आणि अनेक प्रकारच्या घंटा वाजवल्यानंतर त्याचे लग्न (नीट) झाले. २१.
कलियुग (नलाचा भाऊ) पुहकारी (पुष्कर) रूपाने तेथे गेला.
जेव्हा त्याने दमवंतीशी लग्न केले आणि त्याला घरी आणले.
त्याने विविध मार्गांनी जुगार ('जूप') खेळून नलचा पराभव केला
आणि संपूर्ण राज्य आणि सिंहासन जिंकून घेऊन त्याने नलला बाण येथे पाठवले. 22.
जेव्हा नल राज-साजचा अशा प्रकारे पराभव झाला,
त्यामुळे मनाला खूप वेदना झाल्यामुळे ते अयोध्येला आले.
पतीपासून विभक्त झाल्यानंतर दमवंती निराधार झाली
आणि नवरा ज्या वाटेवर गेला, त्याच वाटेवर ती पडली. 23.
दमवंतीलाही पतीशिवाय खूप त्रास झाला.
मी कितीही वर्णन केले तरी (त्या दुःखाचे) वर्णन करता येत नाही.
नल राजेंचा मृत्यू बिरहोन येथे झाला
ती महिला चंदेरी नगर येथे आली. २४.
भीमसेनने त्याला शोधण्यासाठी अनेक माणसे पाठवली.
(त्यांनी) दमवंतीला शोधून घरी नेले.
ज्या ब्राह्मणांना (दमवंती) सापडले होते त्यांना पुन्हा (नल शोधण्यासाठी) पाठविण्यात आले.
आणि ते शोधत अयोध्येला आले. २५.
अनेकांना पाहिल्यानंतर त्याने (नल) त्याच्याकडे पाहिले
आणि दमवंतीचे नाव उच्चारले.
त्याने डोळे पाण्याने भरले आणि तिच्या (दामवंतीचा) आनंद मागितला.
तेव्हा ब्राह्मणांच्या लक्षात आले की हा नल राजा आहे. २६.
त्याने जाऊन नल राजा सापडल्याची माहिती दिली.
मग दमवंतीने पुन्हा सुअंबरची व्यवस्था केली.
राजाचे (भीमसैन) बोलणे ऐकून सर्व (राजे) तिकडे गेले.
नल राजाही रथावर बसून तेथे आला. २७.
दुहेरी:
रथावर आरूढ झालेल्या नल राजाला सर्व लोकांनी ओळखले.
दमवंतीने हे पात्र केले आणि तिच्याशी पुन्हा लग्न केले. २८.
चोवीस:
राजा नल दमवंतीला घेऊन घरी आला
आणि मग जुगार खेळून शत्रूंचा पराभव करा.
(त्याने) त्याचे राज्य पुन्हा जिंकले.
दोघांनाही एकमेकांचा आनंद मिळाला. 29.
दुहेरी:
त्याची ही कथा मी थोडक्यात सांगितली आहे.
त्यामुळेच पुस्तकाचा विस्तार झालेला नाही. 30.
दमवंतीने हे पात्र साकारले आणि नंतर (राजा नलशी) लग्न केले.
जुगार हा जगातील सर्वात वाईट आहे, कोणत्याही राजाने तो खेळू नये. ३१.
श्री चरित्रोपाख्यानातील त्रिचरित्राच्या मंत्री भूप संवादाच्या १५७ व्या अध्यायाचा समारोप येथे आहे, सर्व शुभ आहे. १५७.३१२९. चालते
चोवीस:
तेथे चौड भरत नावाचा एक संन्यासी राहत होता.
दुसऱ्याला लोक रणदिगीर म्हणत.
राम नावाचा मुलगा होता.
तो त्यांच्याबद्दल कटु होता. १.
एके दिवशी त्यांच्यात भांडण झाले
आणि लाठ्या-काठ्यांनी मारहाण केली.
काही कंठी तर काही जटा (उघडलेले) गठ्ठे.
आणि कवट्या खूप तुटल्या होत्या. 2.
कुठेतरी टोप्या खाली पडल्या
आणि कुठेतरी जटांचे उंच ढीग होते.
(ते एकमेकांना मारायचे) पाय आणि मुठीने,
जणू घड्याळाची टिकटिक होत आहे. 3.
दुहेरी:
लाठ्या वाजवल्या गेल्या आणि अनेक जोडे खेळले जात असताना प्रत्येकजण थरथरत होता.
सर्व चेहरे ('बदन') उघडे पडले, एकही सिद्ध झाला नाही. 4.
चोवीस:
अनेकांची मान मोडली.
काठ्या मारून जटा उघडल्या गेल्या.
नखेची जखम होती (चेहऱ्यावर),
जणू चंद्र उगवला होता. ५.
अनेक केसेस (जटा) केसलेस झाल्या आहेत.
किती मारले गेले, किती जखमी झाले (आणि किती) मरण पावले.
अनेकांनी एकमेकांना दातांनी कापून खाल्ले.
अशा प्रकारचे युद्ध यापूर्वी कधीही झाले नव्हते. 6.
शूज असे हिट होते
की ते कोणाच्या डोक्याला चिकटत नाही.
कोणाच्याही गळ्यात गठ्ठा नव्हता.
तेव्हा बालक रामने जोडा हातात घेतला. ७.
(त्याने) एका संन्यासीच्या डोक्यावर जोडा मारला
आणि दुसऱ्याच्या (तपस्वी) चेहऱ्यावर मारा.
तोंड उघडले की रक्त वाहू लागले.
जणू सावन (महिन्यात) पावसाचे पाणी वाहून गेले.