Sri Dasam Granth
Page - 993
ਤੋਹਿ ਛਾਡਿ ਵਾ ਕੌ ਨਹਿ ਬਰੌਂ ॥
tohi chhaadd vaa kau neh barauan |‘Tell me, my friend, what should I do? Forsaking you I will, never go to some body else.
ਮੋ ਕਹੁ ਬਾਜ ਪ੍ਰਿਸਟਿ ਪਰ ਡਾਰੋ ॥
mo kahu baaj prisatt par ddaaro |
ਆਪਨ ਲੈ ਕਰਿ ਸੰਗ ਸਿਧਾਰੋ ॥੬॥
aapan lai kar sang sidhaaro |6|‘Taking me on the back of the horse, take me away.(6)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਜਬ ਲੌ ਹਮਰੇ ਧਾਮ ਨਹਿ ਗਏ ਬਰਾਤੀ ਆਇ ॥
jab lau hamare dhaam neh ge baraatee aae |‘Before the marriage party arrives,
ਤਬ ਲੌ ਮੁਹਿ ਤੈ ਬਾਜ ਪੈ ਡਾਰਿ ਲਿਜਾਇ ਤੁ ਜਾਇ ॥੭॥
tab lau muhi tai baaj pai ddaar lijaae tu jaae |7|‘Before they come in, you take me riding on your horse.(7)
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |Savaiyya
ਤੇਰੇ ਹੀ ਸੰਗ ਬਿਰਾਜ ਹੋ ਮੀਤ ਮੈ ਔਰ ਕਰੌਗੀ ਕਹਾ ਪਤਿ ਕੈ ਕੈ ॥
tere hee sang biraaj ho meet mai aauar karauagee kahaa pat kai kai |‘I am bequeathed to you, my friend, why do I go for another husband.
ਤੋਹੂ ਕੌ ਆਜੁ ਬਰੌ ਨ ਟਰੌ ਮਰਿਹੌ ਨਹਿ ਹਾਲ ਹਲਾਹਲ ਖੈ ਕੈ ॥
tohoo kau aaj barau na ttarau marihau neh haal halaahal khai kai |‘I will not desist and marry you; otherwise, I will poison myself.
ਨੇਹੁ ਬਢਾਇ ਸੁ ਕੇਲ ਕਮਾਇ ਸੁ ਦੇਤ ਤਿਨੈ ਅਪਨੀ ਤ੍ਰਿਯ ਕੈ ਕੈ ॥
nehu badtaae su kel kamaae su det tinai apanee triy kai kai |‘You enhanced your affection and loved me, now you are going to let them take your woman.
ਵੈ ਦਿਨ ਭੂਲਿ ਗਏ ਤੁਮ ਕੋ ਜਿਯ ਹੋ ਕੈਸੋ ਲਾਲਨ ਲਾਜ ਲਜੈ ਕੈ ॥੮॥
vai din bhool ge tum ko jiy ho kaiso laalan laaj lajai kai |8|‘Have you forgotten the day when you engendered friendship with me. How would I survive in shame, now?’(8)
ਪੀਰੀ ਹ੍ਵੈ ਜਾਤ ਘਨੀ ਪਛੁਤਾਤ ਬਿਯਾਹ ਕੀ ਜੋ ਕੋਊ ਬਾਤ ਸੁਨਾਵੈ ॥
peeree hvai jaat ghanee pachhutaat biyaah kee jo koaoo baat sunaavai |Her heartache was intensified whenever some one mentioned to her about marriage.
ਪਾਨ ਸੋ ਪਾਨ ਮਰੋਰਤ ਮਾਨਿਨਿ ਦਾਤਨ ਸੋ ਅੰਗੁਰੀਨ ਚਬਾਵੈ ॥
paan so paan marorat maanin daatan so angureen chabaavai |In nervousness, her hands were twisted and she bit her fingers.
