(तो फारच) आकाराचा होता, जणू दुसरा सूर्य.
तिच्या सौंदर्याचं वर्णन करता येत नाही.
(असे दिसत होते) जणू ते चांबेलीचे फूल. 2.
त्याच्या रूपाचे अपार तेज समोर
सूर्य विकरा काय होता?
(त्याचा) महिमा आम्हांला सांगितलेला नाही.
त्याला पाहून सर्व महिला विकल्या जातात. 3.
जेव्हा राणीने त्याला पाहिले,
म्हणून त्याने मोलकरणीला पाठवून घरी बोलावले.
त्याच्याशी हसत खेळत
आणि पूर्ण रात्र आनंदात गेली. 4.
जसे राजाचे रूप होते,
त्याचे स्वरूपही तसेच होते.
जेव्हा राणी त्याच्या प्रेमात पडली,
त्यामुळे तो राजाला विसरला. ५.
राणी त्याच्या प्रेमात पडली
आणि राजामध्ये रस घेणे बंद केले.
(त्याने) राजाला भरपूर मद्य प्यायला लावले
आणि मित्राला सिंहासनावर बसवले. 6.
बेभान झालेल्या राजाकडून पैसे काढून घेतले
आणि (त्याला) मित्राच्या घरी बांधून पाठवले.
त्याला (सेवक) लोकांनी राजा म्हणून स्वीकारले
आणि राजाला सेवक मानले.7.
दोघांचा लूक सारखाच होता.
(दोन्ही) राजा आणि सेवक (कोणताही भेद नाही) मानले जाऊ शकते.
लोक त्यांना राजा मानत
आणि लाजाचा मारलेला राजा काहीही बोलला नाही.8.
दुहेरी:
अशा प्रकारे रँकला राजा बनवले आणि राज्याला रँक दिला.
नवरा (राजा) सर्व राज्य-समाज सोडून संत होऊन बाण गेला. ९.
श्री चरित्रोपाख्यानातील त्रिचरित्रातील मंत्री भूप संबदाच्या २८४ व्या वर्णाचा समारोप येथे आहे, सर्व शुभ आहे. २८४.५४१२. चालते
भुजंग प्रयात श्लोक:
प्रजा सेन नावाचा राजा होता.
त्यांच्या घरात प्रजा पालनी नावाची एक स्त्री होती.
सर्व लोकांचा त्याच्या अधीनतेवर विश्वास होता
आणि त्यांनी त्याला दुसरा राजा मानले. १.
त्यांची सुधा सेन नावाची नोकर होती.
त्याचे सौंदर्य पाहून राणी मोहित झाली.
(त्याच्याप्रमाणे) कोणीही नाही, नाही आहे, किंवा निर्मात्याने निर्माण केलेला नाही.
नारी, नागनी किंवा गांधर्बीने (या प्रकारची व्यक्ती) उत्पन्न केले नाही. 2.
चोवीस:
जिथे प्रजा सान राजा राज्य करत होता.
तिथे एक श्रीमंत माणूस राहत होता.
त्यांना सुमतीमती नावाची मुलगी होती
जो पृथ्वीवर धन्य झाला. 3.
जेव्हा त्यांनी सुधा सेनला पाहिले
तेव्हा काम देवाने त्याच्या अंगात बाण मारला.
(त्याने) दासीला बोलावून बोलावून घेतले.
पण तो माणूस तिच्या घरी आला नाही. 4.
तो नाही म्हणत राहिला म्हणून,
हळुहळु बाईंचा हट्टीपणा अधिकच वाढत गेला.
(त्याने) त्याच्याकडे अनेक दासी पाठवल्या.
पण कसा तरी (तो) मित्र त्याच्या घरी आला नाही.5.
तो मित्र घरी येत नसल्याने,
त्या बाईला खूप काळजी वाटू लागली.
(ती) दासींकडून अनेक घरे (म्हणजे पैसे) लुटत होती
आणि प्रतिपाल वेळोवेळी तिच्या घरी (दासी) पाठवत असे. 6.
शहा यांची मुलगी खूप प्रयत्नानंतर हरली.
पण त्यांची सुधा सेनशी मैत्री होऊ शकली नाही.
तेव्हा (त्याने) अबला असा विचार केला
आणि त्याच्याकडे एक दूत पाठवला.7.
ती दासी चालत तिकडे गेली
ज्या घरात तो मित्र सापडला.
त्याने झोपलेल्याला हाताने वर केले
(आणि म्हणाले) ये, राजाच्या पत्नीने (राणी) तुला बोलावले आहे.8.
मूर्खाला काही समजले नाही.
मोलकरीण त्याला सोबत घेऊन आली.
जिथे शाहची मुलगी बसली होती.
तिने तिच्या मैत्रिणीला तिथे आणले. ९.
असा विचार त्या मूर्खाच्या मनात आला
आणि शहाच्या मुलीची फसवणूक समजली नाही.
(त्याला वाटले की) राणी माझ्या प्रेमात पडली आहे,