ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसाम ग्रंथ
पान - 866
ਸਿੰਘ ਪ੍ਰਾਨ ਤਬ ਹੀ ਤਜੇ ਲਗੇ ਤੁਪਕ ਕੇ ਘਾਇ ॥
सिंघ प्रान तब ही तजे लगे तुपक के घाइ ॥गोळी लागल्यावर सिंहाने सुटकेचा नि:श्वास सोडला.
ਤੀਨ ਸਲਾਮੈ ਤਿਨ ਕਰੀ ਜਹਾਗੀਰ ਕੋ ਆਇ ॥੧੯॥
तीन सलामै तिन करी जहागीर को आइ ॥१९॥तिने पुढे येऊन तीन वेळा राणीला नमस्कार केला.(l9)
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥चौपायी
ਅਧਿਕ ਖੁਸੀ ਹਜਰਤਿ ਜੂ ਭਏ ॥
अधिक खुसी हजरति जू भए ॥(या घटनेने) राजाला खूप आनंद झाला.
ਜਨੁ ਮੁਹਿ ਪ੍ਰਾਨ ਆਜੁ ਇਹ ਦਏ ॥
जनु मुहि प्रान आजु इह दए ॥तिने त्याचा जीव वाचवला याचा सम्राटला आनंद झाला.
ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਨਿਜੁ ਤ੍ਰਿਯ ਕਹ ਕੀਨੋ ॥
धंन्य धंन्य निजु त्रिय कह कीनो ॥(त्याने) पत्नीला आशीर्वाद दिले आणि म्हटले
ਪ੍ਰਾਨ ਦਾਨ ਹਮ ਕੋ ਇਨ ਦੀਨੋ ॥੨੦॥
प्रान दान हम को इन दीनो ॥२०॥त्याला वाचवल्याबद्दल त्याने तिच्याबद्दल कृतज्ञता व्यक्त केली.(20)
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥दोहिरा
ਨੂਰ ਜਹਾ ਕੀ ਸਹਚਰੀ ਕੌਤਕ ਸਕਲ ਨਿਹਾਰ ॥
नूर जहा की सहचरी कौतक सकल निहार ॥जेव्हा नूर जोहानच्या मैत्रिणीने तिच्याशी या एपिसोडबद्दल बोलले,
ਜਹਾਗੀਰ ਸ੍ਰਵਨਨ ਸੁਨਤ ਭਾਖ੍ਯੋ ਬਚਨ ਸੁਧਾਰਿ ॥੨੧॥
जहागीर स्रवनन सुनत भाख्यो बचन सुधारि ॥२१॥जहांगीरही ऐकत होता.(२१)
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥चौपायी
ਜਿਨ ਕੇਹਰਿ ਤ੍ਰਿਯ ਬਲੀ ਸੰਘਾਰੋ ॥
जिन केहरि त्रिय बली संघारो ॥ज्याने बलाढ्य सिंहाचा वध केला,
ਤਿਹ ਆਗੇ ਕ੍ਯਾ ਮਨੁਖ ਬਿਚਾਰੋ ॥
तिह आगे क्या मनुख बिचारो ॥'जो माणूस सिंहाला मारू शकतो, त्याला माणूस म्हणजे काय?
ਹਾਹਾ ਦੈਯਾ ਕਹ ਕ੍ਯਾ ਕਰਿਯੈ ॥
हाहा दैया कह क्या करियै ॥हे देव ('दैया')! (आम्ही) आता काय करू?
ਐਸੀ ਢੀਠ ਨਾਰਿ ਤੇ ਡਰਿਯੈ ॥੨੨॥
ऐसी ढीठ नारि ते डरियै ॥२२॥'देव दयाळू असेल आणि अशा व्यक्तीचे भय बाळगले पाहिजे.'(22)
ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥अरिल
ਜਹਾਗੀਰ ਏ ਬਚਨ ਜਬੈ ਸ੍ਰਵਨਨ ਸੁਨ੍ਯੋ ॥
जहागीर ए बचन जबै स्रवनन सुन्यो ॥हे शब्द जहांगीरने कानाने ऐकले.
