Sri Dasam Granth
Page - 823
ਚਿਤਾ ਜੈਸੇ ਚੀਰ ਚਪਲਾ ਸੀ ਚਿਤਵਨ ਲਾਗੈ ਚੀਰਬੇ ਸੀ ਚੌਪਖਾ ਸੁਹਾਤੁ ਨ ਰੁਚੈਲ ਸੀ ॥
chitaa jaise cheer chapalaa see chitavan laagai cheerabe see chauapakhaa suhaat na ruchail see |‘I feel the bed as a funeral pyre, your fascination strikes like the lightening and 1 cannot adore the pearls around my neck.
ਚੰਗੁਲ ਸੀ ਚੌਪ ਸਰ ਚਾਪ ਜੈਸੋ ਚਾਮੀਕਰ ਚੋਟ ਸੀ ਚਿਨੌਤ ਲਾਗੈ ਸੀਰੀ ਲਾਗੈ ਸੈਲ ਸੀ ॥
changul see chauap sar chaap jaiso chaameekar chott see chinauat laagai seeree laagai sail see |‘The splendour seems like the gallows, the enchantment is slapping me and the sweet viands seem like stones.
ਚਟਕ ਚੁਪੇਟ ਸੀ ਲਗਤ ਬਿਨਾ ਚਿੰਤਾਮਨਿ ਚਾਬੁਕ ਸੇ ਚੌਰ ਲਾਗੈ ਚਾਦਨੀ ਚੁਰੈਲ ਸੀ ॥੧੭॥
chattak chupett see lagat binaa chintaaman chaabuk se chauar laagai chaadanee churail see |17|‘O my captivating Krishna, without you the Moon night is irritating me, the fly-whisk seems like a whip, and the Moon presents witchery atmosphere.’(17)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਪੜਿ ਪਤਿਯਾ ਤਾ ਕੀ ਤੁਰਤੁ ਰੀਝਿ ਗਏ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ॥
parr patiyaa taa kee turat reejh ge brijanaath |Reading her letter, Sri Krishna was appeased and arranged his own
ਸਖੀ ਏਕ ਪਠਾਵਤ ਭਏ ਮੈਨਪ੍ਰਭਾ ਕੇ ਸਾਥ ॥੧੮॥
sakhee ek patthaavat bhe mainaprabhaa ke saath |18|Maid to accompany Radha’s friend.(18)
ਰਾਧਾ ਸੌ ਮਿਲਨੋ ਬਦ੍ਯੋ ਜਲ ਜਮੁਨਾ ਮੈ ਜਾਇ ॥
raadhaa sau milano badayo jal jamunaa mai jaae |To see Radha, a meeting at the river Jamuna was planned,
ਸਖੀ ਪਠੀ ਤਾ ਕੋ ਤਬੈ ਤਿਹ ਮੁਹਿ ਆਨਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧੯॥
sakhee patthee taa ko tabai tih muhi aan milaae |19|And a maid was at once assigned to go and make the arrangements.(19)
ਸਖੀ ਤੁਰਤ ਤਹ ਕੌ ਚਲੀ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਪਤਿ ਕੇ ਹੇਤ ॥
sakhee turat tah kau chalee sree jadupat ke het |Hearing the order of Sri Krishna,
ਜੈਸੇ ਪਵਨ ਪ੍ਰਚੰਡ ਕੌ ਤਨ ਨ ਦਿਖਾਈ ਦੇਤ ॥੨੦॥
jaise pavan prachandd kau tan na dikhaaee det |20|The maid flew like a flying horse to that direction.(20)
ਤੜਿਤਾ ਕ੍ਰਿਤ ਜਾ ਕੌ ਸਖੀ ਚਤੁਰਿ ਕਹਤ ਤ੍ਰਿਯ ਆਇ ॥
tarritaa krit jaa kau sakhee chatur kahat triy aae |The maid, which was thought to be as fast as lightening in the sky,
ਸੋ ਹਰਿ ਰਾਧਾ ਪ੍ਰਤਿ ਪਠੀ ਭੇਦ ਸਕਲ ਸਮਝਾਇ ॥੨੧॥
so har raadhaa prat patthee bhed sakal samajhaae |21|Had been assigned by Sri Krishna to go and see Radha.(21)
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |Savaiyya
ਫੂਲ ਫੁਲੇਲ ਲਗਾਇ ਕੈ ਚੰਦਨ ਬੈਠਿ ਰਹੀ ਕਰਿ ਭੋਜਨ ਭਾਮਨਿ ॥
fool fulel lagaae kai chandan baitth rahee kar bhojan bhaaman |Having had her meals, suffusing herself with the perfumes of flowers, she was sitting there casually.
