شري دسم گرنتھ

صفحو - 953


ਲਾਗਤ ਤੀਰ ਬੀਰ ਰਿਸਿ ਭਰਿਯੋ ॥
laagat teer beer ris bhariyo |

جيئن ئي تير جنگي (پنن) تي لڳو، (هو) ڪاوڙ ۾ ڀرجي ويو

ਤੁਰੈ ਧਵਾਇ ਘਾਇ ਤਿਹ ਕਰਿਯੋ ॥
turai dhavaae ghaae tih kariyo |

جڏهن تير هن کي لڳو، تڏهن هو ڪاوڙجي ويو، هن پنهنجي گهوڙي جو تعاقب ڪيو ۽ کيس ماري ڇڏيو.

ਤਾ ਕੋ ਮਾਰਿ ਆਪੁ ਪੁਨਿ ਮਰਿਯੋ ॥
taa ko maar aap pun mariyo |

کيس مارڻ بعد پاڻ مري ويو

ਸੁਰ ਪੁਰ ਮਾਝਿ ਪਯਾਨੋ ਕਰਿਯੋ ॥੩੫॥
sur pur maajh payaano kariyo |35|

(35) سخت زخمي ٿيڻ ڪري، هن آخري ساهه کنيو ۽ جنت ڏانهن هليو ويو.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਮਾਰਿ ਤਵਨ ਕੋ ਰਾਵ ਜੀ ਪਰਿਯੋ ਧਰਨਿ ਪਰ ਆਇ ॥
maar tavan ko raav jee pariyo dharan par aae |

مارڻ کان پوءِ راجا پاڻ زمين تي ڪري پيو.

ਭ੍ਰਿਤਨ ਨਿਕਟ ਪਹੂੰਚਿ ਕੈ ਲਯੋ ਗਰੇ ਸੋ ਲਾਇ ॥੩੬॥
bhritan nikatt pahoonch kai layo gare so laae |36|

نوڪر اڳتي وڌيا ۽ کيس گود ۾ وٺي ويا (36)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਐਸੋ ਹਾਲ ਚਾਕਰਨ ਭਯੋ ॥
aaiso haal chaakaran bhayo |

نوڪرن سان ائين ٿيو

ਜਨੁਕ ਧਨੀ ਨ੍ਰਿਧਨੀ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥
januk dhanee nridhanee hvai gayo |

راجا کي وڃائڻ، نوڪرن کي ائين محسوس ٿيو، ڄڻ ته مالدار ماڻهو غريب بڻجي ويو هجي.

ਨ੍ਰਿਪ ਦੈ ਕਹਾ ਧਾਮ ਹਮ ਜੈਹੈ ॥
nrip dai kahaa dhaam ham jaihai |

(انهن سوچيو ته) راجا کي وڃائڻ کان پوءِ، اسان ڪيئن ۽ ڪيئن گهر وينداسين

ਕਹਾ ਰਾਨਿਯਹਿ ਬਕਤ੍ਰ ਦਿਖੈ ਹੈ ॥੩੭॥
kahaa raaniyeh bakatr dikhai hai |37|

ڇا اسان راڻي کي منهن ڏيکارينداسين؟' (37)

ਨਭ ਬਾਨੀ ਤਿਨ ਕੋ ਤਬ ਭਈ ॥
nabh baanee tin ko tab bhee |

تنهن ڪري اهي آسماني ٿي ويا

ਭ੍ਰਿਤ ਸੁਧਿ ਕਹਾ ਤੁਮਾਰੀ ਗਈ ॥
bhrit sudh kahaa tumaaree gee |

پوءِ هنن آسماني ڪلام ٻڌو، ”توهان جا عقل ڪٿي گم ٿي ويا آهن،

ਜੋਧਾ ਬਡੋ ਜੂਝਿ ਜਹ ਜਾਵੈ ॥
jodhaa baddo joojh jah jaavai |

جيڪڏهن ڪو عظيم جنگجو مارجي ويو،

ਰਨ ਛਿਤ ਤੇ ਤਿਨ ਕੌਨ ਉਚਾਵੈ ॥੩੮॥
ran chhit te tin kauan uchaavai |38|

(38) ”جڏهن ڪو بهادر ماڻهو جنگ ۾ مري وڃي ته ان جو لاش ڪير کڻي ٿو؟

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਤਾ ਤੇ ਯਾ ਕੀ ਕਬਰ ਖਨਿ ਗਾਡਹੁ ਇਹੀ ਬਨਾਇ ॥
taa te yaa kee kabar khan gaaddahu ihee banaae |

”اُتي سندس قبر ٺاهي، تون دفن ڪر.

