ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसाम ग्रंथ
पान - 153
ਇਨ ਕੋ ਕਾਢਿ ਧਰਨ ਤੇ ਦੀਨਾ ॥੬॥੨੯੬॥
इन को काढि धरन ते दीना ॥६॥२९६॥���आणि त्यांना त्याच्या हद्दीतून बाहेर काढले आहे.���6.296.
ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
तोटक छंद ॥तोटक श्लोक
ਇਮ ਬਾਤ ਜਬੈ ਨ੍ਰਿਪ ਤੇ ਸੁਨਿਯੰ ॥
इम बात जबै न्रिप ते सुनियं ॥राजाला असे म्हणताना त्यांनी ऐकले.
ਗ੍ਰਹ ਬੈਠ ਸਬੈ ਦਿਜ ਮੰਤ੍ਰ ਕੀਯੰ ॥
ग्रह बैठ सबै दिज मंत्र कीयं ॥सर्व ब्राह्मणांनी आपापल्या घरी बसून निर्णय घेतला.
ਅਜ ਸੈਨ ਅਜੈ ਭਟ ਦਾਸ ਸੁਤੰ ॥
अज सैन अजै भट दास सुतं ॥की हा दासीचा मुलगा अजिंक्य वीर आहे आणि त्याचे सैन्य अजिंक्य आहे.
ਅਤ ਦੁਹਕਰ ਕੁਤਸਿਤ ਕ੍ਰੂਰ ਮਤੰ ॥੭॥੨੯੭॥
अत दुहकर कुतसित क्रूर मतं ॥७॥२९७॥तो अतिशय कठोर आणि दुष्ट बुद्धीचा आणि कृतीचा माणूस आहे.7.297.
ਮਿਲ ਖਾਇ ਤਉ ਖੋਵੈ ਜਨਮ ਜਗੰ ॥
मिल खाइ तउ खोवै जनम जगं ॥त्याच्या सहवासात जेवलो तर संसारात जन्म गमावतो
ਨਹਿ ਖਾਤ ਤੁ ਜਾਤ ਹੈ ਕਾਲ ਮਗੰ ॥
नहि खात तु जात है काल मगं ॥खाल्लं नाही तर मृत्यूच्या जबड्यात जावं लागेल.
ਮਿਲ ਮਿਤ੍ਰ ਸੁ ਕੀਜੈ ਕਉਨ ਮਤੰ ॥
मिल मित्र सु कीजै कउन मतं ॥जमल्यानंतर असा निर्णय घ्यावा,
ਜਿਹ ਭਾਤ ਰਹੇ ਜਗ ਆਜ ਪਤੰ ॥੮॥੨੯੮॥
जिह भात रहे जग आज पतं ॥८॥२९८॥ज्याने आपण जगात आपला मान राखतो.8.298.
ਸੁਨ ਰਾਜਨ ਰਾਜ ਮਹਾਨ ਮਤੰ ॥
सुन राजन राज महान मतं ॥निर्णय घेतल्यानंतर ते राजाला म्हणाले, हे महान बुद्धीच्या राजा, ऐक.
ਅਨਭੀਤ ਅਜੀਤ ਸਮਸਤ ਛਿਤੰ ॥
अनभीत अजीत समसत छितं ॥तू संपूर्ण पृथ्वीवर निर्भय आणि अजिंक्य सम्राट आहेस
ਅਨਗਾਹ ਅਥਾਹ ਅਨੰਤ ਦਲੰ ॥
अनगाह अथाह अनंत दलं ॥तू अथांग, अथांग आणि असंख्य शक्तींचा स्वामी आहेस
ਅਨਭੰਗ ਅਗੰਜ ਮਹਾ ਪ੍ਰਬਲੰ ॥੯॥੨੯੯॥
अनभंग अगंज महा प्रबलं ॥९॥२९९॥���तुम्ही अजिंक्य, अभेद्य आणि सर्वोच्च पराक्रमाचे सार्वभौम आहात.9.299.
ਇਹ ਠਉਰ ਨ ਛਤ੍ਰੀ ਏਕ ਨਰੰ ॥
इह ठउर न छत्री एक नरं ॥या ठिकाणी एकही क्षत्रिय नाही.
ਸੁਨ ਸਾਚੁ ਮਹਾ ਨ੍ਰਿਪਰਾਜ ਬਰੰ ॥
सुन साचु महा न्रिपराज बरं ॥हे महान आणि उत्कृष्ट राजा, त्याचे सत्य ऐका
ਕਹਿਕੈ ਦਿਜ ਸਉ ਉਠਿ ਜਾਤ ਭਏ ॥
कहिकै दिज सउ उठि जात भए ॥असे बोलून ब्राह्मण उठले आणि निघून गेले
ਵੇਹ ਆਨਿ ਜਸੂਸ ਬਤਾਇ ਦਏ ॥੧੦॥੩੦੦॥
वेह आनि जसूस बताइ दए ॥१०॥३००॥पण हेरांनी (त्याच्या भावांच्या उपस्थितीची) बातमी दिली.10.300.
