ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसाम ग्रंथ
पान - 364
ਹਰਿ ਪਾਇਨ ਪੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਉਹ ਕੇ ਢਿਗ ਹਉ ਚਲਿ ਜੈਹੋ ॥
हरि पाइन पै इह भाति कहियो हरि जू उह के ढिग हउ चलि जैहो ॥कृष्णाच्या पाया पडून (तो) म्हणाला, हे श्रीकृष्णा! मी फक्त त्याच्याकडे जातो.
ਜਾ ਹੀ ਉਪਾਵ ਤੇ ਆਇ ਹੈ ਸੁੰਦਰਿ ਤਾਹੀ ਉਪਾਇ ਮਨਾਇ ਲਿਯੈ ਹੋ ॥
जा ही उपाव ते आइ है सुंदरि ताही उपाइ मनाइ लियै हो ॥कृष्णाजवळ उभी राहून मेनप्रभा म्हणाली, मी स्वतः तिच्याकडे जाईन आणि ती येईल त्या मार्गाने मी तिला पटवून घेईन.
ਪਾਇਨ ਪੈ ਬਿਨਤੀਅਨ ਕੈ ਰਿਝਵਾਇ ਕੈ ਸੁੰਦਰਿ ਗ੍ਵਾਰਿ ਮਨੈਹੋ ॥
पाइन पै बिनतीअन कै रिझवाइ कै सुंदरि ग्वारि मनैहो ॥���������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������� ���
ਆਜ ਹੀ ਤੋ ਢਿਗ ਆਨਿ ਮਿਲੈਹੋ ਜੂ ਲ੍ਯਾਏ ਬਿਨਾ ਤੁਮਰੀ ਨ ਕਹੈ ਹੋ ॥੬੯੫॥
आज ही तो ढिग आनि मिलैहो जू ल्याए बिना तुमरी न कहै हो ॥६९५॥मी तिला आजही तुझ्याकडे घेऊन येईन, नाहीतर मला तुझा म्हणवणार नाही.���695.
ਹਰਿ ਪਾਇਨ ਪੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਚਲੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਫੁਨਿ ਮੈਨਪ੍ਰਭਾ ॥
हरि पाइन पै तिह ठउर चली कबि स्याम कहै फुनि मैनप्रभा ॥कृष्णाजवळून उठून मेनप्रभा सुरू झाली
ਜਿਹ ਕੇ ਨਹੀ ਤੁਲਿ ਮੰਦੋਦਰਿ ਹੈ ਜਿਹ ਤੁਲ ਤ੍ਰੀਯਾ ਨਹੀ ਇੰਦ੍ਰ ਸਭਾ ॥
जिह के नही तुलि मंदोदरि है जिह तुल त्रीया नही इंद्र सभा ॥मंदोदरी सौंदर्यात तिची बरोबरी करत नाही आणि इंद्राच्या दरबारातील कोणीही कुमारिका तिच्यापुढे मोहिनी नाही.
ਜਿਹ ਕੋ ਮੁਖ ਸੁੰਦਰ ਰਾਜਤ ਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਲਸੈ ਤ੍ਰੀਯਾ ਵਾ ਕੀ ਅਭਾ ॥
जिह को मुख सुंदर राजत है इह भाति लसै त्रीया वा की अभा ॥ज्याचा चेहरा सौंदर्याने सजलेला आहे आणि त्या स्त्रीचे सौंदर्य असे चमकत आहे,
ਮਨੋ ਚੰਦ ਕੁਰੰਗਨ ਕੇਹਰ ਕੀਰ ਪ੍ਰਭਾ ਕੋ ਸਭੋ ਧਨ ਯਾਹਿ ਲਭਾ ॥੬੯੬॥
मनो चंद कुरंगन केहर कीर प्रभा को सभो धन याहि लभा ॥६९६॥या स्त्रीच्या मोहक चेहऱ्याचे वैभव असे दिसते की चंद्र, हरीण, सिंह आणि पोपट यांनी त्यांच्या सौंदर्याची संपत्ती तिच्याकडून घेतली आहे.696.
ਪ੍ਰਤਿਉਤਰ ਬਾਚ ॥
प्रतिउतर बाच ॥उत्तरातील भाषण:
ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥स्वय्या
ਚਲਿ ਚੰਦਮੁਖੀ ਹਰਿ ਕੇ ਢਿਗ ਤੇ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਪਹਿ ਪੈ ਚਲਿ ਆਈ ॥
चलि चंदमुखी हरि के ढिग ते ब्रिखभान सुता पहि पै चलि आई ॥ती चंद्रमुखी गोपी कृष्णाला सोडून राधाजवळ पोहोचली
ਆਇ ਕੈ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਸੋ ਬਲ ਬੇਗ ਚਲੋ ਨੰਦ ਲਾਲ ਬੁਲਾਈ ॥
आइ कै ऐसे कहियो तिह सो बल बेग चलो नंद लाल बुलाई ॥येताना ती म्हणाली, लवकर जा, मुला नंदने तुला बोलावले आहे.
