श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1408


ਗੁਨਹ ਬਖ਼ਸ਼ ਤੋ ਮਨ ਖ਼ਤਾ ਕਰਦਹਅਮ ॥
गुनह बक़श तो मन क़ता करदहअम ॥

'मी गुन्हा केला आहे, मला क्षमा करा.

ਕਿ ਏ ਜਿਗਰ ਜਾ ਮਨ ਗ਼ੁਲਾਮੇ ਤੁਅਮ ॥੩੯॥
कि ए जिगर जा मन ग़ुलामे तुअम ॥३९॥

'मी तुझा गुलाम राहीन' (३९)

ਬ ਗੁਫ਼ਤਾ ਗਰ ਈਂ ਰਾਜਹ ਪਾ ਸਦ ਕੁਸ਼ਮ ॥
ब गुफ़ता गर ईं राजह पा सद कुशम ॥

ती स्वगत म्हणाली, 'मी त्याच्यासारख्या पाचशे राजांना मारले तर.

ਨ ਕਾਜ਼ੀ ਮਰਾ ਜ਼ਿੰਦਹ ਦਸਤ ਆਮਦਮ ॥੪੦॥
न काज़ी मरा ज़िंदह दसत आमदम ॥४०॥

'तेव्हाही काझी जिवंत होणार नाही.'(40)

ਕਿ ਓ ਕੁਸ਼ਤਹ ਗਸ਼ਤਹ ਚਰਾ ਈਂ ਕੁਸ਼ਮ ॥
कि ओ कुशतह गशतह चरा ईं कुशम ॥

'आता काझी मेला असताना मी त्यालाही का मारू?

ਕਿ ਖ਼ੂਨੇ ਅਜ਼ੀਂ ਬਰ ਸਰੇ ਖ਼ੁਦ ਕੁਨਮ ॥੪੧॥
कि क़ूने अज़ीं बर सरे क़ुद कुनम ॥४१॥

'त्याला मारण्याचा शाप मी स्वतःवर का घ्यावा?(41)

ਚਿ ਖ਼ੁਸ਼ਤਰ ਕਿ ਈਂ ਰਾ ਖ਼ਲਾਸੀ ਦਿਹਮ ॥
चि क़ुशतर कि ईं रा क़लासी दिहम ॥

'मी त्याला मोकळे सोडले तर बरे होईल ना,

ਵ ਮਨ ਹਜ਼ਰਤੇ ਕਾਬਹ ਅਲਹ ਰਵਮ ॥੪੨॥
व मन हज़रते काबह अलह रवम ॥४२॥

'आणि मक्का येथील काबाच्या तीर्थयात्रेला जा.'(42)

ਬਗੁਫ਼ਤ ਈਂ ਸੁਖਨ ਰਾਵ ਕਰਦਸ਼ ਖ਼ਲਾਸ ॥
बगुफ़त ईं सुखन राव करदश क़लास ॥

एवढे बोलून तिने त्याला सोडले,

ਬ ਖ਼ਾਨਹ ਖ਼ੁਦ ਆਮਦ ਜਮੈ ਕਰਦ ਖ਼ਾਸ ॥੪੩॥
ब क़ानह क़ुद आमद जमै करद क़ास ॥४३॥

मग तिने घरी जाऊन काही प्रमुख लोकांना एकत्र केले.(43)

ਬੁਬਸਤੰਦ ਬਾਰੋ ਤਯਾਰੀ ਕੁਨਦ ॥
बुबसतंद बारो तयारी कुनद ॥

तिने आपला माल गोळा केला, तयार होऊन शिकार केली,

ਕਿ ਏਜ਼ਦ ਮਰਾ ਕਾਮਗਾਰੀ ਦਿਹਦ ॥੪੪॥
कि एज़द मरा कामगारी दिहद ॥४४॥

'कृपया देवा, माझी महत्वाकांक्षा पूर्ण करण्यास मला मदत कर.(44)

