श्री दसाम ग्रंथ

पान - 886


ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਤੁਮ ਕੋ ਮਾਰਨ ਕੌ ਲੈ ਜੈਹੈਂ ॥
तुम को मारन कौ लै जैहैं ॥

तुला मारण्यासाठी नेले जाईल.

ਕਾਢਿ ਭਗਵੌਤੀ ਠਾਢੇ ਹ੍ਵੈਹੈਂ ॥
काढि भगवौती ठाढे ह्वैहैं ॥

'त्यांनी तुला मारायला नेण्याचा प्रयत्न केला, कारण त्यांनी तलवारी काढल्या असत्या.

ਢੀਠਤੁ ਆਪਨ ਚਿਤ ਮੈ ਗਹਿਯਹੁ ॥
ढीठतु आपन चित मै गहियहु ॥

(तुम्ही) मनाने दृढ व्हा

ਤ੍ਰਾਸ ਮਾਨਿ ਕਛੁ ਤਿਨੈ ਨ ਕਹਿਯਹੁ ॥੪॥
त्रास मानि कछु तिनै न कहियहु ॥४॥

'तुम्ही दृढनिश्चय केले पाहिजे आणि घाबरून काहीही उघड करू नका.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਤਾ ਕੌ ਢੀਠ ਬਧਾਇ ਕੈ ਕਾਢਿ ਲਈ ਤਰਵਾਰਿ ॥
ता कौ ढीठ बधाइ कै काढि लई तरवारि ॥

त्यानंतर त्याला बांधून तलवार उपसली.

ਤੁਰਤ ਘਾਵ ਤਾ ਕੋ ਕਿਯੋ ਹਨਤ ਨ ਲਾਗੀ ਬਾਰਿ ॥੫॥
तुरत घाव ता को कियो हनत न लागी बारि ॥५॥

त्याने, लगेच, त्याला जखमी करण्यासाठी मारले आणि नंतर ठार केले.(5)

ਤਾ ਕੋ ਹਨਿ ਡਾਰਤ ਭਯੋ ਕਛੂ ਨ ਪਾਯੋ ਖੇਦ ॥
ता को हनि डारत भयो कछू न पायो खेद ॥

त्याला मारून त्याला कोणताही पश्चात्ताप झाला नाही.

ਗਾਵ ਸੁਖੀ ਅਪਨੇ ਬਸਿਯੋ ਕਿਨੂੰ ਨ ਜਾਨ੍ਯੋ ਭੇਦ ॥੬॥
गाव सुखी अपने बसियो किनूं न जान्यो भेद ॥६॥

त्याने आपल्या गावात शांततापूर्ण जीवन जगण्यास सुरुवात केली आणि कोणत्याही शरीराला हे रहस्य कधीच कळले नाही.(6)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਬਾਸਠਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੬੨॥੧੧੧੨॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने पुरख चरित्रे मंत्री भूप संबादे बासठवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥६२॥१११२॥अफजूं॥

राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्र संभाषणाची साठवी बोधकथा, आशीर्वादाने पूर्ण.(62)(1112)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਪ੍ਰਬਲ ਸਿੰਘ ਦਛਿਨ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ॥
प्रबल सिंघ दछिन को न्रिप बर ॥

दक्षिणेत (एक) प्रबलसिंह राजा होता.

ਬਹੁ ਭਾਤਨਿ ਕੋ ਧਨ ਤਾ ਕੇ ਘਰ ॥
बहु भातनि को धन ता के घर ॥

दक्षिणेमध्ये परबल सिंग नावाचा एक अनुकूल राजा राहत होता ज्याच्याकडे भरपूर संपत्ती होती.

ਚਾਰੁ ਚਛੁ ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯ ਰਹਈ ॥
चारु चछु ता की त्रिय रहई ॥

त्यांच्या घरात चारू चाचू नावाची एक स्त्री राहात होती.

