त्याला त्रिहतक पुरी असेही म्हणतात
आणि दैत्य, देव आणि यक्ष हे सर्व माहीत होते. १.
महबूब मती त्यांची पत्नी होती
तिच्यासारखी सुंदर दुसरी कुमारी नव्हती.
त्यांची दुसरी पत्नी मृदुहास मती होती
ज्याचा चेहरा चंद्राच्या बरोबरीचा नव्हता. 2.
राजा महबूब मातीच्या प्रेमात पडला होता.
पण त्याने दुसऱ्या महिलेला तोंड दिले नाही.
(त्याने) तिचे (महबूब मती) खूप लाड केले.
आणि त्याच्यापासून मुलगा झाला. 3.
(तो) दुसऱ्या स्त्रीवर प्रेम करत नव्हता.
ते त्याला चितेत आणले नाही.
(महबूब मती) एक मुलगी होती आणि दुसरी तिच्या पतीच्या प्रेमात होती.
(म्हणूनच) तिने इतर कोणत्याही स्त्रीला चितमध्ये आणले नाही. 4.
(राजाच्या या वागणुकीमुळे) दुसरी स्त्री मग फार संतापली
आणि एक युक्ती करण्याचा निर्णय घेतला.
(त्याने) मुलाच्या गुदद्वारात भाकर ('गोखरू') दिली.
यामुळे तो खूप दुःखी झाला. ५.
मुल दु:खाने खूप उत्तेजित झाले
आणि रडत रडत आईच्या घरी आली.
आपल्या मुलाला ('ताट') पाहून आईला खूप वाईट वाटले.
आणि चांगल्या चांगल्या सुईणांना बोलावले होते. 6.
या पात्राने (मुलाच्या) आईला त्रास सहन करावा लागला
आणि सुईणीचा वेश धारण केला.
(मग) सोनकनच्या घरी गेले.
पण त्या स्त्रीचे रहस्य कोणालाच कळले नाही.7.
(त्याने) हातात एक औषध घेतले.
प्रथम मुलाच्या आईला दिले.
गोळी ('बारी') घेताच राणीचा मृत्यू झाला.
(ती) स्वच्छ आणि सुंदर राणी पुन्हा घरी आली. 8.
तो घरी आला आणि राणीच्या वेशात आला
आणि तिच्या झोपलेल्या घरी गेला.
त्याने मुलाचा गाल काढला.
मग त्या मुलाला त्या सुंदर स्त्रीने पुत्र म्हणून वाढवले. ९.
या युक्तीने (त्याने) झोपलेल्याला मारले
आणि मुलाला मुलगा म्हणून वाढवले.
(ती) पुन्हा राजाच्या प्रेमात पडली.
पण हा फरक कोणालाच कळला नाही. 10.
श्री चरित्रोपाख्यानच्या त्रिचरित्रातील मंत्री भूप संवादाचा ३७८वा अध्याय येथे संपतो, हे सर्व शुभ आहे.३७८.६८१८. चालते
चोवीस:
हे राजन! आणखी एक प्रकरण ऐका,
राजाच्या बाबतीत घडलेला प्रकार.
मृदुला (देई) यांना त्यांची पत्नी म्हणत.
त्याची तुलना इंद्र आणि चंद्राशी होते. १.
अविचल:
त्यांच्या मुलीचे नाव सुप्रभा (देई) असे ठेवले गेले.
चौदा लोकांमध्ये ती सर्वात मोठी सुंदरी मानली जात होती.
ज्याची सखी त्याला चांगल्या नजरेने पाहायची,
त्यामुळे ती त्याला परी किंवा पद्मणीचे रूप मानायची. 2.
चोवीस:
त्याचे हातकपूर (नगर) दक्षिणेला होते
जिथे त्या ज्ञानी (राजा) राज्य केले.
त्या नगरात एका शहाचा मुलगा (राहतो) होता.
(ते खूप सुंदर होते) जणू कलाकाराने नकली पात्र तयार केले आहे. 3.
त्याचे नाव होते व्याघ्र केतू.
ते रघुबन जातीचे छत्र मानले जात होते.
त्या शहाच्या मुलाचे शरीर असे (सुंदर) होते,
जणू कामदेवाचा अवतार अवतरला आहे. 4.
(तो) राज कुमारीची आवड त्याच्याशी जडली होती.
त्यांनी तेथे एका ज्ञानी ऋषीला पाठवले.
ती शहा यांच्या मुलाच्या घरी गेली
(आणि त्या) स्त्रीने त्याला कसे समजावून सांगितले. ५.
तिला तिथे घेऊन गेले,
जिथे राज कुमारी आपला रस्ता बघत होती.
डोळ्यांनी (त्याला) पाहताच त्याने त्याला मिठी मारली
आणि ऋषीच्या आसनावर चढले. 6.
त्याच्याशी खूप छान खेळलो
आणि राज कुमारीला तिच्या दुःखातून मुक्ती मिळाली.
राज कुमारी त्याला रात्रंदिवस घरी ठेवत
आणि आई-वडिलांनाही काही गुपित सांगितले नाही.7.
तोपर्यंत वडिलांनी तिचे लग्न लावून दिले.
त्या सगळ्या गोष्टी तो विसरला.