ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Page - 412
ਜਾਦਵ ਸੈਨ ਹੂੰ ਤੇ ਨਿਕਸਿਯੋ ਰਨ ਸੁੰਦਰ ਨਾਮ ਸਰੂਪ ਅਪਾਰਾ ॥
jaadav sain hoon te nikasiyo ran sundar naam saroop apaaraa |The name of Krishna was hailed in the army of the Yadavas,
ਪ੍ਰੇਰਿ ਤੁਰੰਗ ਭਯੋ ਸਮੁਹੇ ਨ੍ਰਿਪ ਮੁੰਡ ਕਟਿਯੋ ਨ ਲਗੀ ਕਛੁ ਬਾਰਾ ॥
prer turang bhayo samuhe nrip mundd kattiyo na lagee kachh baaraa |But Anag Singh, causing his horse to run came in front of the King of Yadava army
ਯੌ ਧਰ ਤੇ ਸਿਰ ਛੂਟ ਪਰਿਯੋ ਨਭਿ ਤੇ ਟੂਟ ਪਰੋ ਛਿਤ ਤਾਰਾ ॥੧੧੪੪॥
yau dhar te sir chhoott pariyo nabh te ttoott paro chhit taaraa |1144|This king destroyed in an instant all the warriors of the army, the heads began to fall on the ground like the stars falling from the sky.1144.
ਪੁਨਿ ਦਉਰਿ ਪਰਿਯੋ ਜਦੁਵੀ ਪ੍ਰਿਤਨਾ ਪਰ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਕੀਨ ਰੁਸਾ ॥
pun daur pariyo jaduvee pritanaa par sayaam kahai at keen rusaa |Getting very angry, he fell upon the Yadava army again
ਉਤ ਤੇ ਜਦੁਬੀਰ ਫਿਰੇ ਇਕਠੇ ਅਰਿਰਾਇ ਬਢਾਇ ਕੈ ਚਿਤ ਗੁਸਾ ॥
aut te jadubeer fire ikatthe ariraae badtaae kai chit gusaa |On the other side Krishna also moved in his army, which increased the anger in the mind of the enemy
ਅਗਨਸਤ੍ਰ ਛੁਟਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਕਰ ਤੇ ਜਰਗੇ ਮਨੋ ਪਾਵਕ ਬੀਚ ਤੁਸਾ ॥
aganasatr chhuttiyo nrip ke kar te jarage mano paavak beech tusaa |The king Anag Singh shot his firearm, by which the soldiers burnt like the straw in fire
ਕਟਿ ਅੰਗ ਪਰੇ ਬਹੁ ਜੋਧਨ ਕੇ ਮਨੋ ਜਗ ਕੇ ਮੰਡਲ ਮਧਿ ਕੁਸਾ ॥੧੧੪੫॥
katt ang pare bahu jodhan ke mano jag ke manddal madh kusaa |1145|The limbs of the warriors being chopped fell like the grass burning in the sacrificial altar.1145.
ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਖੈਚ ਕਮਾਨ ਸੁ ਬੀਰ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਬਾਨ ਚਲਾਵੈ ॥
kaan pramaan lau khaich kamaan su beer nihaar kai baan chalaavai |They shoot arrows by drawing their bows up to their ears and aiming at the warriors.
ਜੋ ਇਨਿ ਊਪਰਿ ਆਨ ਪਰੇ ਸਰ ਸੋ ਅਧ ਬੀਚ ਤੇ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਵੈ ॥
jo in aoopar aan pare sar so adh beech te kaatt giraavai |Pulling their bows upto the ears, the warriors are discharging the arrows and the arrow which collides with these arrows midway, it is chopped and thrown down
ਲੋਹ ਹਥੀ ਪਰਸੇ ਕਰਿ ਲੈ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੀ ਦੇਹਿ ਪ੍ਰਹਾਰ ਲਗਾਵੈ ॥
loh hathee parase kar lai brijanaath kee dehi prahaar lagaavai |With swords ('Iron Elephants') and axes they strike the body of Krishna.
ਜੁਧ ਸਮੈ ਥਕਿ ਕੈ ਜਕਿ ਕੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕਉ ਪਾਰ ਸੰਭਾਰ ਨ ਆਵੈ ॥੧੧੪੬॥
judh samai thak kai jak kai jadubeer kau paar sanbhaar na aavai |1146|Holding their swords, the enemies are striking the blows on the body of Krishna, but being tired, they could not obstruct the blows of Krishna.1146.
