हे स्त्री! तू माझ्याशी खोटे बोललास.
मी तुझी दाढी करीन. ९.
(राजाने) धारदार वस्तरा मागवला
राजाने ते हातात घेतले.
त्याचे सर्व केस कापले.
बाई टाळ्या वाजवल्या आणि हसल्या. 10.
दुहेरी:
(प्रथम) राजाकडून पाणी आणले (मग) हातातून झांट मुंडन केले.
त्या महिलांना दाखवून त्याने अट घेतली. 11.
श्री चरित्रोपाख्यानच्या त्रिचरित्राच्या मंत्री भूप संवादाच्या १९०व्या अध्यायाचा समारोप येथे आहे, सर्व शुभ आहे. 190.3600. चालते
चोवीस:
लाहोरमध्ये एक सून राहत होती.
सगळे त्याला प्रवीण राय म्हणत.
तिचे सौंदर्य अतुलनीय होते
त्याला पाहून देवांच्या माताही लाजल्या. १.
दुहेरी:
अंघोळ करताना तिचे शरीर पाहून एक मुघल मोहित झाला.
बिरहोनच्या (बाणाच्या) आवाजाने (तो) बेहोश होऊन जमिनीवर पडला. 2.
चोवीस:
त्याने घरी येऊन एका दासीला ('सखी') बोलावले.
आणि त्याला सगळं सांगितलं.
तू मला भेटलास तर त्याच्याशी
तर तुम्ही मागितलेले (बक्षीस) मिळवा. 3.
मग ती दासी त्याच्या घरी गेली
आणि असं बोलू लागलो.
तुझी आई तुला बोलावते.
त्यामुळेच मला इथे पाठवले आहे. 4.
जेव्हा तो तिला असे म्हणाला,
त्यामुळे मुलीलाही आईला भेटायचे होते.
सुखपालमध्ये बसवले
आणि दाराचे पडदे घट्ट बांधले. ५.
त्याला काहीच दिसत नव्हते.
फेकुतानी त्याला पाहिजे तिथे नेऊ शकतो.
आईचे नाव घेऊन तिला घेतले
आणि ते घेऊन मुघलांच्या घरी आले. 6.
तिथे जाऊन पडदा उचलला
जेथे तास बेग ऋषीकडे झुकत होता.
मग मुघल आला आणि त्याने (त्याचा) हात धरला.
(ती) स्त्रीच्या मनात आश्चर्यचकित झाले. ७.
(मी विचार करू लागलो की) तुर्कने माझ्या शरीराला त्याच्या शरीराने स्पर्श केला आहे.
(म्हणून) आता माझा धर्म भ्रष्ट झाला आहे.
असे केल्याने कोणतेही पात्र खेळ नाहीत
ज्याने मी (मुघलांच्या छळातून) मुक्त होईन. 8.
(मोगलांना उद्देशून म्हणू लागला) आता तुझी परवानगी असेल तर
म्हणून मी सर्व प्रकारच्या सुंदर सजावट घालतो.
मग या आणि तुमच्याबरोबर आनंद घ्या
आणि मनातील वेदना दूर करा. ९.
दुहेरी:
मी हार सजवून तुला खिळेन.
मग मी तुझा अर्धांगणी म्हणून तुझ्या घरात स्थायिक होईन. 10.
चोवीस:
असे बोलून (ती) तिथून निघून गेली
आणि घराला (बाहेरून) आग लावली.
(अशा प्रकारे) मूत्राशयासह मोगल जाळून टाकले.
स्त्रीने आपला धर्म वाचवला. 11.
श्री चरित्रोपाख्यानच्या त्रिचरित्रातील मंत्री भूप संवादाचा १९१वा अध्याय येथे संपतो, सर्व शुभ आहे. 191.3611. चालते
दुहेरी:
तेजसिंग नावाचा एक महान राजा होता जो अतिशय देखणा होता.
त्याची गण कला नावाची दासी होती जी रती (कामदेवची पत्नी) सारखी सुंदर होती.
चोवीस:
राजाला तिची खूप आवड होती
(ज्याद्वारे तिला) गुलामातून राणी बनवले गेले.
कोणत्याही रसायनाप्रमाणे
तांब्याचे सोन्यात रूपांतर करते. 2.
अविचल:
रात्रंदिवस राजा त्याच्या घरी आला
आणि रात्रंदिवस त्याच्यासोबत खेळायचे.
ती दासी गुलामाशी अडकली
आणि नवऱ्याचे (राजाचे) प्रेम मग विसरले. 3.
तिल चुगाना (नाम दास सुतु) गाण्याने मंत्रमुग्ध झाले.
(तो) राजाच्या प्रेमाचा लगेच विसर पडला.
दासीच्या प्रेमात पडणारा माणूस,