Sri Dasam Granth
Page - 66
ਸੂਰ ਲੈ ਕੈ ਸਿਲਾ ਸਾਜ ਸਜਿਯੰ ॥੧॥
soor lai kai silaa saaj sajiyan |1|Then Hussian thundered striking his arms and prepared for attack with all his brave warriors.1.
ਕਰਿਯੋ ਜੋਰਿ ਸੈਨੰ ਹੁਸੈਨੀ ਪਯਾਨੰ ॥
kariyo jor sainan husainee payaanan |
ਪ੍ਰਥਮ ਕੂਟਿ ਕੈ ਲੂਟ ਲੀਨੇ ਅਵਾਨੰ ॥
pratham koott kai loott leene avaanan |Hussain assembled all his forces and advanced. At first he plundered the houses of the hill-people.
ਪੁਨਰਿ ਡਢਵਾਲੰ ਕੀਯੋ ਜੀਤਿ ਜੇਰੰ ॥
punar ddadtavaalan keeyo jeet jeran |
ਕਰੇ ਬੰਦਿ ਕੈ ਰਾਜ ਪੁਤ੍ਰਾਨ ਚੇਰੰ ॥੨॥
kare band kai raaj putraan cheran |2|Then he conquered the Raja of Dadhwal and brought him under submission. The sons of the Raja were made slaves.2.
ਪੁਨਰਿ ਦੂਨ ਕੋ ਲੂਟ ਲੀਨੋ ਸੁਧਾਰੰ ॥
punar doon ko loott leeno sudhaaran |
ਕੋਈ ਸਾਮੁਹੇ ਹ੍ਵੈ ਸਕਿਯੋ ਨ ਗਵਾਰੰ ॥
koee saamuhe hvai sakiyo na gavaaran |Then he plundered the Doon thoroughly, none could face the barbarian.
ਲੀਯੋ ਛੀਨ ਅੰਨੰ ਦਲੰ ਬਾਟਿ ਦੀਯੰ ॥
leeyo chheen anan dalan baatt deeyan |
ਮਹਾ ਮੂੜਿਯੰ ਕੁਤਸਤੰ ਕਾਜ ਕੀਯੰ ॥੩॥
mahaa moorriyan kutasatan kaaj keeyan |3|He took away forcibly the foodgrains and distributed them (amongst the soldiers), the big fool thus committed a very bad act.3.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਕਿਤਕ ਦਿਵਸ ਬੀਤਤ ਭਏ ਕਰਤ ਉਸੈ ਉਤਪਾਤ ॥
kitak divas beetat bhe karat usai utapaat |
ਗੁਆਲੇਰੀਯਨ ਕੀ ਪਰਤ ਭੀ ਆਨਿ ਮਿਲਨ ਕੀ ਬਾਤ ॥੪॥
guaalereeyan kee parat bhee aan milan kee baat |4|Some days passed in such acts, the turn of meeting the Raja of Guler came.4.
ਜੌ ਦਿਨ ਦੁਇਕ ਨ ਵੇ ਮਿਲਤ ਤਬ ਆਵਤ ਅਰਿਰਾਇ ॥
jau din dueik na ve milat tab aavat ariraae |
ਕਾਲਿ ਤਿਨੂ ਕੈ ਘਰ ਬਿਖੈ ਡਾਰੀ ਕਲਹ ਬਨਾਇ ॥੫॥
kaal tinoo kai ghar bikhai ddaaree kalah banaae |5|If he had met (Hussain) for two days more, the enemy would have come here (towards me), but the Providence had thrown a device of discord towards his house.5.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |CHAUPAI
ਗੁਆਲੇਰੀਯਾ ਮਿਲਨ ਕਹੁ ਆਏ ॥
guaalereeyaa milan kahu aae |
ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਭੀ ਸੰਗਿ ਸਿਧਾਏ ॥
raam singh bhee sang sidhaae |The Raja of Guler came to meet Hussain and with him came Ram Singh.