ਅਸ੍ਵ ਬਸਤ੍ਰ ਲੈ ਜਾਹੁ ਘਰ ਦੇਹੁ ਸੰਦੇਸੋ ਜਾਇ ॥੩੯॥
asv basatr lai jaahu ghar dehu sandeso jaae |39|

(39) ۽ سندس ڪپڙا گھر وٺي وڃو ۽ اتي جي ماڻھن کي خبر ڏيو.

ਬਾਨੀ ਸੁਨਿ ਗਾਡਿਯੋ ਤਿਸੈ ਭਏ ਪਵਨ ਭ੍ਰਿਤ ਭੇਸ ॥
baanee sun gaaddiyo tisai bhe pavan bhrit bhes |

آسمان مان اھو حڪم ٻڌڻ کان پوءِ انھن کيس اتي ئي دفن ڪيو.

ਅਸ੍ਵ ਬਸਤ੍ਰ ਲੈ ਲਾਲ ਕੇ ਬਾਲਹਿ ਦਯੋ ਸੰਦੇਸ ॥੪੦॥
asv basatr lai laal ke baaleh dayo sandes |40|

۽ سندس اُڏامندڙ گهوڙو ۽ ڪپڙا کڻي سندس زال (سسئي ڪلا) کي پيغام پهچايا.(40)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਬੈਠੀ ਬਾਲ ਜਹਾ ਬਡਭਾਗੀ ॥
baitthee baal jahaa baddabhaagee |

هو هڪ ديوتا ٻار آهي (سسيا).

ਚਿਤ ਚੋਰ ਕੀ ਚਿਤਵਨਿ ਲਾਗੀ ॥
chit chor kee chitavan laagee |

جتي هوءَ پنهنجي دوستن سان گڏ سندس ياد ۾ بيٺي هئي.

ਤਬ ਲੌ ਖਬਰਿ ਚਾਕਰਨ ਦਈ ॥
tab lau khabar chaakaran dee |

پوءِ (انهن) نوڪرن اها خبر ڏني.

ਅਰੁਨ ਹੁਤੀ ਪਿਯਰੀ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥੪੧॥
arun hutee piyaree hvai gee |41|

اتي نوڪر آيا ۽ پيغام پهچايائون ته هوءَ بيهوش ٿي وئي (41)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਚੜਿ ਬਿਵਾਨ ਤਹ ਤ੍ਰਿਯ ਚਲੀ ਜਹਾ ਹਨ੍ਯੋ ਨਿਜੁ ਪੀਯ ॥
charr bivaan tah triy chalee jahaa hanayo nij peey |

هوءَ پالڪي ۾ سوار ٿي ان جاءِ تي پهتي جتي سندس عاشق مري ويو هو.

ਕੈ ਲੈ ਐਹੌਂ ਪੀਯ ਕੌ ਕੈ ਤਹ ਦੈਹੌਂ ਜੀਯ ॥੪੨॥
kai lai aaihauan peey kau kai tah daihauan jeey |42|

”يا ته مان پنهنجي مڙس کي واپس آڻيندس يا مان پنهنجي روح کي اتي ڇڏي ڏيندس،“ هن عزم ڪيو (42)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਚਲੀ ਚਲੀ ਅਬਲਾ ਤਹ ਆਈ ॥
chalee chalee abalaa tah aaee |

آهستي آهستي اها عورت اتي آئي

ਦਾਬਿਯੋ ਜਹਾ ਮੀਤ ਸੁਖਦਾਈ ॥
daabiyo jahaa meet sukhadaaee |

سفر ۽ سفر ڪندي، مسڪين اتي پهتي جتي سندس ساٿيءَ کي دفن ڪيو ويو.

