श्री दसाम ग्रंथ

पान - 940


ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਜੋ ਹੌ ਕਛੂ ਮੁਹੰਮਦਹਿ ਮੁਖ ਤੈ ਕਾਢੋ ਗਾਰਿ ॥
जो हौ कछू मुहंमदहि मुख तै काढो गारि ॥

'आम्ही संदेष्ट्याविरुद्ध खोटी खोटी बोलली असती,

ਤੋ ਮੈ ਆਪਨ ਆਪ ਹੀ ਮਰੋ ਕਟਾਰੀ ਮਾਰਿ ॥੭॥
तो मै आपन आप ही मरो कटारी मारि ॥७॥

आम्ही स्वतःलाही खंजीराने मारले असते.(७)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਤੈ ਨਹਿ ਕਛੂ ਨਬੀ ਕੋ ਕਹਿਯੋ ॥
तै नहि कछू नबी को कहियो ॥

(मुले म्हणाली) तू नबीला काहीच बोलला नाहीस.

ਧਨ ਕੇ ਹੇਤ ਤੋਹਿ ਹਮ ਗਹਿਯੋ ॥
धन के हेत तोहि हम गहियो ॥

'तुम्ही पैगंबरांच्या विरोधात काहीही बोलला नाही, तुमचे पैसे बुडवण्यासाठी आम्ही हे रचले आहे.

ਅਧਿਕ ਦਰਬੁ ਅਬ ਹੀ ਮੁਹਿ ਦੀਜੈ ॥
अधिक दरबु अब ही मुहि दीजै ॥

आता आम्हाला खूप पैसे द्या,

ਨਾਤਰ ਮੀਚ ਮੂੰਡਿ ਪੈ ਲੀਜੈ ॥੮॥
नातर मीच मूंडि पै लीजै ॥८॥

'आता आम्हाला भरपूर संपत्ती द्या नाहीतर आम्ही तुम्हाला मारून टाकू.' (8)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਹਮ ਬਹੁ ਲੋਗ ਪਿਸੌਰ ਕੇ ਇਨੀ ਤੁਹਮਤਨ ਸਾਥ ॥
हम बहु लोग पिसौर के इनी तुहमतन साथ ॥

'आम्ही याआधीही पेशावर शहरातील अनेक लोकांवर असे आरोप केले आहेत.

ਧਨੀ ਕਰੈ ਨਿਧਨੀ ਘਨੇ ਹ੍ਵੈ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ਅਨਾਥ ॥੯॥
धनी करै निधनी घने ह्वै ह्वै गए अनाथ ॥९॥

'आणि त्यांना गरीब केले.'(9)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਯੌ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਪਯਾਦਨੁ ਪਾਯੋ ॥
यौ सुनि बचन पयादनु पायो ॥

(जेव्हा) प्याद्यांनी हे शब्द ऐकले,

ਵੇਈ ਸਭ ਝੂਠੇ ਠਹਿਰਾਯੋ ॥
वेई सभ झूठे ठहिरायो ॥

हे सर्व ऐकणाऱ्या हेरांनी त्यांना खोटे ठरवले.

ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਨਿਕਸਿ ਤਿਨੈ ਗਹਿ ਲੀਨੋ ॥
ग्रिह ते निकसि तिनै गहि लीनो ॥

त्यांना घराबाहेर काढले आणि पकडले

ਸਭਹਿਨ ਕੀ ਮੁਸਕੈ ਕਸਿ ਦੀਨੋ ॥੧੦॥
सभहिन की मुसकै कसि दीनो ॥१०॥

त्यांनी त्यांना घराबाहेर काढले आणि त्यांना बांधले.(१०)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਲਾਤ ਮੁਸਟ ਕੁਰਰੇ ਘਨੇ ਬਰਸੀ ਪਨ੍ਰਹੀ ਅਪਾਰ ॥
लात मुसट कुररे घने बरसी पन्रही अपार ॥

त्यांना मुठी आणि बुटांनी मारहाण करण्यात आली.

