श्री दसाम ग्रंथ

पान - 901


ਦਿਨ ਲੋਗਨ ਦੇਖਤ ਗਯੋ ਭੇਦ ਨ ਜਾਨਤ ਕੋਇ ॥੭॥
दिन लोगन देखत गयो भेद न जानत कोइ ॥७॥

लोक बघत राहिले पण समजू शकले नाहीत.(7)

ਤਬ ਰਾਨੀ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਿਯੈ ਬਚਨ ਰਸਾਲ ॥
तब रानी ऐसे कहियो सुनियै बचन रसाल ॥

तेव्हा राणी (राजाला) म्हणाली, 'कृपया माझे ऐका.

ਬਹਤ ਜਾਤ ਤਰਬੂਜ ਜੋ ਮੋਹਿ ਮਿਲੈ ਦਰਹਾਲ ॥੮॥
बहत जात तरबूज जो मोहि मिलै दरहाल ॥८॥

'तरंगणारा खरबूज मला हवा आहे.'(8)

ਬਚਨੁ ਸੁਨਤ ਰਾਜਾ ਤਬੈ ਪਠਏ ਮਨੁਖ ਅਨੇਕ ॥
बचनु सुनत राजा तबै पठए मनुख अनेक ॥

(तिची विनंती मान्य करून) राजाने काही माणसे पाठवली.

ਜਾਤ ਬਹੇ ਤਰਬੂਜ ਕੌ ਪਹੁਚਤ ਭਯੋ ਨ ਏਕ ॥੯॥
जात बहे तरबूज कौ पहुचत भयो न एक ॥९॥

ते सर्वजण वेगाने धावले पण खरबूज पलीकडे वाहताना पकडू शकले नाहीत.(9)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਤਬ ਰਾਨੀ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
तब रानी यौ बचन उचारे ॥

मग राणी असे बोलली

ਸੁਨਹੁ ਨਾਥ ਬਡਭਾਗ ਹਮਾਰੇ ॥
सुनहु नाथ बडभाग हमारे ॥

तेव्हा राणी बोलली, 'माझ्या स्वामी ऐका, आपण खूप भाग्यवान आहोत.

ਬੂਡਿ ਕੋਊ ਜਾ ਕੇ ਹਿਤ ਮਰੈ ॥
बूडि कोऊ जा के हित मरै ॥

कारण एखादा बुडला तर

ਮੋਰ ਮੂੰਡ ਅਪਜਸ ਬਹੁ ਧਰੈ ॥੧੦॥
मोर मूंड अपजस बहु धरै ॥१०॥

'यासाठी कोणीही आपला जीव देऊ नये, अन्यथा माझ्या चेतना शाप राहील.'(10)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਰਾਨੀ ਹਿਤ ਹਿਦਵਾਨ ਕੇ ਮਨੁਖ ਬੁਰਾਯੋ ਏਕ ॥
रानी हित हिदवान के मनुख बुरायो एक ॥

राणीने एका व्यक्तीला खरबूज (जतन) करण्यासाठी नियुक्त केले होते, (ज्याने मध्यस्थी केली होती)

ਯਹ ਅਪਜਸ ਨ ਕਬਹੁ ਮਿਟੈ ਭਾਖਹਿ ਲੋਗ ਅਨੇਕ ॥੧੧॥
यह अपजस न कबहु मिटै भाखहि लोग अनेक ॥११॥

'प्रत्येक शरीर व्यक्त करत होता की जर असे घडले (तो माणूस मारला गेला), तर, हा डाग कधीही लक्षात राहील.' (11)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਆਪਹਿ ਦੈ ਤਰਬੂਜ ਤਰਾਯੋ ॥
आपहि दै तरबूज तरायो ॥

तिने स्वतः खरबूज तरंगवले होते, स्वतः राजाला चिडवले होते,

ਆਪਹਿ ਆਇ ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਰਿਸਵਾਯੋ ॥
आपहि आइ न्रिपहि रिसवायो ॥

आणि, स्वतः, तिने विविध लोकांना बोलावले.

ਆਪਹਿ ਹੋਰਿ ਮਨੁਛਨ ਲੀਨਾ ॥
आपहि होरि मनुछन लीना ॥

त्या माणसांना त्याने स्वत: चालवले.

ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰ ਨ ਕਿਨਹੂੰ ਚੀਨਾ ॥੧੨॥
त्रिया चरित्र न किनहूं चीना ॥१२॥

स्त्रीचे चरित्र कोणीही समजू शकत नाही.(१२)(१)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਸਤਤਹਰੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੭੭॥੧੩੨੨॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे सततहरो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥७७॥१३२२॥अफजूं॥

राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्रांच्या संभाषणाची सत्तरवी बोधकथा, आशीर्वादाने पूर्ण. (७७)(१३२०)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਏਕ ਤਖਾਨ ਉਜੈਨ ਮੈ ਬਿਬਿਚਾਰਨਿ ਤਿਹ ਨਾਰਿ ॥
एक तखान उजैन मै बिबिचारनि तिह नारि ॥

उजैनमध्ये एक सुतार राहत होता, त्याची पत्नी नीच चरित्र चालवत होती.

ਤਾ ਸੋ ਕਰਿਯੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਤਿਨ ਸੋ ਤੁਹਿ ਕਹੌ ਸੁਧਾਰਿ ॥੧॥
ता सो करियो चरित्र तिन सो तुहि कहौ सुधारि ॥१॥

आता मी तुम्हाला ते काही दुरुस्त्या करून सांगणार आहे.(1)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਸੁਮਤਿ ਬਾਢਿਯਹਿ ਤਬੈ ਉਚਾਰੋ ॥
सुमति बाढियहि तबै उचारो ॥

सुमती नावाची सुतार त्याला म्हणाली,

ਸੁਨੁ ਗੀਗੋ ਤੈ ਬਚਨ ਹਮਾਰੋ ॥
सुनु गीगो तै बचन हमारो ॥

सुमत नावाच्या सुताराने एके दिवशी विचारले, 'गीगो (बायको), मला काय म्हणायचे आहे ते ऐक.

ਹੌ ਅਬ ਹੀ ਪਰਦੇਸ ਸਿਧੈਹੌਂ ॥
हौ अब ही परदेस सिधैहौं ॥

मी आता परदेशात जात आहे.

ਖਾਟਿ ਕਮਾਇ ਤੁਮੈ ਧਨੁ ਲਯੈਹੌਂ ॥੨॥
खाटि कमाइ तुमै धनु लयैहौं ॥२॥

मी परदेशात जात आहे, आणि भरपूर पैसे कमवून परत येईन.'(2)

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਪਰਦੇਸ ਸਿਧਾਰੋ ॥
यौ कहि कै परदेस सिधारो ॥

असे म्हणत तो परदेशात गेला.

ਖਾਟ ਤਰੇ ਛਪਿ ਰਹਿਯੋ ਬਿਚਾਰੋ ॥
खाट तरे छपि रहियो बिचारो ॥

असे सांगून, तो कदाचित परदेशात गेला असावा, परंतु, खरं तर, त्याने स्वत: ला पलंगाखाली लपवले.

ਤਬ ਬਾਢਿਨ ਇਕ ਜਾਰ ਬੁਲਾਯੋ ॥
तब बाढिन इक जार बुलायो ॥

मग सुताराने मित्राला बोलावले

ਕਾਮਕੇਲ ਤਿਹ ਸਾਥ ਕਮਾਯੋ ॥੩॥
कामकेल तिह साथ कमायो ॥३॥

मग लेडी-कार्पेन्टरने तिच्या प्रियकराला बोलावले आणि त्याच्यावर प्रेम केले.(3)

ਕਾਮਕੇਲ ਤਾ ਸੌ ਤ੍ਰਿਯ ਮਾਨ੍ਯੋ ॥
कामकेल ता सौ त्रिय मान्यो ॥

(त्या) स्त्रीने त्याच्याशी संभोग केला,

ਖਾਟ ਤਰੇ ਨਿਜੁ ਪਤਿਹਿ ਪਛਾਨ੍ਯੋ ॥
खाट तरे निजु पतिहि पछान्यो ॥

सेक्स-प्ले करत असताना तिला तिचा नवरा पलंगाखाली पडलेला दिसला.