ਕਬਰਿ ਨਿਹਾਰਿ ਚਕ੍ਰਿਤ ਚਿਤ ਭਈ ॥
kabar nihaar chakrit chit bhee |

هوءَ اها قبر ڏسي حيران ٿي وئي

ਤਾਹੀ ਬਿਖੈ ਲੀਨ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥੪੩॥
taahee bikhai leen hvai gee |43|

هوءَ قبر کي ڏسي حيران ٿي وئي، ۽ هن جي تصور ۾ پوريءَ طرح مشغول ٿي، پنهنجي وڃايل ساهه کنيو (43)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਮਰਨ ਸਭਨ ਕੇ ਮੂੰਡ ਪੈ ਸਫਲ ਮਰਨ ਹੈ ਤਾਹਿ ॥
maran sabhan ke moondd pai safal maran hai taeh |

هر ڪو پارس وڃڻ وارو آهي، پر اهو موت بي معنيٰ آهي،

ਤਨਕ ਬਿਖੈ ਤਨ ਕੌ ਤਜੈ ਪਿਯ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਨਾਇ ॥੪੪॥
tanak bikhai tan kau tajai piy so preet banaae |44|

جيڪو، ڪنهن به وقت، محبوب جي ياد ۾ قربان نه ڪيو وڃي (44)

ਤਨ ਗਾਡਿਯੋ ਜਹ ਤੁਮ ਮਿਲੇ ਅੰਗ ਮਿਲਿਯੋ ਸਰਬੰਗ ॥
tan gaaddiyo jah tum mile ang miliyo sarabang |

پنهنجي جسم کي دفن ڪري توهان پنهنجا عضوا هن جي عضون سان ملڻ لاءِ ٺاهيندا آهيو،

ਸਭ ਕਛੁ ਤਜਿ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਚਲਿਯੋ ਪ੍ਰਾਨ ਪਿਯਾਰੇ ਸੰਗ ॥੪੫॥
sabh kachh taj grih ko chaliyo praan piyaare sang |45|

۽ پوءِ روح روح سان ملي ٿو، باقي سڀ ڪجهه ڇڏي ڏئي ٿو (45)

ਪਵਨ ਪਵਨ ਆਨਲ ਅਨਲ ਨਭ ਨਭ ਭੂ ਭੂ ਸੰਗ ॥
pavan pavan aanal anal nabh nabh bhoo bhoo sang |

جيئن واءُ واءُ ۾ ضم ٿي، باھ ۾ ضم ٿي،

ਜਲ ਜਲ ਕੇ ਸੰਗ ਮਿਲਿ ਰਹਿਯੋ ਤਨੁ ਪਿਯ ਕੇ ਸਰਬੰਗ ॥੪੬॥
jal jal ke sang mil rahiyo tan piy ke sarabang |46|

۽ پاڻيءَ جي ذريعي سڀ پاڻ ۾ ملن ٿا ۽ هڪ ٿي وڃن ٿا (46)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਪਿਯ ਹਿਤ ਦੇਹ ਤਵਨ ਤ੍ਰਿਯ ਦਈ ॥
piy hit deh tavan triy dee |

ان عورت پنهنجو جسم پنهنجي محبوب لاءِ قربان ڪيو

ਦੇਵ ਲੋਕ ਭੀਤਰ ਲੈ ਗਈ ॥
dev lok bheetar lai gee |

پنهنجي زال جي خاطر، هن پنهنجي جسم کي ڇڏي ڏنو ۽ ديوتا کيس جنت ڏانهن وٺي ويا.

ਅਰਧਾਸਨ ਬਾਸਵ ਤਿਹ ਦੀਨੋ ॥
aradhaasan baasav tih deeno |

اندرا (’باسوا‘) کيس اڌ تخت ڏنو

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੌ ਆਦਰੁ ਕੀਨੋ ॥੪੭॥
bhaat bhaat sau aadar keeno |47|

لارڊ اندرا هن کي عزت سان قبول ڪيو ۽ هن کي پنهنجي خودمختياري جو اڌ پيش ڪيو (47)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਦੇਵ ਬਧੂਨ ਅਪਛਰਨ ਲਯੋ ਬਿਵਾਨ ਚੜਾਇ ॥
dev badhoon apachharan layo bivaan charraae |

ديوتائن ۽ ديوتائن کيس پالڪي ۾ ويهاريو،