ਦਰੇਗ਼ ਅਜ਼ ਕਬਾਯਲ ਜੁਦਾ ਮੇ ਸ਼ਵਮ ॥
दरेग़ अज़ कबायल जुदा मे शवम ॥

'मी माझ्या बंधुत्वापासून दूर जात असल्याची खंत वाटते,

ਅਗਰ ਜ਼ਿੰਦਹ ਬਾਸ਼ਮ ਬਬਾਜ਼ ਆਮਦਮ ॥੪੫॥
अगर ज़िंदह बाशम बबाज़ आमदम ॥४५॥

'मी जिवंत राहिलो तर मी परत येऊ शकेन.'(45)

ਮਤਾਏ ਨਕਦ ਜਿਨਸ ਰਾ ਬਾਰ ਬਸਤ ॥
मताए नकद जिनस रा बार बसत ॥

तिने तिचे सर्व पैसे, दागिने आणि इतर मौल्यवान वस्तू बंडलमध्ये ठेवल्या,

ਰਵਾਨਹ ਸੂਏ ਕਾਬਹ ਤਅਲਹ ਸ਼ੁਦ ਅਸਤ ॥੪੬॥
रवानह सूए काबह तअलह शुद असत ॥४६॥

'आणि काबा येथील अल्लाहच्या घराकडे तिचा प्रवास सुरू झाला.'(46)

ਚੁ ਬੇਰੂੰ ਬਰਾਮਦ ਦੁ ਸੇ ਮੰਜ਼ਲਸ਼ ॥
चु बेरूं बरामद दु से मंज़लश ॥

जेव्हा तिने तिच्या प्रवासाचे तीन टप्पे पार केले होते,

ਬਯਾਦ ਆਮਦਹ ਖ਼ਾਨਹ ਜ਼ਾ ਦੋਸਤਸ਼ ॥੪੭॥
बयाद आमदह क़ानह ज़ा दोसतश ॥४७॥

तिने तिच्या मित्राच्या (राजा) घराचा विचार केला.(47)

ਬੁਬਾਜ਼ ਆਮਦਹ ਨੀਮ ਸ਼ਬ ਖ਼ਾਨਹ ਆਂ ॥
बुबाज़ आमदह नीम शब क़ानह आं ॥

मध्यरात्री ती त्याच्या घरी परतली,

ਚਿ ਨਿਆਮਤ ਅਜ਼ੀਮੋ ਚਿ ਦਉਲਤ ਗਿਰਾ ॥੪੮॥
चि निआमत अज़ीमो चि दउलत गिरा ॥४८॥

सर्व प्रकारच्या भेटवस्तू आणि स्मृतिचिन्हांसह.(48)

ਬਿਦਾਨਿਸਤ ਆਲਮ ਕੁਜ਼ਾ ਜਾਇ ਗਸ਼ਤ ॥
बिदानिसत आलम कुज़ा जाइ गशत ॥

ती कुठे गेली, हे जगातील लोकांना कळलेच नाही.

ਚਿ ਦਾਨਦ ਕਿ ਕਸ ਹਾਲ ਬਰ ਸਰ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ॥੪੯॥
चि दानद कि कस हाल बर सर गुज़शत ॥४९॥

आणि ती कोणत्या अवस्थेतून जात होती याची कोणालाच पर्वा नव्हती?(४९)

ਬਿਦਿਹ ਸਾਕੀਯਾ ਪ੍ਯਾਲਹ ਫ਼ੇਰੋਜ਼ ਫ਼ਾਮ ॥
बिदिह साकीया प्यालह फ़ेरोज़ फ़ाम ॥

(कवी म्हणतो) 'अरे! साकी, मला हिरवा (द्रव) भरलेला कप दे,

ਕਿ ਮਾਰਾ ਬਕਾਰ ਅਸਤ ਦਰ ਵਕਤ ਤੁਆਮ ॥੫੦॥
कि मारा बकार असत दर वकत तुआम ॥५०॥

'जे मला माझ्या पोषणाच्या वेळी आवश्यक आहे.(50)

