दोहिरा
'दिवसा चोराने तिच्याशी प्रेम केले, तर फसवणूक करणारा निघून गेला.
रात्री चोर चोरी करायला जायचा आणि फसवणूक करणारा तिला भेटायला यायचा.(6)
चौपायी
'रुमाल आणि फसवणूक करणाऱ्याच्या कारणावरून एक पंक्ती उफाळून आली
सातशे सोन्याची नाणी मिळवण्यात यश आले.
'मग चोराची पाळी आली आणि
मी तुम्हाला त्याची कथा सांगणार आहे,(7)
'तेव्हा तो चोर मानाच्या घरी आला आणि
मृत्यूच्या देवदूताकडे गपशप पाठवले.
'त्याने लाल फेटा सोबत घेतला आणि
इतर कपडे आणि शहाशी बोललो.(8)
दोहिरा
'ज्याने लाल फेटा घेतला, तो पायघोळ उतरवायला लावला,
'आणि शाहचा जीव वाचवला, स्त्रीने त्याच्याकडे जावे.'(9)
'जो, लाल कपडे घालून, जिथे कोणी जाऊ शकत नाही, तिथे पोहोचला.
'आणि ज्याने शहाचे प्राण वाचवले, ती स्त्री त्याला द्यावी.'(10)
चौपायी
दिवस उजाडला की, न्यायालय होते.
दुसऱ्या दिवशी कोर्टाने निकाल दिला आणि शहाने त्या महिलेला चोराच्या ताब्यात दिले.
दुसऱ्या दिवशी कोर्टाने निकाल दिला आणि शहाने त्या महिलेला चोराच्या ताब्यात दिले.
(लोकांनी) याची खूप प्रशंसा केली आणि त्यांना भरपूर संपत्ती दिली.(११)
दोहिरा
न्यायाने राज मतीला परत आणले आणि फसवणूक करणाऱ्याला हद्दपार करण्यात आले.
आणि हे सर्व गॉसिपरच्या हत्येतून आणि कपडे चोरून घडले.(l2)(1)
राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्रांच्या संभाषणाची एकोणतीसावी बोधकथा, आशीर्वादाने पूर्ण. (३९)(७४४)
दोहिरा
जंगलात एक जाट (शेतकरी) भांडखोर पत्नीसह राहत होता.
त्याने तिला जे करायला सांगितले ते तिने कधीही केले नाही, उलट तिने त्याच्यावर शपथ घेतली.(1)
चौपायी
दिलजान मती हे त्यांच्या पत्नीचे नाव होते
श्री दिलजान मती हे तिचे नाव आणि पतीचे नाव अचल देव होते.
श्री दिलजान मती हे तिचे नाव आणि पतीचे नाव अचल देव होते.
तो तिला नेहमी घाबरत असे आणि तिला मारहाण करण्याचा प्रयत्न केला नाही.(2)
दोहिरा
जिथे बियास आणि सतलज नद्यांचा संगम आहे.
ते तिथे राहत असत; तो त्या ठिकाणचा प्रमुख होता.(3)
चौपायी
त्याला (पती) जे काम करायचे आहे,
नवऱ्याला काहीही करायचे असले तरी बायको त्याला करू देत नव्हती.
मग महिलेने जिद्दीने तेच केले
त्याला जे करायचे नव्हते ते त्याच्या सन्मानाची काळजी घेऊन ती करेल.(4)
त्याला जे करायचे नव्हते ते त्याच्या सन्मानाची काळजी घेऊन ती करेल.(4)
त्याच्या मृत पालकांच्या स्मरणाचा दिवस आला, आणि त्याला त्याच्या वडिलांसाठी सोहळा साजरा करायचा होता,
त्याच्या मृत पालकांच्या स्मरणाचा दिवस आला, आणि त्याला त्याच्या वडिलांसाठी सोहळा साजरा करायचा होता,
तो दिवस पाळण्याचा नाही तर तिने तिचा हेतू नकारात्मकपणे तिला सांगितला, परंतु तिने (विधीचे) पालन करण्याचा आग्रह धरला.(5)
तो दिवस पाळण्याचा नाही तर तिने तिचा हेतू नकारात्मकपणे तिला सांगितला, परंतु तिने (विधीचे) पालन करण्याचा आग्रह धरला.(5)
स्मरणार्थ व्यवस्था करण्यात आली आणि ब्राह्मण पुजारी जेवणासाठी बोलावण्यात आले.
स्मरणार्थ व्यवस्था करण्यात आली आणि ब्राह्मण पुजारी जेवणासाठी बोलावण्यात आले.
पतीने असे सांगितले की, 'या पुरोहितांना कोणतीही भिक्षा देऊ नये.' (6)
बाई म्हणाल्या, मी मागेपुढे पाहणार नाही
'नाही' ती बिनधास्त म्हणाली, 'मी प्रत्येकाला एक एक टक्का नाणे नक्कीच देईन.
'नाही' ती बिनधास्त म्हणाली, 'मी प्रत्येकाला एक एक टक्का नाणे नक्कीच देईन.
'मला तपासू नका कारण मी त्यांना नक्कीच भिक्षा देईन आणि मी तुझे मुंडन करीन (तुला लाजवेल) आणि तुझा चेहरा काळवंडून टाकीन (अर्थपूर्ण विचार केल्याने)' (7)
'मला तपासू नका कारण मी त्यांना नक्कीच भिक्षा देईन आणि मी तुझे मुंडन करीन (तुला लाजवेल) आणि तुझा चेहरा काळवंडून टाकीन (अर्थपूर्ण विचार केल्याने)' (7)
सर्व पुजाऱ्यांचे जेवणाने मनोरंजन झाले आणि त्यांनी जेवण करून निरोप घेतला आणि पुरेशा रकमेसह त्यांनी निरोप घेतला.
सर्व पुजाऱ्यांचे जेवणाने मनोरंजन झाले आणि त्यांनी जेवण करून निरोप घेतला आणि पुरेशा रकमेसह त्यांनी निरोप घेतला.
तेव्हा त्याने आपल्या पत्नीला शास्त्रांची परंपरा पाळण्यास सांगितले.'(8)
दोहिरा
गावाजवळचा ओढा इतका वेगवान होता की तिला कधीच कल्पना आली नव्हती
कधीही कोणाचाही उपहास न केल्याने स्त्रीने स्वतःला संकटात टाकले.(9) .
चौपायी
तेव्हा तो जाट खूप संतापला
जाट रागावला होता आणि तिच्यापासून सुटका करून घ्यायची योजना आखली होती.
मी ते (पाण्यात) बुडवून मारीन.
त्याने तिला पाण्यात मारण्याचा निश्चय केला आणि त्यामुळे रोजच्या झगड्यापासून मुक्त झाला.(१०)
तो स्त्रीला म्हणाला,
त्याने एक योजना आखली आणि तिला तिच्या पालकांच्या घरी न जाण्यास सांगितले,
मी तुला डोली (पालखी) बनवीन.
जसे, त्याने सुचवले होते की तो तिला दोरी देईल (ओलांडून जाण्यासाठी) 11
तो त्या महिलेसोबत फिरला
पण ती म्हणाली की ती नक्कीच जाईल आणि दोरीशिवाय जाईल,