |
ਉਠਿਯੋ ਰਾਜ ਸਰਦੂਲ ਲੈ ਪਾਣਿ ਧੋਪੰ ॥
autthiyo raaj saradool lai paan dhopan |Hearing these ironical words, the king was filled with fury and holding his weapons in his hands, got up like a lion.
ਹਠਿਯੋ ਖੇਤਿ ਖੂਨੀ ਦਿਜੰ ਖੇਤ੍ਰ ਹਾਯੋ ॥
hatthiyo khet khoonee dijan khetr haayo |
ਚਹੇ ਆਜ ਹੀ ਜੁਧ ਮੋ ਸੋ ਮਚਾਯੋ ॥੧੦॥
chahe aaj hee judh mo so machaayo |10|He came to the arena of battle with determination, knowing that the Brahmin Parashurama was desirous of fighting with him on the same day.10.
ਧਏ ਸੂਰ ਸਰਬੰ ਸੁਨੇ ਬੈਨ ਰਾਜੰ ॥
dhe soor saraban sune bain raajan |
ਚੜਿਯੋ ਕ੍ਰੁਧ ਜੁਧੰ ਸ੍ਰਜੇ ਸਰਬ ਸਾਜੰ ॥
charriyo krudh judhan sraje sarab saajan |Hearing the furious words of the king, his warriors in great ire, decorating themselves (with their weapon) marched forward
ਗਦਾ ਸੈਹਥੀ ਸੂਲ ਸੇਲੰ ਸੰਭਾਰੀ ॥
gadaa saihathee sool selan sanbhaaree |
ਚਲੇ ਜੁਧ ਕਾਜੰ ਬਡੇ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ॥੧੧॥
chale judh kaajan badde chhatradhaaree |11|Holding firmly their tridents, lances, maces etc., the great canopied kings moved forward for waging war.11.
ਨਰਾਜ ਛੰਦ ॥
naraaj chhand |NARAAJ STANZA
ਕ੍ਰਿਪਾਣ ਪਾਣ ਧਾਰਿ ਕੈ ॥
kripaan paan dhaar kai |
ਚਲੇ ਬਲੀ ਪੁਕਾਰਿ ਕੈ ॥
chale balee pukaar kai |Holding their swords in their hands, the mighty warriors marched forward with loud shouts
ਸੁ ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਭਾਖਹੀ ॥
su maar maar bhaakhahee |
ਸਰੋਘ ਸ੍ਰੋਣ ਚਾਖਹੀ ॥੧੨॥
sarogh sron chaakhahee |12|They uttered “kill, kill” and their arrows were drinking blood.12.
ਸੰਜੋਇ ਸੈਹਥੀਨ ਲੈ ॥
sanjoe saihatheen lai |
ਚੜੇ ਸੁ ਬੀਰ ਰੋਸ ਕੈ ॥
charre su beer ros kai |Wearing their armour and holding their daggers, the warriors in great ire moved forward.
ਚਟਾਕ ਚਾਬਕੰ ਉਠੇ ॥
chattaak chaabakan utthe |
ਸਹੰਸ੍ਰ ਸਾਇਕੰ ਬੁਠੈ ॥੧੩॥
sahansr saaeikan butthai |13|The blows of whips horses produced knocking sounds and thousands of arrows flew out (from the bows).13.
ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥
rasaaval chhand |RASAAVAL STANZA
ਭਏ ਏਕ ਠਉਰੇ ॥
bhe ek tthaure |