श्री दसाम ग्रंथ

पान - 894


ਮਹਾ ਰੋਗ ਤੇ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੀ ॥੩੩॥
महा रोग ते लेहु उबारी ॥३३॥

'आमच्या सर्व लोकांनी काही चुका केल्या आहेत, परंतु आता कृपया आम्हाला या भयानक आजारापासून वाचवा.'(33)

ਸਾਹ ਸੁਤ ਬਾਚ ॥
साह सुत बाच ॥

शाह यांचा मुलगा म्हणाला,

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਸਕਲ ਕਥਾ ਤਿਨ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਈ ॥
सकल कथा तिन भाखि सुनाई ॥

त्याने सगळा प्रकार सांगितला

ਪੁਰ ਲੋਗਨ ਸਭਹੂੰ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
पुर लोगन सभहूं सुनि पाई ॥

मग त्याने संपूर्ण कथा सांगितली, जी लोकांनी लक्षपूर्वक ऐकली.

ਲੈ ਦੂਜੀ ਕੰਨ੍ਯਾ ਤਿਹ ਦੀਨੀ ॥
लै दूजी कंन्या तिह दीनी ॥

त्याला दुसरी मुलगी दिली

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਉਸਤਤਿ ਮਿਲ ਕੀਨੀ ॥੩੪॥
भाति भाति उसतति मिल कीनी ॥३४॥

त्यांनी त्याला दुसरी मुलगी दिली आणि विविध प्रकारे त्याची स्तुती केली.(३४)

ਔਰ ਸਕਲ ਪੁਰ ਛੋਰਿ ਉਬਾਰਿਯੋ ॥
और सकल पुर छोरि उबारियो ॥

त्याने संपूर्ण गाव मुक्त केले आणि (त्यांना) वाचवले.

ਨਊਆ ਸੁਤ ਚਿਮਟਿਯੋ ਹੀ ਮਾਰਿਯੋ ॥
नऊआ सुत चिमटियो ही मारियो ॥

त्यानंतर शहाच्या मुलाने संपूर्ण गाव मुक्त केले.

ਬ੍ਯਾਹ ਦੂਸਰੋ ਅਪਨੋ ਕੀਨੋ ॥
ब्याह दूसरो अपनो कीनो ॥

त्याने दुसरे लग्न केले

ਨਿਜੁ ਪੁਰ ਕੋ ਬਹੁਰੋ ਮਗੁ ਲੀਨੋ ॥੩੫॥
निजु पुर को बहुरो मगु लीनो ॥३५॥

त्याने दुसरे लग्न केले आणि गावाचा रस्ता धरला.(35)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਅਠਾਸਠਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੬੮॥੧੨੨੨॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने पुरख चरित्रे मंत्री भूप संबादे अठासठवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥६८॥१२२२॥अफजूं॥

राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्रांच्या संभाषणाची अठ्ठावी बोधकथा, आशीर्वादाने पूर्ण. (६८)(१२२०)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਚਪਲ ਸਿੰਘ ਰਾਜਾ ਬਡੋ ਰਾਜ ਕਲਾ ਤਿਹ ਨਾਰਿ ॥
चपल सिंघ राजा बडो राज कला तिह नारि ॥

एकेकाळी एक महान राजा होता आणि राज कला त्याची पत्नी होती.

ਇੰਦ੍ਰ ਦੇਵ ਰੀਝੇ ਰਹੈ ਜਾਨਿ ਸਚੀ ਅਨੁਹਾਰਿ ॥੧॥
इंद्र देव रीझे रहै जानि सची अनुहारि ॥१॥

तिच्यासारखे कोणी नव्हते; जरी, इंद्र देवाने तिला कल्पना दिली. (l)

ਸੋ ਰਾਨੀ ਇਕ ਚੋਰ ਸੋ ਰਮ੍ਯੋ ਕਰਤ ਦਿਨੁ ਰੈਨਿ ॥
सो रानी इक चोर सो रम्यो करत दिनु रैनि ॥

ती राणी दिवसेंदिवस चोराशी प्रेम करत असे.

ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਵੈ ਨਿਜੁ ਸਦਨ ਆਪੁ ਜਾਇ ਤਿਹ ਐਨ ॥੨॥
ताहि बुलावै निजु सदन आपु जाइ तिह ऐन ॥२॥

ती त्याला तिच्या घरी बोलावत असे आणि स्वतःही अनेकदा त्याच्या घरी जात असे.(२)

ਏਕ ਦਿਵਸ ਆਵਤ ਸਦਨ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ਲਖਿਯੋ ਬਨਾਇ ॥
एक दिवस आवत सदन न्रिप बर लखियो बनाइ ॥

एके दिवशी राजा तिच्या घरी जात असताना त्याने त्याला पाहिले.

ਲੂਟਿ ਕੂਟਿ ਤਸਕਰ ਲਯੋ ਸੂਰੀ ਦਿਯੋ ਚਰਾਇ ॥੩॥
लूटि कूटि तसकर लयो सूरी दियो चराइ ॥३॥

त्याने चोराला बेदम मारहाण केली आणि त्याला फाशी देण्याचा आदेश दिला.

ਜਬ ਸ੍ਰੋਨਤ ਭਭਕੋ ਉਠਤ ਤਬ ਆਖੈ ਖੁਲਿ ਜਾਹਿ ॥
जब स्रोनत भभको उठत तब आखै खुलि जाहि ॥

जेव्हा जेव्हा वेदना त्याला चिमटे काढत तेव्हा त्याला पुन्हा जागरुकता येते.

ਜਬੈ ਸ੍ਵਾਸ ਤਰ ਕੋ ਰਮੈ ਕਛੂ ਰਹੈ ਸੁਧਿ ਨਾਹਿ ॥੪॥
जबै स्वास तर को रमै कछू रहै सुधि नाहि ॥४॥

पण काही श्वासानंतर तो पुन्हा बेशुद्ध होईल.(४)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਰਾਨੀ ਜਬ ਬਤਿਯਾ ਸੁਨ ਪਾਈ ॥
रानी जब बतिया सुन पाई ॥

जेव्हा राणीने हे ऐकले

ਤਸਕਰ ਕੇ ਮਿਲਬੇ ਕਹ ਧਾਈ ॥
तसकर के मिलबे कह धाई ॥

हे ऐकून राणी ताबडतोब त्याला पाहण्यासाठी बाहेर धावली.

ਜਬ ਸ੍ਰੋਨਤ ਊਰਧ ਤਿਹ ਆਯੋ ॥
जब स्रोनत ऊरध तिह आयो ॥

जेव्हा त्याचे रक्त चढले

ਛੁਟੀ ਆਖਿ ਦਰਸਨ ਤ੍ਰਿਯੁ ਪਾਯੋ ॥੫॥
छुटी आखि दरसन त्रियु पायो ॥५॥

जेव्हा रक्त बाहेर पडले आणि त्याला शुद्ध आली तेव्हा त्याने ती स्त्री पाहिली (5)

ਤਬ ਰਾਨੀ ਤਿਹ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
तब रानी तिह बचन उचारे ॥

मग राणी त्याच्याशी बोलली.

ਸੁਨੁ ਤਸਕਰ ਮਮ ਬੈਨ ਪ੍ਯਾਰੇ ॥
सुनु तसकर मम बैन प्यारे ॥

मग ती म्हणाली, 'ऐक चोर, मी तुला प्रेमाने सांगतो.

ਜੋ ਕਛੁ ਆਗ੍ਯਾ ਦੇਹੁ ਸੁ ਕਰੋ ॥
जो कछु आग्या देहु सु करो ॥

तू (मला) परवानगी देईल ती मी करीन.

ਤੁਮ ਬਿਨ ਮਾਰ ਕਟਾਰੀ ਮਰੋ ॥੬॥
तुम बिन मार कटारी मरो ॥६॥

'की मी जगू शकलो नाही. तुझ्याशिवाय मी स्वत:ला मारून टाकीन.'(6)

ਤਬ ਤਸਕਰ ਯੌ ਬੈਨ ਉਚਾਰੇ ॥
तब तसकर यौ बैन उचारे ॥

तेव्हा चोराने हे शब्द सांगितले

ਯਹੈ ਹੋਸ ਮਨ ਰਹੀ ਹਮਾਰੇ ॥
यहै होस मन रही हमारे ॥

तेव्हा चोर बोलला, माझ्या मनात इच्छा आहे.