ਮੈ ਨ ਚਲੋ ਹਰਿ ਪਾਸ ਹਹਾ ਚਲੁ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਨ ਕਰੋ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥
मै न चलो हरि पास हहा चलु ऐसे कहियो न करो दुचिताई ॥(राधाने उत्तर दिले) मी कृष्णाकडे जाणार नाही. (मग माणूस प्रभा म्हणू लागला) हाय नी! असे म्हणू नका
ਕਾਹੇ ਕੋ ਬੈਠ ਰਹੀ ਇਹ ਠਉਰ ਮੈ ਮੋਹਨ ਕੋ ਮਨੋ ਚਿਤੁ ਚੁਰਾਈ ॥੬੯੭॥
काहे को बैठ रही इह ठउर मै मोहन को मनो चितु चुराई ॥६९७॥तू कृष्णाकडे जाणार नाहीस असे का म्हणालास? हे द्वैत सोडा. मोहक कृष्णाचे हृदय चोरून तुम्ही या ठिकाणी का बसला आहात?���697.
ਜਾਹਿ ਘੋਰ ਘਟਾ ਘਟ ਆਏ ਘਨੇ ਚਹੂੰ ਓਰਨ ਮੈ ਜਹ ਮੋਰ ਪੁਕਾਰੈ ॥
जाहि घोर घटा घट आए घने चहूं ओरन मै जह मोर पुकारै ॥कुठे खूप दाट गाळ येतो आणि पडतो आणि कुठे चारही बाजूंनी मोर हाकतात.
ਨਾਚਤ ਹੈ ਜਹ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਤਿਹ ਪੇਖਿ ਘਨੇ ਬਿਰਹੀ ਤਨ ਵਾਰੈ ॥
नाचत है जह ग्वारनीया तिह पेखि घने बिरही तन वारै ॥ढगांचा गडगडाट पसरला की चारही बाजूंनी मोर ओरडतात, गोपी नाचतात आणि प्रीतिग्रस्त माणसे आहुती देतात.
ਤਉਨ ਸਮੈ ਜਦੁਰਾਇ ਸੁਨੋ ਮੁਰਲੀ ਕੇ ਬਜਾਇ ਕੈ ਤੋਹਿ ਚਿਤਾਰੈ ॥
तउन समै जदुराइ सुनो मुरली के बजाइ कै तोहि चितारै ॥���त्यावेळी हे मित्रा! ऐक, कृष्णा, बासरी वाजवताना तुझी आठवण येते
ਤਾਹੀ ਤੇ ਬੇਗ ਚਲੋ ਸਜਨੀ ਤਿਹ ਕਉਤਕ ਕੋ ਹਮ ਜਾਇ ਨਿਹਾਰੈ ॥੬੯੮॥
ताही ते बेग चलो सजनी तिह कउतक को हम जाइ निहारै ॥६९८॥अरे मित्रा! त्वरीत जा जेणेकरुन तिथे पोहोचल्यावर आम्हाला अप्रतिम खेळ पाहता येईल.���698.
ਤਾ ਤੇ ਨ ਮਾਨ ਕਰੋ ਸਜਨੀ ਹਰਿ ਪਾਸ ਚਲੋ ਨਾਹਿ ਸੰਕ ਬਿਚਾਰੋ ॥
ता ते न मान करो सजनी हरि पास चलो नाहि संक बिचारो ॥���म्हणून हे मित्रा! तुमचा अभिमान सोडून, शंका सोडून कृष्णाकडे जा
ਬਾਤ ਧਰੋ ਰਸ ਹੂੰ ਕੀ ਮਨੈ ਅਪਨੈ ਮਨ ਮੈ ਨ ਕਛੂ ਹਠ ਧਾਰੋ ॥
बात धरो रस हूं की मनै अपनै मन मै न कछू हठ धारो ॥तुमचे मन उत्कटतेने भरा आणि चिकाटीत स्वतःला गुंतवू नका.���
ਕਉਤਕ ਕਾਨ੍ਰਹ੍ਰਹ ਕੋ ਦੇਖਨ ਕੋ ਤਿਹ ਕੋ ਜਸ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰੋ ॥
कउतक कान्रह्रह को देखन को तिह को जस पै कबि स्याम उचारो ॥कवी श्याम म्हणतो की, कृष्णाचा रसिक खेळ न पाहता तू इथे का बसतोस?