ਬੇਗ ਬੁਲਾਵਤ ਹੈ ਬਡ ਡ੍ਰਯਾਛ ਕਰੋ ਨ ਬਿਲੰਬ ਚਲੋ ਗਜ ਗਾਮਿਨਿ ॥
beg bulaavat hai badd ddrayaachh karo na bilanb chalo gaj gaamin |The maid came in and told her, ‘You the one cherished by (Sri Krishna) with broad vision, come quick he is aspiring for you.
ਆਜ ਮਿਲੋ ਘਨ ਸੇ ਤਨ ਕੋ ਘਹਰੈ ਘਨ ਮੈ ਜੈਸੇ ਕੌਧਤ ਦਾਮਿਨਿ ॥
aaj milo ghan se tan ko ghaharai ghan mai jaise kauadhat daamin |‘Go and meet him as the lightening immerses in the clouds.
ਮਾਨਤ ਬਾਤ ਨ ਜਾਨਤ ਤੈ ਸਖੀ ਜਾਤ ਬਿਹਾਤ ਇਤੈ ਬਹੁ ਜਾਮਿਨਿ ॥੨੨॥
maanat baat na jaanat tai sakhee jaat bihaat itai bahu jaamin |22|‘The night is passing away and you are not listening to me.(22)
ਗੋਪ ਕੋ ਭੇਖ ਕਬੈ ਧਰਿ ਹੈ ਹਰਿ ਕੁੰਜ ਗਰੀ ਕਬ ਆਨਿ ਬਸੈ ਹੈ ॥
gop ko bhekh kabai dhar hai har kunj garee kab aan basai hai |‘You had told me that he often passed through the streets in the guise of a cowherd.
ਮੋਰ ਪਖਊਅਨ ਕੌ ਧਰਿ ਹੈ ਕਬ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਗੋਰਸ ਖੈ ਹੈ ॥
mor pkhaooan kau dhar hai kab gvaaran kai grih goras khai hai |‘Sometime he visited the houses of the milkmaids, to enjoy the milk, wearing the feathers of a peacock.
ਬੰਸੀ ਬਜੈ ਹੈ ਕਬੈ ਜਮੁਨਾ ਤਟ ਤੋਹਿ ਬੁਲਾਵਨ ਮੋਹਿ ਪਠੈ ਹੈ ॥
bansee bajai hai kabai jamunaa tatt tohi bulaavan mohi patthai hai |‘Now, my friend! He is playing the flute on the banks of Jamuna and has sent me for you.
ਮਾਨ ਕਹਿਯੋ ਹਮਰੋ ਹਰਿ ਪੈ ਚਲੁ ਰੀ ਬਹੁਰੋ ਹਰਿਹੂੰ ਨ ਬੁਲੈ ਹੈ ॥੨੩॥
maan kahiyo hamaro har pai chal ree bahuro harihoon na bulai hai |23|‘Come, listen to me and come, Sri Krishna is calling you.(23)
ਤੇਰੀ ਸਰਾਹ ਸਦੈਵ ਕਰੈ ਤ੍ਰਿਯ ਤੇਰੀ ਕਥਾ ਪਿਯ ਗਾਵਤ ਹੈ ॥
teree saraah sadaiv karai triy teree kathaa piy gaavat hai |‘He always praises you, and to get your attention he plays the flute,
ਹਿਤ ਤੇਰੇ ਸਿੰਗਾਰ ਸਜੈ ਸਜਨੀ ਹਿਤ ਤੇਰੇ ਹੀ ਬੈਨ ਸਜਾਵਤ ਹੈ ॥
hit tere singaar sajai sajanee hit tere hee bain sajaavat hai |And, for your sake, he is embellishing himself and blending his body with the sandalwood cream.’