ਮਰਤ ਸਮੈ ਚੁੰਬਨ ਤਵ ਕਰੋ ॥
मरत समै चुंबन तव करो ॥

मी मेल्यावर तुला चुंबन घेण्यासाठी,

ਬਹੁਰੋ ਯਾ ਸੂਰੀ ਪਰ ਮਰੋ ॥੭॥
बहुरो या सूरी पर मरो ॥७॥

'म्हणजे मी तुझे चुंबन घेईन आणि नंतर फासावर जाईन.'(7)

ਜਬ ਰਾਨੀ ਚੁੰਬਨ ਤਿਹ ਦੀਨੋ ॥
जब रानी चुंबन तिह दीनो ॥

जेव्हा राणीने त्याचे चुंबन घेतले

ਸ੍ਰੋਨ ਭਭਾਕੈ ਤਸਕਰ ਕੀਨੋ ॥
स्रोन भभाकै तसकर कीनो ॥

राणीने त्याचे चुंबन घेतले तेव्हा नाकातून रक्ताच्या धारा वाहत होत्या.

ਤਬ ਤਸਕਰ ਕੋ ਮੁਖਿ ਜੁਰਿ ਗਯੋ ॥
तब तसकर को मुखि जुरि गयो ॥

त्यानंतर चोराचे तोंड बंद झाले

ਨਾਕ ਕਾਟ ਰਾਨੀ ਕੋ ਲਯੋ ॥੮॥
नाक काट रानी को लयो ॥८॥

चोराचे तोंड (बळाने) बंद केले आणि राणीचे नाक कापले गेले.(८)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਜਬ ਤਸਕਰ ਚੁੰਬਨ ਕਰਿਯੋ ਪ੍ਰਾਨ ਤਜੇ ਤਤਕਾਲ ॥
जब तसकर चुंबन करियो प्रान तजे ततकाल ॥

चुंबन घेतल्यानंतर लगेचच त्याचा आत्मा स्वर्गाकडे निघून गेला.

ਨਾਕ ਕਟਿਯੋ ਮੁਖ ਮੈ ਰਹਿਯੋ ਰਾਨੀ ਭਈ ਬਿਹਾਲ ॥੯॥
नाक कटियो मुख मै रहियो रानी भई बिहाल ॥९॥

(राणीच्या) नाकाचा तुकडा तोंडातच राहिला आणि राणी हतबल झाली.(९)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਨਾਕ ਕਟਾਇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਘਰ ਆਈ ॥
नाक कटाइ त्रिया घर आई ॥

नाक कापून राणी घरी आली

ਜੋਰਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਬਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥
जोरि न्रिपति को बात सुनाई ॥

नाक कापून महिला घरी आली.

ਕਾਟ ਨਾਕ ਸਿਵ ਭੋਜਨ ਚਰਾਯੋ ॥
काट नाक सिव भोजन चरायो ॥

की मी नाक कापून (अन्न म्हणून) शिवाला अर्पण केले आहे.

ਸੋ ਨਹਿ ਲਗ੍ਯੋ ਰੁਦ੍ਰ ਯੌ ਭਾਯੋ ॥੧੦॥
सो नहि लग्यो रुद्र यौ भायो ॥१०॥

तिने राजाला सांगितले की, 'मी (भगवान) शिवाला अर्पण करण्यासाठी माझे नाक कापले, कारण ते (भगवान) शिवाला खूप प्रसन्न झाले.'

ਪੁਨ ਸਿਵਜੂ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੋ ॥
पुन सिवजू यौ बचन उचारो ॥

तेव्हा शिव हे शब्द बोलले

ਚੋਰ ਬਕ੍ਰ ਮੈ ਨਾਕ ਤਿਹਾਰੋ ॥
चोर बक्र मै नाक तिहारो ॥

पण शिवजी असे बोलले, "तुझे नाक चोराच्या तोंडात घातले आहे."