श्री दसाम ग्रंथ

पान - 507


ਅਰਜੁਨ ਸੋ ਜਮਨਾ ਤਬੈ ਐਸੇ ਕਹਿਓ ਸੁਨਾਇ ॥
अरजुन सो जमना तबै ऐसे कहिओ सुनाइ ॥

तेव्हा जमनाने अर्जनला असे सांगितले

ਜਦੁਪਤਿ ਬਰ ਹੀ ਚਾਹਿ ਚਿਤਿ ਤਪੁ ਕੀਨੋ ਮੈ ਆਇ ॥੨੦੯੪॥
जदुपति बर ही चाहि चिति तपु कीनो मै आइ ॥२०९४॥

तेव्हा यमुना अर्जुनाला म्हणाली, “माझ्या मनाने कृष्णाशी लग्न करावे अशी माझी इच्छा होती, म्हणून मी येथे तपस्या केली आहे.” 2094.

ਪਾਰਥ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਸੋ ॥
पारथ बाच कान्रह जू सो ॥

अर्जन कृष्णाला म्हणाला:

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

स्वय्या

ਤਬ ਪਾਰਥ ਆਇ ਕੈ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇ ਸੁ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਸਿਉ ਇਹ ਬੈਨ ਉਚਾਰੇ ॥
तब पारथ आइ कै सीस निवाइ सु स्याम जू सिउ इह बैन उचारे ॥

तेव्हा अर्जुनाने येऊन मस्तक टेकवले आणि कृष्णाला असे बोलले.

ਸੂਰਜ ਕੀ ਦੁਹਿਤਾ ਜਮਨਾ ਇਹ ਨਾਮ ਪ੍ਰਭੂ ਜਗ ਜਾਹਿਰ ਸਾਰੇ ॥
सूरज की दुहिता जमना इह नाम प्रभू जग जाहिर सारे ॥

तेव्हा अर्जुनाने मस्तक टेकवून कृष्णाला विनंती केली, “हे भगवान! ती यमुना आहे, सूर्याची कन्या आणि सर्व जग तिला ओळखते

ਭੇਸ ਤਪੋਧਨ ਕਾਹੇ ਕੀਯੋ ਇਨ ਅਉ ਗ੍ਰਿਹ ਕੇ ਸਭ ਕਾਜ ਬਿਸਾਰੇ ॥
भेस तपोधन काहे कीयो इन अउ ग्रिह के सभ काज बिसारे ॥

(श्रीकृष्णाने विचारले) त्याने कशासाठी पश्चात्ताप केला आहे आणि (का) घरातील सर्व कामे विसरली आहेत?

ਅਰਜੁਨ ਉਤਰ ਐਸੇ ਦੀਯੋ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨੋ ਬਰ ਹੇਤੁ ਤੁਮਾਰੇ ॥੨੦੯੫॥
अरजुन उतर ऐसे दीयो घनि स्याम सुनो बर हेतु तुमारे ॥२०९५॥

तेव्हा कृष्ण म्हणाला, "तिने स्त्री संन्याशाचा वेष का धारण केला आणि तिची घरगुती कर्तव्ये का सोडली?" अर्जुनाने उत्तर दिले, "तिने हे तुला साकार करण्यासाठी केले आहे." 2095.

ਪਾਰਥ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਯੌ ਬਹੀਯਾ ਗਹਿ ਡਾਰਿ ਲਈ ਰਥ ਊਪਰ ॥
पारथ की बतीया सुनि यौ बहीया गहि डारि लई रथ ऊपर ॥

अर्जुनाचे म्हणणे ऐकून कृष्णाने यमुनेचा हात पकडून तिला रथावर बसवले.

ਚੰਦ ਸੋ ਆਨਨ ਜਾਹਿ ਲਸੈ ਅਤਿ ਜੋਤਿ ਜਗੈ ਸੁ ਕਪੋਲਨ ਦੂ ਪਰ ॥
चंद सो आनन जाहि लसै अति जोति जगै सु कपोलन दू पर ॥

तिचा चेहरा चंद्रासारखा होता आणि गालावरचे तेज तेजस्वी होते

ਕੈ ਕੈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਅਤਿ ਹੀ ਤਿਹ ਪੈ ਨ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਐਸੀ ਕਿਸੀ ਪਰ ॥
कै कै क्रिपा अति ही तिह पै न क्रिपा करि स्याम जू ऐसी किसी पर ॥

(श्रीकृष्णाने) त्याच्यावर खूप कृपा केली, अशी कृपा श्रीकृष्णाने (पूर्वी) कोणावरही केली नव्हती.

ਆਪਨੇ ਧਾਮਿ ਲਿਆਵਤ ਭਯੋ ਸਭ ਐਸ ਕਥਾ ਇਹ ਮਾਲੁਮ ਭੂ ਪਰ ॥੨੦੯੬॥
आपने धामि लिआवत भयो सभ ऐस कथा इह मालुम भू पर ॥२०९६॥

कृष्ण तिच्यावर इतका कृपाळू होता की तो इतर कोणत्याही स्त्रीवर नव्हता आणि तिला आपल्या घरी आणण्याची कथा जगप्रसिद्ध आहे.2096.