ਦੈ ਮੁਸਕਨ ਕੌ ਲੈ ਚਲੇ ਹੇਰਤੁ ਲੋਕ ਹਜਾਰ ॥੧੧॥
दै मुसकन कौ लै चले हेरतु लोक हजार ॥११॥

आणि त्यांना बांधून रस्त्यावर नेण्यात आले.(11)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਤਿਨ ਕੋ ਬਾਧਿ ਲੈ ਗਏ ਤਹਾ ॥
तिन को बाधि लै गए तहा ॥

त्यांना बांधून तेथे नेले

ਖਾਨ ਮੁਹਬਤਿ ਬੈਠੋ ਜਹਾ ॥
खान मुहबति बैठो जहा ॥

त्यांनी त्यांना मोहबतखान बसलेल्या ठिकाणी ओढत नेले.

ਪਨਹਿਨ ਮਾਰਿ ਨਵਾਬ ਦਿਲਾਈ ॥
पनहिन मारि नवाब दिलाई ॥

नवाबाने चपलांची मागणी केली (त्या बाईकडूनही).

ਤੋਬਹ ਤੋਬਹ ਕਰੈ ਖੁਦਾਈ ॥੧੨॥
तोबह तोबह करै खुदाई ॥१२॥

महिलेच्या माध्यमातून खानने त्यांना मारहाण केली आणि नंतर त्यांनी दिलगिरी व्यक्त केली.(l2)

ਪਨਹਿਨ ਕੇ ਮਾਰਤ ਮਰਿ ਗਏ ॥
पनहिन के मारत मरि गए ॥

चपला मारल्याने त्यांचा मृत्यू झाला.

ਤਬ ਵੈ ਡਾਰਿ ਨਦੀ ਮੈ ਦਏ ॥
तब वै डारि नदी मै दए ॥

बुटांनी मारहाण करून ओढ्यात फेकून त्यांचा मृत्यू झाला.

ਚੁਪ ਹ੍ਵੈ ਰਹੇ ਤੁਰਕ ਸਭ ਸੋਊ ॥
चुप ह्वै रहे तुरक सभ सोऊ ॥

यावर सर्व तुर्क शांत झाले.

ਤਬ ਤੇ ਤੁਹਮਤਿ ਦੇਤ ਨ ਕੋਊ ॥੧੩॥
तब ते तुहमति देत न कोऊ ॥१३॥

यामुळे सर्व मुस्लिम शांतताप्रिय बनले आणि कोणत्याही शरीराला कधीही दोष दिला गेला नाही.(13)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਤਬ ਤਿਨ ਬਿਪ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਦੀਨੋ ਦਾਨ ਅਪਾਰ ॥
तब तिन बिप बुलाइ कै दीनो दान अपार ॥

मग तिने ब्राह्मण पुरोहितांना आमंत्रित केले आणि वरदानाचा वर्षाव केला.

ਛਲ ਕੈ ਕੈ ਜੂਤਿਨ ਭਏ ਬੀਸ ਖੁਦਾਈ ਮਾਰ ॥੧੪॥
छल कै कै जूतिन भए बीस खुदाई मार ॥१४॥

अशा चरित्राद्वारे महिलेने मुस्लिम धर्मगुरूंना जोडे मारले.(१४)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਚੁਪ ਤਬ ਤੇ ਹ੍ਵੈ ਰਹੇ ਖੁਦਾਈ ॥
चुप तब ते ह्वै रहे खुदाई ॥

तेव्हापासून मुल्लाणे मौन बाळगून आहेत.

ਕਾਹੂ ਸਾਥ ਨ ਰਾਰਿ ਬਢਾਈ ॥
काहू साथ न रारि बढाई ॥

तेव्हापासून मुस्लिम धर्मगुरूंनी धीर धरला आणि कधीही भांडण केले नाही.

ਸੋਈ ਕਰੈ ਜੁ ਹਿੰਦੂ ਕਹੈ ॥
सोई करै जु हिंदू कहै ॥

ते हिंदू म्हणतील तसे करायचे

ਤੁਹਮਤਿ ਦੈ ਕਾਹੂੰ ਨ ਗਹੈ ॥੧੫॥
तुहमति दै काहूं न गहै ॥१५॥

त्यांनी हिंदूंच्या इच्छेनुसार कार्य केले आणि कधीही कोणत्याही शरीरावर खोटे आरोप केले नाहीत.(l5)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਨਿੰਨਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੯੯॥੧੮੪੩॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे निंनानवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥९९॥१८४३॥अफजूं॥

राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्रांच्या संभाषणाची ९९वी बोधकथा, आशीर्वादाने पूर्ण. (९९)(१८४३)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਰੋਪਰ ਰਾਵ ਰੁਪੇਸ੍ਵਰ ਭਾਰੋ ॥
रोपर राव रुपेस्वर भारो ॥

रोपर नगरीत रुपेश्वर नावाचा एक मोठा राजा होता.