ਬਮਨ ਦਿਹ ਕਿ ਖ਼ੁਸ਼ਤਰ ਦਿਮਾਗ਼ੇ ਕੁਨਮ ॥
बमन दिह कि क़ुशतर दिमाग़े कुनम ॥

ते मला द्या म्हणजे मी चिंतन करू शकेन,

ਕਿ ਰੌਸ਼ਨ ਤਬੈ ਚੂੰ ਚਰਾਗ਼ੇ ਕੁਨਮ ॥੫੧॥੫॥
कि रौशन तबै चूं चराग़े कुनम ॥५१॥५॥

'जसे ते माझ्या विचारांना मातीच्या दिव्यासारखे प्रज्वलित करते.'(51)(5)

ੴ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫ਼ਤਹ ॥
ੴ वाहिगुरू जी की फ़तह ॥

परमेश्वर एकच आहे आणि विजय हा खऱ्या गुरूंचा आहे.

ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਬਖ਼ਸ਼ਿੰਦਹੇ ਦਿਲ ਕੁਸ਼ਾਇ ॥
क़ुदावंद बक़शिंदहे दिल कुशाइ ॥

देव, सर्वशक्तिमान क्षमा करण्यात दयाळू आहे,

ਰਜ਼ਾ ਬਖ਼ਸ਼ ਰੋਜ਼ੀ ਦਿਹੋ ਰਹਿਨੁਮਾਇ ॥੧॥
रज़ा बक़श रोज़ी दिहो रहिनुमाइ ॥१॥

तो ज्ञानी, प्रदाता आणि मार्गदर्शक आहे.(1)

ਨ ਫ਼ਉਜੋ ਨ ਫ਼ਰਸ਼ੋ ਨ ਫ਼ਰਰੋ ਨ ਫ਼ੂਰ ॥
न फ़उजो न फ़रशो न फ़ररो न फ़ूर ॥

त्याच्याकडे सैन्य नाही किंवा विलासी राहणीमान नाही (नोकर नाही, गालिचा नाही आणि साहित्य नाही).

ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਬਖ਼ਸ਼ਿੰਦਹ ਜ਼ਾਹਰ ਜ਼ਹੂਰ ॥੨॥
क़ुदावंद बक़शिंदह ज़ाहर ज़हूर ॥२॥

देव, दयाळू, दृश्यमान आणि प्रकट आहे.(2)

ਹਿਕਾਯਤ ਸ਼ੁਨੀਦੇਮ ਦੁਖ਼ਤਰ ਵਜ਼ੀਰ ॥
हिकायत शुनीदेम दुक़तर वज़ीर ॥

आता कृपया एका मंत्र्याच्या मुलीची कहाणी ऐका.

ਕਿ ਹੁਸਨਲ ਜਮਾਲ ਅਸਤ ਰੌਸ਼ਨ ਜ਼ਮੀਰ ॥੩॥
कि हुसनल जमाल असत रौशन ज़मीर ॥३॥

ती खूप सुंदर होती आणि तिच्याकडे प्रबुद्ध मन होते.(3)

ਵਜਾ ਕੈਸਰੋ ਸ਼ਾਹਿ ਰੂਮੀ ਕੁਲਾਹ ॥
वजा कैसरो शाहि रूमी कुलाह ॥

तेथे एक भटका राजकुमार राहत होता ज्याने स्वतःला रोममधील टोपी (सन्मानाची) ने सजवली होती.

ਦਰਖ਼ਸ਼ਿੰਦਹ ਸ਼ਮਸ਼ੋ ਚੁ ਰਖ਼ਸਿੰਦਹ ਮਾਹ ॥੪॥
दरक़शिंदह शमशो चु रक़सिंदह माह ॥४॥

त्याचे तेज सूर्यासारखे होते पण त्याचा स्वभाव चंद्रासारखा प्रसन्न होता.(4)

ਯਕੇ ਰੋਜ਼ ਰੌਸ਼ਨ ਬਰਾਮਦ ਸ਼ਿਕਾਰ ॥
यके रोज़ रौशन बरामद शिकार ॥

एकदा, भल्या पहाटे तो शिकारीला गेला.

