Sri Dasam Granth
Page - 892
ਨਊਆ ਸੁਤ ਤਿਹ ਭੇਖ ਬਨਾਯੋ ॥
naooaa sut tih bhekh banaayo |
ਦੇ ਬੁਗਚਾ ਸੁਤ ਸਾਹੁ ਚਲਾਯੋ ॥
de bugachaa sut saahu chalaayo |The barber’s son disguised himself and giving him his bundle made him to walk.
ਤਾ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਚਿਤ ਹਰਖਾਨੋ ॥
taa ko at hee chit harakhaano |
ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਕਛੁ ਭੇਦ ਨ ਜਾਨੋ ॥੭॥
saahu putr kachh bhed na jaano |7|He felt very happy but the Shah’s son could not understand the secret.(7)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਚਲਤ ਚਲਤ ਸਸੁਰਾਰਿ ਕੌ ਗਾਵ ਪਹੂੰਚ੍ਯੋ ਆਇ ॥
chalat chalat sasuraar kau gaav pahoonchayo aae |Walking and walking they reached the village of the in-laws.
ਉਤਰਿ ਨ ਤਿਹ ਸੁਤ ਸਾਹੁ ਕੋ ਹੈ ਪਰ ਲਿਯੋ ਚਰਾਇ ॥੮॥
autar na tih sut saahu ko hai par liyo charaae |8|But he did not dismount and did not let him (the Shah’s son) to mount.(8)
ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਤਿਹ ਕਹਿ ਰਹਿਯੋ ਲਯੋ ਨ ਤੁਰੈ ਚਰਾਇ ॥
saahu putr tih keh rahiyo layo na turai charaae |The Shah’s son insisted but he did not let him ride the horse.
ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਲਖਿ ਤਿਹ ਧਨੀ ਸਕਲ ਮਿਲਤ ਭੇ ਆਇ ॥੯॥
saahu putr lakh tih dhanee sakal milat bhe aae |9|(People) came and met assuming the barber’s son to be the Shah’s son.(9)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਨਊਆ ਕਰਿ ਮਾਨ੍ਯੋ ॥
saahu putr naooaa kar maanayo |
ਨਊਆ ਸੁਤ ਸੁਤ ਸਾਹੁ ਪਛਾਨ੍ਯੋ ॥
naooaa sut sut saahu pachhaanayo |They acknowledged the Shah’s son as the barber’s son and the barber’s son as the Shah’s.
ਅਤਿ ਲਜਾਇ ਮਨ ਮੈ ਵਹੁ ਰਹਿਯੋ ॥
at lajaae man mai vahu rahiyo |
ਤਿਨ ਪ੍ਰਤਿ ਕਛੂ ਬਚਨ ਨਹਿ ਕਹਿਯੋ ॥੧੦॥
tin prat kachhoo bachan neh kahiyo |10|He was very much ashamed but he could not say any thing to contradict.(10)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਨਊਆ ਸੁਤ ਕੋ ਸਾਹੁ ਕੀ ਦੀਨੀ ਬਧੂ ਮਿਲਾਇ ॥
naooaa sut ko saahu kee deenee badhoo milaae |The Shah’s son was received as the barber’s son,
ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਸੋ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਦੁਆਰੇ ਬੈਠਹੁ ਜਾਇ ॥੧੧॥
saahu putr so yau kahiyo duaare baitthahu jaae |11|And the Shah’s son was told to go and sit out side on the door step.(11)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਤਬ ਨਊਆ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
tab naooaa yau bachan uchaare |
ਕਹੌ ਕਾਜ ਇਹ ਕਰੋ ਹਮਾਰੇ ॥
kahau kaaj ih karo hamaare |The Shah’s son asked, ‘Please do me a favour.