ਤਹਾ ਸਿੰਘ ਅਜੈ ਮਨਿ ਰੋਸ ਬਢੀ ॥
तहा सिंघ अजै मनि रोस बढी ॥मग अजयसिंगच्या मनात संताप वाढला.
ਕਰਿ ਕੋਪ ਚਮੂੰ ਚਤੁਰੰਗ ਚਢੀ ॥
करि कोप चमूं चतुरंग चढी ॥प्रचंड रागाच्या भरात त्याने आपल्या चार प्रकारच्या सैन्याला पुढे जाण्याचा आदेश दिला.
ਤਹ ਜਾਇ ਪਰੀ ਜਹ ਖਤ੍ਰ ਬਰੰ ॥
तह जाइ परी जह खत्र बरं ॥दोन्ही उत्कृष्ट क्षत्रिय जेथे तैनात होते तेथे सैन्य पोहोचले.
ਬਹੁ ਕੂਦਿ ਪਰੇ ਦਿਜ ਸਾਮ ਘਰੰ ॥੧੧॥੩੦੧॥
बहु कूदि परे दिज साम घरं ॥११॥३०१॥आश्रय घेण्यासाठी त्यांनी घराच्या छतावरून सनौधी ब्राह्मणाच्या घरी उडी मारली.११.३०१.
ਦਿਜ ਮੰਡਲ ਬੈਠਿ ਬਿਚਾਰੁ ਕੀਯੋ ॥
दिज मंडल बैठि बिचारु कीयो ॥ब्राह्मणांची सभा झाली आणि या विषयावर चिंतन झाले.
ਸਬ ਹੀ ਦਿਜ ਮੰਡਲ ਗੋਦ ਲੀਯੋ ॥
सब ही दिज मंडल गोद लीयो ॥अख्ख्या संमेलनाने त्या दोघांना आपापसात ठेवले.
ਕਹੁ ਕਉਨ ਸੁ ਬੈਠਿ ਬਿਚਾਰ ਕਰੈ ॥
कहु कउन सु बैठि बिचार करै ॥त्यावर काय उपाययोजना कराव्यात, या मुद्द्यावरून त्यांनी गदारोळ केला.
ਨ੍ਰਿਪ ਸਾਥ ਰਹੈ ਨਹੀ ਏਊ ਮਰੈ ॥੧੨॥੩੦੨॥
न्रिप साथ रहै नही एऊ मरै ॥१२॥३०२॥जेणेकरून ते राजाला नाराज करू शकत नाहीत आणि दोन निर्वासितांना वाचवू शकत नाहीत.12.302.
ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹੀ ਤਿਹ ਤਾਹਿ ਸਭੈ ॥
इह भाति कही तिह ताहि सभै ॥जेव्हा त्यांनी हे शब्द बोलले, तेव्हा त्या सर्वांची इच्छा होती:
ਤੁਮ ਤੋਰ ਜਨੇਵਨ ਦੇਹੁ ਅਬੈ ॥
तुम तोर जनेवन देहु अबै ॥गुप्त धागे ताबडतोब तोडून टाका
ਜੋਊ ਮਾਨਿ ਕਹਿਯੋ ਸੋਈ ਲੇਤ ਭਏ ॥
जोऊ मानि कहियो सोई लेत भए ॥ज्यांनी ते मान्य केले, ते धाग्याविना झाले.
ਤੇਊ ਬੈਸ ਹੁਇ ਬਾਣਜ ਕਰਤ ਭਏ ॥੧੩॥੩੦੩॥
तेऊ बैस हुइ बाणज करत भए ॥१३॥३०३॥ते वैश्य बनले आणि त्यांचा व्यवसाय केला.13.303.
ਜਿਹ ਤੋਰ ਜਨੇਊ ਨ ਕੀਨ ਹਠੰ ॥
जिह तोर जनेऊ न कीन हठं ॥ज्यांनी धागेदोरे तोडण्याची हिंमत केली नाही
ਤਿਨ ਸਿਉ ਉਨ ਭੋਜੁ ਕੀਓ ਇਕਠੰ ॥
तिन सिउ उन भोजु कीओ इकठं ॥दोन निर्वासित राजांनी त्यांच्यासोबत एकत्र जेवण केले.
