Sri Dasam Granth
Page - 665
ਅਤਿ ਉਜਲ ਅੰਗ ਸੁਰੰਗ ਸੁਭੰ ॥
at ujal ang surang subhan |With concentrated mind, he was stable at one place in the sky and his limbs were extremely white and pretty
ਨਹੀ ਆਨਿ ਬਿਲੋਕਤ ਆਪ ਦ੍ਰਿਗੰ ॥
nahee aan bilokat aap drigan |
ਇਹ ਭਾਤਿ ਰਹ੍ਯੋ ਗਡ ਮਛ ਮਨੰ ॥੩੬੭॥
eih bhaat rahayo gadd machh manan |367|His mind was absorbed in the fish and he was not seeing anyone else.367.
ਤਹਾ ਜਾਇ ਮਹਾ ਮੁਨਿ ਮਜਨ ਕੈ ॥
tahaa jaae mahaa mun majan kai |
ਉਠਿ ਕੈ ਹਰਿ ਧਿਆਨ ਲਗਾ ਸੁਚ ਕੈ ॥
autth kai har dhiaan lagaa such kai |These the Guru went and took bath and getting up mediated on the Lord,
ਨ ਟਰੋ ਤਬ ਲੌ ਵਹ ਮਛ ਅਰੀ ॥
n ttaro tab lau vah machh aree |
ਰਥ ਸੂਰ ਅਥਿਓ ਨਹ ਡੀਠ ਟਰੀ ॥੩੬੮॥
rath soor athio nah ddeetth ttaree |368|But that enemy of the fish, concentrated his attention on the fish even till sunset.368.
ਥਰਕੰਤ ਰਹਾ ਨਭਿ ਮਛ ਕਟੰ ॥
tharakant rahaa nabh machh kattan |
ਰਥ ਭਾਨੁ ਹਟਿਓ ਨਹੀ ਧ੍ਯਾਨ ਛੁਟੰ ॥
rath bhaan hattio nahee dhayaan chhuttan |He remained unwavered in the sky and did not even think of the sunset
ਅਵਿਲੋਕ ਮਹਾ ਮੁਨਿ ਮੋਹਿ ਰਹਿਓ ॥
avilok mahaa mun mohi rahio |
ਗੁਰੁ ਸਤ੍ਰਸਵੋ ਕਰ ਤਾਸੁ ਕਹਿਓ ॥੩੬੯॥
gur satrasavo kar taas kahio |369|Seeing him, the great sage observed silence and accepted him as the Seventeenth Guru.369.
ਇਤਿ ਸਤਾਰਵੋ ਗੁਰੂ ਦੁਧੀਰਾ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੭॥
eit sataaravo guroo dudheeraa samaapatan |17|End of the description of the adoption of the Fishing Bird as the Seventeenth Guru.
ਅਥ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ਅਠਾਰਸਵੋ ਗੁਰੂ ਬਰਨਨੰ ॥
ath mrigahaa atthaarasavo guroo barananan |Now begins the description of the adoption of a Hunter as the Eighteenth Guru
ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
tottak chhand |TOTAK STANZA
ਕਰਿ ਮਜਨ ਗੋਬਿੰਦ ਗਾਇ ਗੁਨੰ ॥
kar majan gobind gaae gunan |
ਉਠਿ ਜਾਤਿ ਭਏ ਬਨ ਮਧਿ ਮੁਨੰ ॥
autth jaat bhe ban madh munan |After taking bath and singing the praises of the Lord, the sage went into the forest,
ਜਹ ਸਾਲ ਤਮਾਲ ਮਢਾਲ ਲਸੈ ॥
jah saal tamaal madtaal lasai |
ਰਥ ਸੂਰਜ ਕੇ ਪਗ ਬਾਜ ਫਸੈ ॥੩੭੦॥
rath sooraj ke pag baaj fasai |370|Where there were the trees of saal and tamaal and in the dense shade of those trees, the light of the sun could not reach.370.
ਅਵਿਲੋਕ ਤਹਾ ਇਕ ਤਾਲ ਮਹਾ ॥
avilok tahaa ik taal mahaa |
ਰਿਖਿ ਜਾਤ ਭਏ ਹਿਤ ਜੋਗ ਜਹਾ ॥
rikh jaat bhe hit jog jahaa |
ਤਹ ਪਤ੍ਰਣ ਮਧ ਲਹ੍ਯੋ ਮ੍ਰਿਗਹਾ ॥
tah patran madh lahayo mrigahaa |
ਤਨ ਸੋਭਤ ਕੰਚਨ ਸੁਧ ਪ੍ਰਭਾ ॥੩੭੧॥
tan sobhat kanchan sudh prabhaa |371|There the sage a tank and also within the foliage he saw a hunter looking splendid like gold.371.
ਕਰਿ ਸੰਧਿਤ ਬਾਣ ਕਮਾਣ ਸਿਤੰ ॥
kar sandhit baan kamaan sitan |
ਮ੍ਰਿਗ ਮਾਰਤ ਕੋਟ ਕਰੋਰ ਕਿਤੰ ॥
mrig maarat kott karor kitan |He had in his hand a bow and arrows of white colour, with which he had killed many deer
ਸਭ ਸੈਨ ਮੁਨੀਸਰ ਸੰਗਿ ਲਏ ॥
sabh sain muneesar sang le |
ਜਹ ਕਾਨਨ ਥੋ ਤਹ ਜਾਤ ਭਏ ॥੩੭੨॥
jah kaanan tho tah jaat bhe |372|The sage came out from that side of the forest alongwith his people.372.
ਕਨਕੰ ਦੁਤਿ ਉਜਲ ਅੰਗ ਸਨੇ ॥
kanakan dut ujal ang sane |
ਮੁਨਿ ਰਾਜ ਮਨੰ ਰਿਤੁ ਰਾਜ ਬਨੇ ॥
mun raaj manan rit raaj bane |Many persons of the magnificence of gold,
ਰਿਖਿ ਸੰਗ ਸਖਾ ਨਿਸਿ ਬਹੁਤ ਲਏ ॥
rikh sang sakhaa nis bahut le |
ਤਿਹ ਬਾਰਿਧ ਦੂਜ ਬਿਲੋਕਿ ਗਏ ॥੩੭੩॥
tih baaridh dooj bilok ge |373|Accompanied the sage Dutt and they all saw that hunter.373.
ਰਿਖਿ ਬੋਲਤ ਘੋਰਤ ਨਾਦ ਨਵੰ ॥
rikh bolat ghorat naad navan |
ਤਿਹ ਠਉਰ ਕੁਲਾਹਲ ਉਚ ਹੂਅੰ ॥
tih tthaur kulaahal uch hooan |Those sages raised thunderous sound an dreadful tumult at that place and
ਜਲ ਪੀਵਤ ਠਉਰ ਹੀ ਠਉਰ ਮੁਨੀ ॥
jal peevat tthaur hee tthaur munee |
ਬਨ ਮਧਿ ਮਨੋ ਰਿਖ ਮਾਲ ਬਨੀ ॥੩੭੪॥
ban madh mano rikh maal banee |374|Scattering at various places they began to have their food and drink.374.
ਅਤਿ ਉਜਲ ਅੰਗ ਬਿਭੂਤ ਧਰੈ ॥
at ujal ang bibhoot dharai |
ਬਹੁ ਭਾਤਿ ਨ੍ਯਾਸ ਅਨਾਸ ਕਰੈ ॥
bahu bhaat nayaas anaas karai |Those sages smeared their white bodies with ashes, practiced various postures and
ਨਿਵਲ੍ਰਯਾਦਿਕ ਸਰਬੰ ਕਰਮ ਕੀਏ ॥
nivalrayaadik saraban karam kee |
ਰਿਖਿ ਸਰਬ ਚਹੂੰ ਚਕ ਦਾਸ ਥੀਏ ॥੩੭੫॥
rikh sarab chahoon chak daas thee |375|Performed various Karmas like Neoli (Purging of intestines), while wandering in all the four directions.375.
ਅਨਭੰਗ ਅਖੰਡ ਅਨੰਗ ਤਨੰ ॥
anabhang akhandd anang tanan |
ਬਹੁ ਸਾਧਤ ਨ੍ਯਾਸ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਬਨੰ ॥
bahu saadhat nayaas sanayaas banan |They absorbed themselves in various practices completely without the element of lust
ਜਟ ਸੋਹਤ ਜਾਨੁਕ ਧੂਰ ਜਟੀ ॥
jatt sohat jaanuk dhoor jattee |
ਸਿਵ ਕੀ ਜਨੁ ਜੋਗ ਜਟਾ ਪ੍ਰਗਟੀ ॥੩੭੬॥
siv kee jan jog jattaa pragattee |376|Their matted locks appeared the manifestation of the matted locks of Shiva.376.
ਸਿਵ ਤੇ ਜਨੁ ਗੰਗ ਤਰੰਗ ਛੁਟੇ ॥
siv te jan gang tarang chhutte |
ਇਹ ਹੁਇ ਜਨ ਜੋਗ ਜਟਾ ਪ੍ਰਗਟੇ ॥
eih hue jan jog jattaa pragatte |Their Yogic matted locks waved like the waves of the Ganges emanating from Shiva
ਤਪ ਸਰਬ ਤਪੀਸਨ ਕੇ ਸਬ ਹੀ ॥
tap sarab tapeesan ke sab hee |
ਮੁਨਿ ਜੇ ਸਬ ਛੀਨ ਲਏ ਤਬ ਹੀ ॥੩੭੭॥
mun je sab chheen le tab hee |377|They performed various kinds of austerities following the practices of earlier ascetics.377.
ਸ੍ਰੁਤ ਜੇਤਿਕ ਨ੍ਯਾਸ ਉਦਾਸ ਕਹੇ ॥
srut jetik nayaas udaas kahe |
ਸਬ ਹੀ ਰਿਖਿ ਅੰਗਨ ਜਾਨ ਲਏ ॥
sab hee rikh angan jaan le |All the various practices which have been described in Shrutis (Vedas), they were all performed by these sages