ਜੋ ਇਹ ਉਪਰ ਆਇ ਪਰੇ ਭਟ ਕੋਪ ਭਰੇ ਇਨ ਹੂੰ ਸੁ ਨਿਵਾਰੇ ॥
jo ih upar aae pare bhatt kop bhare in hoon su nivaare |The warriors who attacked Krishna, they were chopped into bits by him
ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਗਹਿ ਮਾਰਿ ਰਥੀ ਬਿਰਥੀ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥
baan kamaan kripaan gadaa geh maar rathee birathee kar ddaare |Taking his bow and arrows, sword and mace in his hands, he deprived the charioteers of their chariots
ਘਾਇਲ ਕੋਟਿ ਚਲੇ ਤਜਿ ਕੈ ਰਨ ਜੂਝਿ ਪਰੇ ਬਹੁ ਡੀਲ ਡਰਾਰੇ ॥
ghaaeil kott chale taj kai ran joojh pare bahu ddeel ddaraare |Many warriors being wounded have started going away from the arena of war
ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਸੁ ਮਨੋ ਅਹਿਰਾਜ ਪਰੇ ਖਗਰਾਜ ਕੇ ਮਾਰੇ ॥੧੧੪੭॥
yau upajee upamaa su mano ahiraaj pare khagaraaj ke maare |1147|And many others fighting heroically in the field, the dead warriors appear like the dead snake-kings lying down, having been killed by Garuda the king of birds.1147.
ਜੁਧ ਕੀਯੋ ਜਦੁਬੀਰਨ ਸੋ ਉਹ ਬੀਰ ਜਬੈ ਕਰ ਮੈ ਅਸਿ ਸਾਜਿਯੋ ॥
judh keeyo jadubeeran so uh beer jabai kar mai as saajiyo |Taking his sword in his hand, that warrior engaged the Yadavas in battle
ਮਾਰਿ ਚਮੂੰ ਸੁ ਬਿਦਾਰ ਦਈ ਕਬਿ ਰਾਮ ਕਹੈ ਬਲੁ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਗਾਜਿਯੋ ॥
maar chamoon su bidaar dee kab raam kahai bal so nrip gaajiyo |After killing the four divisions of the army, the poet Ram says that the king began to thunder with strength
ਸੋ ਸੁਨਿ ਬੀਰ ਡਰੇ ਸਬਹੀ ਧੁਨਿ ਕਉ ਸੁਨ ਕੈ ਘਨ ਸਾਵਨ ਲਾਜਿਯੋ ॥
so sun beer ddare sabahee dhun kau sun kai ghan saavan laajiyo |Hearing him roaring, the clouds felt shy and frightened
ਛਾਜਤ ਯੌ ਅਰਿ ਕੇ ਗਨ ਮੈ ਮ੍ਰਿਗ ਕੇ ਬਨ ਮੈ ਮਨੋ ਸਿੰਘ ਬਿਰਾਜਿਯੋ ॥੧੧੪੮॥
chhaajat yau ar ke gan mai mrig ke ban mai mano singh biraajiyo |1148|He was looking splendid amongst the enemies like lion among the deer.1148.
ਬਹੁਰ ਕਰਵਾਰ ਸੰਭਾਰਿ ਬਿਦਾਰਿ ਦਈ ਧੁਜਨੀ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋਟਿ ਮਰੇ ॥
bahur karavaar sanbhaar bidaar dee dhujanee nrip kott mare |Striking the blows again, the forces were killed and many kings were killed
ਅਸਵਾਰ ਹਜਾਰ ਪਚਾਸ ਹਨੇ ਰਥ ਕਾਟਿ ਰਥੀ ਬਿਰਥੀ ਸੁ ਕਰੇ ॥
asavaar hajaar pachaas hane rath kaatt rathee birathee su kare |Fifty thousand soldiers were killed and the Charioteers were deprived of their chariots and chopped
ਕਹੂੰ ਬਾਜ ਗਿਰੈ ਕਹੂੰ ਤਾਜ ਜਰੇ ਗਜਰਾਰ ਘਿਰੇ ਕਹੂੰ ਰਾਜ ਪਰੇ ॥
kahoon baaj girai kahoon taaj jare gajaraar ghire kahoon raaj pare |Somewhere the horses, somewhere the elephants and somewhere the kings have fallen down
ਥਿਰੁ ਨਾਹਿ ਰਹੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਰਥ ਭੂਮਿ ਮਨੋ ਨਟੂਆ ਬਹੁ ਨ੍ਰਿਤ ਕਰੇ ॥੧੧੪੯॥
thir naeh rahai nrip ko rath bhoom mano nattooaa bahu nrit kare |1149|The chariot of the king Anag Singh is not stable in the battlefield and it is running like a dancing actor.1149.
ਏਕ ਅਜਾਇਬ ਖਾ ਹਰਿ ਕੋ ਭਟ ਤਾ ਸੰਗ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਆਨ ਅਰਿਯੋ ਹੈ ॥
ek ajaaeib khaa har ko bhatt taa sang so nrip aan ariyo hai |There was a brave warrior of Krishna named Amaz Khan, the king came and stood with him.