ਜੋ ਵਹੁ ਕਹੈ ਸੁ ਰਾਜਾ ਕਰਈ ॥੧॥
जो वहु कहै सु राजा करई ॥१॥

त्याची एक पत्नी होती जिचे डोळे अतिशय सुंदर होते आणि ती जे म्हणेल ते राजा करेल.(1)

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰਿ ਵਹੁ ਨਾਰਿ ਸੁਨੀਜੈ ॥
अति सुंदरि वहु नारि सुनीजै ॥

ती स्त्री खूप सुंदर होती असं म्हटलं जातं.

ਤਾ ਕੋ ਪਟਤਰ ਕਾ ਕੋ ਦੀਜੈ ॥
ता को पटतर का को दीजै ॥

ती खूप सुंदर असल्याने तिच्याशी कोणीही स्पर्धा करू शकत नव्हते.

ਰਾਜਾ ਅਧਿਕ ਪ੍ਯਾਰ ਤਿਹ ਰਾਖੈ ॥
राजा अधिक प्यार तिह राखै ॥

राजाचे त्याच्यावर खूप प्रेम होते.

ਕਟੁ ਬਚ ਕਦੀ ਨ ਮੁਖ ਤੇ ਭਾਖੈ ॥੨॥
कटु बच कदी न मुख ते भाखै ॥२॥

राजाने तिला अत्यंत आदराने ठेवले आणि तिच्याशी कधीही कठोर बोलले नाही.(2)

ਬੰਗਸ ਕੇ ਰਾਜੇ ਕਹਲਾਵੈ ॥
बंगस के राजे कहलावै ॥

त्याला बंगांचा राजा म्हणत

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥
भाति भाति के भोग कमावै ॥

ते बंगशचे शासक म्हणून ओळखले जात होते आणि त्यांनी विविध प्रेम-निर्मिती केली होती.

ਇਕ ਸੁੰਦਰ ਨਰ ਰਾਨੀ ਲਹਿਯੋ ॥
इक सुंदर नर रानी लहियो ॥

राणीला एक देखणा माणूस दिसला

ਤਬ ਹੀ ਆਨਿ ਮੈਨ ਤਿਹ ਗਹਿਯੋ ॥੩॥
तब ही आनि मैन तिह गहियो ॥३॥

पण, जेव्हा राणीने एक देखणा पुरुष पाहिला तेव्हा ती कामदेवाने भारावून गेली.(3)

ਤਾ ਸੌ ਨੇਹੁ ਰਾਨਿਯਹਿ ਕੀਨੋ ॥
ता सौ नेहु रानियहि कीनो ॥

राणी त्याच्या प्रेमात पडली

ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਕਾਢਿ ਅਮਿਤ ਧਨੁ ਦੀਨੋ ॥
ग्रिह ते काढि अमित धनु दीनो ॥

राणीने त्याच्यावर खूप प्रेम केले आणि नंतर त्याला भरपूर संपत्ती देऊन मी त्याला घरातून काढून टाकले.

ਤਿਹ ਜਾਰਹਿ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸਿਖਾਯੋ ॥
तिह जारहि इह भाति सिखायो ॥

त्यानं त्या माणसाला असंच शिकवलं

ਆਪੁ ਚਰਿਤ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਨਾਯੋ ॥੪॥
आपु चरित इह भाति बनायो ॥४॥

तिने प्रियकराला एक विचित्र चरित्र सादर करण्याचे प्रशिक्षण दिले होते.(4)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਦਰਵਾਜੇ ਇਹ ਕੋਟ ਕੇ ਰਹਿਯੋ ਸਵੇਰੇ ਲਾਗਿ ॥
दरवाजे इह कोट के रहियो सवेरे लागि ॥

तिने त्याला सांगितले होते, 'तुझे कपडे टाकून गेटच्या बाहेर.

ਅਤਿ ਦੁਰਬਲ ਕੋ ਭੇਸ ਕਰਿ ਸਭ ਬਸਤ੍ਰਨ ਕੋ ਤ੍ਯਾਗ ॥੫॥
अति दुरबल को भेस करि सभ बसत्रन को त्याग ॥५॥

'आणि गरीबाच्या वेषात, तू तिथेच उभा आहेस.' (5)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਤਾ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਜਬ ਨ੍ਰਿਪ ਪਗ ਧਾਰਿਯੋ ॥
ता के ग्रिह जब न्रिप पग धारियो ॥

जेव्हा राजाने घरात पाऊल ठेवले.

