श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1409


ਸਨਾਨੇ ਬਿਯੰਦਾਖ਼ਤ ਨੇਜ਼ਹ ਚੁ ਕਾਹ ॥੧੧॥
सनाने बियंदाक़त नेज़ह चु काह ॥११॥

धुळीच्या वादळात जसे पाने फडफडतात तसे बाण उडू लागले.(11)

ਚੁਨਾ ਤੀਰ ਬਾਰਾਨ ਪਰਰਾ ਸ਼ੁਦਹ ॥
चुना तीर बारान पररा शुदह ॥

बाण इतक्या घनतेने उडले की,

ਜ਼ਿਮੀਂ ਆਸਮਾ ਪੁਰ ਆਂ ਜ਼ਿਕਰਸ਼ ਸ਼ੁਦਹ ॥੧੨॥
ज़िमीं आसमा पुर आं ज़िकरश शुदह ॥१२॥

आकाश गिधाडांनी भरले होते.(12)

ਚਕਾ ਚਾਕ ਬਰਖ਼ਾਸਤ ਨੋਕੇ ਸਿਨਾ ॥
चका चाक बरक़ासत नोके सिना ॥

भाल्याच्या टोकातून येणारे आवाज टोचत होते,

ਯਕੇ ਰੁਸਤ ਖ਼ੇਜ਼ ਅਜ਼ ਬਰਾਮਦ ਜਹਾ ॥੧੩॥
यके रुसत क़ेज़ अज़ बरामद जहा ॥१३॥

आणि दोघेही जगात कहर करत होते.(१३)

ਚੁ ਸੂਰੇ ਸਰਾਫ਼ੀਲ ਦਮ ਮੇਜ਼ਦਹ ॥
चु सूरे सराफ़ील दम मेज़दह ॥

पुनरुत्थानाच्या देवदूताचा अंतिम आनंद मिळविण्यासाठी ते ओरडत होते.

ਕਿ ਰੋਜ਼ੇ ਕਿਯਾਮਤ ਬਹਮ ਮੇਜ਼ਦਹ ॥੧੪॥
कि रोज़े कियामत बहम मेज़दह ॥१४॥

जेणेकरून, कयामताच्या दिवशी, त्यांना स्वर्गात अभयारण्य प्राप्त होईल.(14)

ਗ਼ੁਰੇਜ਼ਸ਼ ਦਰਾਮਦ ਬ ਅਰਬੀ ਸਿਪਾਹ ॥
ग़ुरेज़श दरामद ब अरबी सिपाह ॥

शेवटी अराजकतेने अरबी सैन्याला घेरले,

ਬ ਗ਼ਾਲਬ ਦਰਾਮਦ ਹੁਮਾ ਗਰਬ ਸ਼ਾਹ ॥੧੫॥
ब ग़ालब दरामद हुमा गरब शाह ॥१५॥

आणि पश्चिम राजाचा विजय दिवस होता.(१५)

ਕਿ ਤਨਹਾ ਬਿਮਾਦ ਅਸਤ ਸ਼ਾਹੇ ਅਰਬ ॥
कि तनहा बिमाद असत शाहे अरब ॥

अरबी राजपुत्र वेगळा होता,

ਬ ਵਕਤੇ ਚੁ ਪੇਸ਼ੀਨ ਸ਼ਮਸ਼ ਚੂੰ ਗਰਬ ॥੧੬॥
ब वकते चु पेशीन शमश चूं गरब ॥१६॥

जेव्हा संध्याकाळी सूर्यास्त होतो.(16)

ਚੁ ਤਾਬਸ਼ ਨੁਮਨਦ ਸ਼ਵਦ ਦਸਤਗੀਰ ॥
चु ताबश नुमनद शवद दसतगीर ॥

त्याने आपली सर्व शक्ती गमावल्यामुळे त्याने पळून जाण्याचा प्रयत्न केला.

