Sri Dasam Granth

Strona - 458


ਸ੍ਰੋਨਤ ਕੀ ਸਰਤਾ ਤਹਾ ਚਲੀ ਮਹਾ ਅਰਿਰਾਇ ॥
sronat kee sarataa tahaa chalee mahaa ariraae |

Płynie tam rzeka krwi, czyniąc wiele hałasu

ਮੇਦ ਮਾਸ ਮਜਿਯਾ ਬਹੁਤ ਬੈਤਰੁਨੀ ਕੇ ਭਾਇ ॥੧੬੦੭॥
med maas majiyaa bahut baitarunee ke bhaae |1607|

Strumień krwi płynął tam w powodzi i wyglądał jak strumień ciała i jutra Vaitarni. 1607.

ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |

KABIT

ਮਚਿਯੋ ਰਨ ਦਾਰੁਨ ਦਿਲਾਵਰ ਦਲੇਲ ਖਾ ਸਿਚਾਨਨ ਕੀ ਭਾਤਿ ਰਨ ਭੂਮਿ ਝਟਪਟੀ ਸੀ ॥
machiyo ran daarun dilaavar dalel khaa sichaanan kee bhaat ran bhoom jhattapattee see |

Rozpoczęła się straszliwa wojna i Dilawar Khan, Dalel Khan itd. szybko dołączyli do wojny niczym sokół

ਹਟੀ ਨ ਨਿਪਟ ਖਟਪਟੀ ਸੁਭਟਨ ਹੂੰ ਕੀ ਆਨਨ ਕੀ ਆਭਾ ਤਾ ਕੀ ਲਾਗੈ ਨੈਕੁ ਲਟੀ ਸੀ ॥
hattee na nipatt khattapattee subhattan hoon kee aanan kee aabhaa taa kee laagai naik lattee see |

Ci w pełni wytrwali wojownicy zajmują się zniszczeniem, a ich chwała wydaje się urzekająca

ਭੂਪਤਿ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਪਾਨਿ ਤਾਨਿ ਅਭਿਮਾਨ ਕੈ ਸੰਘਾਰੀ ਸੈਨ ਬਚੀ ਫੂਟੀ ਫਟੀ ਸੀ ॥
bhoopat sanbhaar kai kripaan paan taan abhimaan kai sanghaaree sain bachee foottee fattee see |

Król także trzyma swój miecz

ਕਹੂੰ ਬਾਜ ਮਾਰੇ ਕਹੂੰ ਗਿਰੇ ਗਜ ਭਾਰੇ ਭਾਰੇ ਭੂਪ ਮਾਨੋ ਕਰੀ ਭਟ ਕਟੀ ਬਨ ਕਟੀ ਸੀ ॥੧੬੦੮॥
kahoon baaj maare kahoon gire gaj bhaare bhaare bhoop maano karee bhatt kattee ban kattee see |1608|

Dumnie miażdżyli i niszczyli słonie, wojownicy zostali wycięci przez króla jak drzewa wycięte i wrzucone do lasu. 1608.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਤਬ ਖੜਗ ਗਹਿ ਅਤਿ ਚਿਤਿ ਕੋਪ ਬਢਾਇ ॥
kharrag singh tab kharrag geh at chit kop badtaae |

tym czasie Kharag Singh chwycił miecz i zwiększył gniew w Chit

ਸੈਨ ਮਲੇਛਨ ਕੀ ਹਨੀ ਜਮਪੁਰਿ ਦਈ ਪਠਾਇ ॥੧੬੦੯॥
sain malechhan kee hanee jamapur dee patthaae |1609|

Wtedy Kharag Singh trzymając swój miecz w gniewie, wysłał armię maleshhów do siedziby Yama. 1609.

ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |

SORTHA

ਦੋਇ ਛੂਹਨੀ ਸੈਨ ਜਬ ਮਲੇਛ ਕੀ ਨ੍ਰਿਪ ਹਨੀ ॥
doe chhoohanee sain jab malechh kee nrip hanee |

Kiedy król (Kharag Singh) zabił dwie niedotykalne armie Malechów

ਅਉਰ ਸੁਭਟ ਜੇ ਐਨਿ ਚਲੇ ਨਾਮ ਕਬਿ ਦੇਤ ਕਹਿ ॥੧੬੧੦॥
aaur subhatt je aain chale naam kab det keh |1610|

Kiedy król zniszczył dwie niezwykle duże jednostki armii Malechhów, wówczas pozostali wojownicy, którzy maszerowali naprzód na wojnę, ich imiona brzmią tak, 1610

