श्री दसाम ग्रंथ

पान - 157


ਦੁਖ ਦਾਹਤ ਸੰਤਨ ਕੇ ਆਯੋ ॥
दुख दाहत संतन के आयो ॥

तू संतांच्या दुःखाचा नाश करत आहेस

ਦੁਖਦਾਹਨ ਪ੍ਰਭ ਤਦਿਨ ਕਹਾਯੋ ॥੧੧॥
दुखदाहन प्रभ तदिन कहायो ॥११॥

म्हणून तुला �दुख-दहन��� (दुःखांचा नाश करणारा.११) म्हणतात.

ਰਹਾ ਅਨੰਤ ਅੰਤ ਨਹੀ ਪਾਯੋ ॥
रहा अनंत अंत नही पायो ॥

तू अनंत आहेस आणि तुझ्या मर्यादा कोणीही जाणू शकत नाही

ਯਾ ਤੇ ਨਾਮੁ ਬਿਅੰਤ ਕਹਾਯੋ ॥
या ते नामु बिअंत कहायो ॥

म्हणून तुला �ब्रेंट��� (अनंत परमेश्वर) म्हणतात.

ਜਗ ਮੋ ਰੂਪ ਸਭਨ ਕੈ ਧਰਤਾ ॥
जग मो रूप सभन कै धरता ॥

जगातील सर्व रूपे तूच निर्माण करतोस

ਯਾ ਤੇ ਨਾਮੁ ਬਖਨੀਯਤ ਕਰਤਾ ॥੧੨॥
या ते नामु बखनीयत करता ॥१२॥

म्हणून तुला निर्माता म्हणतात.12.

ਕਿਨਹੂੰ ਕਹੂੰ ਨ ਤਾਹਿ ਲਖਾਯੋ ॥
किनहूं कहूं न ताहि लखायो ॥

कोणीही तुला समजू शकला नाही,

ਇਹ ਕਰਿ ਨਾਮ ਅਲਖ ਕਹਾਯੋ ॥
इह करि नाम अलख कहायो ॥

म्हणून तुला ‘अलख’ (अनाकलनीय) म्हटले गेले आहे.

ਜੋਨਿ ਜਗਤ ਮੈ ਕਬਹੂੰ ਨ ਆਯਾ ॥
जोनि जगत मै कबहूं न आया ॥

तू जगात जन्म घेत नाहीस

ਯਾ ਤੇ ਸਭੋ ਅਜੋਨ ਬਤਾਯਾ ॥੧੩॥
या ते सभो अजोन बताया ॥१३॥

म्हणून सर्वजण तुला ���अजोन��� (अजन्म) म्हणतात.13.

ਬ੍ਰਹਮਾਦਿਕ ਸਬ ਹੀ ਪਚਿ ਹਾਰੇ ॥
ब्रहमादिक सब ही पचि हारे ॥

तुझा अंत जाणून ब्रह्मा आणि इतरही थकले आहेत

ਬਿਸਨ ਮਹੇਸਵਰ ਕਉਨ ਬਿਚਾਰੇ ॥
बिसन महेसवर कउन बिचारे ॥

असहाय्य देव विष्णू आणि शिव कोण आहेत?

ਚੰਦ ਸੂਰ ਜਿਨਿ ਕਰੇ ਬਿਚਾਰਾ ॥
चंद सूर जिनि करे बिचारा ॥

सूर्य आणि चंद्रही तुझेच ध्यान करतात

ਤਾ ਤੇ ਜਨੀਯਤ ਹੈ ਕਰਤਾਰਾ ॥੧੪॥
ता ते जनीयत है करतारा ॥१४॥

म्हणून तू निर्माता म्हणून ओळखला जातोस.14.

ਸਦਾ ਅਭੇਖ ਅਭੇਖੀ ਰਹਈ ॥
सदा अभेख अभेखी रहई ॥

तू सदैव निराधार आहेस आणि निराळे राहशील

ਤਾ ਤੇ ਜਗਤ ਅਭੇਖੀ ਕਹਈ ॥
ता ते जगत अभेखी कहई ॥

म्हणून जग तुला ‘अभेखी’ (अर्थहीन) म्हणतात.

