Sri Dasam Granth
Page - 953
ਲਾਗਤ ਤੀਰ ਬੀਰ ਰਿਸਿ ਭਰਿਯੋ ॥
laagat teer beer ris bhariyo |
ਤੁਰੈ ਧਵਾਇ ਘਾਇ ਤਿਹ ਕਰਿਯੋ ॥
turai dhavaae ghaae tih kariyo |When the arrow hit him, he became furious, chased his horse, and killed him (the emissary).
ਤਾ ਕੋ ਮਾਰਿ ਆਪੁ ਪੁਨਿ ਮਰਿਯੋ ॥
taa ko maar aap pun mariyo |
ਸੁਰ ਪੁਰ ਮਾਝਿ ਪਯਾਨੋ ਕਰਿਯੋ ॥੩੫॥
sur pur maajh payaano kariyo |35|Being badly hurt, he breathed his last and went to the heaven.(35)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਮਾਰਿ ਤਵਨ ਕੋ ਰਾਵ ਜੀ ਪਰਿਯੋ ਧਰਨਿ ਪਰ ਆਇ ॥
maar tavan ko raav jee pariyo dharan par aae |After slaying, the Raja himself fell flat on the ground.
ਭ੍ਰਿਤਨ ਨਿਕਟ ਪਹੂੰਚਿ ਕੈ ਲਯੋ ਗਰੇ ਸੋ ਲਾਇ ॥੩੬॥
bhritan nikatt pahoonch kai layo gare so laae |36|The servants ran forward and took him in their laps.(36)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਐਸੋ ਹਾਲ ਚਾਕਰਨ ਭਯੋ ॥
aaiso haal chaakaran bhayo |
ਜਨੁਕ ਧਨੀ ਨ੍ਰਿਧਨੀ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥
januk dhanee nridhanee hvai gayo |Losing the Raja, servants felt like a wealthy-man becoming a pauper.
ਨ੍ਰਿਪ ਦੈ ਕਹਾ ਧਾਮ ਹਮ ਜੈਹੈ ॥
nrip dai kahaa dhaam ham jaihai |(They thought,) ‘After losing Raja, how can we go home and how
ਕਹਾ ਰਾਨਿਯਹਿ ਬਕਤ੍ਰ ਦਿਖੈ ਹੈ ॥੩੭॥
kahaa raaniyeh bakatr dikhai hai |37|shall we show our faces to the Rani?’(37)
ਨਭ ਬਾਨੀ ਤਿਨ ਕੋ ਤਬ ਭਈ ॥
nabh baanee tin ko tab bhee |
ਭ੍ਰਿਤ ਸੁਧਿ ਕਹਾ ਤੁਮਾਰੀ ਗਈ ॥
bhrit sudh kahaa tumaaree gee |Then they heard celestial utterance, ‘Where have you people lost your wits,
ਜੋਧਾ ਬਡੋ ਜੂਝਿ ਜਹ ਜਾਵੈ ॥
jodhaa baddo joojh jah jaavai |
ਰਨ ਛਿਤ ਤੇ ਤਿਨ ਕੌਨ ਉਚਾਵੈ ॥੩੮॥
ran chhit te tin kauan uchaavai |38|‘When a brave person passes away in a battle, who takes his body away?(38)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਤਾ ਤੇ ਯਾ ਕੀ ਕਬਰ ਖਨਿ ਗਾਡਹੁ ਇਹੀ ਬਨਾਇ ॥
taa te yaa kee kabar khan gaaddahu ihee banaae |‘Making hIs grave there, you bury him,
ਅਸ੍ਵ ਬਸਤ੍ਰ ਲੈ ਜਾਹੁ ਘਰ ਦੇਹੁ ਸੰਦੇਸੋ ਜਾਇ ॥੩੯॥
asv basatr lai jaahu ghar dehu sandeso jaae |39|‘And take home his clothes and inform the people there.’(39)
ਬਾਨੀ ਸੁਨਿ ਗਾਡਿਯੋ ਤਿਸੈ ਭਏ ਪਵਨ ਭ੍ਰਿਤ ਭੇਸ ॥
baanee sun gaaddiyo tisai bhe pavan bhrit bhes |After listening to this command from the heaven, they buried him there,
ਅਸ੍ਵ ਬਸਤ੍ਰ ਲੈ ਲਾਲ ਕੇ ਬਾਲਹਿ ਦਯੋ ਸੰਦੇਸ ॥੪੦॥
asv basatr lai laal ke baaleh dayo sandes |40|And taking his flying-horse and clothes, they conveyed the message to his wife (Sassi Kala).(40)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਬੈਠੀ ਬਾਲ ਜਹਾ ਬਡਭਾਗੀ ॥
baitthee baal jahaa baddabhaagee |
ਚਿਤ ਚੋਰ ਕੀ ਚਿਤਵਨਿ ਲਾਗੀ ॥
chit chor kee chitavan laagee |Where the damsel was sitting with her friends in his remembrance,
ਤਬ ਲੌ ਖਬਰਿ ਚਾਕਰਨ ਦਈ ॥
tab lau khabar chaakaran dee |
ਅਰੁਨ ਹੁਤੀ ਪਿਯਰੀ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥੪੧॥
arun hutee piyaree hvai gee |41|There came the servants and conveyed the message and she nearly fainted.( 41)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਚੜਿ ਬਿਵਾਨ ਤਹ ਤ੍ਰਿਯ ਚਲੀ ਜਹਾ ਹਨ੍ਯੋ ਨਿਜੁ ਪੀਯ ॥
charr bivaan tah triy chalee jahaa hanayo nij peey |She travelled in a palanquin to the place where her lover had died.
