Sri Dasam Granth
Page - 423
ਅਮਿਟ ਸਿੰਘ ਕੇ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਬੋਲਿਯੋ ਹਰਿ ਕਰਿ ਕੋਪ ॥
amitt singh ke bachan sun boliyo har kar kop |
ਅਬ ਅਕਾਰ ਤੁਅ ਲੋਪ ਕਰਿ ਅਮਿਟ ਸਿੰਘ ਬਿਨੁ ਓਪ ॥੧੨੫੨॥
ab akaar tua lop kar amitt singh bin op |1252|Hearing the words of Amit Singh, Krishna was highly enraged and said, “O Amit Singh! I shall now destroy your body and make you lifeless.”1252.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਜੁਧੁ ਕਰਿਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਜੁਗ ਜਾਮ ਤਬੈ ਰਿਪੁ ਰੀਝ ਕੈ ਐਸੇ ਪੁਕਾਰਿਓ ॥
judh kariyo har joo jug jaam tabai rip reejh kai aaise pukaario |
ਬਾਲਕ ਹੋ ਅਰੁ ਜੁਧ ਪ੍ਰਬੀਨ ਹੋ ਮਾਗੁ ਕਛੂ ਮੁਖਿ ਜੋ ਜੀਯ ਧਾਰਿਓ ॥
baalak ho ar judh prabeen ho maag kachhoo mukh jo jeey dhaario |When Krishna fought for two Pahars (about six hours), the enemy Amit Singh got pleased and said, “O Krishna! although you are still a child, but you are skillful in warfare, you may ask for whatever you want.”
ਆਪੁਨੀ ਪਾਤ ਕੀ ਘਾਤ ਕੀ ਬਾਤ ਕਉ ਦੇਹੁ ਬਤਾਇ ਮੁਰਾਰਿ ਉਚਾਰਿਓ ॥
aapunee paat kee ghaat kee baat kau dehu bataae muraar uchaario |
ਸਾਮੁਹੇ ਮੋਹਿ ਨ ਕੋਊ ਹਨੈ ਅਸਿ ਲੈ ਤਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਪਛਾਵਰਿ ਝਾਰਿਓ ॥੧੨੫੩॥
saamuhe mohi na koaoo hanai as lai tab kaanrah pachhaavar jhaario |1253|Krishna said, “Tell me the manner of your death.” Then Amit Singh said, “No one can kill me from the front.” Then Krishna struck a blow on him behind.1253.
ਸੀਸ ਕਟਿਓ ਨ ਹਟਿਓ ਤਿਹ ਠਉਰ ਤੇ ਦਉਰ ਕੈ ਆਗੈ ਹੀ ਕੋ ਪਗੁ ਧਾਰਿਓ ॥
sees kattio na hattio tih tthaur te daur kai aagai hee ko pag dhaario |
ਕੁੰਚਰ ਏਕ ਹੁਤੇ ਦਲ ਮੈ ਤਿਹ ਧਾਇ ਕੈ ਜਾਇ ਕੈ ਘਾਇ ਪ੍ਰਹਾਰਿਓ ॥
kunchar ek hute dal mai tih dhaae kai jaae kai ghaae prahaario |The head of Amit Singh was cut, but still he ran and moved forward and he struck a dreadful blow on an elephant of the army
ਮਾਰਿ ਕਰੀ ਹਨਿ ਬੀਰ ਚਲਿਓ ਅਸਿ ਲੈ ਕਰਿ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਓਰਿ ਪਧਾਰਿਓ ॥
maar karee han beer chalio as lai kar sree har or padhaario |After killing the elephant and many warriors, he rushed forward towards Krishna
ਭੂਮਿ ਗਿਰਿਓ ਸਿਰੁ ਸ੍ਰੀ ਸਿਵ ਲੈ ਗੁਹਿ ਮੁੰਡ ਕੀ ਮਾਲ ਕੋ ਮੇਰੁ ਸਵਾਰਿਓ ॥੧੨੫੪॥
bhoom girio sir sree siv lai guhi mundd kee maal ko mer savaario |1254|His head fell down on the ground, which was given a place of Meru by Shiva in his rosary of skulls.1254.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਅਮਿਟ ਸਿੰਘ ਅਤਿ ਹੀ ਬਲੀ ਬਹੁਤੁ ਕਰਿਓ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ॥
amitt singh at hee balee bahut kario sangraam |The mighty warrior Amit Singh had waged a terrible war
ਨਿਕਸਿ ਜੋਤਿ ਹਰਿ ਸੋ ਮਿਲੀ ਜਿਉ ਨਿਸ ਕੋ ਕਰਿ ਭਾਨੁ ॥੧੨੫੫॥