ਅਲਖ ਰੂਪ ਕਿਨਹੂੰ ਨਹਿ ਜਾਨਾ ॥
अलख रूप किनहूं नहि जाना ॥

तुझे अदृश्य रूप कोणालाच कळत नाही

ਤਿਹ ਕਰ ਜਾਤ ਅਲੇਖ ਬਖਾਨਾ ॥੧੫॥
तिह कर जात अलेख बखाना ॥१५॥

म्हणून तुझे वर्णन �लेख��� (अनाकलनीय) असे केले आहे.15.

ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਸਰੂਪ ਅਪਾਰਾ ॥
रूप अनूप सरूप अपारा ॥

तुझे सौंदर्य अद्वितीय आहे आणि तुझी रूपे अगणित आहेत

ਭੇਖ ਅਭੇਖ ਸਭਨ ਤੇ ਨਿਆਰਾ ॥
भेख अभेख सभन ते निआरा ॥

तुम्ही सर्व वेषांपासून वेगळे आहात आणि कोणत्याही विश्वास किंवा कल्पनेशी बांधील नाही आहात

ਦਾਇਕ ਸਭੋ ਅਜਾਚੀ ਸਭ ਤੇ ॥
दाइक सभो अजाची सभ ते ॥

तू सार्वत्रिक दाता आहेस आणि तूच भीक मागत नाहीस

ਜਾਨ ਲਯੋ ਕਰਤਾ ਹਮ ਤਬ ਤੇ ॥੧੬॥
जान लयो करता हम तब ते ॥१६॥

म्हणून मी तुला निर्माता म्हणून ओळखले आहे.16.

ਲਗਨ ਸਗਨ ਤੇ ਰਹਤ ਨਿਰਾਲਮ ॥
लगन सगन ते रहत निरालम ॥

तुमच्यावर कोणत्याही शकुन किंवा शुभ मुहूर्ताचा प्रभाव नाही

ਹੈ ਯਹ ਕਥਾ ਜਗਤ ਮੈ ਮਾਲਮ ॥
है यह कथा जगत मै मालम ॥

ही वस्तुस्थिती सर्व जगाला माहीत आहे

ਜੰਤ੍ਰ ਮੰਤ੍ਰ ਤੰਤ੍ਰ ਨ ਰਿਝਾਯਾ ॥
जंत्र मंत्र तंत्र न रिझाया ॥

कोणतेही यंत्र, मंत्र आणि तंत्र तुला प्रसन्न करत नाही

ਭੇਖ ਕਰਤ ਕਿਨਹੂੰ ਨਹਿ ਪਾਯਾ ॥੧੭॥
भेख करत किनहूं नहि पाया ॥१७॥

आणि वेगवेगळ्या वेषांचा अवलंब करून कोणीही तुला ओळखू शकत नाही.17.

ਜਗ ਆਪਨ ਆਪਨ ਉਰਝਾਨਾ ॥
जग आपन आपन उरझाना ॥

सर्व जग आपापल्या स्वार्थात गुंतले आहे

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕਾਹੂੰ ਨ ਪਛਾਨਾ ॥
पारब्रहम काहूं न पछाना ॥

आणि अतींद्रिय ब्रह्म कोणालाच कळत नाही

ਇਕ ਮੜੀਅਨ ਕਬਰਨ ਵੇ ਜਾਹੀ ॥
इक मड़ीअन कबरन वे जाही ॥

तुझ्या साक्षात्कारासाठी अनेकजण स्मशानभूमीत आणि स्मशानात जातात

ਦੁਹੂੰਅਨ ਮੈ ਪਰਮੇਸਰ ਨਾਹੀ ॥੧੮॥
दुहूंअन मै परमेसर नाही ॥१८॥

पण त्या दोघांमध्ये परमेश्वर नाही.18.

ਏ ਦੋਊ ਮੋਹ ਬਾਦ ਮੋ ਪਚੇ ॥
ए दोऊ मोह बाद मो पचे ॥

ते दोघेही (हिंदू आणि मुस्लिम) आसक्ती आणि व्यर्थ चर्चा आणि वादात स्वतःचा नाश करत आहेत

ਤਿਨ ਤੇ ਨਾਥ ਨਿਰਾਲੇ ਬਚੇ ॥
तिन ते नाथ निराले बचे ॥

पण हे परमेश्वरा! तुम्ही त्या दोघांपासून वेगळे आहात

ਜਾ ਤੇ ਛੂਟਿ ਗਯੋ ਭ੍ਰਮ ਉਰ ਕਾ ॥
जा ते छूटि गयो भ्रम उर का ॥

ज्याच्या साक्षात्काराने मनातील भ्रम दूर होतो

ਤਿਹ ਆਗੈ ਹਿੰਦੂ ਕਿਆ ਤੁਰਕਾ ॥੧੯॥
तिह आगै हिंदू किआ तुरका ॥१९॥

त्या परमेश्वरापुढे कोणीही मुसलमानाचा हिंदू नाही.19.

