Sri Dasam Granth
Page - 418
ਸਮੁਹੇ ਹਰਿ ਕੇ ਆਇ ਕੈ ਬੋਲਿਯੋ ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ ਢੀਠੁ ॥੧੨੦੪॥
samuhe har ke aae kai boliyo hvai kar dteetth |1204|Aghar Singh did not run away even in being such a bad plight and confronting Krishna, spoke without feeling ashamed.1204.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |CHAUPAI
ਹਰਿ ਸਨਮੁਖਿ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਓ ॥
har sanamukh ih bhaat uchaario |
ਅਡਰ ਸਿੰਘ ਤੈ ਛਲ ਸੋ ਮਾਰਿਓ ॥
addar singh tai chhal so maario |He said to Krishna, “You have killed Addar Singh fraudulently
ਅਜਬ ਸਿੰਘ ਕਰਿ ਕਪਟ ਖਪਾਯੋ ॥
ajab singh kar kapatt khapaayo |
ਇਹ ਸਭ ਭੇਦ ਹਮੋ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥੧੨੦੫॥
eih sabh bhed hamo lakh paayo |1205|You have also killed Ajaib Singh Dishonestly and I know this secret very well.”1205.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਅਘੜ ਸਿੰਘ ਅਤਿ ਨਿਡਰ ਹ੍ਵੈ ਬੋਲਿਯੋ ਹਰਿ ਸਮੁਹਾਇ ॥
agharr singh at niddar hvai boliyo har samuhaae |Aghar Singh spoke extremely fearlessly in front of Krishna
ਬਚਨ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋਂ ਜੇ ਕਹੇ ਸੋ ਕਬਿ ਕਹਿਤ ਸੁਨਾਇ ॥੧੨੦੬॥
bachan sayaam son je kahe so kab kahit sunaae |1206|Whatever words he spoke to Krishna, the poet now tells them.1206.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਢੀਠ ਹ੍ਵੈ ਬੋਲਤ ਭਯੋ ਰਨ ਮੈ ਹਸਿ ਕੈ ਹਰਿ ਸੋ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਲੈਹੋ ॥
dteetth hvai bolat bhayo ran mai has kai har so bateeyaa sun laiho |He spoke to Krishna in the battlefield without any shame, “You are uselessly angry with us
ਕ੍ਰੁਧ ਕੀਏ ਹਮ ਸੰਗਿ ਨਿਸੰਗ ਕਹਾ ਅਬ ਜੁਧ ਕੀਏ ਫਲੁ ਪੈ ਹੋ ॥
krudh kee ham sang nisang kahaa ab judh kee fal pai ho |What will you gain from this war? You are still a boy,
ਤਾ ਤੇ ਲਰੋ ਨਹੀ ਮੋ ਸੰਗਿ ਆਇ ਕੈ ਹੋ ਲਰਿਕਾ ਰਨ ਦੇਖਿ ਪਰੈ ਹੋ ॥
taa te laro nahee mo sang aae kai ho larikaa ran dekh parai ho |“Therefore do not fight with me and run away
ਜੋ ਹਠ ਕੈ ਲਰਿ ਹੋ ਮਰਿ ਹੋ ਅਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮਾਰਗਿ ਜੀਤਿ ਨ ਜੈਹੋ ॥੧੨੦੭॥
jo hatth kai lar ho mar ho apune grih maarag jeet na jaiho |1207|In case you persist in fighting, then you will not find the way to your home and will be killed.”1207.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਜਿਉ ਬੋਲਿਯੋ ਅਤਿ ਗਰਬ ਸਿਉ ਇਤਿ ਹਰਿ ਐਚਿ ਕਮਾਨ ॥
jiau boliyo at garab siau it har aaich kamaan |When he spoke with pride like this, Krishna pulled his bow and the arrow hit his face
ਸਰ ਮਾਰਿਯੋ ਅਰਿ ਮੁਖਿ ਬਿਖੈ ਪਰਿਯੋ ਮ੍ਰਿਤਕ ਛਿਤਿ ਆਨਿ ॥੧੨੦੮॥
sar maariyo ar mukh bikhai pariyo mritak chhit aan |1208|With the infliction of the arrow, he died and fell upon the earth.1208.
ਅਰਜਨ ਸਿੰਘ ਤਬ ਢੀਠ ਹੁਇ ਕਹੀ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸੋ ਬਾਤ ॥
arajan singh tab dteetth hue kahee krisan so baat |
ਮਹਾਬਲੀ ਹਉ ਆਜ ਹੀ ਕਰਿ ਹੋਂ ਤੇਰੋ ਘਾਤ ॥੧੨੦੯॥
mahaabalee hau aaj hee kar hon tero ghaat |1209|Then the obstinate Arjun Singh said to Krishna, “I am a mighty warrior and shall knock you down immediately.”1209.
ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਹਰਿ ਖਗੁ ਲੈ ਅਰਿ ਸਿਰਿ ਝਾਰਿਯੋ ਧਾਇ ॥
sunat bachan har khag lai ar sir jhaariyo dhaae |
ਗਿਰਿਓ ਮਨੋ ਆਂਧੀ ਬਚੇ ਬਡੋ ਬ੍ਰਿਛ ਮੁਰਝਾਇ ॥੧੨੧੦॥
girio mano aandhee bache baddo brichh murajhaae |1210|Hearing this, Krishna struck a blow on his head with his dagger and he fell down like a tree in a storm.1210.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਅਰਜਨ ਸਿੰਘ ਹਨ੍ਯੋ ਅਸਿ ਸਿਉ ਅਮਰੇਸ ਮਹੀਪ ਹਨਿਓ ਤਬ ਹੀ ॥
arajan singh hanayo as siau amares maheep hanio tab hee |
ਅਟਲੇਸ ਪ੍ਰਕੋਪ ਭਯੋ ਲਖਿ ਕੈ ਹਰਿ ਆਪੁਨੇ ਸਸਤ੍ਰ ਲਏ ਸਬ ਹੀ ॥
attales prakop bhayo lakh kai har aapune sasatr le sab hee |Arjun Singh and the king named Amresh Singh were killed with the dagger, then Krishna held his weapons, getting furious on Atlesh
ਅਤਿ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਿ ਪਰਿਓ ਹਰਿ ਸਾਮੁਹੇ ਆਇ ਅਰਿਓ ਜਬ ਹੀ ॥
at maar hee maar pukaar pario har saamuhe aae ario jab hee |He also began to say “Kill, Kill”, while coming in front of Krishna
ਕਲਧਉਤ ਕੇ ਭੂਖਨ ਅੰਗ ਸਜੇ ਜਿਹ ਕੀ ਛਬਿ ਸੋ ਸਵਿਤਾ ਦਬ ਹੀ ॥੧੨੧੧॥
kaldhaut ke bhookhan ang saje jih kee chhab so savitaa dab hee |1211|Before the glory of his limbs bedecked with gold ornaments, even the sun seemed bedimmed.1211.
ਜਾਮ ਪ੍ਰਮਾਨ ਕੀਓ ਘਮਸਾਨ ਬਡੌ ਬਲਵਾਨ ਨ ਜਾਇ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥
jaam pramaan keeo ghamasaan baddau balavaan na jaae sanghaariyo |He waged a violent war for one Pabar (about three hours), but he could not be killed
ਮੇਘ ਜਿਉ ਗਾਜਿ ਮੁਰਾਰਿ ਤਬੈ ਅਸਿ ਲੈ ਕਰਿ ਮੈ ਅਰਿ ਊਪਰਿ ਝਾਰਿਯੋ ॥
megh jiau gaaj muraar tabai as lai kar mai ar aoopar jhaariyo |Then Krishna thundering like the cloud, struck a blow on the enemy with his sword,
ਹੁਇ ਮ੍ਰਿਤ ਭੂਮਿ ਪਰਿਯੋ ਤਬ ਹੀ ਜਦੁਬੀਰ ਜਬੈ ਸਿਰੁ ਕਾਟਿ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥
hue mrit bhoom pariyo tab hee jadubeer jabai sir kaatt utaariyo |And when Krishna cut down his head, he died and fell on the earth
ਧੰਨਿ ਹੀ ਧੰਨਿ ਕਹੈ ਸਬ ਦੇਵ ਬਡੋ ਹਰਿ ਜੂ ਭਵ ਭਾਰ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥੧੨੧੨॥
dhan hee dhan kahai sab dev baddo har joo bhav bhaar utaariyo |1212|Seeing this, the gods hailed and said, “O Krishna! you have lightened a great burden of the earth.”1212.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਅਟਲ ਸਿੰਘ ਜਬ ਮਾਰਿਓ ਬਹੁ ਬੀਰਨ ਕੋ ਰਾਉ ॥
attal singh jab maario bahu beeran ko raau |
ਅਮਿਟ ਸਿੰਘ ਤਬ ਅਮਿਟ ਹੁਇ ਕੀਨੋ ਜੁਧ ਉਪਾਉ ॥੧੨੧੩॥
amitt singh tab amitt hue keeno judh upaau |1213|When Atal Singh, who was the king of many warriors, was killed, then Amit Singh started his efforts for waging war.1213.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਬੋਲਤ ਇਉ ਹਠਿ ਕੈ ਹਰਿ ਸੋ ਭਟ ਤਉ ਲਖਿ ਹੋ ਜਬ ਮੋ ਸੋ ਲਰੈਗੋ ॥
bolat iau hatth kai har so bhatt tau lakh ho jab mo so laraigo |He said to Krishna, “I shall consider you a great warrior, if you fight with me
ਮੋ ਕੋ ਕਹਾ ਹਨਿ ਰਾਜਨ ਜ੍ਯੋ ਛਲ ਮੂਰਤਿ ਹੁਇ ਛਲ ਸਾਥ ਛਰੈਗੋ ॥
mo ko kahaa han raajan jayo chhal moorat hue chhal saath chharaigo |Will you also deceive me like these kings through stratagem?