nikas jot har so milee jiau nis ko kar bhaan |1255|Just as the light moves out from the sun and moon, in the same manner, his light, coming out from his body, merged in Lord-God.1255.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਅਉਰ ਜਿਤੀ ਪ੍ਰਿਤਨਾ ਅਰਿ ਕੀ ਤਿਨ ਹੂੰ ਜਦੁਬੀਰ ਸੋ ਜੁਧੁ ਕੀਆ ॥
aaur jitee pritanaa ar kee tin hoon jadubeer so judh keea |The remaining army of the enemy fought with Krishna
ਬਿਨੁ ਭੂਪਤਿ ਆਨਿ ਅਰੇ ਨ ਡਰੇ ਰਿਸ ਕੋ ਕਰਿ ਕੈ ਅਤਿ ਗਾਢੋ ਹੀਆ ॥
bin bhoopat aan are na ddare ris ko kar kai at gaadto heea |They even stood firmly without their king and in their fury, they strengthened their heart
ਮਿਲ ਧਾਇ ਪਰੇ ਹਰਿ ਪੈ ਭਟ ਯੌ ਕਵਿ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਮਾਨ ਲੀਆ ॥
mil dhaae pare har pai bhatt yau kav taa chhab ko jas maan leea |
ਮਾਨੋ ਰਾਤਿ ਸਮੈ ਉਡਿ ਕੀਟ ਪਤੰਗ ਜਿਉ ਟੂਟਿ ਪਰੈ ਅਵਿਲੋਕਿ ਦੀਆ ॥੧੨੫੬॥
maano raat samai udd keett patang jiau ttoott parai avilok deea |1256|The army gathered together and fell upon Krishna just as during night, seeing the earthen lamp, the insects move towards it and fall upon it.1256.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਤਬ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਖੜਗੁ ਗਹਿ ਅਰਿ ਬਹੁ ਦਏ ਗਿਰਾਇ ॥
tab brijabhookhan kharrag geh ar bahu de giraae |Then Krishna, taking his sword in his hand, knocked down many of his enemies
ਏਕ ਅਰੇ ਇਕ ਰੁਪਿ ਲਰੇ ਇਕ ਰਨ ਛਾਡਿ ਪਰਾਇ ॥੧੨੫੭॥
ek are ik rup lare ik ran chhaadd paraae |1257|Someone fought someone stood firmly and many sped away.1257.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |CHAUPAI
ਅਮਿਟ ਸਿੰਘ ਦਲੁ ਹਰਿ ਜੂ ਹਯੋ ॥
amitt singh dal har joo hayo |
ਹਾਹਾਕਾਰ ਸਤ੍ਰੁ ਦਲਿ ਪਯੋ ॥
haahaakaar satru dal payo |Krishna destroyed the army of Amit Singh and there was great lamentation in the enemy’s army
ਉਤ ਤੇ ਸੂਰ ਅਸਤੁ ਹੋਇ ਗਯੋ ॥
aut te soor asat hoe gayo |
ਪ੍ਰਾਚੀ ਦਿਸ ਤੇ ਸਸਿ ਪ੍ਰਗਟਯੋ ॥੧੨੫੮॥
praachee dis te sas pragattayo |1258|On that side, the sun set and the moon arose in the east.1258.
ਚਾਰ ਜਾਮ ਦਿਨ ਜੁਧ ਸੁ ਕੀਨੋ ॥
chaar jaam din judh su keeno |
ਬੀਰਨ ਕੋ ਬਲੁ ਹੁਇ ਗਯੋ ਛੀਨੋ ॥
beeran ko bal hue gayo chheeno |The warriors were exhausted and weakened by the continuous fight during the whole day
ਦੋਊ ਦਲ ਆਪ ਆਪ ਮਿਲ ਧਾਏ ॥
doaoo dal aap aap mil dhaae |
ਇਤ ਜਦੁਬੀਰ ਬਸਤ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਏ ॥੧੨੫੯॥
eit jadubeer basat grihi aae |1259|Both the armies started moving back and on this side, Krishna also returned home.1259.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਜੁਧ ਪ੍ਰਬੰਧੇ ਅਮਿਟ ਸਿੰਘ ਸੈਨ ਸਹਤ ਬਧਹਿ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥
eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare judh prabandhe amitt singh sain sahat badheh dhayaae samaapatan |End of the chapter entitled “Killing of Amit Singh alongwith his army in warfare” in Krishnavatara in Bachittar Natak.
