Sri Dasam Granth
Page - 856
ਅਬ ਆਛੋ ਤਿਹ ਕਫਨ ਬਨੈਯੈ ॥
ab aachho tih kafan banaiyai |‘Now a beautiful coffin should be arranged for her.
ਭਲੀ ਭਾਤਿ ਭੂਅ ਖੋਦ ਗਡੈਯੈ ॥
bhalee bhaat bhooa khod gaddaiyai |‘And digging deep, a grave should be prepared to bury her.
ਹੌਹੂੰ ਬ੍ਯਾਹ ਅਵਰ ਨਹਿ ਕਰਿਹੌ ॥
hauahoon bayaah avar neh karihau |‘I will never get married again,
ਯਾ ਕੇ ਬਿਰਹਿ ਲਾਗਿ ਕੈ ਬਰਿਹੌ ॥੭॥
yaa ke bireh laag kai barihau |7|‘And would pass life in her remembrance.’ (7)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਲੋਗਨ ਸਭਨ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਆਛੋ ਕਫਨ ਬਨਾਇ ॥
logan sabhan bulaae kai aachho kafan banaae |After calling the people and putting a nice coffin around,
ਦੁਰਾਚਾਰਨੀ ਨਾਰਿ ਕਹ ਇਹ ਬਿਧਿ ਦਿਯਾ ਦਬਾਇ ॥੮॥
duraachaaranee naar kah ih bidh diyaa dabaae |8|This bad-character woman was buried.(8)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਸੈਤੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੭॥੭੦੩॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane purakh charitre mantree bhoop sanbaade saiteesavo charitr samaapatam sat subham sat |37|703|afajoon|Thirty-seventh Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed with Benediction. (37)(703)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਬਹੁਰ ਸੁ ਮੰਤ੍ਰੀ ਕਥਾ ਉਚਾਰੀ ॥
bahur su mantree kathaa uchaaree |
ਏਕ ਤਰੁਨਿ ਜੋਬਨ ਕੀ ਭਰੀ ॥
ek tarun joban kee bharee |The minister related the tale of a woman who was very youthful.
ਏਕ ਚੋਰ ਤਾ ਕਹ ਠਗ ਬਰਿਯੋ ॥
ek chor taa kah tthag bariyo |
ਅਧਿਕ ਅਨੰਦ ਦੁਹੂੰ ਚਿਤ ਕਰਿਯੋ ॥੧॥
adhik anand duhoon chit kariyo |1|She fell in love with a thief and a swindler and let both of them savour her.(1)
ਰੈਨਿ ਭਏ ਤਸਕਰ ਉਠਿ ਜਾਵੈ ॥
rain bhe tasakar utth jaavai |She fell in love with a thief and a swindler and let both of them savour her.(1)
ਦਿਨ ਦੇਖਤ ਠਗ ਦਰਬੁ ਕਮਾਵੈ ॥
din dekhat tthag darab kamaavai |The thief would go during the night and the swindler would make money during the day.
ਤਾ ਤ੍ਰਿਯ ਸੌ ਦੋਊ ਭੋਗ ਕਮਾਈ ॥
taa triy sau doaoo bhog kamaaee |The thief would go during the night and the swindler would make money during the day.
ਮੂਰਖ ਭੇਦ ਪਛਾਨਤ ਨਾਹੀ ॥੨॥
moorakh bhed pachhaanat naahee |2|Both enjoyed sex with her but the fools did not discern the woman.(2)
ਠਗ ਜਾਨੈ ਮੋਰੀ ਹੈ ਨਾਰੀ ॥
tthag jaanai moree hai naaree |
ਚੋਰ ਕਹੈ ਮੋਰੀ ਹਿਤਕਾਰੀ ॥
chor kahai moree hitakaaree |The swindler would think the woman was for him and the thief would consider her as his lover.
ਤ੍ਰਿਯ ਕੈ ਤਾਹਿ ਦੋਊ ਪਹਿਚਾਨੈ ॥
triy kai taeh doaoo pahichaanai |
ਮੂਰਖ ਭੇਦ ਨ ਕੋਊ ਜਾਨੈ ॥੩॥
moorakh bhed na koaoo jaanai |3|The woman’s secret was not conceived and those simpletons remained in obscurity.(3)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਏਕ ਰੁਮਾਲ ਬਾਲ ਹਿਤ ਕਾਢਾ ॥
ek rumaal baal hit kaadtaa |
ਦੁਹੂੰਅਨ ਕੇ ਜਿਯ ਆਨੰਦ ਬਾਢਾ ॥
duhoonan ke jiy aanand baadtaa |She embroidered a handkerchief and both of them admired it.