ਸਭ ਅੰਗਨ ਬਿਹਬਲ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥
सभ अंगन बिहबल ह्वै गई ॥

त्याचे सर्व अंग अर्धांगवायू झाले होते

ਚਿਤ ਕੇ ਬਿਖੈ ਦੁਖਿਤ ਅਤਿ ਭਈ ॥੪॥
चित के बिखै दुखित अति भई ॥४॥

तिचे संपूर्ण शरीर दुखू लागले आणि मनातून खूप पश्चात्ताप झाला.(4)

ਤਬ ਤਾ ਸੌ ਤ੍ਰਿਯ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
तब ता सौ त्रिय बचन उचारे ॥

तेव्हा ती स्त्री तिच्या प्रियकराला म्हणाली,

ਮੁਹਿ ਕਾ ਕਰਤ ਦਈ ਕੇ ਮਾਰੇ ॥
मुहि का करत दई के मारे ॥

तेव्हा ती स्त्री तिच्या प्रियकराला म्हणाली, 'हे भगवान, तू काय करतोस?

ਪ੍ਰਾਨ ਨਾਥ ਮੇਰੇ ਘਰ ਨਾਹੀ ॥
प्रान नाथ मेरे घर नाही ॥

माझा प्राणनाथ घरी नाही

ਹੌ ਜਿਹ ਬਸਤ ਬਾਹ ਕੀ ਛਾਹੀ ॥੫॥
हौ जिह बसत बाह की छाही ॥५॥

'माझे गुरु घरी नाहीत; फक्त त्याच्या संरक्षणाखाली मी जगू शकतो.(5)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਨਿਤਿ ਅੰਸੂਆ ਆਖਿਨ ਭਰੌਂ ਰਹੋਂ ਮਲੀਨੇ ਭੇਸ ॥
निति अंसूआ आखिन भरौं रहों मलीने भेस ॥

'माझ्या डोळ्यात अश्रू आहेत, मी नेहमीच नुसत्या पोशाखात राहते.

ਪੌਰ ਲਗੇ ਬਿਹਰੌ ਨਹੀਂ ਪ੍ਰਾਨ ਨਾਥ ਪਰਦੇਸ ॥੬॥
पौर लगे बिहरौ नहीं प्रान नाथ परदेस ॥६॥

माझे गुरु परदेशात गेले आहेत, मी कधीही घराबाहेर पाऊल टाकत नाही.(6)

ਲਗਤ ਬੀਰਿਯਾ ਬਾਨ ਸੀ ਬਿਖੁ ਸੋ ਲਗਤ ਅਨਾਜ ॥
लगत बीरिया बान सी बिखु सो लगत अनाज ॥

'भुंगाची पाने आणि पक्षी (सिगारेट) मला बाणांप्रमाणे मारतात आणि अन्न

ਪ੍ਰਾਨ ਨਾਥ ਪਰਦੇਸ ਗੇ ਤਾ ਬਿਨ ਕਛੂ ਨ ਸਾਜ ॥੭॥
प्रान नाथ परदेस गे ता बिन कछू न साज ॥७॥

जेव्हा पती परदेशात असतो तेव्हा मला काहीही आवडत नाही.(7)

ਬਾਢੀ ਐਸੇ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਮਨ ਮੈ ਭਯੋ ਖੁਸਾਲ ॥
बाढी ऐसे बचन सुनि मन मै भयो खुसाल ॥

अशी स्तुती ऐकून तो (पती) खूप प्रसन्न झाला.

ਜਾਰ ਸਹਿਤ ਤ੍ਰਿਯ ਖਾਟ ਲੈ ਨਾਚਿ ਉਠਿਯੋ ਤਤਕਾਲ ॥੮॥
जार सहित त्रिय खाट लै नाचि उठियो ततकाल ॥८॥

आणि पलंग डोक्यावर घेऊन तो नाचू लागला.(8)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਅਠਹਤਰੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੭੮॥੧੩੩੦॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे अठहतरो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥७८॥१३३०॥अफजूं॥

राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्रांच्या संभाषणाची सत्तरवी बोधकथा, आशीर्वादाने पूर्ण. (७८)(१३२८)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा