ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसाम ग्रंथ
पान - 1143
ਜੂਝਿ ਮਰੈ ਛਿਤ ਪਰ ਪਰੇ ਤਬ ਮੈ ਭਈ ਅਚੇਤੁ ॥੮॥
जूझि मरै छित पर परे तब मै भई अचेतु ॥८॥(जेव्हा) ते लढले आणि जमिनीवर पडले, तेव्हा मी बेशुद्ध पडलो. 8.
ਅਸਿਨ ਭਏ ਅਤਿ ਜੁਧ ਕਰਿ ਜਬ ਜੂਝੈ ਦੋਊ ਬੀਰ ॥
असिन भए अति जुध करि जब जूझै दोऊ बीर ॥जेव्हा दोन्ही भाऊ तलवारीने खूप लढून मेले
ਬਸਤ੍ਰ ਫਾਰਿ ਦ੍ਵੈ ਪੁਤ੍ਰ ਤਵ ਤਬ ਹੀ ਭਏ ਫਕੀਰ ॥੯॥
बसत्र फारि द्वै पुत्र तव तब ही भए फकीर ॥९॥मग बाकीचे दोन मुलगे कपडे फाडून फकीर झाले. ९.
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥चोवीस:
ਤਬ ਨ੍ਰਿਪ ਪੂਤ ਪੂਤ ਕਹਿ ਰੋਯੋ ॥
तब न्रिप पूत पूत कहि रोयो ॥तेव्हा राजा 'पुत्र पुत्र' ओरडला.
ਸੁਧਿ ਸਭ ਛਾਡਿ ਭੂਮਿ ਪਰ ਸੋਯੋ ॥
सुधि सभ छाडि भूमि पर सोयो ॥आणि जमिनीवर बेशुद्ध पडला.
ਪਚਏ ਕਹ ਟੀਕਾ ਕਰਿ ਪਰਿਯੋ ॥
पचए कह टीका करि परियो ॥राज-टिळक पाचव्याच्या हाती पडले (म्हणजे पाचव्याला राज-टिळक दिले गेले).
ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਜੜ ਕਛੁ ਨ ਬਿਚਰਿਯੋ ॥੧੦॥
भेद अभेद जड़ कछु न बिचरियो ॥१०॥आणि मूर्खाला वेगळेपणाची गोष्ट समजू शकली नाही. 10.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਉਨਤਾਲੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੩੯॥੪੪੬੧॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ उनतालीस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२३९॥४४६१॥अफजूं॥श्री चरित्रोपाख्यानच्या त्रिचरित्रातील मंत्री भूप संबदाचे २३९ वे चरित्र येथे समाप्त होते, सर्व शुभ आहे. २३९.४४६१. चालते
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥दुहेरी:
ਦੇਸ ਕਲਿੰਜਰ ਕੇ ਨਿਕਟ ਸੈਨ ਬਿਚਛਨ ਰਾਇ ॥
देस कलिंजर के निकट सैन बिचछन राइ ॥कलिंगार देसजवळ बिच्चन सान राजा (शासित)
ਸ੍ਰੀ ਰੁਚਿ ਰਾਜ ਕੁਅਰਿ ਤਰੁਨ ਜਾ ਕੀ ਅਤਿ ਸੁਭ ਕਾਇ ॥੧॥
स्री रुचि राज कुअरि तरुन जा की अति सुभ काइ ॥१॥अतिशय सुंदर शरीर असलेल्या त्यांच्या पत्नीचे नाव रुची राज कुआरी होते. १.
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥चोवीस:
ਸਪਤ ਔਰ ਰਾਨੀ ਤਿਹ ਰਹਈ ॥
सपत और रानी तिह रहई ॥त्याला आणखी सात राण्या होत्या.
ਤਿਨਹੂੰ ਸੌ ਹਿਤ ਨ੍ਰਿਪ ਨਿਰਬਹਈ ॥
तिनहूं सौ हित न्रिप निरबहई ॥राजा या सर्वांवर प्रेम करत होता.
ਬਾਰੀ ਬਾਰੀ ਤਿਨੈ ਬੁਲਾਵੈ ॥
बारी बारी तिनै बुलावै ॥तो त्यांना वेळोवेळी फोन करत असे
ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਕਰਿ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥੨॥
लपटि लपटि करि भोग कमावै ॥२॥आणि त्यांना गुंडाळून (त्यांच्याशी) लाड करायचे. 2.