ਮੋ ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੋ ਲਖਿ ਕੈ ਰਹਿ ਹੋ ਨਹਿ ਆਹਵ ਹੂੰ ਤੇ ਟਰੈਗੋ ॥
mo at kop bharo lakh kai reh ho neh aahav hoon te ttaraigo |
ਜਉ ਕਬਹੂੰ ਭਿਰ ਹੋ ਹਮ ਸੋ ਨਿਸਚੈ ਨਿਜ ਦੇਹ ਕੋ ਤਿਆਗੁ ਕਰੈਗੋ ॥੧੨੧੪॥
jau kabahoon bhir ho ham so nisachai nij deh ko tiaag karaigo |1214|“You will definitely run away from the field seeing me greatly infuriated and if you fight with me at any time, then you will assuredly leave your body.1214.
ਕਾਹੇ ਕਉ ਕਾਨ੍ਰਹ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਹਿਤ ਔਰਨ ਕੇ ਰਿਸ ਕੈ ਰਨ ਪਾਰੋ ॥
kaahe kau kaanrah ayodhan mai hit aauaran ke ris kai ran paaro |
ਕਾਹੇ ਕਉ ਘਾਇ ਸਹੋ ਤਨ ਮੈ ਪੁਨਿ ਕਾ ਕੇ ਕਹੇ ਅਰਿ ਭੂਪਨਿ ਮਾਰੋ ॥
kaahe kau ghaae saho tan mai pun kaa ke kahe ar bhoopan maaro |“O Krishna! why are you waging war in great anger? Why are you enduring wounds on your body? On whose bidding you are killing the kings?
ਜੀਵਤ ਹੋ ਤਬ ਲਉ ਜਗ ਮੈ ਜਬ ਲਉ ਮੁਹਿ ਸੰਗਿ ਭਿਰਿਓ ਨ ਬਿਚਾਰੋ ॥
jeevat ho tab lau jag mai jab lau muhi sang bhirio na bichaaro |“You will remain alive only if you do not fight with me
ਸੁੰਦਰ ਜਾਨ ਕੈ ਛਾਡਤ ਹੋ ਤਜਿ ਕੈ ਰਨ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਰੋ ॥੧੨੧੫॥
sundar jaan kai chhaaddat ho taj kai ran sayaam joo dhaam sidhaaro |1215|Considering you beautiful, I condone you, therefore leave the war-arena and go to your home.”1215.
ਫੇਰਿ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਰਿਸਿ ਕੇ ਅਮਿਟੇਸ ਬਲੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੋ ॥
fer ayodhan mai ris ke amittes balee ih bhaat uchaaro |
ਬੈਸ ਕਿਸੋਰ ਮਨੋਹਰਿ ਮੂਰਤਿ ਲੈ ਹੋ ਕਹਾ ਲਖਿ ਜੁਧ ਹਮਾਰੋ ॥
bais kisor manohar moorat lai ho kahaa lakh judh hamaaro |Amit Singh spoke again in the battlefield, “Still you rage is much less and it will be of no value to you, if you see me fighting
ਹਉ ਤੁਮ ਸਿਉ ਹਰਿ ਸਾਚ ਕਹਿਓ ਤੁਮ ਜਉ ਜੀਯ ਮੈ ਕਛੁ ਅਉਰ ਬਿਚਾਰੋ ॥
hau tum siau har saach kahio tum jau jeey mai kachh aaur bichaaro |“O Krishna! I am telling you the truth, but you are thinking something else in your mind
ਕੈ ਹਮ ਸੰਗਿ ਲਰੋ ਤਜਿ ਕੈ ਡਰ ਕੈ ਅਪੁਨੇ ਸਭ ਆਯੁਧ ਡਾਰੋ ॥੧੨੧੬॥
kai ham sang laro taj kai ddar kai apune sabh aayudh ddaaro |1216|You may now either fight with me fearlessly or throw away all your weapons.1216.
ਆਜੁ ਆਯੋਧਨ ਮੈ ਤੁਮ ਕੋ ਹਨਿ ਹੋ ਤੁਮਰੀ ਸਭ ਹੀ ਪ੍ਰਿਤਨਾ ਕੋ ॥
aaj aayodhan mai tum ko han ho tumaree sabh hee pritanaa ko |“I shall kill you and all your army today in the battlefield
ਜਉ ਰੇ ਕੋਊ ਤੁਮ ਮੈ ਭਟ ਹੈ ਬਹੁ ਆਵਤ ਹੈ ਬਿਧਿ ਆਹਵ ਜਾ ਕੋ ॥
jau re koaoo tum mai bhatt hai bahu aavat hai bidh aahav jaa ko |If there is any heroic fighter amongst you and if someone knows the art of warfare, then he should come forward to fight with me