Sri Dasam Granth
Page - 830
ਤਿਹੀ ਬਾਗ ਹੂੰ ਮੈ ਤਰੋਰੁਹ ਚਬੈਯੈ ॥
tihee baag hoon mai taroruh chabaiyai |‘In such a beautiful garden I will relish the flowers
ਰਿਝੈਯੈ ਤੁਮੈ ਭੋਗ ਭਾਵਤ ਕਮੈਯੈ ॥
rijhaiyai tumai bhog bhaavat kamaiyai |And satisfy you through lovemaking.
ਬਿਲੰਬ ਨ ਕਰੋ ਪ੍ਰਾਤ ਹੋਤੋ ਪਧਾਰੇ ॥
bilanb na karo praat hoto padhaare |‘Let us go quick, and before the day breaks,
ਸਭੈ ਚਿਤ ਕੇ ਦੂਰਿ ਕੈ ਸੋਕ ਡਾਰੈ ॥੧੩॥
sabhai chit ke door kai sok ddaarai |13|We eliminate all our tribulations.’(13)
ਅੜਿਲ ॥
arril |Arril
ਲਈ ਸਹਚਰੀ ਚਤੁਰਿ ਸੋ ਏਕ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥
lee sahacharee chatur so ek bulaae kai |
ਕਹੋ ਪਿਅਰਵਾ ਸਾਥ ਭੇਦ ਸਮਝਾਇ ਕੈ ॥
kaho piaravaa saath bhed samajhaae kai |She had called the clever companion and sent her for another lover.
ਲਿਖਿ ਪਤਿਯਾ ਕਰ ਦਈ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਦੀਜੀਯੋ ॥
likh patiyaa kar dee kahiyo tih deejeeyo |
ਹੋ ਕਾਲਿ ਹਮਾਰੇ ਬਾਗ ਕ੍ਰਿਪਾ ਚਲਿ ਕੀਜੀਯੋ ॥੧੪॥
ho kaal hamaare baag kripaa chal keejeeyo |14|She had sent a letter asking the lover to reach the garden next day.(14)
ਕਹਿਯੋ ਪਿਅਰਵਹਿ ਐਸ ਭੇਦ ਸਮੁਝਾਇਯੌ ॥
kahiyo piaraveh aais bhed samujhaaeiyau |
ਕਾਲਿ ਹਮਾਰੇ ਬਾਗ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਆਇਯੌ ॥
kaal hamaare baag kripaa kar aaeiyau |She conveyed this secret to the (second) lover, ‘Come to the garden.
ਜਬੈ ਮੁਗਲ ਛਲਿ ਦੈਹੋ ਰੂਖ ਚੜਾਇ ਕੈ ॥
jabai mugal chhal daiho rookh charraae kai |
ਹੋ ਤਬੈ ਸਜਨਵਾ ਮਿਲਿਯਹੁ ਹਮ ਕੋ ਆਇ ਕੈ ॥੧੫॥
ho tabai sajanavaa miliyahu ham ko aae kai |15|When I make Mughal to clime the tree, then you come and meet me.’(15)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਪ੍ਰਾਤ ਮੁਗਲ ਕੋ ਲੈ ਚਲੀ ਅਪਨੇ ਬਾਗ ਲਿਵਾਇ ॥
praat mugal ko lai chalee apane baag livaae |Next day she, delightfully, took Mughal to the garden.
ਰਸ ਕਸ ਲੈ ਮਦਰਾ ਚਲੀ ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ॥੧੬॥
ras kas lai madaraa chalee hridai harakh upajaae |16|She carried with her wine and plenty of other viands.(16)
ਬਾਗ ਮੁਗਲ ਕੋ ਲੈ ਚਲੀ ਉਤ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤਹਿ ਬੁਲਾਇ ॥
baag mugal ko lai chalee ut nrip suteh bulaae |On one side she took Mughal with her and the other side she sent for the Raja’s son.
ਫਲਨ ਚਬਾਵਨ ਕੇ ਨਮਿਤ ਚੜੀ ਬਿਰਛ ਪਰ ਜਾਇ ॥੧੭॥
falan chabaavan ke namit charree birachh par jaae |17|Reaching there she immediately went up the tree.(17)
ਚੜਤ ਰੂਖ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਕਹਾ ਕਰਤ ਤੈ ਕਾਜ ॥
charrat rookh aaise kahiyo kahaa karat tai kaaj |From up the tree she said, ‘What is this you are doing?
ਮੁਹਿ ਦੇਖਤ ਤ੍ਰਿਯ ਅਨਤ ਸੋ ਰਮਤ ਨ ਆਵਤ ਲਾਜ ॥੧੮॥
muhi dekhat triy anat so ramat na aavat laaj |18|‘Aren’t you ashamed of having romance with another women while I am watching ?’(18)
ਉਤਰਿ ਰੂਖ ਤੇ ਯੌ ਕਹੀ ਕਹਾ ਗਈ ਵਹ ਤ੍ਰੀਯ ॥
autar rookh te yau kahee kahaa gee vah treey |She came down and asked, ‘Where has the woman gone with whom
ਤੌ ਜਿਹ ਅਬ ਭੋਗਤ ਹੁਤੋ ਅਧਿਕ ਮਾਨਿ ਸੁਖ ਜੀਯ ॥੧੯॥
tau jih ab bhogat huto adhik maan sukh jeey |19|You were making passionate love?(19)
ਮੈ ਨ ਰਮਿਯੋ ਤ੍ਰਿਯ ਅਨਤ ਸੋ ਭਯੋ ਭੇਦ ਯਹ ਕੌਨ ॥
mai na ramiyo triy anat so bhayo bhed yah kauan |He replied, ‘I was not making romance with anybody.’