ਫਿਰ ਜਾਇ ਜਸੂਸਹਿ ਐਸ ਕਹਿਓ ॥
फिर जाइ जसूसहि ऐस कहिओ ॥हेरांनी जाऊन त्यांना सांगितले (राजा अजयसिंग),
ਇਨ ਮੈ ਉਨ ਮੈ ਇਕ ਭੇਦੁ ਰਹਿਓ ॥੧੪॥੩੦੪॥
इन मै उन मै इक भेदु रहिओ ॥१४॥३०४॥पूर्वीच्या आणि नंतरच्यामध्ये एक फरक आहे.14.304.
ਪੁਨਿ ਬੋਲਿ ਉਠਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਸਰਬ ਦਿਜੰ ॥
पुनि बोलि उठियो न्रिप सरब दिजं ॥तेव्हा राजा (अजयसिंह) आपल्या सर्व ब्राह्मणांना उद्देशून म्हणाला:
ਨਹਿ ਛਤ੍ਰਤੁ ਦੇਹੁ ਸੁਤਾਹਿ ਤੁਅੰ ॥
नहि छत्रतु देहु सुताहि तुअं ॥����त्यांच्यामध्ये क्षत्रिय नसेल तर तुमच्या मुलींचा त्यांच्याशी विवाह करा
ਮਰਿਗੇ ਸੁਨਿ ਬਾਤ ਮਨੋ ਸਬ ਹੀ ॥
मरिगे सुनि बात मनो सब ही ॥हे शब्द ऐकून कोणीही मेल्यासारखे उत्तर दिले नाही.
ਉਠਿ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹਿ ਜਾਤ ਭਏ ਤਬ ਹੀ ॥੧੫॥੩੦੫॥
उठि कै ग्रिहि जात भए तब ही ॥१५॥३०५॥मग ते उठले आणि आपापल्या घरी गेले.15.305.
ਸਭ ਬੈਠਿ ਬਿਚਾਰਨ ਮੰਤ੍ਰ ਲਗੇ ॥
सभ बैठि बिचारन मंत्र लगे ॥मग निर्णय घेण्यासाठी सगळे जमले.
ਸਭ ਸੋਕ ਕੇ ਸਾਗਰ ਬੀਚ ਡੁਬੇ ॥
सभ सोक के सागर बीच डुबे ॥ते सर्वजण दु:खाच्या सागरात बुडाल्यासारखे वाटत होते.
ਵਹਿ ਬਾਧ ਬਹਿਠ ਅਤਿ ਤੇਊ ਹਠੰ ॥
वहि बाध बहिठ अति तेऊ हठं ॥त्याला (अजयसिंग) आपल्या भावांना बांधायचे आहे आणि ब्राह्मण चिकाटीने भरलेले होते,
ਹਮ ਏ ਦੋਊ ਭ੍ਰਾਤ ਚਲੈ ਇਕਠੰ ॥੧੬॥੩੦੬॥
हम ए दोऊ भ्रात चलै इकठं ॥१६॥३०६॥आपण सर्व बांधवांच्या बाजूने उभे राहू.���16.306.
ਹਠ ਕੀਨ ਦਿਜੈ ਤਿਨ ਲੀਨ ਸੁਤਾ ॥
हठ कीन दिजै तिन लीन सुता ॥सनौध ब्राह्मण निर्वासित भावांना परत न करण्यावर ठाम राहिला, त्यानंतर राजा अजयसिंगने आपल्या मुलीशी लग्न केले.
ਅਤਿ ਰੂਪ ਮਹਾ ਛਬਿ ਪਰਮ ਪ੍ਰਭਾ ॥
अति रूप महा छबि परम प्रभा ॥ती अतिशय सुंदर, विलक्षण आणि तेजस्वी होती.
ਤ੍ਰਿਯੋ ਪੇਟ ਸਨੌਢ ਤੇ ਪੂਤ ਭਏ ॥
त्रियो पेट सनौढ ते पूत भए ॥त्या सनौध स्त्रीपासून जे पुत्र झाले,
ਵਹਿ ਜਾਤਿ ਸਨੌਢ ਕਹਾਤ ਭਏ ॥੧੭॥੩੦੭॥
वहि जाति सनौढ कहात भए ॥१७॥३०७॥सनौध म्हणतात.17.307.
ਸੁਤ ਅਉਰਨ ਕੇ ਉਹ ਠਾ ਜੁ ਅਹੈ ॥
सुत अउरन के उह ठा जु अहै ॥त्या ठिकाणी राहणारे इतर क्षत्रियांचे पुत्र.
ਉਤ ਛਤ੍ਰੀਅ ਜਾਤਿ ਅਨੇਕ ਭਏ ॥
उत छत्रीअ जाति अनेक भए ॥ते अनेक कनिष्ठ जातींचे क्षत्रिय झाले.