ਹਮਹ ਯੂਜ਼ ਅਜ਼ ਬਾਜ਼ ਵ ਬਹਰੀ ਹਜ਼ਾਰ ॥੫॥
हमह यूज़ अज़ बाज़ व बहरी हज़ार ॥५॥

त्याने त्याच्यासोबत एक शिकारी कुंड, एक बाज आणि एक बाज घेतला.(5)

ਬ ਪਹਿਨ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਬਨਖ਼ਜ਼ੀਰ ਗਾਹ ॥
ब पहिन अंदर आमद बनक़ज़ीर गाह ॥

तो शिकारीच्या निर्जन ठिकाणी पोहोचला.

ਬਿਜ਼ਦ ਗੇਰ ਆਹੂ ਬਸੇ ਸ਼ੇਰ ਸ਼ਾਹ ॥੬॥
बिज़द गेर आहू बसे शेर शाह ॥६॥

राजकुमाराने सिंह, बिबट्या आणि हरणांना मारले.(6)

ਦਿਗ਼ਰ ਸ਼ਾਹ ਮਗ਼ਰਬ ਦਰਆਮਦ ਦਲੇਰ ॥
दिग़र शाह मग़रब दरआमद दलेर ॥

दक्षिणेकडून दुसरा राजा आला.

ਚੁ ਰਖ਼ਸ਼ਿੰਦਹ ਮਾਹੋ ਚੁ ਗ਼ੁਰਰਿੰਦਹ ਸ਼ੇਰ ॥੭॥
चु रक़शिंदह माहो चु ग़ुररिंदह शेर ॥७॥

जो सिंहासारखा गर्जना करत होता आणि त्याचा चेहरा चंद्रासारखा चमकत होता.(7)

ਦੁ ਸ਼ਾਹੇ ਦਰਾਮਦ ਯਕੇ ਜਾਇ ਸਖ਼ਤ ॥
दु शाहे दरामद यके जाइ सक़त ॥

दोन्ही राज्यकर्ते एका गुंतागुंतीच्या प्रदेशाजवळ आले होते.

ਕਿਰਾ ਤੇਗ਼ ਯਾਰੀ ਦਿਹਦ ਨੇਕ ਬਖ਼ਤ ॥੮॥
किरा तेग़ यारी दिहद नेक बक़त ॥८॥

भाग्यवान लोकच त्यांच्या तलवारीने सुटले नाहीत का?(8)

ਕਿਰਾ ਰੋਜ਼ ਇਕਬਾਲ ਯਾਰੀ ਦਿਹਦ ॥
किरा रोज़ इकबाल यारी दिहद ॥

शुभ दिवस एखाद्याची सोय करत नाही का?

ਕਿ ਯਜ਼ਦਾ ਕਿਰਾ ਕਾਮਗਾਰੀ ਦਿਹਦ ॥੯॥
कि यज़दा किरा कामगारी दिहद ॥९॥

देवांच्या देवाने कोणाला मदत केली आहे? (9)

ਬਜੁੰਬਸ਼ ਦਰਾਮਦ ਦੁ ਸ਼ਾਹੇ ਦਲੇਰ ॥
बजुंबश दरामद दु शाहे दलेर ॥

दोन्ही राज्यकर्ते (एकमेकांना पाहून) रागाने उडून गेले.

ਕਿ ਬਰ ਆਹੂਏ ਯਕ ਬਰਾਮਦ ਦੁ ਸ਼ੇਰ ॥੧੦॥
कि बर आहूए यक बरामद दु शेर ॥१०॥

शिकार केलेल्या हरणावर पसरलेल्या दोन सिंहांप्रमाणे.(10)

ਬਗੁਰਰੀਦਨ ਆਮਦ ਦੁ ਅਬਰੇ ਸਿਯਾਹ ॥
बगुररीदन आमद दु अबरे सियाह ॥

काळ्या ढगांच्या गडगडाटाने दोघांनी पुढे उडी घेतली.