ਚਿਤ ਮੈ ਅਧਿਕ ਰਿਸਾਇ ਸੀਸ ਅਪੁਨੋ ਧੁਨ੍ਰਯੋ ॥
चित मै अधिक रिसाइ सीस अपुनो धुन्रयो ॥हे ऐकून जहांगीरला राग आला आणि त्याने मान हलवली.
ਐਸੀ ਤ੍ਰਿਯ ਕੇ ਨਿਕਟ ਨ ਬਹੁਰੇ ਜਾਇਯੈ ॥
ऐसी त्रिय के निकट न बहुरे जाइयै ॥अशा स्त्रीजवळ पुन्हा जाऊ नका
ਹੋ ਕਰੈ ਦੇਹ ਕੋ ਘਾਤ ਬਹੁਰਿ ਕ੍ਯਾ ਪਾਇਯੈ ॥੨੩॥
हो करै देह को घात बहुरि क्या पाइयै ॥२३॥'अशा स्त्रीजवळ जाऊ नये, कारण एखाद्याचा जीव जाऊ शकतो.'(२३)
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥चौपायी
ਜਹਾਗੀਰ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਡਰਾਨ੍ਰਯੋ ॥
जहागीर सुनि बचन डरान्रयो ॥हे शब्द ऐकून जहांगीर घाबरला
ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਤ੍ਰਾਸ ਅਧਿਕ ਜਿਯ ਮਾਨ੍ਯੋ ॥
त्रिय को त्रास अधिक जिय मान्यो ॥हे ऐकून जहांगीर घाबरला आणि त्याला स्त्रियांची भीती वाटू लागली.
ਸਿੰਘ ਹਨਤ ਜਿਹ ਲਗੀ ਨ ਬਾਰਾ ॥
सिंघ हनत जिह लगी न बारा ॥हे ऐकून जहांगीर घाबरला आणि त्याला स्त्रियांची भीती वाटू लागली.
ਤਿਹ ਆਗੇ ਕ੍ਯਾ ਮਨੁਖ ਬਿਚਾਰਾ ॥੨੪॥
तिह आगे क्या मनुख बिचारा ॥२४॥'ज्याने सिंहाला तात्काळ मारले, तो माणूस तिला कसा भेटेल,' (त्याने विचार केला).(२४)
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥दोहिरा
ਅਤਿ ਬਚਿਤ੍ਰ ਗਤਿ ਤ੍ਰਿਯਨ ਕੀ ਜਿਨੈ ਨ ਜਾਨੈ ਕੋਇ ॥
अति बचित्र गति त्रियन की जिनै न जानै कोइ ॥'स्त्रियांत पुष्कळ क्रितार आहेत; कोणीही त्यांना समजू शकत नाही.
ਜੋ ਬਾਛੈ ਸੋਈ ਕਰੈ ਜੋ ਚਾਹੈ ਸੋ ਹੋਇ ॥੨੫॥
जो बाछै सोई करै जो चाहै सो होइ ॥२५॥'त्यांना वाटेल ते करतात; सर्व त्यांच्या इच्छेप्रमाणे घडते.(२५)
ਪਿਯਹਿ ਉਬਾਰਾ ਹਰਿ ਹਨਾ ਏਕ ਤੁਪਕ ਕੇ ਠੌਰ ॥
पियहि उबारा हरि हना एक तुपक के ठौर ॥'तिने एका झटक्याने सिंहाला मारून तिच्या आवडत्याला वाचवले.
ਤਾ ਕੌ ਛਲਿ ਪਲ ਮੈ ਗਈ ਭਈ ਔਰ ਕੀ ਔਰ ॥੨੬॥
ता कौ छलि पल मै गई भई और की और ॥२६॥'स्त्रिया काही क्षणांतच परिवर्तनशील वैशिष्ट्य प्राप्त करतात.'(26)
ਜਹਾਗੀਰ ਪਤਿਸਾਹ ਤਬ ਮਨ ਮੈ ਭਯਾ ਉਦਾਸ ॥
जहागीर पतिसाह तब मन मै भया उदास ॥बादशहा जहांगीर मनात उदास झाला.
