Sri Dasam Granth
Page - 1004
ਪਕਰਿ ਰਾਵ ਕੋ ਤਰੇ ਦਬਾਯੋ ॥੧੮॥
pakar raav ko tare dabaayo |18|When Raja commenced caressing him, he clutched him and nabbedhim down.(I8)
ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਪਕਰਿ ਭੁਜਨ ਤੇ ਲਿਯੋ ॥
nrip ko pakar bhujan te liyo |
ਗੁਦਾ ਭੋਗ ਤਾ ਕੋ ਦ੍ਰਿੜ ਕਿਯੋ ॥
gudaa bhog taa ko drirr kiyo |Holding him by his arms, he ravaged him with annul sex.
ਤੋਰਿ ਤਾਰਿ ਤਨ ਰੁਧਿਰ ਚਲਾਯੋ ॥
tor taar tan rudhir chalaayo |
ਅਧਿਕ ਰਾਵ ਮਨ ਮਾਝ ਲਜਾਯੋ ॥੧੯॥
adhik raav man maajh lajaayo |19|He tore him to bleed and the Raja felt extremely ashamed ofhimself.(19)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਗੁਦਾ ਭੋਗ ਭੇ ਤੇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਮਨ ਮਹਿ ਰਹਿਯੋ ਲਜਾਇ ॥
gudaa bhog bhe te nripat man meh rahiyo lajaae |With annul sex; Raja had felt himself much humiliated,
ਤਾ ਦਿਨ ਤੇ ਕਾਹੂੰ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਲਯੋ ਨ ਨਿਕਟਿ ਬੁਲਾਇ ॥੨੦॥
taa din te kaahoon triyeh layo na nikatt bulaae |20|And from then on abandoned ruining the virtuosity of other’swomen.(20)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਚੌਤੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੩੪॥੨੬੭੨॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau chauateesavo charitr samaapatam sat subham sat |134|2672|afajoon|134th Parable of Auspicious ChritarsConversation of the Raja and the Minister,Completed With Benediction. (134)(2670)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਦੁਹਿਤਾ ਸਾਹੁ ਫਿਰੰਗ ਕੀ ਜਾ ਕੋ ਰੂਪ ਅਪਾਰ ॥
duhitaa saahu firang kee jaa ko roop apaar |Shah Farangh had a daughter, who was extremely pretty.
ਤੀਨਿ ਭਵਨ ਭੀਤਰ ਕਹੂੰ ਤਾ ਸਮ ਔਰ ਨ ਨਾਰਿ ॥੧॥
teen bhavan bheetar kahoon taa sam aauar na naar |1|In all the three domains, none was comparable to her.(1)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਅਬਦੁਲ ਨਾਮ ਮੁਲਾਨਾ ਭਾਰੋ ॥
abadul naam mulaanaa bhaaro |
ਸਹਿਰ ਜਹਾਨਾਬਾਦਿ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥
sahir jahaanaabaad ujiyaaro |There was one Maulana (Muslim) priest named Abdul, who lived inthe city of Jehanbad.
ਹਾਜਰਾਤਿ ਜਬ ਬੈਠਿ ਮੰਗਾਵੈ ॥
haajaraat jab baitth mangaavai |
ਦੇਵ ਭੂਤ ਜਿਨਾਨ ਬੁਲਾਵੈ ॥੨॥
dev bhoot jinaan bulaavai |2|When in meditation, he would call devils, demons and ghosts.(2)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਦੇਵ ਭੂਤ ਜਿਨਾਤ ਕਹ ਲੇਵੈ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਇ ॥
dev bhoot jinaat kah levai nikatt bulaae |He would tell the devils, demons and ghosts to come closer to him’
ਜੌਨ ਬਾਤ ਚਿਤ ਮੈ ਰੁਚੈ ਤਿਨ ਤੇ ਲੇਤ ਮੰਗਾਇ ॥੩॥
jauan baat chit mai ruchai tin te let mangaae |3|And whatever he planned, he would get them to execute.(3)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਤਾ ਪੈ ਪਰੀ ਬਹੁਤ ਚਲਿ ਆਵੈ ॥
taa pai paree bahut chal aavai |
ਕੋਊ ਨਾਚਿ ਉਠ ਕੋਊ ਗਾਵੈ ॥
koaoo naach utth koaoo gaavai |A number off airy used to come to him; some sang and some dancedfor him.
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਭਾਵ ਦਿਖਾਵਹਿ ॥
bhaat bhaat ke bhaav dikhaaveh |
ਦੇਖਨਹਾਰ ਸਭੇ ਬਲਿ ਜਾਵਹਿ ॥੪॥
dekhanahaar sabhe bal jaaveh |4|They displayed coquetry, which was admired by the spectators.(4)
ਲਾਲ ਪਰੀ ਇਕ ਬਚਨ ਉਚਾਰੋ ॥
laal paree ik bachan uchaaro |
ਸਾਹ ਪਰੀ ਸੁਨੁ ਬੈਨ ਹਮਾਰੋ ॥
saah paree sun bain hamaaro |Once the Red-fairy expounded and Black-fairy responded.
ਸੁੰਦਰਿ ਕਲਾ ਕੁਅਰਿ ਇਕ ਭਾਰੀ ॥
sundar kalaa kuar ik bhaaree |
ਜਨੁਕ ਰੂਪ ਕੀ ਰਾਸਿ ਸਵਾਰੀ ॥੫॥
januk roop kee raas savaaree |5|‘Kala Kunwar is a pretty damsel, as if she is the mine of magnificence.(5)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਤਾਹੀ ਤੇ ਬਿਧਿ ਰੂਪ ਲੈ ਕੀਨੇ ਰੂਪ ਅਨੇਕ ॥
taahee te bidh roop lai keene roop anek |‘Borrowing charm from her, Brahma has created many lovelies.
ਰੀਝਿ ਰਹੀ ਮੈ ਨਿਰਖਿ ਛਬਿ ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਸਹਿਤ ਬਿਬੇਕ ॥੬॥
reejh rahee mai nirakh chhab man kram sahit bibek |6|‘Looking at her, through both, the body and the soul, I am gettingsatiated.( 6)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਤਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਜਾਤ ਨਹਿ ਕਹੀ ॥
taa kee prabhaa jaat neh kahee |
ਜਾਨੁਕ ਫੂਲਿ ਮਾਲਿਤੀ ਰਹੀ ॥
jaanuk fool maalitee rahee |‘She is above adoration and appears to be the favourite of flower girls.
ਕਵਨ ਸੁ ਕਬਿ ਤਿਹ ਪ੍ਰਭਾ ਉਚਾਰੈ ॥
kavan su kab tih prabhaa uchaarai |
ਕੋਟਿ ਸੂਰ ਜਨੁ ਚੜੇ ਸਵਾਰੇ ॥੭॥
kott soor jan charre savaare |7|‘Who can relate her qualities as she epitomises thousands of Suns?’(7)
ਮੁਲਾ ਬਾਤ ਸ੍ਰਵਨ ਯਹ ਸੁਨੀ ॥
mulaa baat sravan yah sunee |
ਬਿਰਹ ਬਿਕਲ ਹ੍ਵੈ ਮੂੰਡੀ ਧੁਨੀ ॥
birah bikal hvai moonddee dhunee |When Maulana heard such verbalisation, he became hysterical.
ਏਕ ਦੇਵ ਭੇਜਾ ਤਹ ਜਾਈ ॥
ek dev bhejaa tah jaaee |
ਤਾ ਕੀ ਖਾਟ ਉਠਾਇ ਮੰਗਾਈ ॥੮॥
taa kee khaatt utthaae mangaaee |8|He sent one demon to her and got her bed transported.(8)
ਵਾ ਸੁੰਦਰਿ ਕੋ ਕਛੁ ਨ ਬਸਾਯੋ ॥
vaa sundar ko kachh na basaayo |
ਮੁਲਾ ਕੇ ਸੰਗ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥
mulaa ke sang bhog kamaayo |She was defenceless and she had to make love with Maulana.
ਬੀਤੀ ਰੈਨਿ ਭੋਰ ਜਬ ਭਯੋ ॥
beetee rain bhor jab bhayo |
ਤਿਹ ਪਹੁਚਾਇ ਤਹੀ ਤਿਨ ਦਯੋ ॥੯॥
tih pahuchaae tahee tin dayo |9|When the night had gone past, she was ferried back.(9)
ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਤਿਹ ਰੋਜ ਬੁਲਾਵੈ ॥
aaisee bidh tih roj bulaavai |
ਹੋਤ ਉਦੋਤ ਫਿਰੰਗ ਪਠਾਵੈ ॥
hot udot firang patthaavai |The same way, he would get her every night and then return her toFarangh Shah.
ਮਨ ਮਾਨਤ ਕੇ ਕੇਲਨ ਕਰੈ ॥
man maanat ke kelan karai |