ਕਾਹੇ ਕਉ ਬੈਠ ਰਹੀ ਹਠ ਕੈ ਕਹਿਯੋ ਦੇਖਨ ਕਉ ਉਮਗਿਯੋ ਮਨ ਸਾਰੋ ॥੬੯੯॥
काहे कउ बैठ रही हठ कै कहियो देखन कउ उमगियो मन सारो ॥६९९॥माझे मन त्याचा रसिक खेळ पाहण्यास उत्सुक आहे.699.
ਹਰਿ ਪਾਸ ਨ ਮੈ ਚਲਹੋ ਸਜਨੀ ਪਿਖਬੇ ਕਹੁ ਕਉਤੁਕ ਜੀਯ ਨ ਮੇਰੋ ॥
हरि पास न मै चलहो सजनी पिखबे कहु कउतुक जीय न मेरो ॥राधा म्हणाली, मित्रा! मी कृष्णाकडे जाणार नाही आणि मला त्याचा प्रेमळ खेळ पाहण्याची इच्छा नाही
ਸ੍ਯਾਮ ਰਚੇ ਸੰਗ ਅਉਰ ਤ੍ਰੀਯਾ ਤਜ ਕੈ ਹਮ ਸੋ ਫੁਨਿ ਨੇਹ ਘਨੇਰੋ ॥
स्याम रचे संग अउर त्रीया तज कै हम सो फुनि नेह घनेरो ॥कृष्णाने माझ्यावरील प्रेमाचा त्याग केला आहे आणि तो इतर स्त्रियांच्या प्रेमात लीन झाला आहे
ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਹੂੰ ਕੇ ਸੰਗਿ ਕਹਿਯੋ ਨਹਿ ਨਾਰੀ ਕਹਾ ਮੁਹਿ ਨੈਨਨ ਹੇਰੋ ॥
चंद्रभगा हूं के संगि कहियो नहि नारी कहा मुहि नैनन हेरो ॥तो चंद्रभागेच्या प्रेमात लीन आहे आणि मला त्याच्या डोळ्यांनी पाहत नाही
ਤਾ ਤੇ ਨ ਪਾਸ ਚਲੋ ਹਰਿ ਹਉ ਉਠਿ ਜਾਹਿ ਜੋਊ ਉਮਗਿਯੋ ਮਨ ਤੇਰੋ ॥੭੦੦॥
ता ते न पास चलो हरि हउ उठि जाहि जोऊ उमगियो मन तेरो ॥७००॥म्हणून तुझ्या मनाचा जोर असूनही मी कृष्णाकडे जाणार नाही.���700.
ਦੂਤੀ ਬਾਚ ॥
दूती बाच ॥दूताचे भाषण:
ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥स्वय्या
ਮੈ ਕਹਾ ਦੇਖਨ ਜਾਉ ਤ੍ਰੀਯਾ ਤੁਹਿ ਲ੍ਯਾਵਨ ਕੋ ਜਦੁਰਾਇ ਪਠਾਈ ॥
मै कहा देखन जाउ त्रीया तुहि ल्यावन को जदुराइ पठाई ॥मी बायकांना भेटायला का जाऊ? कृष्णाने मला तुला आणायला पाठवले आहे
ਤਾਹੀ ਤੇ ਹਉ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਤੇ ਉਠ ਕੈ ਤਬ ਹੀ ਤੁਮਰੇ ਪਹਿ ਆਈ ॥
ताही ते हउ सभ ग्वारनि ते उठ कै तब ही तुमरे पहि आई ॥म्हणून मी सर्व गोपींपासून दूर राहून तुझ्याकडे आलो आहे
ਤੂ ਅਭਿਮਾਨ ਕੈ ਬੈਠ ਰਹੀ ਨਹੀ ਮਾਨਤ ਹੈ ਕਛੂ ਸੀਖ ਪਰਾਈ ॥
तू अभिमान कै बैठ रही नही मानत है कछू सीख पराई ॥���तुम्ही इथे व्यर्थ बसला आहात आणि कोणाचा सल्ला ऐकत नाही
ਬੇਗ ਚਲੋ ਤੁਹਿ ਸੰਗ ਕਹੋ ਤੁਮਰੇ ਮਗੁ ਹੇਰਤ ਠਾਢਿ ਕਨ੍ਰਹਾਈ ॥੭੦੧॥
बेग चलो तुहि संग कहो तुमरे मगु हेरत ठाढि कन्रहाई ॥७०१॥लवकर जा, कारण कृष्ण तुझी वाट पाहत आहे.���701.
ਰਾਧੇ ਬਾਚ ॥
राधे बाच ॥राधिकाचे भाषण:
ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥स्वय्या
ਹਰਿ ਪਾਸ ਨ ਮੈ ਚਲਹੋ ਰੀ ਸਖੀ ਤੁ ਕਹਾ ਭਯੋ ਜੁ ਤੁਹਿ ਬਾਤ ਬਨਾਈ ॥
हरि पास न मै चलहो री सखी तु कहा भयो जु तुहि बात बनाई ॥���हे मित्रा! मी कृष्णाकडे जाणार नाही, तू व्यर्थ का बोलत आहेस?
