Sri Dasam Granth
Page - 968
ਸੁਧਿ ਮੈ ਹੁਤੇ ਬਿਸੁਧਿ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ॥੧੮॥
sudh mai hute bisudh hvai ge |18|‘By drinking wine we were inebriated and lost our senses.(18)
ਮਦ ਸੌ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਭਏ ਮਤਵਾਰੇ ॥
mad sau nripat bhe matavaare |
ਖੇਲ ਕਾਜਿ ਗ੍ਰਿਹ ਓਰ ਪਧਾਰੇ ॥
khel kaaj grih or padhaare |Overwhelmed with wine, Raja came forward to make love with me.
ਬਸਿ ਹ੍ਵੈ ਅਧਿਕ ਕਾਮ ਕੇ ਗਯੋ ॥
bas hvai adhik kaam ke gayo |
ਮੇਰੋ ਹਾਥ ਹਾਥ ਗਹਿ ਲਯੋ ॥੧੯॥
mero haath haath geh layo |19|‘Domineered by the Cupid he stretched his hand and clutched my arm.(19)
ਪਾਵ ਖਿਸਤ ਪੌਰਿਨ ਤੇ ਭਯੋ ॥
paav khisat pauarin te bhayo |
ਅਧਿਕ ਮਤ ਮੈਥੋ ਗਿਰਿ ਗਯੋ ॥
adhik mat maitho gir gayo |‘Be skidded on the stair and, being excessively drunk, slipped out of my band too.
ਉਰ ਤੇ ਉਗਰਿ ਕਟਾਰੀ ਲਾਗੀ ॥
aur te ugar kattaaree laagee |
ਤਾ ਤੇ ਦੇਹ ਰਾਵ ਜੂ ਤ੍ਯਾਗੀ ॥੨੦॥
taa te deh raav joo tayaagee |20|‘His dagger was unfastened, hit him and the Raja breathed his lost.(20)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਸੀੜਿਨ ਤੇ ਰਾਜਾ ਗਿਰਿਯੋ ਪਰਿਯੋ ਧਰਨਿ ਪਰ ਆਨਿ ॥
seerrin te raajaa giriyo pariyo dharan par aan |‘Tbe Raja had fallen from the stairs to the ground,
ਚੁਬੀ ਕਟਾਰੀ ਪੇਟ ਮੈ ਤਾ ਤੇ ਤਜਿਯੋ ਪ੍ਰਾਨ ॥੨੧॥
chubee kattaaree pett mai taa te tajiyo praan |21|‘And the dagger had gone straight into his stomach, killing him instantly.’(21)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |
ਸਭਨ ਸੁਨਤ ਯੌ ਕਥਾ ਉਚਾਰੀ ॥
sabhan sunat yau kathaa uchaaree |Chaupaee
ਜਮਧਰ ਵਹੈ ਬਹੁਰਿ ਉਰਿ ਮਾਰੀ ॥
jamadhar vahai bahur ur maaree |She narrated this story to all and took the dagger and thrust it into her own heart.
ਨ੍ਰਿਪ ਤ੍ਰਿਯ ਮਾਰਿ ਪ੍ਰਾਨ ਨਿਜੁ ਦੀਨੋ ॥
nrip triy maar praan nij deeno |
ਚਰਿਤ ਚੰਚਲਾ ਐਸੋ ਕੀਨੋ ॥੨੨॥
charit chanchalaa aaiso keeno |22|The principal Rani slew Raja, then cast off her life.(22)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਤੇਰਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੧੩॥੨੨੦੭॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau terah charitr samaapatam sat subham sat |113|2207|afajoon|113th Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed With Benediction. (113)(2205)
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |Savaiyya
ਏਕ ਮਹਾ ਬਨ ਬੀਚ ਬਸੈ ਮੁਨਿ ਸ੍ਰਿੰਗ ਧਰੇ ਰਿਖ ਸ੍ਰਿੰਗ ਕਹਾਯੋ ॥
ek mahaa ban beech basai mun sring dhare rikh sring kahaayo |There used to live a sage in ajungle that supported horns on his head and was known as a Horny.
ਕੌਨਹੂੰ ਖ੍ਯਾਲ ਬਿਭਾਡਵ ਜੂ ਮ੍ਰਿਗਿਯਾ ਹੂੰ ਕੀ ਕੋਖਿਹੂੰ ਤੇ ਉਪਜਾਯੋ ॥
kauanahoon khayaal bibhaaddav joo mrigiyaa hoon kee kokhihoon te upajaayo |Some thought (prevailed) that Bibhandav, the father of Horny, had gotten him through the belly of a she-deer.
ਹੋਤ ਭਯੋ ਤਪਸੀ ਤਬ ਤੇ ਜਬ ਤੇ ਬੁਧਿ ਲੈ ਸੁਧਿ ਕੋ ਠਹਰਾਯੋ ॥
hot bhayo tapasee tab te jab te budh lai sudh ko tthaharaayo |He had become a sage as soon as he achieved the age of discernment.
ਰੈਨਿ ਦਿਨਾ ਰਘੁਨਾਥ ਭਜੈ ਕਬਹੂੰ ਪੁਰ ਭੀਤਰ ਭੂਲ ਨ ਆਯੋ ॥੧॥
rain dinaa raghunaath bhajai kabahoon pur bheetar bhool na aayo |1|He meditated day and night and never visited the city, not even unintentionally.(1)
ਬੀਚ ਕਰੈ ਤਪਸ੍ਯਾ ਬਨ ਕੇ ਮੁਨਿ ਰਾਮ ਕੋ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥
beech karai tapasayaa ban ke mun raam ko naam japai sukh paavai |By meditating in the jungle, he felt blissful.
ਨ੍ਰਹਾਨ ਕਰੈ ਨਿਤ ਧ੍ਯਾਨ ਧਰੈ ਮੁਖ ਬੇਦ ਰਰੈ ਹਰਿ ਕੀ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ॥
nrahaan karai nit dhayaan dharai mukh bed rarai har kee liv laavai |Every day, observantly, he would orate Vedas after ablution, and revel in Godly deliberations.
ਰੀਤਿ ਚਲੈ ਖਟ ਸਾਸਤ੍ਰਨ ਕੀ ਤਨ ਕਸਟ ਸਹੈ ਮਨ ਕੋ ਨ ਡੁਲਾਵੈ ॥
reet chalai khatt saasatran kee tan kasatt sahai man ko na ddulaavai |He followed Six Shastras, although he would bear body-penances, he would never let his mind deviate.
ਭੂਖਿ ਪਿਆਸ ਲਗੈ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਕਾਨਨ ਤੇ ਚੁਨਿ ਕੈ ਫਲ ਖਾਵੈ ॥੨॥
bhookh piaas lagai jab hee tab kaanan te chun kai fal khaavai |2|When he felt hungry and thirsty, he would pick up fruits and eat.(2)
ਕਾਲ ਬਿਤੀਤ ਭਯੋ ਇਹ ਰੀਤਿ ਪਰਿਯੋ ਦੁਰਭਿਛ ਤਹਾ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥
kaal biteet bhayo ih reet pariyo durabhichh tahaa sun paayo |A long time had gone by, when, it is heard, a famine broke out.
ਬੀਜ ਰਹਿਯੋ ਨਹਿ ਏਕ ਤਹਾ ਸਭ ਲੋਕ ਕਨੇਕਨ ਕੌ ਤਰਸਾਯੋ ॥
beej rahiyo neh ek tahaa sabh lok kanekan kau tarasaayo |Nothing to eat was left and the people started to crave even for a single kernel.
ਜੇਤੇ ਪੜੇ ਬਹੁ ਬਿਪ੍ਰ ਹੁਤੇ ਤਿਨ ਕੌ ਤਬ ਹੀ ਨ੍ਰਿਪ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥
jete parre bahu bipr hute tin kau tab hee nrip bol patthaayo |The Raja called all the learned Brahmins and asked,
ਕੌਨ ਕੁਕਾਜ ਕਿਯੋ ਕਹੋ ਮੈ ਜਿਹ ਤੇ ਭ੍ਰਿਤ ਲੋਕਨ ਜੀਵ ਨ ਪਾਯੋ ॥੩॥
kauan kukaaj kiyo kaho mai jih te bhrit lokan jeev na paayo |3|‘Tell me what have I sinned that my subject is not able to subsist.’(3)
ਰਾਜ ਕਹੀ ਜਬ ਯੌ ਤਿਨ ਕੌ ਤਬ ਬਿਪ੍ਰ ਸਭੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੇ ॥
raaj kahee jab yau tin kau tab bipr sabhai ih bhaat uchaare |On the Raja’s query, they all responded,
ਰੀਤ ਚਲੌ ਰਜਨੀਤਨ ਕੀ ਤੁਮ ਕੋਊ ਨ ਦੇਖਿਯੋ ਪਾਪ ਤਿਹਾਰੇ ॥
reet chalau rajaneetan kee tum koaoo na dekhiyo paap tihaare |‘You have been ruling according to the legacy, and have committed no sin.
ਸਿੰਮ੍ਰਿਤ ਮੈ ਖਟ ਸਾਸਤ੍ਰ ਮੈ ਸਭ ਹੂੰ ਮਿਲ ਕ੍ਰੋਰਿ ਬਿਚਾਰ ਬਿਚਾਰੇ ॥
sinmrit mai khatt saasatr mai sabh hoon mil kror bichaar bichaare |‘Consulting the Simritis and the Six Shastras, all the Brahmins have reached this conclusion.