ਚਤੁਰਥ ਆਨਿ ਮਿਲਤ ਭਏ ਜਾਮੰ ॥
chaturath aan milat bhe jaaman |
ਫੂਟਿ ਗਈ ਲਖਿ ਨਜਰਿ ਗੁਲਾਮੰ ॥੬॥
foott gee lakh najar gulaaman |6|They met Hussain after the four quarters of the days had passed. The slave Hussian become blind in vanity.6.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਜੈਸੇ ਰਵਿ ਕੇ ਤੇਜ ਤੇ ਰੇਤ ਅਧਿਕ ਤਪਤਾਇ ॥
jaise rav ke tej te ret adhik tapataae |
ਰਵਿ ਬਲ ਛੁਦ੍ਰ ਨ ਜਾਨਈ ਆਪਨ ਹੀ ਗਰਬਾਇ ॥੭॥
rav bal chhudr na jaanee aapan hee garabaae |7|Just as the sand becomes heated by the heat of the sun, the wretched sand doth not know the might of the sun and become proud of itself.7.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |CHAUPAI
ਤੈਸੇ ਹੀ ਫੂਲ ਗੁਲਾਮ ਜਾਤਿ ਭਯੋ ॥
taise hee fool gulaam jaat bhayo |
ਤਿਨੈ ਨ ਦ੍ਰਿਸਟ ਤਰੇ ਆਨਤ ਭਯੋ ॥
tinai na drisatt tare aanat bhayo |Slimilarly the slave Hussain was puffed up with ego, he did not care to notice them.
ਕਹਲੂਰੀਯਾ ਕਟੌਚ ਸੰਗਿ ਲਹਿ ॥
kahalooreeyaa kattauach sang leh |
ਜਾਨਾ ਆਨ ਨ ਮੋ ਸਰਿ ਮਹਿ ਮਹਿ ॥੮॥
jaanaa aan na mo sar meh meh |8|With the Rajas of Kahlur and Katoch on his side, he considered himself peerless. 8.
ਤਿਨ ਜੋ ਧਨ ਆਨੋ ਥੋ ਸਾਥਾ ॥
tin jo dhan aano tho saathaa |
ਤੇ ਦੇ ਰਹੇ ਹੁਸੈਨੀ ਹਾਥਾ ॥
te de rahe husainee haathaa |(The Raja of Guler and Ram Singh) offered money to Hussain, which they had brought with them.
ਦੇਤ ਲੇਤ ਆਪਨ ਕੁਰਰਾਨੇ ॥
det let aapan kuraraane |
ਤੇ ਧੰਨਿ ਲੈ ਨਿਜਿ ਧਾਮ ਸਿਧਾਨੇ ॥੯॥
te dhan lai nij dhaam sidhaane |9|A dispute arose in giving and taking, therefore the Rajas returned to their places with the money.9.
ਚੇਰੋ ਤਬੈ ਤੇਜ ਤਨ ਤਯੋ ॥
chero tabai tej tan tayo |
ਭਲਾ ਬੁਰਾ ਕਛੁ ਲਖਤ ਨ ਭਯੋ ॥
bhalaa buraa kachh lakhat na bhayo |Then Hussain was enraged and lost the power of discriminating between good and bad.
ਛੰਦਬੰਦ ਨਹ ਨੈਕੁ ਬਿਚਾਰਾ ॥
chhandaband nah naik bichaaraa |
ਜਾਤ ਭਯੋ ਦੇ ਤਬਹਿ ਨਗਾਰਾ ॥੧੦॥
jaat bhayo de tabeh nagaaraa |10|He made no other consideration and ordered the beating drum against the Raja of Guler.10.
ਦਾਵ ਘਾਵ ਤਿਨ ਨੈਕੁ ਨ ਕਰਾ ॥
daav ghaav tin naik na karaa |
ਸਿੰਘਹਿ ਘੇਰਿ ਸਸਾ ਕਹੁ ਡਰਾ ॥
singheh gher sasaa kahu ddaraa |He did not think of any tactical consideration. The hare surrounded the lion for frightening him.
ਪੰਦ੍ਰਹ ਪਹਰਿ ਗਿਰਦ ਤਿਹ ਕੀਯੋ ॥
pandrah pahar girad tih keeyo |
ਖਾਨ ਪਾਨਿ ਤਿਨ ਜਾਨ ਨ ਦੀਯੋ ॥੧੧॥
khaan paan tin jaan na deeyo |11|He besieged him for fifteen pahars (about 45 hours) and did not allow the items of food and drink to reach the state.11.
ਖਾਨ ਪਾਨ ਬਿਨੁ ਸੂਰ ਰਿਸਾਏ ॥
khaan paan bin soor risaae |
ਸਾਮ ਕਰਨ ਹਿਤ ਦੂਤ ਪਠਾਏ ॥
saam karan hit doot patthaae |Being without food and drink, the warriors were filled with ire, the Raja sent the messengers for the Purpose of making peace.
ਦਾਸ ਨਿਰਖਿ ਸੰਗ ਸੈਨ ਪਠਾਨੀ ॥
daas nirakh sang sain patthaanee |
ਫੂਲਿ ਗਯੋ ਤਿਨ ਕੀ ਨਹੀ ਮਾਨੀ ॥੧੨॥
fool gayo tin kee nahee maanee |12|Seeing the Pathan forces around him, the slave Hussain lost his balance and did not consider the request of the Raja.12.