ਚੁ ਦੁਜ਼ਦੇ ਸ਼ਵਦ ਵਕਤ ਸ਼ਬ ਰਾ ਅਸੀਰ ॥੧੭॥
चु दुज़दे शवद वकत शब रा असीर ॥१७॥

पण करू शकला नाही, त्याने आत्मसमर्पण केले आणि तो कैदी बनला.(१७)

ਬੁ ਬਸਤੰਦ ਬੁਰਦੰਦ ਸ਼ਹਿ ਨਿਜ਼ਦ ਸ਼ਾਹ ॥
बु बसतंद बुरदंद शहि निज़द शाह ॥

राजपुत्राला बांधून राजाकडे नेण्यात आले.

ਚੁ ਮਾਹ ਅਫ਼ਕਨੋ ਹਮ ਚੁ ਬੁਰਦੰਦ ਮਾਹ ॥੧੮॥
चु माह अफ़कनो हम चु बुरदंद माह ॥१८॥

ज्याप्रमाणे राहू या राक्षसी ग्रहाने चंद्राचा ताबा घेतला.(18)

ਬ ਖ਼ਾਨਹ ਖ਼ਬਰ ਆਮਦਹ ਸ਼ਾਹਿ ਬਸਤ ॥
ब क़ानह क़बर आमदह शाहि बसत ॥

प्रिन्सच्या अटकेची बातमी त्याच्या घरच्यांपर्यंत पोहोचली असली तरी

ਹਮਹ ਕਾਰ ਦੁਜ਼ਦੀ ਵ ਮਰਦੀ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ॥੧੯॥
हमह कार दुज़दी व मरदी गुज़शत ॥१९॥

खूप प्रयत्न करूनही प्रिन्सला वाचवता आले नाही.(19)

ਨਿਸ਼ਸਤੰਦ ਬ ਮਜਲਸ ਜ਼ਿ ਦਾਨਾਇ ਦਿਲ ॥
निशसतंद ब मजलस ज़ि दानाइ दिल ॥

शहाणे लोक कोर्टात जमले,

ਸੁਖ਼ਨ ਰਾਦ ਪਿਨਹਾ ਵਜ਼ਾ ਸ਼ਹਿ ਖ਼ਿਜ਼ਲ ॥੨੦॥
सुक़न राद पिनहा वज़ा शहि क़िज़ल ॥२०॥

आणि लज्जेवर बोललो (प्रिन्सच्या भीतीबद्दल).(20)

ਚੁ ਬਿਸਨੀਦ ਈਂ ਖ਼ਬਰ ਦੁਖ਼ਤਰ ਵਜ਼ੀਰ ॥
चु बिसनीद ईं क़बर दुक़तर वज़ीर ॥

मंत्र्याच्या मुलीला ही बातमी कळताच

ਬ ਬਸਤੰਦ ਸ਼ਮਸ਼ੇਰ ਜੁਸਤੰਦ ਤੀਰ ॥੨੧॥
ब बसतंद शमशेर जुसतंद तीर ॥२१॥

तिने आपल्या सिंहांना कंबर कसली आणि बाण तिथेच टेकवले.(21)

ਬ ਪੋਸ਼ੀਦ ਜ਼ਰ ਬਫ਼ਤ ਰੂਮੀ ਕਬਾਇ ॥
ब पोशीद ज़र बफ़त रूमी कबाइ ॥

रोम देशाच्या पोशाखाची पूजा करणे,

ਬਜ਼ੀਂ ਬਰ ਨਿਸ਼ਸਤੋ ਬਿਆਮਦ ਬਜਾਇ ॥੨੨॥
बज़ीं बर निशसतो बिआमद बजाइ ॥२२॥

तिने घोड्यावर आरूढ केले.(२२)

ਰਵਾ ਸ਼ੁਦ ਸੂਏ ਸ਼ਾਹਿ ਮਗ਼ਰਬ ਚੁ ਬਾਦ ॥
रवा शुद सूए शाहि मग़रब चु बाद ॥

वाऱ्यावर सरपटत ती पश्चिमेच्या राजाजवळ गेली.