ਬਹੁ ਬਕਰੀ ਤਿਹ ਦੇਹੁ ਚਰਾਵੈ ॥
bahu bakaree tih dehu charaavai |
ਦਿਵਸ ਚਰਾਇ ਰਾਤਿ ਘਰ ਆਵੈ ॥੧੨॥
divas charaae raat ghar aavai |12|‘Give him a few goats. He will take them out for grazing and will come back in the evening.’(12)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਛੇਰੀ ਲਏ ਬਨ ਮੈ ਭਯੋ ਖਰਾਬ ॥
saahu putr chheree le ban mai bhayo kharaab |Thus the Shah’s son roamed around in the jungle,
ਸੂਕਿ ਦੂਬਰੋ ਤਨ ਭਯੋ ਹੇਰੇ ਲਜਤ ਰਬਾਬ ॥੧੩॥
sook doobaro tan bhayo here lajat rabaab |13|And got weaker and weaker with the shame.(13)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਅਤਿ ਦੁਰਬਲ ਜਬ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
at durabal jab taeh nihaariyo |
ਤਬ ਨਊਆ ਸੁਤ ਬਚਨ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
tab naooaa sut bachan uchaariyo |When he saw him getting very week, the barber’s son asked,
ਏਕ ਖਾਟ ਯਾ ਕੋ ਅਬ ਦੀਜੈ ॥
ek khaatt yaa ko ab deejai |
ਮੇਰੋ ਕਹਿਯੋ ਬਚਨ ਯਹ ਕੀਜੈ ॥੧੪॥
mero kahiyo bachan yah keejai |14|‘Give him a bed, and every body must do what I say.’(14)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਖਾਟ ਸਾਹੁ ਕੋ ਪੁਤ੍ਰ ਲੈ ਅਧਿਕ ਦੁਖ੍ਯ ਭਯੋ ਚਿਤ ॥
khaatt saahu ko putr lai adhik dukhay bhayo chit |Taking the bed Shah’s son was very much afflicted.
ਗਹਿਰੇ ਬਨ ਮੈ ਜਾਇ ਕੈ ਰੋਵਤ ਪੀਟਤ ਨਿਤ ॥੧੫॥
gahire ban mai jaae kai rovat peettat nit |15|And every day went to the jungle to cry and wallop himself.(15)
ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਅਰੁ ਪਾਰਬਤੀ ਜਾਤ ਹੁਤੈ ਨਰ ਨਾਹਿ ॥
mahaa rudr ar paarabatee jaat hutai nar naeh |Once (god) Shiva and (his consort) Parvatti were passing-by there.
ਤਾ ਕੋ ਦੁਖਿਤ ਬਿਲੋਕਿ ਕੈ ਦਯਾ ਭਈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੧੬॥
taa ko dukhit bilok kai dayaa bhee man maeh |16|Watching him in agony, they took pity on him.(16)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਦਯਾ ਮਾਨ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
dayaa maan yau bachan uchaare |
ਸੁਨਹੁ ਸਾਹੁ ਕੇ ਸੁਤ ਦੁਖ੍ਰਯਾਰੇ ॥
sunahu saahu ke sut dukhrayaare |Being compassionate they said, ‘Listen, you, the distressed son of the Shah,
ਜਾਇ ਚਮਰੁ ਤੂ ਤੂ ਮੁਖ ਕਹਿ ਹੈ ॥
jaae chamar too too mukh keh hai |
ਛੇਰੀ ਲਗੀ ਭੂੰਮ ਮੈ ਰਹਿ ਹੈ ॥੧੭॥
chheree lagee bhoonm mai reh hai |17|‘Which ever the goat you would order to get stuck, that will go to sleep.(17)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਜਬੈ ਉਝਰੁ ਤੂ ਭਾਖਿ ਹੈ ਤੁਰਤ ਵਹੈ ਛੁਟਿ ਜਾਇ ॥
jabai ujhar too bhaakh hai turat vahai chhutt jaae |‘And whenever you would say, get up,
ਜਬ ਲਗਿਯੋ ਕਹਿ ਹੈ ਨਹੀ ਮਰੈ ਧਰਨਿ ਲਪਟਾਇ ॥੧੮॥
jab lagiyo keh hai nahee marai dharan lapattaae |18|The goat will get up and would not be dead.’(8)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਜਬੈ ਚਮਰੁ ਤੂ ਵਹਿ ਮੁਖ ਕਹੈ ॥
jabai chamar too veh mukh kahai |
ਚਿਮਟਿਯੋ ਅਧਰ ਧਰਨਿ ਸੋ ਰਹੈ ॥
chimattiyo adhar dharan so rahai |Now whenever he said, get stuck, it (goat) would lie down.
ਸਾਚੁ ਬਚਨ ਸਿਵ ਕੋ ਜਬ ਭਯੋ ॥
saach bachan siv ko jab bhayo |
ਤਬ ਤਿਹ ਚਿਤ ਯਹ ਠਾਟ ਠਟ੍ਰਯੋ ॥੧੯॥
tab tih chit yah tthaatt tthattrayo |19|As Shiva’s words were coming true, he decided to play this trick.(19)