ਬਿਖੁ ਦੈ ਤਾਹਿ ਮਾਰਿ ਹੀ ਡਾਰਿਯੋ ॥
बिखु दै ताहि मारि ही डारियो ॥

जेव्हा राजाने राणीच्या जागेत पाय ठेवला तेव्हा तिने त्याला विष देऊन मारले.

ਦੀਨ ਬਚਨ ਤਬ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਉਚਾਰੇ ॥
दीन बचन तब त्रियहि उचारे ॥

तेव्हा त्या स्त्रीने अतिशय नम्र शब्द सांगितले

ਮੋਹਿ ਤ੍ਯਾਗ ਗੇ ਰਾਜ ਹਮਾਰੇ ॥੬॥
मोहि त्याग गे राज हमारे ॥६॥

अत्यंत दुःखाने तिने घोषित केले, 'माझ्या प्रिय राजाने मला सोडून दिले आहे.

ਮਰਤੀ ਬਾਰ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਮੁਹਿ ਕਹਿਯੋ ॥
मरती बार न्रिपति मुहि कहियो ॥

तो मरत असताना राजाने मला सांगितले

ਸੋ ਮੈ ਬਚਨ ਹ੍ਰਿਦੈ ਦ੍ਰਿੜ ਗਹਿਯੋ ॥
सो मै बचन ह्रिदै द्रिड़ गहियो ॥

'मृत्यूच्या वेळी त्यांनी मला जे सांगितले, तेच करण्याचा माझा निश्चय आहे.

ਰਾਜ ਸਾਜ ਦੁਰਬਲ ਕੋ ਦੀਜੋ ॥
राज साज दुरबल को दीजो ॥

ते (माझे) राज्य एखाद्या गरीब (किंवा गरीब) व्यक्तीला द्यावे

ਮੋਰੋ ਕਹਿਯੋ ਮਾਨਿ ਤ੍ਰਿਯ ਲੀਜੋ ॥੭॥
मोरो कहियो मानि त्रिय लीजो ॥७॥

'राजाने उच्चारले होते, "राज्य एका गरीबाला दिले पाहिजे आणि ते पूर्ण केले पाहिजे (7)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਦੁਰਬਲ ਘਨੋ ਕੋਟ ਦੁਆਰੇ ਹੋਇ ॥
अति सुंदर दुरबल घनो कोट दुआरे होइ ॥

'अगदी देखणा पण कंगाल असा कोणी गडाच्या दरवाजाबाहेर उभा असेल तर.

ਰਾਜ ਸਾਜ ਤਿਹ ਦੀਜਿਯਹੁ ਲਾਜ ਨ ਕਰਿਯਹੁ ਕੋਇ ॥੮॥
राज साज तिह दीजियहु लाज न करियहु कोइ ॥८॥

"त्याला कोणताही संकोच न करता राज्य दिले पाहिजे." (8)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਹਮ ਤੁਮ ਕੋਟ ਦੁਆਰੇ ਜੈਹੈ ॥
हम तुम कोट दुआरे जैहै ॥

तू आणि मी गडाच्या दारात जाऊ.

ਐਸੇ ਪੁਰਖ ਲਹੈ ਤਿਹ ਲਯੈਹੈ ॥
ऐसे पुरख लहै तिह लयैहै ॥

'मी आणि तुम्ही (मंत्री) बाहेर जाऊ आणि अशी व्यक्ती भेटली तर.

ਰਾਜ ਸਾਜ ਤਾਹੀ ਕੋ ਦੀਜੈ ॥
राज साज ताही को दीजै ॥

म्हणून त्याला राज्य द्या.

ਮੇਰੋ ਬਚਨ ਸ੍ਰਵਨ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥੯॥
मेरो बचन स्रवन सुनि लीजै ॥९॥

'मग, लक्षपूर्वक ऐका, राज्याचे राज्य त्याला दिले जाईल (9)