ਨਾਰਿ ਨਿਵਾਇ ਖਨੈ ਪੁਹਮੀ ਨਖ ਰੇਖ ਲਖੈ ਮਨ ਮੈ ਪਛੁਤਾਵੈ ॥
naar nivaae khanai puhamee nakh rekh lakhai man mai pachhutaavai |She put her eyes on the ground and went on scraping the ground with her nails, repenting for the lover.
ਪ੍ਯਾਰੀ ਕੋ ਪੀਯ ਰੁਚੈ ਮਿਰਜਾ ਪਰੁ ਬ੍ਰਯਾਹੁ ਕਿਧੋ ਮਨ ਮੈ ਨ ਸੁਹਾਵੈ ॥੯॥
payaaree ko peey ruchai mirajaa par brayaahu kidho man mai na suhaavai |9|She cherished Mirza and none other fancied her mind.(9)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਰੁਚਿਰ ਰਮਨ ਤੁਮਰੈ ਰਚੀ ਔਰ ਸੁਹਾਤ ਨ ਮੋਹਿ ॥
ruchir raman tumarai rachee aauar suhaat na mohi |(Her friends to Mirza) ‘She is engrossed in your love and none other could gratify.
ਬ੍ਯਾਹਿ ਬਰਾਤੀ ਜਾਇ ਹੈ ਲਾਜ ਨ ਐਹੈ ਤੋਹਿ ॥੧੦॥
bayaeh baraatee jaae hai laaj na aaihai tohi |10|‘If the others took her away after marriage, won’t you be ashned of yourself?’(10)
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |Savaiyya
ਨੈਸਕਿ ਮੋਰਿ ਗਏ ਅਨਤੈ ਨਹਿ ਜਾਨਤ ਪ੍ਰੀਤਮ ਜੀਤ ਰਹੈਗੋ ॥
naisak mor ge anatai neh jaanat preetam jeet rahaigo |(Sahiban) ‘I will not like to go anywhere, not even for a moment.
ਪ੍ਯਾਰੀ ਹੀ ਪ੍ਯਾਰੀ ਪੁਕਾਰਤ ਆਰਤਿ ਬੀਥਨ ਮੈ ਬਹੁ ਬਾਰ ਕਹੈਗੋ ॥
payaaree hee payaaree pukaarat aarat beethan mai bahu baar kahaigo |‘Thinking about me, he will be roaming around in the streets.
ਤੋ ਹਮਰੈ ਇਨ ਕੇ ਦੁਹੂੰ ਬੀਚ ਕਹੌ ਕਿਹ ਭਾਤਿ ਸਨੇਹ ਰਹੈਗੋ ॥
to hamarai in ke duhoon beech kahau kih bhaat saneh rahaigo |‘How will his and my love keep on surviving? ‘
ਕੌਨ ਹੀ ਕਾਜ ਸੁ ਜੀਬੋ ਸਖੀ ਜਬ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਧ੍ਯੋ ਨਿਜੁ ਮੀਤ ਦਹੈਗੋ ॥੧੧॥
kauan hee kaaj su jeebo sakhee jab preet badhayo nij meet dahaigo |11|‘What good I will be when my lover goes on scorching in my love?(11)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਯਹੈ ਮਾਨਨੀ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
yahai maananee mantr bichaariyo |
ਬੋਲਿ ਸਖੀ ਪ੍ਰਤਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
bol sakhee prat bachan uchaariyo |After thinking hard like that, she asked her friend,
ਮਿਰਜਾ ਸਾਥ ਜਾਇ ਤੁਮ ਕਹਿਯਹੁ ॥
mirajaa saath jaae tum kahiyahu |
ਆਜੁ ਆਨਿ ਸਾਹਿਬਾ ਕੌ ਗਹਿਯਹੁ ॥੧੨॥