ਕਛੁ ਚਰਿਤ੍ਰ ਇਹ ਰੂਖ ਮੈ ਯੌ ਕਹਿ ਬਾਧੀ ਮੌਨ ॥੨੦॥
kachh charitr ih rookh mai yau keh baadhee mauan |20|The woman said, ‘A miracle seems to be emanating from this tree,’ and went quiet.(20)
ਯੌ ਚਿੰਤਾ ਚਿਤ ਬੀਚ ਕਰਿ ਚੜਿਯੋ ਬਿਰਛ ਪਰ ਧਾਇ ॥
yau chintaa chit beech kar charriyo birachh par dhaae |In amazement Mughal climbed the tree,
ਰਤਿ ਮਾਨੀ ਤ੍ਰਿਯ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੇ ਸੁਤ ਕੋ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਇ ॥੨੧॥
rat maanee triy nripat ke sut ko nikatt bulaae |21|Down there the woman made love with the prince.(21)
ਅਤਿ ਪੁਕਾਰ ਕਰ ਦ੍ਰਖਤ ਤੇ ਉਤਰਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਜਾਨਿ ॥
at pukaar kar drakhat te utariyo nrip sut jaan |Shouting at the prince, Mughal came down but, in the mean time, the woman had made the prince to run away.
ਉਤਰਤ ਦਿਯੋ ਭਜਾਇ ਤ੍ਰਿਯ ਕਛੂ ਨ ਦੇਖ੍ਯੋ ਆਨਿ ॥੨੨॥
autarat diyo bhajaae triy kachhoo na dekhayo aan |22|And Mughal could not find him there.(22)
ਅੜਿਲ ॥
arril |Arril
ਚਲਿ ਕਾਜੀ ਪੈ ਗਯੋ ਤਾਹਿ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ॥
chal kaajee pai gayo taeh aaise kahiyo |
ਏਕ ਰੂਖ ਅਚਰਜ ਕੋ ਆਂਖਿਨ ਮੈ ਲਹਿਯੋ ॥
ek rookh acharaj ko aankhin mai lahiyo |
ਤਾ ਕੋ ਚਲਿ ਕਾਜੀ ਜੂ ਆਪੁ ਨਿਹਾਰਿਯੈ ॥
taa ko chal kaajee joo aap nihaariyai |
ਹੋ ਮੇਰੋ ਚਿਤ ਕੋ ਭਰਮੁ ਸੁ ਆਜੁ ਨਿਵਾਰਿਯੈ ॥੨੩॥
ho mero chit ko bharam su aaj nivaariyai |23|Mughal went to the Quazi and told him that he had seen a miraculous tree and requested, ‘Come with me, see for yourself and remove my apprehension.’(23)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਕਾਜੀ ਉਠਿਯੋ ਸੰਗ ਲਈ ਨਿਜੁ ਨਾਰਿ ॥
sunat bachan kaajee utthiyo sang lee nij naar |Hearing this, Quazi got up, took his wife with him and walked to the place.
ਚਲਿ ਆਯੋ ਤਿਹ ਰੂਖ ਤਰ ਲੋਗ ਸੰਗ ਕੋ ਟਾਰਿ ॥੨੪॥
chal aayo tih rookh tar log sang ko ttaar |24|Leaving all the people behind he came and stood under the tree.(24)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਭੇਦਿ ਨਾਰਿ ਸੌ ਸਭ ਤਿਨ ਕਹਿਯੋ ॥
bhed naar sau sabh tin kahiyo |That woman had already told the whole story to the Quazi’s wife and
ਤਾ ਪਾਛੇ ਤਿਹ ਦ੍ਰੁਮ ਕੇ ਲਹਿਯੋ ॥
taa paachhe tih drum ke lahiyo |Had shown her the tree too.
ਤਿਨਹੂੰ ਅਪਨੋ ਮਿਤ੍ਰ ਬੁਲਾਇਯੋ ॥
tinahoon apano mitr bulaaeiyo |Quazi’s wife also had called there, her lover and,
ਰੂਖ ਚਰੇ ਪਿਯ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥੨੫॥
rookh chare piy bhog kamaayo |25|While her husband was up the tree, she made love with him.(25)
ਅੜਿਲ ॥
arril |Arrii
ਮੋਹਿ ਮੀਰ ਜੋ ਕਹਿਯੋ ਸਤਿ ਮੋ ਜਾਨਿਯੋ ॥
mohi meer jo kahiyo sat mo jaaniyo |Quazi said, ‘Whatever Mughal told was true.’
ਤਾ ਦਿਨ ਤੇ ਤਿਨ ਮੁਗਲ ਹਿਤੂ ਕਰ ਮਾਨਿਯੋ ॥
taa din te tin mugal hitoo kar maaniyo |From then on he created close friendship with the Mughal.
ਤਵਨ ਦਿਵਸ ਤੇ ਕਾਜੀ ਚੇਰੋ ਹ੍ਵੈ ਰਹਿਯੋ ॥
tavan divas te kaajee chero hvai rahiyo |Rather he became his disciple and acquiesced that whatever Mughal
ਹੋ ਸਤਿ ਬਚਨ ਸੋਊ ਭਯੋ ਜੁ ਮੋ ਕੋ ਇਨ ਕਹਿਯੋ ॥੨੬॥
ho sat bachan soaoo bhayo ju mo ko in kahiyo |26|Said it was correct.(26)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਕੋਟ ਕਸਟ ਸ੍ਯਾਨੋ ਸਹਹਿ ਕੈਸੌ ਦਹੈ ਅਨੰਗ ॥
kott kasatt sayaano saheh kaisau dahai anang |A wise person, howsoever he may be in distress and sexually