پوءِ ان ماڻهوءَ به ساڳيو ڪم ڪيو
۽ ڳجهو منتر بادشاهه کي ڏنو.
پاڻ کي پنهنجو گرو سڏيندو هو.
بادشاهه ڀيد ابڙو ڪجهه سمجهي نه سگهيو. 6.
جڏهن راجا رنواس آيو.
تڏهن راڻيءَ چيو ته:
اي راجن! جيڪڏهن گرو ڌوڪو ڏيڻ چاهي ته پوءِ نه ٺڳي.
جيڪڏهن گرو خراب يا سٺو ڳالهائي، ان کي معاف ڪريو. 7.
جيڪڏهن گرو گهر جو مال چوري ڪري.
(يا) عورت کي پيار ڪرڻ،
(يا) ناراض ٿي خارگ تي حملو ڪري،
(تنهنڪري) جنهن سک کي ٺڳيو هو سو قتل ڪيو ويو. 8.
گرو ڪجهه منتر ڏنو آهي
تنهن ڪري اهو سک گرو کان وٺي ويو آهي.
(جيڪڏهن اسان هن کي ڏسون ٿا ته) پنهنجي ماء ۽ ڀيڻ سان جنسي تعلق ڪندي
تنهن ڪري پنهنجو ڪنڌ هيٺ ڪري احتجاج نه ڪريو. 9.
ٻٽي
(مهاڀارت جي) سڀا پروا ۾ يما جي هڪ دلچسپ ڪهاڻي ٻڌي.
(اي راجا!) هاڻي مان سکديو کان بيس جي سِرَ (تي ويٺي) ٻڌي جلدي توکي ٻڌايان ٿو. 10.
بادشاهه ڄام ساقيءَ جي گهر ويو.
(هو) بابا جي ماءُ، ڀيڻ ۽ زال سان دلچسپيءَ سان کيڏندو هو. 11.
چوويهه:
جڏهن بابا (ٻاهر کان) ويو ۽ پنهنجي گهر آيو
پوءِ ڏٺو ته هڪ مڙس (پنهنجي) زال سان مزو ماڻي رهيو آهي.
(مهمان جي خدمت ڪرڻ جو فرض) مذهب موجب سمجهي، کيس ڪجهه به نه چيو.
(سگن) هن جي پيشانيءَ کي پيرن سان ڇهڻ چاهيو. 12.
(سندس) پير مٿي کي ڇهڻ ڏيو.
ڄام صاحب کيس برڪت چيو.
(اي رشي!) مان ڪال آهيان، جنهن سڄي جهان کي ماريو آهي.
(آءٌ) تنهنجي دين کي ڏسڻ آيو آهيان. 13.
جيئن (توهان) ٻڌو اٿم، تيئن مون ڏٺو آهي.
(مون) توهان جي سڀني مذهبن جو اندازو لڳايو آهي.
توهان ۾ منافقت ناهي.
ان حقيقت کي مون پنهنجي ذهن ۾ قبول ڪيو آهي. 14.
ٻٽي
برهمڻ جي سچائيءَ کي ڏسڻ سان ۽ دل ۾ راضي ٿيڻ
ڪال کيس زندگيءَ کان آزاد ٿيڻ جي نعمت ڏني. 15.
(راڻي) بادشاھه کي سمجھايو ۽ دوست کي سڏيو
۽ بستري کي سڀني جي سامهون (هڪ دوست سان) پکيڙيو ۽ خوشيءَ سان خوش ٿيو. 16.
چوويهه:
ايتري ۾ بادشاهه پاڻ آيو
۽ مرد کي عورت سان مذاق ڪندي ڏٺو.
ڪهاڻيءَ کي ياد ڪري، هو خاموش رهيو
۽ کيس ڪاوڙ جو ڪوبه لفظ نه چيو. 17.
هن جي پيرن کي ڇهڻ چاهيو
۽ مرد به ساڳيءَ طرح عورت کي لتاڙيندو رهيو.
پوءِ ان ماڻهوءَ کيس ڪڍي ڇڏيو.
بيوقوف پنهنجو ڪنڌ جهڪائي ڇڏيو ۽ هليو ويو. 18.
بيوقوف سوچيو ته مون کي گروءَ ٺڳيو آهي
۽ فرق نه سوچيو.
هن ڪردار سان، عورت بادشاهه کي ٺڳيو
۽ رتي-ڪريڊا ڪري، سندس پيشاني (کانئس) رکيائين. 19.
ٻٽي
پنهنجي مڙس جي نظر ۾، هن (هڪ دوست سان) جنسي جماع ڪري، بادشاهه کان منهن موڙي ڇڏيو.
اهڙو ڪردار ڏيکاريندي هن پريتم کي تمام گهڻو پئسو ڏنو. 20.
هتي سري چريتوپاخيان جي تريا چرتر جي منتري ڀوپ سمواد جي 196 هين باب جو نتيجو آهي، تمام سٺو آهي. 196.3689. هلي ٿو
چوويهه:
رننگ مٽيءَ نالي هڪ عورت چوندي هئي.
هن جهڙي ٻي ڪا به راڻي ڪانه هئي.
هوءَ ڏاڍي سهڻي هئي
جنهن کي ڏسي چنڊ به ٽهڪ ڏيندو هو. 1.
هن هڪ وڏو قلعو ڏٺو.
راڻي جي ذهن ۾ (هن قلعي تي قبضو ڪرڻ جو) خيال آيو.
(هن) پنج هزار بيرل تيار ڪيا
۽ اُن ۾ پنج سؤ ماڻھو (سپاھي) رکيا. 2.
توهان جي ڪجهه خوفن جو اظهار ڪرڻ لاء
(هن) قلعي جي مالڪ ڏانهن هڪ قاصد موڪليو
جيڪڏهن منهنجي قبيلي کي هتي رهڻ جي جاءِ ملي وڃي
پوءِ مان ترڪيءَ سان لوهه کي چڱيءَ طرح کڻي ويندس. 3.
سندس ڳالهه ٻڌڻ کان پوءِ اهي وسري ويا
(ته جيئن ان ۾ دشمن جي ڪا به چال نه رهي). (هنن) ڊولن کي قلعي ۾ داخل ٿيڻ جي اجازت ڏني.
جيئن ئي (هو) قلعي جي دروازي تي پهتو.