aaj aan saahibaa kau gahiyahu |12|‘Go and tell Mirza to come today to meet his Sahiban.’(12)
ਜਬ ਵਹ ਆਇ ਬ੍ਯਾਹਿ ਕਰਿ ਲੈ ਹੈ ॥
jab vah aae bayaeh kar lai hai |
ਤੁਮਰੇ ਡਾਰਿ ਫੂਲ ਸਿਰ ਜੈ ਹੈ ॥
tumare ddaar fool sir jai hai |‘’When they had taken me in marriage, then what good will be the flower (garland) on his head
ਮੋਰੇ ਗਏ ਕਹੋ ਕਾ ਕਰਿਹੋ ॥
more ge kaho kaa kariho |
ਉਰ ਮੈ ਮਾਰਿ ਕਟਾਰੀ ਮਰਿਹੋ ॥੧੩॥
aur mai maar kattaaree mariho |13|‘What will he do once I have gone. Would he kill himself with a dagger?(13)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਜੌ ਹਮ ਸੈ ਲਾਗੀ ਕਛੂ ਤੁਮਰੀ ਲਗਨਿ ਬਨਾਇ ॥
jau ham sai laagee kachhoo tumaree lagan banaae |(To Mirza) If you realy like me and your love is true,
ਤੌ ਮੋ ਕੋ ਲੈ ਜਾਇਯੋ ਆਜ ਨਿਸਾ ਕੌ ਆਇ ॥੧੪॥
tau mo ko lai jaaeiyo aaj nisaa kau aae |14|‘Then come to night and take me away.’ (14)
ਅੜਿਲ ॥
arril |Arril
ਰੰਗਵਤੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਜਬੈ ਸੁਨਿ ਪਾਇਯੋ ॥
rangavatee ih bhaat jabai sun paaeiyo |When Rangwatti Rangwatti (the friend) listened to this,
ਸਕਲ ਪੁਰਖ ਕੌ ਭੇਸ ਤਬ ਆਪੁ ਬਨਾਇਯੋ ॥
sakal purakh kau bhes tab aap banaaeiyo |She put on the clothes of a man,
ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਬਾਜ ਅਰੂੜਿ ਤਬੈ ਤਹ ਕੌ ਚਲੀ ॥
hvai kai baaj aroorr tabai tah kau chalee |She mounted on a horse,
ਹੋ ਲੀਨੈ ਸਕਲ ਸੁਬੇਸ ਸਖੀ ਬੀਸਕ ਭਲੀ ॥੧੫॥
ho leenai sakal subes sakhee beesak bhalee |15|And taking twenty other friends marched.(15)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਚਲੀ ਸਖੀ ਆਵਤ ਤਹ ਭਈ ॥
chalee sakhee aavat tah bhee |
ਜਹ ਕਛੁ ਸੁਧਿ ਮਿਰਜਾ ਕੀ ਲਈ ॥
jah kachh sudh mirajaa kee lee |The friends reached the place and asked the welfare of Mirza.
ਸਖੀ ਸਹਿਤ ਚਲਿ ਸੀਸ ਝੁਕਾਯੋ ॥
sakhee sahit chal sees jhukaayo |
ਤੋਹਿ ਸਾਹਿਬਾ ਬੇਗ ਬੁਲਾਯੋ ॥੧੬॥
tohi saahibaa beg bulaayo |16|With respect they bowed their heads and told him that Sahiban had called him urgently.(16)
ਮਿਰਜਾ ਸੁਨਤ ਬਾਤ ਚੜਿ ਧਾਯੋ ॥
mirajaa sunat baat charr dhaayo |
ਪਲਕ ਨ ਭਈ ਗਾਵ ਤਹ ਆਯੋ ॥
palak na bhee gaav tah aayo |Hearing this, Mirza reacted immediately and
ਯਹ ਸੁਧਿ ਜਬੈ ਸਾਹਿਬਾ ਪਾਈ ॥
yah sudh jabai saahibaa paaee |