ਤਾ ਸੰਗ ਸੋ ਬਾਤੈਂ ਸਦਾ ਡਰ ਤੇ ਭਯਾ ਨਿਰਾਸ ॥੨੭॥
ता संग सो बातैं सदा डर ते भया निरास ॥२७॥आणि, नंतर, नेहमी स्त्रियांबद्दल सावध राहिले.(27)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਅਠਤਾਲੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੪੮॥੮੪੫॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे अठतालीसवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥४८॥८४५॥अफजूं॥राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्रांच्या संभाषणाची अठ्ठावीस बोधकथा, आशीर्वादाने पूर्ण. (४८)(८४३)
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥चौपायी
ਆਨੰਦ ਪੁਰ ਨਾਇਨ ਇਕ ਰਹਈ ॥
आनंद पुर नाइन इक रहई ॥आनंदपूर येथे एक महिला राहत होती.
ਨੰਦ ਮਤੀ ਤਾ ਕੋ ਜਗ ਕਹਈ ॥
नंद मती ता को जग कहई ॥आनंदपूर येथे एक महिला न्हावी राहत होती, तिला जगात नंद मती या नावाने ओळखले जात असे.
ਮੂਰਖ ਨਾਥ ਤਵਨ ਕੋ ਰਹੈ ॥
मूरख नाथ तवन को रहै ॥आनंदपूर येथे एक महिला न्हावी राहत होती, तिला जगात नंद मती या नावाने ओळखले जात असे.
ਤ੍ਰਿਯ ਕਹ ਕਛੂ ਨ ਮੁਖ ਤੇ ਕਹੈ ॥੧॥
त्रिय कह कछू न मुख ते कहै ॥१॥तिचा नवरा एक साधा होता आणि त्याने आपल्या पत्नीला कधीही विवश केला नाही.(1)
ਤਾ ਕੇ ਧਾਮ ਬਹੁਤ ਜਨ ਆਵੈ ॥
ता के धाम बहुत जन आवै ॥त्यांच्या घरी अनेक लोक येत असत
ਨਿਸ ਦਿਨ ਤਾ ਸੋ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥
निस दिन ता सो भोग कमावै ॥तिच्या घरी खूप लोक यायचे आणि ती रोज त्यांच्याशी प्रेम करायची.
ਸੋ ਜੜ ਪਰਾ ਹਮਾਰੇ ਰਹਈ ॥
सो जड़ परा हमारे रहई ॥तिच्या घरी खूप लोक यायचे आणि ती रोज त्यांच्याशी प्रेम करायची.
ਤਾ ਕੋ ਕਛੂ ਨ ਮੁਖ ਤੇ ਕਹਈ ॥੨॥
ता को कछू न मुख ते कहई ॥२॥तो मुर्ख दिवसभर आमच्याबरोबर राहिला आणि त्याने कधीही आपल्या बायकोला तपासले नाही.(2)
ਜਬ ਕਬਹੂੰ ਵਹੁ ਧਾਮ ਸਿਧਾਵੈ ॥
जब कबहूं वहु धाम सिधावै ॥तो मुर्ख दिवसभर आमच्याबरोबर राहिला आणि त्याने कधीही आपल्या बायकोला तपासले नाही.(2)
ਯੌ ਤਾ ਸੋ ਤ੍ਰਿਯ ਬਚਨ ਸੁਨਾਵੈ ॥
यौ ता सो त्रिय बचन सुनावै ॥तो घरी परत आला की त्याची बायको म्हणायची,
ਯਾ ਕਹ ਕਲਿ ਕੀ ਬਾਤ ਨ ਲਾਗੀ ॥
या कह कलि की बात न लागी ॥कलियुगातील हवेला ('बात') स्पर्श केला नाही.
ਮੇਰੋ ਪਿਯਾ ਬਡੋ ਬਡਭਾਗੀ ॥੩॥
मेरो पिया बडो बडभागी ॥३॥'तो आधुनिक काळातील प्रभावांनी प्रेरित झालेला नाही, कारण त्याला उदात्त नशीब प्राप्त झाले आहे.'(3)
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥दोहिरा
ਨਿਸੁ ਦਿਨ ਸਬਦਨ ਗਾਵਹੀ ਸਭ ਸਾਧਨ ਕੋ ਰਾਉ ॥
निसु दिन सबदन गावही सभ साधन को राउ ॥दररोज ती एकच शब्द उच्चारत होती की तो एक साधू आहे.