ਰਘੁਕੁਲ ਬੀਚ ਅਧਿਕ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥
रघुकुल बीच अधिक उजियारो ॥

रोपर शहरात एक महान राजा राहत होता

ਚਿਤ੍ਰ ਕੁਅਰਿ ਰਾਨੀ ਇਕ ਤਾ ਕੇ ॥
चित्र कुअरि रानी इक ता के ॥

त्यांच्या घरात चित्रा कुवारी नावाची राणी होती.

ਰੂਪਵਤੀ ਕੋਊ ਤੁਲਿ ਨ ਵਾ ਕੇ ॥੧॥
रूपवती कोऊ तुलि न वा के ॥१॥

रूपेश्वर. चित्तर कुंवर ही त्यांची राणी होती; जगात तिच्यासारखी सुंदर कोणीच नव्हती.(1)

ਦਾਨਵ ਏਕ ਲੰਕ ਤੇ ਆਯੋ ॥
दानव एक लंक ते आयो ॥

लंकेहून एक राक्षस आला

ਤਾ ਕੋ ਰੂਪਿ ਹੇਰਿ ਉਰਝਾਯੋ ॥
ता को रूपि हेरि उरझायो ॥

लंकेतून (देशातून) एक सैतान आला होता, जो तिच्या सौंदर्याने मोहित झाला होता.

ਮਨ ਮੈ ਅਧਿਕ ਰੀਝਿ ਕਰਿ ਗਯੋ ॥
मन मै अधिक रीझि करि गयो ॥

तो मनात खूप खुश झाला.

ਤਾ ਕੋ ਲਗਾ ਨ ਤਜਿ ਤਹਿ ਦਯੋ ॥੨॥
ता को लगा न तजि तहि दयो ॥२॥

तो तिच्यासाठी पडला आणि त्याला वाटले की तो तिच्याशिवाय जगणार नाही (2)

ਤਬ ਤਿਨ ਮੰਤ੍ਰੀ ਅਧਿਕ ਬੁਲਾਏ ॥
तब तिन मंत्री अधिक बुलाए ॥

त्यानंतर त्यांनी अनेक मंत्र्यांना बोलावले

ਅਨਿਕ ਭਾਤਿ ਉਪਚਾਰ ਕਰਾਏ ॥
अनिक भाति उपचार कराए ॥

त्याने अनेक विद्वानांना बोलावले आणि त्यांना काही जादू करायला लावले.

ਤਹਾ ਏਕ ਮੁਲਾ ਚਲਿ ਆਯੋ ॥
तहा एक मुला चलि आयो ॥

एक मुल्ला तिकडे चालला.

ਆਨਿ ਆਪਨਾ ਓਜੁ ਜਨਾਯੋ ॥੩॥
आनि आपना ओजु जनायो ॥३॥

तेथे एक मौलाना (मुस्लिम धर्मगुरू) आला आणि काही मंत्रोच्चार केला.

ਤਬ ਤਿਨ ਘਾਤ ਦਾਨਵਹਿ ਪਾਯੋ ॥
तब तिन घात दानवहि पायो ॥

मग राक्षसाला संधी मिळाली.

ਏਕ ਹਾਥ ਸੌ ਮਹਲ ਉਚਾਯੋ ॥
एक हाथ सौ महल उचायो ॥

जेव्हा सैतानाला संधी मिळाली तेव्हा त्याने आपल्या एकावर राजवाडा उचलला

ਦੁਤਿਯ ਹਾਥ ਤਾ ਕੌ ਗਹਿ ਲੀਨੋ ॥
दुतिय हाथ ता कौ गहि लीनो ॥

आणि दुसऱ्या हाताने त्याला (मुल्ला) पकडले.