ਸ੍ਰੀ ਰੁਚਿ ਰਾਜ ਕੁਅਰਿ ਜੋ ਰਾਨੀ ॥
स्री रुचि राज कुअरि जो रानी ॥रुची राज कुवारी नावाची एक राणी होती.
ਸੋ ਮਨ ਭੀਤਰ ਅਧਿਕ ਰਿਸਾਨੀ ॥
सो मन भीतर अधिक रिसानी ॥तिला (राजाचे असे वागणे पाहून) मनात खूप राग आला.
ਮਨ ਮਹਿ ਕਹਿਯੋ ਜਤਨ ਕਿਯਾ ਕਰਿਯੈ ॥
मन महि कहियो जतन किया करियै ॥काय प्रयत्न केले पाहिजेत हे मी मनातल्या मनात म्हणू लागलो
ਜਾ ਤੇ ਇਨ ਰਨਿਯਨ ਕੌ ਮਰਿਯੈ ॥੩॥
जा ते इन रनियन कौ मरियै ॥३॥ज्याने आपण या राण्यांना मारतो. 3.
ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥अविचल:
ਪ੍ਰਥਮ ਰਾਨਿਯਨ ਸੌ ਅਤਿ ਨੇਹ ਬਢਾਇਯੋ ॥
प्रथम रानियन सौ अति नेह बढाइयो ॥सुरुवातीला त्याचे (इतर) राण्यांशी खूप प्रेम निर्माण झाले.
ਐਸੀ ਕਰੀ ਪਰੀਤਿ ਜੁ ਪਤਿ ਸੁਨਿ ਪਾਇਯੋ ॥
ऐसी करी परीति जु पति सुनि पाइयो ॥(त्याने) असे प्रेम केले की राजानेही ते ऐकले.
ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਰੁਚਿ ਰਾਜ ਕੁਅਰਿ ਕਹ ਭਾਖਿਯੋ ॥
धंन्य धंन्य रुचि राज कुअरि कह भाखियो ॥(त्याने) रुची राज कुवारीला धन्य म्हटले
ਹੋ ਜਿਨ ਕਲਿ ਮੈ ਸਵਤਿਨ ਸੌ ਅਤਿ ਹਿਤ ਰਾਖਿਯੋ ॥੪॥
हो जिन कलि मै सवतिन सौ अति हित राखियो ॥४॥ज्याने कलियुगात आपल्या वासनेने खूप चांगले केले आहे. 4.
ਨਦੀ ਤੀਰ ਇਕ ਰਚਿਯੋ ਤ੍ਰਿਨਾਲੈ ਜਾਇ ਕੈ ॥
नदी तीर इक रचियो त्रिनालै जाइ कै ॥त्याने नदीच्या काठावर जाऊन एक खोलीचे निवासस्थान ('त्रिनलाई') बांधले.
ਆਪ ਕਹਿਯੋ ਸਵਤਿਨ ਸੌ ਬਚਨ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥
आप कहियो सवतिन सौ बचन बनाइ कै ॥आणि तो स्वतः झोपलेल्यांना म्हणाला
ਸੁਨਹੁ ਸਖੀ ਹਮ ਤਹਾ ਸਕਲ ਮਿਲ ਜਾਇ ਹੈ ॥
सुनहु सखी हम तहा सकल मिल जाइ है ॥की हे शिका! ऐका, आपण सगळे तिकडे एकत्र जाऊ
ਹੋ ਹਮ ਤੁਮ ਮਨ ਭਾਵਤ ਤਹ ਭੋਗ ਕਮਾਇ ਹੈ ॥੫॥
हो हम तुम मन भावत तह भोग कमाइ है ॥५॥मी आणि तू तिथे तुला हवा तसा आनंद घेऊ.5.