ਵਹ ਜਾਨੈ ਮੋਰੇ ਹਿਤ ਕੈ ਹੈ ॥
vah jaanai more hit kai hai |
ਚੋਰ ਲਖੈ ਮੋਹੀ ਕਹ ਦੈ ਹੈ ॥੪॥
chor lakhai mohee kah dai hai |4|The swndler thought that it was for him and the thief took it granted that she would give him.(4)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਚੋਰ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਪ੍ਯਾਰਾ ਹੁਤੋ ਤਾ ਕਹੁ ਦਿਯਾ ਰੁਮਾਲ ॥
chor triyeh payaaraa huto taa kahu diyaa rumaal |‘The woman loved the thief and, therefore, she gave him the handkerchief.
ਤਾ ਕਹੁ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਿ ਠਗ ਮਨ ਮੈ ਭਯਾ ਬਿਹਾਲ ॥੫॥
taa kahu nain nihaar tthag man mai bhayaa bihaal |5|Observing this swindler was deeply hurt.(5)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਮੁਸਟ ਜੁਧ ਤਸਕਰ ਸੋ ਕਿਯੋ ॥
musatt judh tasakar so kiyo |
ਛੀਨ ਰੁਮਾਲ ਹਾਥ ਤੇ ਲਿਯੋ ॥
chheen rumaal haath te liyo |Be scuffled with the thief and snatched the handkerchief.
ਚੋਰ ਕਹਾ ਮੋ ਤ੍ਰਿਯ ਇਹ ਕਾਢਾ ॥
chor kahaa mo triy ih kaadtaa |
ਯੌ ਸੁਨਿ ਅਧਿਕ ਰੋਸ ਜਿਯ ਬਾਢਾ ॥੬॥
yau sun adhik ros jiy baadtaa |6|‘The thief had stressed that the woman embroidered that for him, and learning this the swindler flew in a rage.(6)
ਆਪੁ ਬੀਚ ਗਾਰੀ ਦੋਊ ਦੇਹੀ ॥
aap beech gaaree doaoo dehee |‘The thief had stressed that the woman embroidered that for him, and learning this the swindler flew in a rage.(6)
ਦਾਤਿ ਨਿਕਾਰ ਕੇਸ ਗਹਿ ਲੇਹੀ ॥
daat nikaar kes geh lehee |Screeching their teeth, they pulled each other’s hair.
ਲਾਤ ਮੁਸਟ ਕੇ ਕਰੈ ਪ੍ਰਹਾਰਾ ॥
laat musatt ke karai prahaaraa |
ਜਾਨੁਕ ਚੋਟ ਪਰੈ ਘਰਿਯਾਰਾ ॥੭॥
jaanuk chott parai ghariyaaraa |7|Using their legs and fists they thrashed like the beat of the pendulum of the clock.(7)
ਦੋਊ ਲਰਿ ਇਸਤ੍ਰੀ ਪਹਿ ਆਏ ॥
doaoo lar isatree peh aae |Using their legs and fists they thrashed like the beat of the pendulum of the clock.(7)
ਅਧਿਕ ਕੋਪ ਹ੍ਵੈ ਬਚਨ ਸੁਨਾਏ ॥
adhik kop hvai bachan sunaae |When the fighting ceased, both, full of wrath, came to the woman,
ਠਗ ਤਸਕਰ ਦੁਹੂੰ ਬਚਨ ਉਚਾਰੀ ॥
tthag tasakar duhoon bachan uchaaree |
ਤੈ ਇਹ ਨਾਰਿ ਕਿ ਮੋਰੀ ਨਾਰੀ ॥੮॥
tai ih naar ki moree naaree |8|Both, the swindler and the thief shouted, ‘whose woman are you. His or mine?(8)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਸੁਨ ਤਸਕਰ ਠਗ ਮੈ ਕਹੋ ਹੌ ਤਾਹੀ ਕੀ ਨਾਰਿ ॥
sun tasakar tthag mai kaho hau taahee kee naar |‘Listen, you, the thief and the swindler, I am the woman of one,
ਜੋ ਛਲ ਬਲ ਜਾਨੈ ਘਨੋ ਜਾ ਮੈ ਬੀਰਜ ਅਪਾਰ ॥੯॥
jo chhal bal jaanai ghano jaa mai beeraj apaar |9|‘Who is most clever and who maintains greater intellect by dint of his semen.’(9)
ਬਹੁਰਿ ਬਾਲ ਐਸੇ ਕਹਾ ਸੁਨਹੁ ਬਚਨ ਮੁਰ ਏਕ ॥
bahur baal aaise kahaa sunahu bachan mur ek |Then she added, ‘Listen carefully what I say,
ਸੋ ਮੋ ਕੋ ਇਸਤ੍ਰੀ ਕਰੈ ਜਿਹ ਮਹਿ ਹੁਨਰ ਅਨੇਕ ॥੧੦॥
so mo ko isatree karai jih meh hunar anek |10|‘One who wants to call me as his woman must show extraordinary intelligence.’(10)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee