هن کي تريهاٽڪ پوري به سڏيو ويندو هو
۽ جنات، ديوتا ۽ يڪشا سڀ ڄاڻندا هئا. 1.
محبوب مٽيءَ جي زال هئي
هن جهڙي سهڻي ٻي ڪا ڪنواري ڪانه هئي.
سندس ٻي زال مردوهاس متي هئي
جنهن جو منهن چنڊ جي برابر نه هو. 2.
بادشاهه کي محبوب مٽيءَ جي محبت هئي.
پر هن ٻئي عورت ڏانهن منهن نه ڪيو.
(هن) هن (محبوب مٽيءَ) سان تمام گهڻو سلوڪ ڪيو.
۽ کيس پٽ ڄائو. 3.
(هن کي) ٻي عورت سان پيار نه هو.
اها ڳالهه کيس چيٽ ۾ نه آئي.
(محبوب مٽي) هڪڙي ڌيءَ هئي ۽ ٻيءَ کي پنهنجي مڙس سان پيار هو.
(انهيءَ ڪري) هوءَ ڪنهن ٻيءَ عورت کي چٽ تي نه آڻيندي هئي. 4.
(بادشاهه جي اهڙي سلوڪ تي) ٻي عورت پوءِ ڏاڍي ناراض ٿي
۽ هن هڪ چال ڪرڻ جو ارادو ڪيو.
(هن) ٻار جي مقعد ۾ ڀڪر (گوخرو) ڏنو.
ان ڳالهه کيس ڏاڍو ڏک ڪيو. 5.
ٻار ڏاڍو غمگين ٿي ويو
۽ روئندي ماءُ جي گهر آئي.
ماءُ پنهنجي پٽ کي ڏسي ڏاڍو غمگين ٿي.
۽ چڱا چڱا ديا سڏبا هئا. 6.
هن ڪردار سان، ماء (ٻار جي) ڏک ٿيو
۽ پاڻ کي دائي جي روپ ۾ بدلائي ڇڏيو.
(پوءِ) سوڪن جي گهر ويو.
پر ان عورت جو راز ڪو نه سمجھيو.
(هن) هٿ ۾ دوا ورتي.
پهرين ٻار جي ماء کي ڏنو.
راڻي جيئن ئي گولي ورتي (’باري‘).
(ته) صاف سٿري راڻي وري گهر آئي. 8.
هو گهر آيو ۽ پاڻ کي راڻي جي روپ ۾ بدلائي ڇڏيائين
۽ هن جي سمهڻ واري گهر ڏانهن ويو.
هن ٻار جي ڳل کي هٽائي ڇڏيو.
پوءِ ان ٻار کي ان سهڻي عورت پٽ بڻائي پاليو. 9.
انهيءَ چال سان (هن) ننڊ واري کي ماري ڇڏيو
۽ ٻار کي پٽ وانگر پاليو.
(هوءَ) وري بادشاهه سان پيار ۾ پئجي وئي.
پر ان فرق کي ڪير به سمجهي نه سگهيو. 10.
هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 378 هون باب سري چرتروپاخيان جي تريا چترترا، سڀ خير آهي.378.6818. هلي ٿو
چوويهه:
اي راجن! ٻيو ڪيس ٻڌو،
جيڪو بادشاهه سان ٿيو.
مردولا جي (دي) کي سندس زال سڏيو ويندو هو.
هن جو مقابلو اندرا ۽ چنڊ سان ڪيو ويو. 1.
ثابت قدم:
سندس ڌيءَ جو نالو سُپرڀا جي (ڊي) رکيو ويو.
هوءَ چوڏهن ماڻهن ۾ سڀ کان وڏي خوبصورتي سمجهي ويندي هئي.
جيڪو سخي کيس سٺين نظرن سان ڏسندو هو.
ان ڪري هوءَ کيس پرين يا پدمڻي جو روپ سمجهندي هئي. 2.
چوويهه:
سندس هاٽڪپور (شهر) ڏکڻ طرف هو
جتي اهو عقلمند (بادشاهه) حڪومت ڪندو هو.
انهيءَ شهر ۾ هڪ شاهه جو پٽ (رهندو) هو.
(اها سهڻي هئي) ڄڻ ته فنڪار ڪو فڪري ڪردار ٺاهيو هجي. 3.
سندس نالو بيگھرا ڪيتو هو.
کيس رگھوبن ذات جو چتر سمجھيو ويندو ھو.
ته شاهه جي پٽ کي اهڙو (خوبصورت) جسم هو.
ڄڻ ڪاما ديو جو اوتار ظاهر ٿيو هجي. 4.
(اهو) راج ڪماريءَ جو جذبو هن سان جڙيل هو.
هن اتي هڪ داناءُ فقير کي موڪليو.
هوءَ شاهه جي پٽ جي گهر وئي
(۽ اها) عورت کيس ٻڌايو ته ڪيئن. 5.
هن کي اتي وٺي ويو،
جتي راج ڪماري پنهنجو رستو ڏسي رهي هئي.
جيئن ئي هن (هن کي) پنهنجين اکين سان ڏٺو، ته هن کي ڀاڪر پاتو
۽ سيج جي سيٽ تي چڙھي ويو. 6.
هن سان ڏاڍي سٺي راند ڪئي
۽ راج ڪماريءَ کي سندس غم کان نجات ملي.
راج ڪماريءَ کيس ڏينهن رات گهر ۾ رکيو
۽ ماءُ پيءُ کي به ڪو راز نه ٻڌايائين.
تڏهن پيءُ هن سان شادي ڪئي.
هن اهي سڀ ڳالهيون وساري ڇڏيون.