ਡਾਰਿ ਤਬੈ ਰਥ ਪੈ ਜਮਨਾ ਕਹੁ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਡੇਰਨ ਆਯੋ ॥
डारि तबै रथ पै जमना कहु स्री ब्रिज नाइक डेरन आयो ॥

यमुनेला आपल्या रथावर बसवून कृष्णाने तिला घरी आणले

ਬ੍ਯਾਹ ਕੇ ਬੀਚ ਸਭਾ ਹੂ ਜੁਧਿਸਟਰ ਗਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਪਾਇਨ ਸੋ ਲਪਟਾਯੋ ॥
ब्याह के बीच सभा हू जुधिसटर गयो न्रिप पाइन सो लपटायो ॥

तिच्याशी लग्न झाल्यावर तो त्याला भेटायला युधिष्टरच्या दरबारात गेला, राजा युधिष्टर त्याच्या पाया पडला.

ਦੁਆਰਕਾ ਜੈਸਿ ਰਚੀ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਤੁਮ ਮੋ ਪੁਰ ਤੈਸਿ ਰਚੋ ਸੁ ਸੁਨਾਯੋ ॥
दुआरका जैसि रची प्रभ जू तुम मो पुर तैसि रचो सु सुनायो ॥

युधिष्टर म्हणाले, “हे परमेश्वरा! तुम्ही द्वारका शहर कसे निर्माण केले? कृपया मला त्याबद्दल सांगा

ਆਇਸ ਦੇਤ ਭਯੋ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਕਰਮਾਬਿਸ੍ਵ ਸੋ ਤਿਨ ਤੈਸੋ ਬਨਾਯੋ ॥੨੦੯੭॥
आइस देत भयो प्रभ जू करमाबिस्व सो तिन तैसो बनायो ॥२०९७॥

"मग कृष्णाने विश्वकर्माला आदेश दिला, ज्याने तेथे दुसरे समतुल्य शहर निर्माण केले. 2097.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਸਿਕਾਰ ਖੇਲਬੋ ਜਮੁਨਾ ਕੋ ਬਿਵਾਹਤ ਭਏ ॥
इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे सिकार खेलबो जमुना को बिवाहत भए ॥

बचित्तर नाटकातील यमुनेची शिकार आणि लग्न या वर्णनाचा शेवट.

ਉਜੈਨ ਰਾਜਾ ਕੀ ਦੁਹਿਤਾ ਕੋ ਬ੍ਯਾਹ ਕਥਨੰ ॥
उजैन राजा की दुहिता को ब्याह कथनं ॥

आता उज्जैनच्या राजाच्या कन्येच्या विवाहाचे वर्णन सुरू होते

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

स्वय्या

ਪੰਡੁ ਕੇ ਪੁਤ੍ਰਨ ਤੇ ਅਰੁ ਕੁੰਤੀ ਤੇ ਲੈ ਕੇ ਬਿਦਾ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਿਧਾਯੋ ॥
पंडु के पुत्रन ते अरु कुंती ते लै के बिदा घनि स्याम सिधायो ॥

पांडव आणि कुंतीला निरोप दिल्यानंतर कृष्ण उज्जैन नगरी पोहोचला

ਭੂਪ ਉਜੈਨ ਪੁਰੀ ਕੋ ਜਹਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਪੈ ਚਲਿ ਆਯੋ ॥
भूप उजैन पुरी को जहा कबि स्याम कहै तिह पै चलि आयो ॥

उज्जैनच्या राजाच्या मुलीशी लग्न करण्याची दुर्योधनाच्या मनात इच्छा होती

ਤਾ ਦੁਹਿਤਾ ਹੂ ਕੋ ਬ੍ਯਾਹਨ ਕਾਜ ਦੁਰਜੋਧਨ ਹੂ ਕੋ ਭੀ ਚਿਤੁ ਲੁਭਾਯੋ ॥
ता दुहिता हू को ब्याहन काज दुरजोधन हू को भी चितु लुभायो ॥

दुर्योधनाच्या चितेनेही त्याच्या मुलीला लग्नाचे आमिष दाखवले.

ਸੈਨ ਬਨਾਇ ਭਲੀ ਅਪਨੀ ਤਿਹ ਬ੍ਯਾਹਨ ਕਉ ਇਤ ਤੇ ਇਹ ਧਾਯੋ ॥੨੦੯੮॥
सैन बनाइ भली अपनी तिह ब्याहन कउ इत ते इह धायो ॥२०९८॥

या हेतूने तो सुद्धा त्याच्या सोबत आपले शय्यासकट सैन्य घेऊन या बाजूला आला.2098.

ਸਜਿ ਸੈਨ ਦੁਰਜੋਧਨ ਆਯੋ ਉਤੇ ਪੁਰ ਤਾਹੀ ਇਤੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਏ ॥
सजि सैन दुरजोधन आयो उते पुर ताही इतै ब्रिज नाइक आए ॥

त्या बाजूने दुर्योधन त्याच्या सैन्यासह आला आणि त्या बाजूने कृष्ण तेथे पोहोचला