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਭੀਮ ਗਦਾ ਕਰਿ ਭੀਮ ਲੀਏ ਇਖੁਧੀ ਕਟਿ ਸੋ ਕਸਿ ਪਾਰਥ ਧਾਯੋ ॥
bheem gadaa kar bheem lee ikhudhee katt so kas paarath dhaayo |

Bhima biorąc maczugę, a Arjuna zaciskając pas kołczanem, pomaszerował do przodu

ਰਾਇ ਜੁਧਿਸਟਰ ਲੈ ਧਨੁ ਹਾਥਿ ਚਲਿਯੋ ਚਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਬਢਾਯੋ ॥
raae judhisattar lai dhan haath chaliyo chit mai at krodh badtaayo |

Yudhisztar niósł w rękach swój łuk i strzały

ਭ੍ਰਾਤ ਬਲੀ ਦੋਊ ਸਾਥ ਲੀਏ ਦਲੁ ਜੇਤਕ ਸੰਗ ਹੁਤੋ ਸੁ ਬੁਲਾਯੋ ॥
bhraat balee doaoo saath lee dal jetak sang huto su bulaayo |

Wziął ze sobą dwóch silnych braci i powołał także (jego także) tyle armii, ile miał.

ਐਸੇ ਭਿਰੇ ਬ੍ਰਿਤਰਾਸੁਰ ਸਿਉ ਮਘਵਾ ਰਿਸਿ ਕੈ ਜਿਮ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥੧੬੧੧॥
aaise bhire britaraasur siau maghavaa ris kai jim judh machaayo |1611|

Zabrał ze sobą zarówno braci, jak i armię i rozpoczął walkę niczym Indra z Vratasurą.1611.

ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |

SORTHA

ਮਨ ਮਹਿ ਕੋਪ ਬਢਾਇ ਸੁਭਟਨ ਸਭੈ ਸੁਨਾਇ ਕੈ ॥
man meh kop badtaae subhattan sabhai sunaae kai |

Wzbudzając gniew w umyśle i mówiąc o tym wszystkim wojownikom

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਸਮੁਹਾਇ ਬਚਨ ਕਹਤ ਭਯੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸਿਉ ॥੧੬੧੨॥
kharrag singh samuhaae bachan kahat bhayo krisan siau |1612|

Rozwścieczony Kharag Singh udał się przed Krysznę i przemówił tak, aby słyszeli go wszyscy wojownicy. 1612.

ਖੜਗੇਸ ਬਾਚ ਸਭਨ ਭਟਨ ਸੋ ॥
kharrages baach sabhan bhattan so |

Przemówienie Kharaga Singha skierowane do wszystkich wojowników:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਪਸਚਿਮ ਸੂਰ ਚੜੈ ਕਬਹੂ ਅਰੁ ਗੰਗ ਬਹੀ ਉਲਟੀ ਜੀਅ ਆਵੈ ॥
pasachim soor charrai kabahoo ar gang bahee ulattee jeea aavai |

„Nawet jeśli słońce wzejdzie na zachodzie, a Ganges popłynie wbrew swemu biegowi

ਜੇਠ ਕੇ ਮਾਸ ਤੁਖਾਰ ਪਰੇ ਬਨ ਅਉਰ ਬਸੰਤ ਸਮੀਰ ਜਰਾਵੈ ॥
jetth ke maas tukhaar pare ban aaur basant sameer jaraavai |

Nawet jeśli w miesiącu Jyeshth pada śnieg, a wiosenny wiatr daje upał

ਲੋਕ ਹਲੈ ਧਰੂਅ ਕੋ ਜਲ ਕੋ ਥਲੁ ਹੁਇ ਥਲ ਕੋ ਕਬਹੂੰ ਜਲ ਜਾਵੈ ॥
lok halai dharooa ko jal ko thal hue thal ko kabahoon jal jaavai |

Niech bieguny się poruszą, niech ziemia zastąpi wodę, niech woda zastąpi ziemię;

ਕੰਚਨ ਕੋ ਨਗੁ ਪੰਖਨ ਧਾਰਿ ਉਡੈ ਖੜਗੇਸ ਨ ਪੀਠ ਦਿਖਾਵੈ ॥੧੬੧੩॥
kanchan ko nag pankhan dhaar uddai kharrages na peetth dikhaavai |1613|

„Nawet jeśli stabilna gwiazda polarna się poruszy i jeśli wody zamienią się w równinę, a równina w wody i jeśli góra Sumeru pofrunie na skrzydłach, Kharag Singh nigdy nie wróci z areny wojny. 1613.