ਲੈ ਸਵਤਿਨ ਕੌ ਸੰਗ ਤ੍ਰਿਨਾਲੈ ਮੌ ਗਈ ॥
लै सवतिन कौ संग त्रिनालै मौ गई ॥(ती) सोनकनांसह काखांच्या निवासस्थानी गेली
ਰਾਜਾ ਪੈ ਇਕ ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਦੇਤ ਭੀ ॥
राजा पै इक पठै सहचरी देत भी ॥आणि राजाकडे दासी पाठवली
ਨਾਥ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਅਧਿਕ ਤਹੀ ਤੁਮ ਆਇਯੋ ॥
नाथ क्रिपा करि अधिक तही तुम आइयो ॥की हे नाथ ! कृपया तेथे या
ਹੋ ਮਨ ਭਾਵਤ ਰਾਨਿਨ ਸੋ ਭੋਗ ਕਮਾਇਯੋ ॥੬॥
हो मन भावत रानिन सो भोग कमाइयो ॥६॥आणि या आणि राण्यांबरोबर मजा करा. 6.
ਸਵਤਿ ਸਖਿਨ ਕੇ ਸਹਿਤ ਤਹਾ ਸਭ ਲ੍ਯਾਇ ਕੈ ॥
सवति सखिन के सहित तहा सभ ल्याइ कै ॥सर्व दासांना दास्यांसह तेथे आणून
ਰੋਕਿ ਦ੍ਵਾਰਿ ਪਾਵਕ ਕੌ ਦਯੋ ਲਗਾਇ ਕੈ ॥
रोकि द्वारि पावक कौ दयो लगाइ कै ॥आणि दरवाजा बंद करून आग लावली.
ਕਿਸੂ ਕਾਜ ਕੇ ਹੇਤ ਗਈ ਤ੍ਰਿਯ ਆਪੁ ਟਰਿ ॥
किसू काज के हेत गई त्रिय आपु टरि ॥(ती) स्त्री काही कामाच्या बहाण्याने निघून गेली.
ਹੋ ਇਹ ਛਲ ਸਭ ਰਾਨਿਨ ਕੌ ਦਿਯਾ ਜਰਾਇ ਕਰਿ ॥੭॥
हो इह छल सभ रानिन कौ दिया जराइ करि ॥७॥या युक्तीने सर्व राण्या जाळून टाकल्या.7.
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥चोवीस:
ਦੌਰਤ ਆਪੁ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਪਹ ਆਈ ॥
दौरत आपु न्रिपति पह आई ॥मी धावत राजाकडे गेलो
ਰੋਇ ਰੋਇ ਬਹੁ ਬ੍ਰਿਥਾ ਜਤਾਈ ॥
रोइ रोइ बहु ब्रिथा जताई ॥आणि रडून अनेक ठिकाणी सांगितले.
ਬੈਠੋ ਕਹਾ ਦੈਵ ਕੇ ਹਰੇ ॥
बैठो कहा दैव के हरे ॥अरे देवा! तुम्ही कसे बसला आहात (येथे)
ਤੋਰੇ ਹਰਮ ਆਜੁ ਸਭ ਜਰੇ ॥੮॥
तोरे हरम आजु सभ जरे ॥८॥तुझे संपूर्ण हरम आता जळून गेले आहे. 8.
ਤੁਮ ਅਬ ਤਹਾ ਆਪੁ ਪਗੁ ਧਾਰਹੁ ॥
तुम अब तहा आपु पगु धारहु ॥आता तुम्ही स्वतः तिथे पाऊल टाका
ਜਰਤ ਅਗਨਿ ਤੇ ਤ੍ਰਿਯਨ ਉਬਾਰਹੁ ॥
जरत अगनि ते त्रियन उबारहु ॥आणि स्त्रियांना जळत्या अग्नीतून बाहेर काढा.
ਬੈਠਨ ਸੌ ਕਛੁ ਹੇਤੁ ਨ ਕੀਜੈ ॥
बैठन सौ कछु हेतु न कीजै ॥आता इथे बसून काही करू नका
ਮੋਰੀ ਕਹੀ ਕਾਨ ਧਰਿ ਲੀਜੈ ॥੯॥
मोरी कही कान धरि लीजै ॥९॥आणि माझे शब्द ऐक. ९.
ਵੈ ਉਤ ਜਰਤ ਤਿਹਾਰੀ ਨਾਰੀ ॥
वै उत जरत तिहारी नारी ॥तिकडे तुझ्या स्त्रिया जळत आहेत