ਅਥ ਪੰਚ ਭੂਪ ਜੁਧੁ ਕਥਨੰ ॥
ath panch bhoop judh kathanan |Now begins the description of war with five kings
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਜਰਾ ਸੰਧਿ ਤਬ ਰੈਨਿ ਕਉ ਸਕਲ ਬੁਲਾਏ ਭੂਪ ॥
jaraa sandh tab rain kau sakal bulaae bhoop |
ਬਲ ਗੁਨ ਬਿਕ੍ਰਮ ਇੰਦ੍ਰ ਸਮ ਸੁੰਦਰ ਕਾਮ ਸਰੂਪ ॥੧੨੬੦॥
bal gun bikram indr sam sundar kaam saroop |1260|Then during night, Jarashandh called all the kings, who wre equal in strength to Indra and equal in beauty to the god of love.1260.
ਭੂਪ ਅਠਾਰਹ ਜੁਧ ਮੈ ਸ੍ਯਾਮਿ ਹਨੇ ਬਲ ਬੀਰ ॥
bhoop atthaarah judh mai sayaam hane bal beer |Krishna has killed eighteen kings in the war
ਪ੍ਰਾਤਿ ਜੁਧ ਵਾ ਸੋ ਕਰੈ ਐਸੋ ਕੋ ਰਨਧੀਰ ॥੧੨੬੧॥
praat judh vaa so karai aaiso ko ranadheer |1261|Is there anyone now, who will go and wage war with him?1261.
ਧੂਮ ਸਿੰਘ ਧੁਜ ਸਿੰਘ ਮਨਿ ਸਿੰਘ ਧਰਾਧਰ ਅਉਰ ॥
dhoom singh dhuj singh man singh dharaadhar aaur |
ਧਉਲ ਸਿੰਘ ਪਾਚੋ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੂਰਨ ਕੇ ਸਿਰ ਮਉਰ ॥੧੨੬੨॥
dhaul singh paacho nripat sooran ke sir maur |1262|There were seated five chief kings named Dhum Singh, Dhvaj Singh, Man Singh, Dharadhar Singh and Dhaval Singh.1262.
ਹਾਥ ਜੋਰਿ ਉਠਿ ਸਭਾ ਮਹਿ ਪਾਚਹੁ ਕੀਯੋ ਪ੍ਰਨਾਮ ॥
haath jor utth sabhaa meh paachahu keeyo pranaam |
ਕਾਲਿ ਭੋਰ ਕੇ ਹੋਤ ਹੀ ਹਨਿ ਹੈ ਬਲ ਦਲ ਸ੍ਯਾਮ ॥੧੨੬੩॥
kaal bhor ke hot hee han hai bal dal sayaam |1263|All the arose and bowed in the court and said, “As soon as the day dawns, we shall kill Balram, Krishna and his army.”1263.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਬੋਲਤ ਭੇ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਤੇਊ ਯੌ ਜਿਨਿ ਚਿੰਤ ਕਰੋ ਹਮ ਜਾਇ ਲਰੈਂਗੇ ॥
bolat bhe nrip so teaoo yau jin chint karo ham jaae larainge |The kings said to Jarasandh, “Do not worry, we shall go to fight
ਆਇਸ ਹੋਇ ਤੁ ਬਾਧਿ ਲਿਆਵਹਿ ਨਾਤਰ ਬਾਨ ਸੋ ਪ੍ਰਾਨ ਹਰੈਂਗੇ ॥
aaeis hoe tu baadh liaaveh naatar baan so praan harainge |If you command, we shall tie him down and bring him here or we may kill him there
ਕਾਲਿ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਅਰਿ ਕੈ ਬਲ ਅਉ ਹਰਿ ਜਾਦਵ ਸੋ ਨ ਟਰੈਗੇ ॥
kaal ayodhan mai ar kai bal aau har jaadav so na ttaraige |“We shall not recede in the battlefield by Balram, Krishna and Yadavas
ਏਕ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕੇ ਸੰਗ ਨਿਸੰਗ ਉਨੈ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਕਰੈ ਨ ਡਰੈਗੇ ॥੧੨੬੪॥
ek kripaan ke sang nisang unai bin praan karai na ddaraige |1264|Even slightly, we shall make them lifeless fearlessly with one blow of the sword.”1264.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA