Sri Dasam Granth

Strona - 894


ਮਹਾ ਰੋਗ ਤੇ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੀ ॥੩੩॥
mahaa rog te lehu ubaaree |33|

„Wszyscy nasi ludzie popełnili pewne błędy, ale teraz proszę, uchroń nas przed tą okropną chorobą.”(33)

ਸਾਹ ਸੁਤ ਬਾਚ ॥
saah sut baach |

Syn szacha powiedział:

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupae

ਸਕਲ ਕਥਾ ਤਿਨ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਈ ॥
sakal kathaa tin bhaakh sunaaee |

Opowiedział całość

ਪੁਰ ਲੋਗਨ ਸਭਹੂੰ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
pur logan sabhahoon sun paaee |

Następnie opowiedział całą historię, której ludzie słuchali z uwagą.

ਲੈ ਦੂਜੀ ਕੰਨ੍ਯਾ ਤਿਹ ਦੀਨੀ ॥
lai doojee kanayaa tih deenee |

Dała mu kolejną córkę

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਉਸਤਤਿ ਮਿਲ ਕੀਨੀ ॥੩੪॥
bhaat bhaat usatat mil keenee |34|

Dali mu inną dziewczynę i rozmaicie go chwalili.(34)

ਔਰ ਸਕਲ ਪੁਰ ਛੋਰਿ ਉਬਾਰਿਯੋ ॥
aauar sakal pur chhor ubaariyo |

Uwolnił całą wioskę i uratował (ich).

ਨਊਆ ਸੁਤ ਚਿਮਟਿਯੋ ਹੀ ਮਾਰਿਯੋ ॥
naooaa sut chimattiyo hee maariyo |

Następnie syn szacha wyemancypował całą wieś.

ਬ੍ਯਾਹ ਦੂਸਰੋ ਅਪਨੋ ਕੀਨੋ ॥
bayaah doosaro apano keeno |

Ożenił się po raz drugi

ਨਿਜੁ ਪੁਰ ਕੋ ਬਹੁਰੋ ਮਗੁ ਲੀਨੋ ॥੩੫॥
nij pur ko bahuro mag leeno |35|

Ożenił się po raz drugi i udał się do swojej wioski.(35)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਅਠਾਸਠਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੬੮॥੧੨੨੨॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane purakh charitre mantree bhoop sanbaade atthaasatthavo charitr samaapatam sat subham sat |68|1222|afajoon|

Sześćdziesiąta ósma przypowieść o pomyślnych chrześcijanach. Rozmowa radży i pastora, zakończona błogosławieństwem. (68)(1220)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਚਪਲ ਸਿੰਘ ਰਾਜਾ ਬਡੋ ਰਾਜ ਕਲਾ ਤਿਹ ਨਾਰਿ ॥
chapal singh raajaa baddo raaj kalaa tih naar |

Był sobie kiedyś wielki Raja, a Raj Kala była jego żoną.

ਇੰਦ੍ਰ ਦੇਵ ਰੀਝੇ ਰਹੈ ਜਾਨਿ ਸਚੀ ਅਨੁਹਾਰਿ ॥੧॥
eindr dev reejhe rahai jaan sachee anuhaar |1|

Nie było nikogo takiego jak ona; nawet bóg Indra ją lubił.(l)

ਸੋ ਰਾਨੀ ਇਕ ਚੋਰ ਸੋ ਰਮ੍ਯੋ ਕਰਤ ਦਿਨੁ ਰੈਨਿ ॥
so raanee ik chor so ramayo karat din rain |

Ta Rani dzień po dniu kochała się ze złodziejem.

ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਵੈ ਨਿਜੁ ਸਦਨ ਆਪੁ ਜਾਇ ਤਿਹ ਐਨ ॥੨॥
taeh bulaavai nij sadan aap jaae tih aain |2|

Zadzwoniła do niego do swojego domu, sama też często bywała w jego mieszkaniu.(2)

ਏਕ ਦਿਵਸ ਆਵਤ ਸਦਨ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ਲਖਿਯੋ ਬਨਾਇ ॥
ek divas aavat sadan nrip bar lakhiyo banaae |

Pewnego dnia Raja, gdy szedł do jej domu, zobaczył go.

ਲੂਟਿ ਕੂਟਿ ਤਸਕਰ ਲਯੋ ਸੂਰੀ ਦਿਯੋ ਚਰਾਇ ॥੩॥
loott koott tasakar layo sooree diyo charaae |3|

Dotkliwie pobił złodzieja i kazał go powiesić.(3)

ਜਬ ਸ੍ਰੋਨਤ ਭਭਕੋ ਉਠਤ ਤਬ ਆਖੈ ਖੁਲਿ ਜਾਹਿ ॥
jab sronat bhabhako utthat tab aakhai khul jaeh |

Ilekroć szczypał go ból, odzyskiwał przytomność.

ਜਬੈ ਸ੍ਵਾਸ ਤਰ ਕੋ ਰਮੈ ਕਛੂ ਰਹੈ ਸੁਧਿ ਨਾਹਿ ॥੪॥
jabai svaas tar ko ramai kachhoo rahai sudh naeh |4|

Ale po kilku oddechach znów tracił przytomność.(4)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupae

ਰਾਨੀ ਜਬ ਬਤਿਯਾ ਸੁਨ ਪਾਈ ॥
raanee jab batiyaa sun paaee |

Kiedy królowa to usłyszała

ਤਸਕਰ ਕੇ ਮਿਲਬੇ ਕਹ ਧਾਈ ॥
tasakar ke milabe kah dhaaee |

Gdy Rani to usłyszała, natychmiast pobiegła do niego.

ਜਬ ਸ੍ਰੋਨਤ ਊਰਧ ਤਿਹ ਆਯੋ ॥
jab sronat aooradh tih aayo |

Kiedy jego krew się podniosła

ਛੁਟੀ ਆਖਿ ਦਰਸਨ ਤ੍ਰਿਯੁ ਪਾਯੋ ॥੫॥
chhuttee aakh darasan triy paayo |5|

Kiedy trysnęła krew i odzyskał przytomność, zobaczył kobietę.(5)

ਤਬ ਰਾਨੀ ਤਿਹ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
tab raanee tih bachan uchaare |

Następnie przemówiła do niego królowa.

ਸੁਨੁ ਤਸਕਰ ਮਮ ਬੈਨ ਪ੍ਯਾਰੇ ॥
sun tasakar mam bain payaare |

Potem powiedziała: „Słuchaj, złodzieju, mówię to z miłością,

ਜੋ ਕਛੁ ਆਗ੍ਯਾ ਦੇਹੁ ਸੁ ਕਰੋ ॥
jo kachh aagayaa dehu su karo |

Zrobię wszystko, na co pozwolisz (mnie).

ਤੁਮ ਬਿਨ ਮਾਰ ਕਟਾਰੀ ਮਰੋ ॥੬॥
tum bin maar kattaaree maro |6|

'Że nie mogłabym żyć. Bez ciebie zabiję się.”(6)

ਤਬ ਤਸਕਰ ਯੌ ਬੈਨ ਉਚਾਰੇ ॥
tab tasakar yau bain uchaare |

Wtedy złodziej wypowiedział te słowa

ਯਹੈ ਹੋਸ ਮਨ ਰਹੀ ਹਮਾਰੇ ॥
yahai hos man rahee hamaare |

Wtedy złodziej przemówił: Mam w sercu pragnienie,

ਮਰਤ ਸਮੈ ਚੁੰਬਨ ਤਵ ਕਰੋ ॥
marat samai chunban tav karo |

By cię pocałować, kiedy umrę,

ਬਹੁਰੋ ਯਾ ਸੂਰੀ ਪਰ ਮਰੋ ॥੭॥
bahuro yaa sooree par maro |7|

„Aby cię pocałować, a potem pójść na powieszenie”.(7)

ਜਬ ਰਾਨੀ ਚੁੰਬਨ ਤਿਹ ਦੀਨੋ ॥
jab raanee chunban tih deeno |

Kiedy królowa pozwoliła mu się pocałować

ਸ੍ਰੋਨ ਭਭਾਕੈ ਤਸਕਰ ਕੀਨੋ ॥
sron bhabhaakai tasakar keeno |

Kiedy Rani go pocałowała, z nosa wytrysnął strumień krwi.

ਤਬ ਤਸਕਰ ਕੋ ਮੁਖਿ ਜੁਰਿ ਗਯੋ ॥
tab tasakar ko mukh jur gayo |

Wtedy usta złodzieja zostały zamknięte

ਨਾਕ ਕਾਟ ਰਾਨੀ ਕੋ ਲਯੋ ॥੮॥
naak kaatt raanee ko layo |8|

Złodziejowi zamknięto usta (siłą), a Rani odcięto nos.(8)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਜਬ ਤਸਕਰ ਚੁੰਬਨ ਕਰਿਯੋ ਪ੍ਰਾਨ ਤਜੇ ਤਤਕਾਲ ॥
jab tasakar chunban kariyo praan taje tatakaal |

Zaraz po przyjęciu pocałunku jego dusza odeszła do nieba.

ਨਾਕ ਕਟਿਯੋ ਮੁਖ ਮੈ ਰਹਿਯੋ ਰਾਨੀ ਭਈ ਬਿਹਾਲ ॥੯॥
naak kattiyo mukh mai rahiyo raanee bhee bihaal |9|

Rozcięcie (kawałek) nosa (Rani) pozostało w jego ustach, a Rani wpadła w rozpacz.(9)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupae

ਨਾਕ ਕਟਾਇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਘਰ ਆਈ ॥
naak kattaae triyaa ghar aaee |

Rani wróciła do domu po obcięciu nosa

ਜੋਰਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਬਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥
jor nripat ko baat sunaaee |

Z obciętym nosem kobieta wróciła do domu.

ਕਾਟ ਨਾਕ ਸਿਵ ਭੋਜਨ ਚਰਾਯੋ ॥
kaatt naak siv bhojan charaayo |

Że odciąłem nos i ofiarowałem go (jako pożywienie) Śiwie.

ਸੋ ਨਹਿ ਲਗ੍ਯੋ ਰੁਦ੍ਰ ਯੌ ਭਾਯੋ ॥੧੦॥
so neh lagayo rudr yau bhaayo |10|

Powiedziała Radży, że: „Obcięłam sobie nos, żeby przedstawić to (Panie) Śiwie, ponieważ ogromnie to zadowoliło (Pana) Śiwę”.

ਪੁਨ ਸਿਵਜੂ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੋ ॥
pun sivajoo yau bachan uchaaro |

Wtedy Śiwa wypowiedział te słowa

ਚੋਰ ਬਕ੍ਰ ਮੈ ਨਾਕ ਤਿਹਾਰੋ ॥
chor bakr mai naak tihaaro |

„Ale Śiwa Dżi przemówił w ten sposób: „Twój nos został włożony w usta złodzieja”.