ਸ੍ਯਾਮ ਨ ਮੋਰੇ ਤੂ ਪਾਸ ਪਠੀ ਇਹ ਬਾਤਨ ਤੇ ਕਪਟੀ ਲਖਿ ਪਾਈ ॥
स्याम न मोरे तू पास पठी इह बातन ते कपटी लखि पाई ॥कृष्णाने तुला माझ्याकडे पाठवलेले नाही, कारण तुझ्या बोलण्यात मला कपटीपणा जाणवतो
ਭੀ ਕਪਟੀ ਤੁ ਕਹਾ ਭਯੋ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਤੂ ਨ ਲਖੈ ਕਛੁ ਪੀਰ ਪਰਾਈ ॥
भी कपटी तु कहा भयो ग्वारनि तू न लखै कछु पीर पराई ॥हे गोपी, तू फसवणूक झाली आहेस आणि दुस-याचे दुःख अनुभवू नकोस, असे म्हणत राधा डोके टेकवून बसली.
ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਇ ਰਹੀ ਕਹਿ ਐਸੋ ਨ ਮਾਨ ਪਿਖਿਯੋ ਕਹੂੰ ਮਾਈ ॥੭੦੨॥
यौ कहि कै सिर न्याइ रही कहि ऐसो न मान पिखियो कहूं माई ॥७०२॥कवी म्हणतात, असा अहंकार मी इतर कोठेही पाहिला नाही.���702.
ਦੂਤੀ ਬਾਚ ॥
दूती बाच ॥दूताचे भाषण:
ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥स्वय्या
ਫਿਰਿ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਚਲੀਯੇ ਰੀ ਹਹਾ ਬਲ ਮੈ ਹਰਿ ਕੇ ਪਹਿ ਯੋ ਕਹਿ ਆਈ ॥
फिरि ऐसे कहियो चलीये री हहा बल मै हरि के पहि यो कहि आई ॥तेव्हा ती म्हणाली, हे मित्रा! तू माझ्याबरोबर जा, मी कृष्णाला वचन देऊन आलो आहे
ਹੋਹੁ ਨ ਆਤੁਰ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਹਉ ਲ੍ਯਾਵਤ ਹੋ ਉਹਿ ਜਾਇ ਮਨਾਈ ॥
होहु न आतुर स्री ब्रिजनाथ हउ ल्यावत हो उहि जाइ मनाई ॥येताना मी कृष्णाला हेच म्हणालो, हे ब्रजदेवता! तू विचलित होऊ नकोस, मी आता जाऊन राधाला सोबत घेऊन येईन
ਇਤ ਤੂ ਕਰਿ ਮਾਨ ਰਹੀ ਸਜਨੀ ਹਰਿ ਪੈ ਤੁ ਚਲੋ ਤਜਿ ਕੈ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥
इत तू करि मान रही सजनी हरि पै तु चलो तजि कै दुचिताई ॥���पण इथे तुझा अभिमान बाळगून बसला आहेस मित्रा! द्वैत सोडून तू कृष्णाकडे जा.
ਤੋ ਬਿਨੁ ਮੋ ਪੈ ਨ ਜਾਤ ਗਯੋ ਕਹਿਯੋ ਜਾਨਤ ਹੈ ਕਛੁ ਬਾਤ ਪਰਾਈ ॥੭੦੩॥
तो बिनु मो पै न जात गयो कहियो जानत है कछु बात पराई ॥७०३॥मी तुझ्याशिवाय जाऊ शकणार नाही, दुसऱ्याच्या शब्दांवर थोडेसे प्रतिबिंबित करा.���703.
ਰਾਧੇ ਬਾਚ ॥
राधे बाच ॥राधिकाचे भाषण:
ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥स्वय्या
ਉਠ ਆਈ ਹੁਤੀ ਤੁ ਕਹਾ ਭਯੋ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਆਈ ਨ ਪੂਛਿ ਕਹਿਯੋ ਕਛੁ ਸੋਰੀ ॥
उठ आई हुती तु कहा भयो ग्वारनि आई न पूछि कहियो कछु सोरी ॥���हे गोपी! तू विचार न करता का आलास? तुम्ही कुठल्यातरी जादूगाराचा सल्ला घेऊन यायला हवे होते
ਜਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਫਿਰਿ ਕੈ ਹਰਿ ਪੈ ਇਹ ਤੇ ਕਛੁ ਲਾਜ ਨ ਲਾਗਤ ਤੋਰੀ ॥
जाहि कहियो फिरि कै हरि पै इह ते कछु लाज न लागत तोरी ॥तू जाऊन कृष्णाला सांग की राधाला त्याची लाज वाटत नाही