अविचल:
राणी वासनेने त्याच्या घरी येत असे
आणि सांगून ती खूप छान काम करायची.
त्याचे रहस्य कोणी ओळखले नाही
जेणेकरून तो आपल्या राजाकडे येतो आणि म्हणतो. 2.
त्याला एक ध्यास होता, त्याला गुपित मिळाले.
(त्याने) ताबडतोब आपल्या राजाला कळवले.
हे ऐकून राजाला खूप राग आला
आणि हातात धारदार तलवार घेऊन तो तिकडे गेला. 3.
राणीनेही हे ऐकले आणि वेळेपूर्वीच राजाला भेटली.
आणि हसत हसत तिच्या नवऱ्याला असे उत्तर दिले.
मी बोललो तर भावाच्या घरी गेलो
तर मला सांग (काय झाले) की मी तुझी बायको झाली आहे. 4.
ज्याला स्त्री धर्माचा भाऊ म्हणते
ती त्याच्यासोबत कधीच फ्लर्ट करत नाही.
झोपेबद्दल जे सांगितले आहे ते झोपेला लागू होत नाही.
त्यांचा हेवा वाटतो. हृदयात (ते चांगले) ओळखा. ५.
जो लैंगिक कार्यात अडकतो त्याला मित्र म्हणतात.
चोर चोरीचा प्रयत्न करताना दिसला तर त्याला चोर समजून मारावे.
डोळ्यांनी पाहिल्याशिवाय रागावू नये.
शत्रूविरुद्ध शत्रूचे शब्द हृदयात ठेवू नयेत. 6.
चोवीस:
त्यात काय झाले ते सांगा
मी बोललो तर धर्माच्या भावाच्या घरी गेलो.
अरे निवांत! मी तुझे काही बिघडवले नाही.
(मग) तू राजाशी खोटे का बोललास? ७.
अविचल:
राजा माझ्याकडे कृपा करून आला असेल तर?
तुझ्या ऋषींना धरून मी तुला बोलावले नाही.
अरे निवांत! ऐका, इतका राग मनात आणू नये.
कितीही वैर असले तरी व्यर्थ बोलू नये. 8.
चोवीस:
मूर्ख राजाला रहस्य समजले नाही.
शत्रूचे म्हणणे शत्रूचे म्हणणे मान्य केले.
(मी) राजाच्या तोंडावर खरे बोललो.
पण मूर्ख राजाला काहीच समजले नाही. ९.
मी त्यात गोंधळ केला तर काय,
आपण काहीही चुकीचे केले नाही.
त्या महिलेची चौकशी करा.
अन्यथा, मृत्यू तुमच्या डोक्यावर आला आहे असे समजा. 10.
हे राजन! ऐका, त्याला काही बोलू नका.
माझे सत्य असत्य म्हणून घ्या.
त्याचा माझ्यासोबत रमण आहे हे सत्य म्हणून स्वीकारा
आणि त्याला चोरासारखा लबाड म्हणून मारून टाका. 11.
तेव्हा राजा म्हणाला,
राणी! मी तुला सत्य म्हणून ओळखले आहे.
या दांभिकाने तुमच्यावर खोटा आरोप केला आहे.
मी आज प्रत्यक्ष पाहिलं आहे. 12.