ਇਕ ਤਸਬੀ ਇਕ ਮਾਲਾ ਧਰਹੀ ॥
इक तसबी इक माला धरही ॥

त्यापैकी एक तस्बी (मुस्लिमांची जपमाळ) घालतो आणि दुसरा माला (हिंदूची जपमाळ) घालतो.

ਏਕ ਕੁਰਾਨ ਪੁਰਾਨ ਉਚਰਹੀ ॥
एक कुरान पुरान उचरही ॥

त्यापैकी एक कुराण वाचतो आणि दुसरा पुराण वाचतो

ਕਰਤ ਬਿਰੁਧ ਗਏ ਮਰਿ ਮੂੜਾ ॥
करत बिरुध गए मरि मूड़ा ॥

दोन्ही धर्माचे अनुयायी एकमेकांना विरोध करण्यात मुर्खपणे मरत आहेत,

ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਰੰਗੁ ਨ ਲਾਗਾ ਗੂੜਾ ॥੨੦॥
प्रभ को रंगु न लागा गूड़ा ॥२०॥

आणि त्यापैकी कोणीही परमेश्वराच्या प्रेमात रंगले नाही.20.

ਜੋ ਜੋ ਰੰਗ ਏਕ ਕੇ ਰਾਚੇ ॥
जो जो रंग एक के राचे ॥

जे परमेश्वराच्या प्रेमात रंगलेले आहेत,

ਤੇ ਤੇ ਲੋਕ ਲਾਜ ਤਜਿ ਨਾਚੇ ॥
ते ते लोक लाज तजि नाचे ॥

ते त्यांचा लाजाळूपणा सोडून आनंदात नाचतात

ਆਦਿ ਪੁਰਖ ਜਿਨਿ ਏਕੁ ਪਛਾਨਾ ॥
आदि पुरख जिनि एकु पछाना ॥

ज्यांनी त्या आदिपुरुषाला ओळखले आहे,

ਦੁਤੀਆ ਭਾਵ ਨ ਮਨ ਮਹਿ ਆਨਾ ॥੨੧॥
दुतीआ भाव न मन महि आना ॥२१॥

त्यांच्या अंतःकरणातून द्वैत नष्ट होते.21.

ਜੋ ਜੋ ਭਾਵ ਦੁਤਿਯ ਮਹਿ ਰਾਚੇ ॥
जो जो भाव दुतिय महि राचे ॥

जे द्वैतामध्ये लीन आहेत,

ਤੇ ਤੇ ਮੀਤ ਮਿਲਨ ਤੇ ਬਾਚੇ ॥
ते ते मीत मिलन ते बाचे ॥

ते परमेश्वराच्या मिलनापासून दूर आहेत. त्यांचा परम मित्र

ਏਕ ਪੁਰਖ ਜਿਨਿ ਨੈਕੁ ਪਛਾਨਾ ॥
एक पुरख जिनि नैकु पछाना ॥

ज्यांनी परात्परपुरुषाला किंचितही ओळखले आहे,

ਤਿਨ ਹੀ ਪਰਮ ਤਤ ਕਹ ਜਾਨਾ ॥੨੨॥
तिन ही परम तत कह जाना ॥२२॥

त्यांनी त्याला परम सार समजले आहे.२२.

ਜੋਗੀ ਸੰਨਿਆਸੀ ਹੈ ਜੇਤੇ ॥
जोगी संनिआसी है जेते ॥

सर्व योगी आणि संन्यासी

ਮੁੰਡੀਆ ਮੁਸਲਮਾਨ ਗਨ ਕੇਤੇ ॥
मुंडीआ मुसलमान गन केते ॥

मुंडके असलेले सर्व तपस्वी आणि भिक्षू आणि मुस्लिम