ਹਿਤ ਤੇਰੇ ਹੀ ਚੰਦਨ ਗੌ ਘਨਸਾਰ ਦੋਊ ਘਸਿ ਅੰਗ ਲਗਾਵਤ ਹੈ ॥
hit tere hee chandan gau ghanasaar doaoo ghas ang lagaavat hai |Sri Krishna’s soul was filched by Radha, the daughter of Brikhbhan,
ਹਰਿ ਕੋ ਮਨੁ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਕੁਮਾਰਿ ਹਰਿਯੋ ਕਹੂੰ ਜਾਨ ਨ ਪਾਵਤ ਹੈ ॥੨੪॥
har ko man sree brikhabhaan kumaar hariyo kahoon jaan na paavat hai |24|But nobody else could experience the perception.(24)
ਮੋਰ ਪਖਾ ਕੀ ਛਟਾ ਮਧੁ ਮੂਰਤਿ ਸੋਭਿਤ ਹੈ ਜਮੁਨਾ ਕੇ ਕਿਨਾਰੈ ॥
mor pakhaa kee chhattaa madh moorat sobhit hai jamunaa ke kinaarai |Sri Krishna, the one emanating the sublime rays like the feathers of the peacock, was ensconced at the banks of Jamuna.
ਬੂਝਤ ਬਾਤ ਬਿਹਾਲ ਭੇ ਬਲਭ ਬਾਲ ਚਲੋ ਜਹਾ ਲਾਲ ਬਿਹਾਰੈ ॥
boojhat baat bihaal bhe balabh baal chalo jahaa laal bihaarai |Hearing about Sri Krishna the cowherd-boys became impatient and proceeded to the place.
ਰਾਧਿਕਾ ਮਾਧਵ ਕੀ ਬਤਿਯਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਅਕੁਲਾਇ ਉਠੀ ਡਰ ਡਾਰੈ ॥
raadhikaa maadhav kee batiyaa sun kai akulaae utthee ddar ddaarai |And, learning all about Sri Krishna, Radha primed herself, and, getting rid of all the fears, she, as well, quickly walked along.
ਯੌ ਸੁਨਿ ਬੈਨ ਚਲੀ ਤਜਿ ਐਨ ਰਹਿਯੋ ਨਹਿ ਮਾਨ ਮਨੋਜ ਕੇ ਮਾਰੈ ॥੨੫॥
yau sun bain chalee taj aain rahiyo neh maan manoj ke maarai |25|Discerning Sri Krishna, she had abandoned her home, and, in the wake of passion, forgotten her pride.(25)
ਮੋਤੀ ਕੇ ਅੰਗ ਬਿਰਾਜਤ ਭੂਖਨ ਮੋਤੀ ਕੇ ਬੇਸਰ ਕੀ ਛਬ ਬਾਢੀ ॥
motee ke ang biraajat bhookhan motee ke besar kee chhab baadtee |The pearly ornaments and the nose-stud enhanced her bodily grace.
ਮੋਤੀ ਕੇ ਚੌਸਰ ਹਾਰ ਫਬੈ ਦੁਤਿ ਮੋਤਿਨ ਕੇ ਗਜਰਾਨ ਕੀ ਗਾਢੀ ॥
motee ke chauasar haar fabai dut motin ke gajaraan kee gaadtee |The pearly necklaces and bracelets were adding charm, and, holding the lotus flowers, she waited for Sri Krishna.
ਰਾਧਿਕਾ ਮਾਧਵ ਕੌ ਜਮੁਨਾ ਤਟ ਕੰਜ ਗਹੇ ਕਰਿ ਜੋਵਤਿ ਠਾਢੀ ॥
raadhikaa maadhav kau jamunaa tatt kanj gahe kar jovat tthaadtee |She looked like the rice-pudding emanating from the body of the
ਛੀਰ ਕੇ ਸਾਗਰ ਕੋ ਮਥਿ ਕੈ ਮਨੌ ਚੰਦ ਕੋ ਚੀਰ ਸਭੈ ਤਨ ਕਾਢੀ ॥੨੬॥
chheer ke saagar ko math kai manau chand ko cheer sabhai tan kaadtee |26|Moon which (the Moon) had been churned out of the sea.(26)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਨ੍ਰਹਾਵਤ ਜਹਾ ਆਪੁ ਹਰਿ ਠਾਢੇ ॥
nrahaavat jahaa aap har tthaadte |The bliss was radiating every heart around the place over where Sri Krishna was bathing.
ਅਧਿਕ ਹ੍ਰਿਦੈ ਮੈ ਆਨੰਦ ਬਾਢੇ ॥
adhik hridai mai aanand baadte |
ਵਾਰ ਗੁਪਾਲ ਪਾਰ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰੀ ॥
vaar gupaal paar brij naaree |On one side was Gopal, Sri Krishna, and on the other side there were
ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਬਜਾਵਤ ਤਾਰੀ ॥੨੭॥
gaavat geet bajaavat taaree |27|The dames who were singing, giggling and clapping their hands.(27)
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |Savaiyya
ਕ੍ਰੀੜਤ ਹੈ ਜਹਾ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੁਮਾਰ ਬਡੇ ਰਸ ਸਾਥ ਬਡੇ ਜਲ ਮਾਹੀ ॥
kreerrat hai jahaa kaanrah kumaar badde ras saath badde jal maahee |In exhilaration Sri Krishna was bathing in the deep waters.
ਵਾਰ ਤ੍ਰਿਯਾ ਉਹਿ ਪਾਰ ਗੁਪਾਲ ਬਿਰਾਜਤ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੇ ਦਲ ਮਾਹੀ ॥
vaar triyaa uhi paar gupaal biraajat gvaaran ke dal maahee |On one side were the ladies and Sri Krishna was seated on the other.
ਲੈ ਡੁਬਕੀ ਦੋਊ ਆਪਸ ਮੈ ਰਤਿ ਮਾਨਿ ਉਠੈ ਦ੍ਰਿੜ ਜਾਇ ਤਹਾ ਹੀ ॥
lai ddubakee doaoo aapas mai rat maan utthai drirr jaae tahaa hee |(Soon) both (Sri Krishna and Radha) were together. They dived and loved each other,
ਯੌ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਰਮੈ ਰਸ ਸੋਂ ਮਨੋ ਦੂਰਿ ਰਹੇ ਕੋਊ ਜਾਨਤ ਨਾਹੀ ॥੨੮॥
yau ruch maan ramai ras son mano door rahe koaoo jaanat naahee |28|Thinking that all the rest were away and none cared to look at them.(28)
ਖੇਲਤੀ ਲਾਲ ਸੋ ਬਾਲ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਕਾਹੂੰ ਸੋ ਬਾਤ ਨ ਭਾਖਤ ਜੀ ਕੀ ॥
khelatee laal so baal bhalee bidh kaahoon so baat na bhaakhat jee kee |In deep love with Sri Krishna, Radha did not care to realise others reflections.
ਨੇਹ ਜਗਿਯੋ ਨਵ ਜੋਬਨ ਕੋ ਉਰ ਬੀਚ ਰਹੀ ਗਡਿ ਮੂਰਤਿ ਪੀ ਕੀ ॥
neh jagiyo nav joban ko ur beech rahee gadd moorat pee kee |In the wake of youth, she was brimming with passion, and her lover’s image was getting carved in her heart.
ਬਾਰਿ ਬਿਹਾਰ ਮੈ ਨੰਦ ਕੁਮਾਰ ਸੋ ਕ੍ਰੀੜਤ ਹੈ ਕਰਿ ਲਾਜ ਸਖੀ ਕੀ ॥
baar bihaar mai nand kumaar so kreerrat hai kar laaj sakhee kee |Not to feel ashamed, in the presence of her friends, she kept loving Sri Krishna while remaining inside water.
ਜਾਇ ਉਠੈ ਬਲ ਤੌਨਹਿ ਤੇ ਰਤਿ ਮਾਨ ਦੋਊ ਮਨ ਮਾਨਤ ਜੀ ਕੀ ॥੨੯॥
jaae utthai bal tauaneh te rat maan doaoo man maanat jee kee |29|And in the intensity of love she persisted there fully absorbed.(29)
ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |Sorath
ਜੋ ਨਿਜੁ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਦੇਤ ਪੁਰਖ ਭੇਦ ਕਛੁ ਆਪਨੋ ॥
jo nij triy ko det purakh bhed kachh aapano |The human being who divulges even a bit of his secret to his spouse,