ਕਮਾਨੇ ਕਿਯਾਨੀ ਬ ਤਰਕਸ਼ ਨਿਹਾਦ ॥੨੩॥
कमाने कियानी ब तरकश निहाद ॥२३॥

तिच्या पाठीमागे कियानी वंशाच्या बाणांनी भरलेला कंप.(23)

ਬਪੇਸ਼ੇ ਸ਼ਹੇ ਮਗ਼ਰਬ ਆਮਦ ਦਲੇਰ ॥
बपेशे शहे मग़रब आमद दलेर ॥

तिने मोठ्या धैर्याने राजाचा सामना केला.

ਚੁ ਗ਼ੁਰਰੀਦਹ ਬਬਰੋ ਚੁ ਦਰਰਿੰਦਹ ਸ਼ੇਰ ॥੨੪॥
चु ग़ुररीदह बबरो चु दररिंदह शेर ॥२४॥

पण ती, जी गर्जना करणारे ढग आणि मांसाहारी सिंहांसारखी गर्जना करत होती, (24)

ਦੁਆ ਕਰਦ ਕਿ ਏ ਸ਼ਾਹਿ ਆਜ਼ਾਦ ਬਖ਼ਤ ॥
दुआ करद कि ए शाहि आज़ाद बक़त ॥

नमस्कार करून म्हणाले, 'अरे! तू भाग्यवान राजा,

ਸਜ਼ਾਵਾਰ ਦੇਹੀਮੁ ਸਾਯਾਨ ਤਖ਼ਤ ॥੨੫॥
सज़ावार देहीमु सायान तक़त ॥२५॥

'रॉयल थ्रोन आणि रॉयल कॅनोपीसाठी योग्य.(25)

ਮਰਾ ਕਾਹੀਯਾ ਆਮਦ ਅਜ਼ ਬਹਰ ਕਾਹ ॥
मरा काहीया आमद अज़ बहर काह ॥

'माझे गवत कापणारे गवत कातरायला आले होते.

ਦੋ ਸੇ ਸਦ ਸਵਾਰੋ ਯਕ ਅਜ਼ ਸ਼ਕਲ ਸ਼ਾਹਿ ॥੨੬॥
दो से सद सवारो यक अज़ शकल शाहि ॥२६॥

'ते शेकडो घोडे स्वार होते आणि त्यापैकी एक राजकुमारासारखा दिसत होता.(26)

ਕਿ ਬਿਹਤਰ ਹੁਮਾਨਸਤ ਆਂ ਰਾ ਬਿਦਿਹ ॥
कि बिहतर हुमानसत आं रा बिदिह ॥

'तुम्ही त्यांना परत पाठवा

ਵਗਰਨਹ ਖ਼ੁਦਸ਼ ਮੌਤ ਬਰ ਸਰ ਬਿਨਿਹ ॥੨੭॥
वगरनह क़ुदश मौत बर सर बिनिह ॥२७॥

“अन्यथा, तुमच्या मृत्यूची हाक येईल.(२७)

ਸ਼ੁਨੀਦੇ ਜ਼ਿ ਮਨ ਸ਼ਾਹਿ ਗਰ ਈਂ ਸੁਖ਼ਨ ॥
शुनीदे ज़ि मन शाहि गर ईं सुक़न ॥

“जर माझ्या राजाने माझ्याकडून हे ऐकले,

ਹੁਮਾਨਾ ਤੁਰਾ ਬੇਖ਼ ਬਰਕੰਦ ਬੁਨ ॥੨੮॥
हुमाना तुरा बेक़ बरकंद बुन ॥२८॥

“तो तुला उपटायला येईल.” (२८)

ਸ਼ੁਨੀਦ ਈਂ ਸੁਖ਼ਨ ਸ਼ਾਹਿ ਫ਼ੌਲਾਦ ਤਨ ॥
शुनीद ईं सुक़न शाहि फ़ौलाद तन ॥

लोखंडाचा राजा हे ऐकेल,

ਬ ਲਰਜ਼ੀਦ ਬਰ ਖ਼ੁਦ ਚੁ ਬਰਗ਼ੇ ਸਮਨ ॥੨੯॥
ब लरज़ीद बर क़ुद चु बरग़े समन ॥२९॥

आणि चमेलीच्या झुडुपांच्या पानांसारखे थरथरू लागले.(२९)