ਦਸ ਸਹੰਸ੍ਰ ਅਬ ਹੀ ਕੈ ਦੈਹੂ ॥
das sahansr ab hee kai daihoo |
ਨਾਤਰ ਮੀਚ ਮੂੰਡ ਪਰ ਲੈਹੂ ॥
naatar meech moondd par laihoo |He said, “Either give me ten thousand rupees immediately or take death on year head.”
ਸਿੰਘ ਸੰਗਤੀਯਾ ਤਹਾ ਪਠਾਏ ॥
singh sangateeyaa tahaa patthaae |
ਗੋਪਾਲੈ ਸੁ ਧਰਮ ਦੇ ਲ੍ਯਾਏ ॥੧੩॥
gopaalai su dharam de layaae |13|I had sent Sangatia Singh there for making peace (among the chief), he brought Gopal on oath of God.13.
ਤਿਨ ਕੇ ਸੰਗਿ ਨ ਉਨ ਕੀ ਬਨੀ ॥
tin ke sang na un kee banee |
ਤਬ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਚਿਤ ਮੋ ਇਹ ਗਨੀ ॥
tab kripaal chit mo ih ganee |But he could not reconcile with them then Kirpal thought within his mind:
ਐਸਿ ਘਾਤਿ ਫਿਰਿ ਹਾਥ ਨ ਐ ਹੈ ॥
aais ghaat fir haath na aai hai |
ਸਬਹੂੰ ਫੇਰਿ ਸਮੋ ਛਲਿ ਜੈ ਹੈ ॥੧੪॥
sabahoon fer samo chhal jai hai |14|That such an opportunity will not be available again, because the circle of time deceives everybody.14.
ਗੋਪਾਲੇ ਸੁ ਅਬੈ ਗਹਿ ਲੀਜੈ ॥
gopaale su abai geh leejai |
ਕੈਦ ਕੀਜੀਐ ਕੈ ਬਧ ਕੀਜੈ ॥
kaid keejeeai kai badh keejai |He decided to catch hold of Gopal immediately, either to imprision him or kill him.
ਤਨਿਕ ਭਨਕ ਜਬ ਤਿਨ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
tanik bhanak jab tin sun paaee |
ਨਿਜ ਦਲ ਜਾਤ ਭਯੋ ਭਟ ਰਾਈ ॥੧੫॥
nij dal jaat bhayo bhatt raaee |15|When Gopal got scent of the conspiracy, he escaped to his people (forces).15.
ਮਧੁਭਾਰ ਛੰਦ ॥
madhubhaar chhand |MADHUBHAAR STANZA
ਜਬ ਗਯੋ ਗੁਪਾਲ ॥
jab gayo gupaal |
ਕੁਪਿਯੋ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ॥
kupiyo kripaal |When Gopal was gone, Kirpal was filled with anger.
ਹਿੰਮਤ ਹੁਸੈਨ ॥
hinmat husain |
ਜੁੰਮੈ ਲੁਝੈਨ ॥੧੬॥
junmai lujhain |16|Himmat and Hussain rushed for fighting in the field.16.
ਕਰਿ ਕੈ ਗੁਮਾਨ ॥
kar kai gumaan |
ਜੁੰਮੈ ਜੁਆਨ ॥
junmai juaan |With great pride, more warriors followed.
ਬਜੇ ਤਬਲ ॥
baje tabal |
ਦੁੰਦਭ ਦਬਲ ॥੧੭॥
dundabh dabal |17|The drums and trumpets resounded.17.
ਬਜੇ ਨਿਸਾਣ ॥
baje nisaan |
ਨਚੇ ਕਿਕਾਣ ॥
nache kikaan |On the other side, the trumpets also resounded and the horses danced in the battlefield.
ਬਾਹੈ ਤੜਾਕ ॥
baahai tarraak |
ਉਠੈ ਕੜਾਕ ॥੧੮॥
autthai karraak |18|The warriors enthusiastically strike their weapons, creating clattering sound.18.
ਬਜੇ ਨਿਸੰਗ ॥
baje nisang |
ਗਜੇ ਨਿਹੰਗ ॥
gaje nihang |The fearless warriors blow their horns and shout loudly.
ਛੁਟੈ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ॥
chhuttai kripaan |
ਲਿਟੈ ਜੁਆਨ ॥੧੯॥
littai juaan |19|The swords are struck and the warriors are lying on the ground.19.