ਕੈ ਲੈ ਐਹੌਂ ਪੀਯ ਕੌ ਕੈ ਤਹ ਦੈਹੌਂ ਜੀਯ ॥੪੨॥
kai lai aaihauan peey kau kai tah daihauan jeey |42|‘Either I will bring my husband back or I will renounce my soul there,’ she determined.(42)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਚਲੀ ਚਲੀ ਅਬਲਾ ਤਹ ਆਈ ॥
chalee chalee abalaa tah aaee |
ਦਾਬਿਯੋ ਜਹਾ ਮੀਤ ਸੁਖਦਾਈ ॥
daabiyo jahaa meet sukhadaaee |Travelling and travelling, the destitute reached there where her companion was buried.
ਕਬਰਿ ਨਿਹਾਰਿ ਚਕ੍ਰਿਤ ਚਿਤ ਭਈ ॥
kabar nihaar chakrit chit bhee |
ਤਾਹੀ ਬਿਖੈ ਲੀਨ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥੪੩॥
taahee bikhai leen hvai gee |43|She was taken aback on seeing the grave, and fully engrossed in his imagination, breathed her lost.(43)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਮਰਨ ਸਭਨ ਕੇ ਮੂੰਡ ਪੈ ਸਫਲ ਮਰਨ ਹੈ ਤਾਹਿ ॥
maran sabhan ke moondd pai safal maran hai taeh |Everyone is going to parish, bUt that death is worthwhile,
ਤਨਕ ਬਿਖੈ ਤਨ ਕੌ ਤਜੈ ਪਿਯ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਨਾਇ ॥੪੪॥
tanak bikhai tan kau tajai piy so preet banaae |44|Which, in no time, is sacrificed in the memory of the loved one.( 44)
ਤਨ ਗਾਡਿਯੋ ਜਹ ਤੁਮ ਮਿਲੇ ਅੰਗ ਮਿਲਿਯੋ ਸਰਬੰਗ ॥
tan gaaddiyo jah tum mile ang miliyo sarabang |By burying your body you make your limbs to meet his limbs,
ਸਭ ਕਛੁ ਤਜਿ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਚਲਿਯੋ ਪ੍ਰਾਨ ਪਿਯਾਰੇ ਸੰਗ ॥੪੫॥
sabh kachh taj grih ko chaliyo praan piyaare sang |45|And then the soul meets the soul, relinquishing everything else.( 45)
ਪਵਨ ਪਵਨ ਆਨਲ ਅਨਲ ਨਭ ਨਭ ਭੂ ਭੂ ਸੰਗ ॥
pavan pavan aanal anal nabh nabh bhoo bhoo sang |The way the wind amalgamates in the wind, fire blends into fire,
ਜਲ ਜਲ ਕੇ ਸੰਗ ਮਿਲਿ ਰਹਿਯੋ ਤਨੁ ਪਿਯ ਕੇ ਸਰਬੰਗ ॥੪੬॥
jal jal ke sang mil rahiyo tan piy ke sarabang |46|And through water they all intermingle and become one.(46)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਪਿਯ ਹਿਤ ਦੇਹ ਤਵਨ ਤ੍ਰਿਯ ਦਈ ॥
piy hit deh tavan triy dee |
ਦੇਵ ਲੋਕ ਭੀਤਰ ਲੈ ਗਈ ॥
dev lok bheetar lai gee |For sake of her consort, she abandoned her body and the gods took her to the heaven.
ਅਰਧਾਸਨ ਬਾਸਵ ਤਿਹ ਦੀਨੋ ॥
aradhaasan baasav tih deeno |
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੌ ਆਦਰੁ ਕੀਨੋ ॥੪੭॥
bhaat bhaat sau aadar keeno |47|Lord Indra received her honourably and offered her half of her sovereign ty.(47)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਦੇਵ ਬਧੂਨ ਅਪਛਰਨ ਲਯੋ ਬਿਵਾਨ ਚੜਾਇ ॥
dev badhoon apachharan layo bivaan charraae |The gods and goddesses put her in a palanquin,