ਚੁਨਾ ਜੰਗ ਕਰਦੰਦ ਈਂ ਕਾਹੀਯਾ ॥
चुना जंग करदंद ईं काहीया ॥

राजाने विचार केला, 'या गवत कापणाऱ्यांनी जर एवढी खडतर लढत दिली असती तर.

ਨ ਦਾਨਮ ਮਗ਼ਰ ਸ਼ਾਹਿ ਬਾਸ਼ਦ ਜਵਾ ॥੩੦॥
न दानम मग़र शाहि बाशद जवा ॥३०॥

'मग त्यांचा राजा खूप शूर माणूस असावा.'(३०)

ਨ ਦਾਨਮ ਕਸੇ ਸ਼ਾਹਿ ਹਸਤਸ਼ ਜਵਾ ॥
न दानम कसे शाहि हसतश जवा ॥

त्यांचा राजा इतका शूर होता हे मला कळले नाही.

ਕਿ ਮਾਰਾ ਬਿਗੀਰਦ ਜਿ ਮਾਯੰਦਰਾ ॥੩੧॥
कि मारा बिगीरद जि मायंदरा ॥३१॥

'म्हणजे तो मला, अगदी, नरकातून बाहेर काढेल.'(31)

ਜ਼ਿ ਪੇਸ਼ੀਨਹੇ ਸ਼ਹ ਵਜ਼ੀਰਾ ਬੁਖਾਦ ॥
ज़ि पेशीनहे शह वज़ीरा बुखाद ॥

राजाने आपल्या समुपदेशकांना बोलावले.

ਸੁਖ਼ਨ ਹਾਇ ਪੋਸ਼ੀਦਹ ਬਾ ਓ ਬਿਰਾਦ ॥੩੨॥
सुक़न हाइ पोशीदह बा ओ बिराद ॥३२॥

आणि त्यांच्याशी गुप्त संभाषण केले, (३२)

ਤੁ ਦੀਦੀ ਚੁਨਾ ਕਾਹੀਯਾ ਜੰਗ ਕਰਦ ॥
तु दीदी चुना काहीया जंग करद ॥

'अरे! माझ्या समुपदेशकांनो, तुम्ही गवत कापणाऱ्यांना इतक्या जोमाने लढताना पाहिले आहे,

ਕਿ ਅਜ਼ ਮੁਲਕ ਯਜ਼ਦਾ ਬਰਾਵੁਰਦ ਗਰਦ ॥੩੩॥
कि अज़ मुलक यज़दा बरावुरद गरद ॥३३॥

'आणि त्यांनी या देवाच्या देशात आणलेला कहर.(33)

ਮੁਬਾਦਾ ਕੁਨਦ ਤਾਖ਼ਤ ਬਰ ਮੁਲਕ ਸਖ਼ਤ ॥
मुबादा कुनद ताक़त बर मुलक सक़त ॥

'देव न करो, त्या राजाने छापा टाकला तर हा देश उद्ध्वस्त होईल.

ਦਿਹਮ ਕਾਹੀਯਾ ਰਾ ਅਜ਼ਾ ਨੇਕ ਬਖ਼ਤ ॥੩੪॥
दिहम काहीया रा अज़ा नेक बक़त ॥३४॥

'मी गवत कापणाऱ्यांना या भाग्यवान व्यक्तीकडे परत केले पाहिजे.'(34)

ਹੁਮਾ ਸ਼ਾਹਿ ਮਹਿਬੂਸ਼ੀਯਾ ਪੇਸ਼ ਖਾਦ ॥
हुमा शाहि महिबूशीया पेश खाद ॥

राजाने ताबडतोब बांधलेल्या गवत कापणाऱ्याला (राजकुमार) बोलावले.