ਸ੍ਰਿੰਗੀ ਰਿਖੀਸਨ ਆਏ ਤਵਾਲਯ ਯਾਹੀ ਚੁਭੈ ਚਿਤ ਬਾਤ ਹਮਾਰੇ ॥੪॥
sringee rikheesan aae tavaalay yaahee chubhai chit baat hamaare |4|‘We have contemplated that the Horny Rikhi should be invited to your house.(4)
ਜੌ ਚਿਤ ਬੀਚ ਰੁਚੈ ਮਹਾਰਾਜ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਮਾਨਸ ਸੋਈ ਪਠੈਯੈ ॥
jau chit beech ruchai mahaaraaj bulaae kai maanas soee patthaiyai |‘If Your Revered Honour, think appropriate, some how, Bibhandav Rikhi,
ਕੌਨੇ ਉਪਾਇ ਬਿਭਾਡਵ ਕੋ ਸੁਤ ਯਾ ਪੁਰ ਬੀਥਨ ਮੈ ਬਹਿਰੈਯੈ ॥
kauane upaae bibhaaddav ko sut yaa pur beethan mai bahiraiyai |may be invited to go around blessing the city.
ਦੇਸ ਬਸੈ ਫਿਰਿ ਕਾਲ ਨਸੈ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਸਾਚ ਇਹੈ ਠਹਿਰੈਯੈ ॥
des basai fir kaal nasai chit bheetar saach ihai tthahiraiyai |‘It is true, ifhe dwells in this country, the famine will be eradicated.
ਜੌ ਨਹਿ ਆਵੈ ਤੋ ਪੂਤ ਭਿਜਾਇ ਕਿ ਆਪਨ ਜਾਇ ਉਤਾਇਲ ਲ੍ਯੈਯੈ ॥੫॥
jau neh aavai to poot bhijaae ki aapan jaae utaaeil layaiyai |5|‘If he cannot come himself then, he may be requested to send his son,’(5)
ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |Sortha
ਭ੍ਰਿਤ ਮਿਤ ਪੂਤ ਪਠਾਇ ਰਾਜਾ ਅਤਿ ਹਾਯਲ ਭਯੋ ॥
bhrit mit poot patthaae raajaa at haayal bhayo |Extremely aggrieved, Raja sent his friends, the sons, and many others.
ਆਪਨਹੂੰ ਲਪਟਾਇ ਚਰਨ ਰਹਿਯੋ ਆਯੋ ਨ ਮੁਨਿ ॥੬॥
aapanahoon lapattaae charan rahiyo aayo na mun |6|He, himself, fell on his feet, but the sage did not acquiesce.(6)
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |Savaiyya
ਬੈਠਿ ਬਿਚਾਰ ਕੀਯੋ ਸਭ ਲੋਗਨ ਕੌਨ ਉਪਾਇ ਕਹੋ ਅਬ ਕੀਜੈ ॥
baitth bichaar keeyo sabh logan kauan upaae kaho ab keejai |Then all the people gathered around and contemplated, ‘what to do.’
ਆਪਹਿ ਜਾਇ ਥਕਿਯੋ ਹਮਰੋ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਰਿਖਿ ਤੌ ਅਜਹੂੰ ਨਹਿ ਭੀਜੈ ॥
aapeh jaae thakiyo hamaro nrip so rikh tau ajahoon neh bheejai |Raja had himself tried hard, but could not get the sage to consent,
ਜੋ ਤਿਹ ਲ੍ਯਾਇ ਬੁਲਾਇ ਯਹਾ ਤਿਹ ਕੌ ਯਹ ਦੇਸ ਦੁਧਾ ਕਰਿ ਦੀਜੈ ॥
jo tih layaae bulaae yahaa tih kau yah des dudhaa kar deejai |(He declared) Any body who persuades him to come, I will give him half of my kingdom.’
ਯਾ ਤੇ ਲਜਾਇ ਸਬੋ ਗ੍ਰਿਹ ਆਇ ਮੁਨੀ ਸੁਖ ਪਾਇ ਸਭੈ ਤਪੁ ਛੀਜੈ ॥੭॥
yaa te lajaae sabo grih aae munee sukh paae sabhai tap chheejai |7|(People thought) ‘Ashamed (of not being able to persuade), the Raja has shut himself in the house, now we all will strive to bring the sage.’(7)
ਪਾਤ੍ਰ ਸਰੂਪ ਹੁਤੀ ਤਿਹ ਠੌਰ ਸੋਊ ਚਲਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਆਈ ॥
paatr saroop hutee tih tthauar soaoo chal kai nrip ke grih aaee |There lived a pretty prostitute; she came to Raja’s palace.