ਤਵਨ ਛਾਤ ਭੀਤਰ ਧਰਿ ਦੀਨੋ ॥੪॥
तवन छात भीतर धरि दीनो ॥४॥

हाताने आणि दुसऱ्याने त्याला (मौलाना) आत ढकलले.(४)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਧਰਿਯੋ ਥੰਭ ਊਪਰ ਤਿਸੈ ਇਕ ਕਰ ਛਾਤ ਉਠਾਇ ॥
धरियो थंभ ऊपर तिसै इक कर छात उठाइ ॥

त्याने छत वर ढकलले आणि त्याला एका खांबाच्या वर ठेवले,

ਮਾਰਿ ਮੁਲਾਨਾ ਕੋ ਦਯੋ ਜਮ ਕੇ ਧਾਮ ਪਠਾਇ ॥੫॥
मारि मुलाना को दयो जम के धाम पठाइ ॥५॥

आणि अशा प्रकारे मौलानाला ठार मारले आणि त्याला मृत्यूच्या कक्षेत पाठवले.(5)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਤਹ ਇਕ ਔਰ ਮੁਲਾਨੋ ਆਯੋ ॥
तह इक और मुलानो आयो ॥

तेवढ्यात दुसरा मुलगा तिथे आला.

ਸੋਊ ਪਕਰਿ ਟਾਗ ਪਟਕਾਯੋ ॥
सोऊ पकरि टाग पटकायो ॥

त्यानंतर दुसरा मौलाना आला. त्याला पाय धरून खाली पाडले.

ਤੀਜੌ ਔਰ ਆਇ ਤਹ ਗਯੋ ॥
तीजौ और आइ तह गयो ॥

(तेव्हा) दुसरा तिसरा मुलाना आला.

ਸੋਊ ਡਾਰਿ ਨਦੀ ਮੈ ਦਯੋ ॥੬॥
सोऊ डारि नदी मै दयो ॥६॥

तिसरा आला, तो त्याने नदीत फेकून दिला.(6)

ਤਬਿ ਇਕ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਹਾ ਚਲਿ ਆਈ ॥
तबि इक त्रिया तहा चलि आई ॥

तेवढ्यात एक बाई चालत तिथे आली.

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਿਹ ਕਰੀ ਬਡਾਈ ॥
भाति भाति तिह करी बडाई ॥

एक स्त्री तिथे आली आणि वारंवार त्याचे कौतुक करू लागली.

ਲੇਹਜ ਪੇਹਜ ਬਹੁ ਤਾਹਿ ਖਵਾਯੋ ॥
लेहज पेहज बहु ताहि खवायो ॥

त्याला (राक्षस) विविध प्रकारचे अन्न दिले गेले

ਮਦਰੋ ਪ੍ਰਯਾਇ ਤਾਹਿ ਰਿਝਵਾਯੋ ॥੭॥
मदरो प्रयाइ ताहि रिझवायो ॥७॥

चवदार अन्न आणि द्राक्षारसाने तिने सैतानाला शांत केले.(७)

ਤਾ ਕੇ ਨਿਤਿ ਬੁਹਾਰੀ ਦੇਵੈ ॥
ता के निति बुहारी देवै ॥

तिच्या घरी (घरी) ती रोज हुंडा द्यायची

ਤਾ ਕੋ ਚਿਤ ਚੁਰਾਇ ਕੈ ਲੇਵੈ ॥
ता को चित चुराइ कै लेवै ॥

ती रोज तिथे झाडू मारायला यायची आणि त्याचे सांत्वन करायची.

ਇਕ ਦਿਨ ਹੋਇ ਬਿਮਨ ਸੀ ਰਹੀ ॥
इक दिन होइ बिमन सी रही ॥

एके दिवशी बेमानी बसले.

ਤਬ ਐਸੇ ਦਾਨੋ ਤਿਹ ਕਹੀ ॥੮॥
तब ऐसे दानो तिह कही ॥८॥

एके दिवशी ती उदास बसलेली असताना भूताने विचारले.(8)

ਖਾਤ ਪੀਤ ਹਮਰੋ ਤੂੰ ਨਾਹੀ ॥
खात पीत हमरो तूं नाही ॥

तुम्ही आमच्याकडून काहीही खात नाही, पीत नाही

ਸੇਵਾ ਕਰਤ ਰਹਤ ਗ੍ਰਿਹ ਮਾਹੀ ॥
सेवा करत रहत ग्रिह माही ॥

'आमच्या घरी तुम्ही खात-पीत नाही आणि आमची सेवा करत राहा.