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਧਨੁ ਕੋ ਗਹਿ ਕੈ ਲਹਿ ਕੈ ਚਹਿ ਕੈ ਬਹੁ ਬੀਰ ਕਟੇ ॥
yau keh kai dhan ko geh kai leh kai cheh kai bahu beer katte |

Mówiąc to i chwytając za łuk, w rozkosznym nastroju posiekał wielu wojowników

ਇਕ ਧਾਇ ਪਰੈ ਪੁਨਿ ਸਾਮੁਹਿ ਹ੍ਵੈ ਇਕ ਭਾਜਿ ਗਏ ਇਕ ਸੂਰ ਲਟੇ ॥
eik dhaae parai pun saamuhi hvai ik bhaaj ge ik soor latte |

Niektórzy wojownicy wyszli przed niego, aby walczyć, niektórzy uciekli, niektórzy wojownicy upadli na ziemię

ਬਲਬੰਡ ਘਨੇ ਛਿਤ ਪੈ ਪਟਕੇ ਭਟ ਐਸੀ ਦਸਾ ਬਹੁ ਹੇਰਿ ਹਟੇ ॥
balabandd ghane chhit pai pattake bhatt aaisee dasaa bahu her hatte |

Powalił wielu wojowników na ziemię i widząc taki spektakl wojny, wielu wojowników zawróciło.

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਆਹਵ ਮੈ ਸੁ ਰਹੇ ਕੇਊ ਬੀਰ ਫਟੇ ਈ ਫਟੇ ॥੧੬੧੪॥
kab sayaam bhanai tih aahav mai su rahe keaoo beer fatte ee fatte |1614|

Poeta mówi, że wojownicy, którzy byli tam na polu bitwy, odnieśli przynajmniej jakieś obrażenia. 1614.

ਧਨੁ ਪਾਰਥ ਕੋ ਤਿਹ ਕਾਟਿ ਦਯੋ ਪੁਨਿ ਕਾਟਿ ਕੈ ਭੀਮ ਗਦਾ ਊ ਗਿਰਾਈ ॥
dhan paarath ko tih kaatt dayo pun kaatt kai bheem gadaa aoo giraaee |

Sprawił, że upadł łuk Ardżuny i maczuga Bhima

ਭੂਪਤਿ ਕੀ ਕਰਵਾਰ ਕਟੀ ਕਹੂੰ ਜਾਇ ਪਰੀ ਕਛੁ ਜਾਨਿ ਨ ਜਾਈ ॥
bhoopat kee karavaar kattee kahoon jaae paree kachh jaan na jaaee |

Miecz samego króla został przecięty i nie wiadomo było, gdzie upadł

ਭ੍ਰਾਤ ਦੋਊ ਅਰੁ ਸੈਨ ਘਨੀ ਅਤਿ ਰੋਸ ਭਰੀ ਨ੍ਰਿਪ ਊਪਰ ਧਾਈ ॥
bhraat doaoo ar sain ghanee at ros bharee nrip aoopar dhaaee |

Dwaj bracia króla Yudhiszthary i duża armia są wściekli i atakują Kharaga Singha.

ਭੂਪਤਿ ਬਾਨ ਹਨੈ ਤਿਹ ਕਉ ਤਨ ਫੋਰਿ ਦਈ ਉਹ ਓਰਿ ਦਿਖਾਈ ॥੧੬੧੫॥
bhoopat baan hanai tih kau tan for dee uh or dikhaaee |1615|

Niezliczeni Arjuna i Bhima rzucili się na króla, który swoimi głośno brzmiącymi strzałami przebił ciała wszystkich. 1615.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਸੈਨ ਅਛੂਹਨਿ ਤੁਰਤ ਹੀ ਦੀਨੀ ਤਿਨਹਿ ਸੰਘਾਰਿ ॥
sain achhoohan turat hee deenee tineh sanghaar |

Natychmiast zabił (nie)nietykalną armię

ਪੁਨਿ ਰਿਸਿ ਸਿਉ ਧਾਵਤ ਭਯੋ ਅਪੁਨੇ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ॥੧੬੧੬॥
pun ris siau dhaavat bhayo apune sasatr sanbhaar |1616|

Król natychmiast zabił jedną dużą dywizję wojskową, a następnie w swojej wściekłości, trzymając broń, rzucił się na wroga. 1616.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਏਕ ਚਟਾਕ ਚਪੇਟ ਹਨੈ ਇਕ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਕਰਵਾਰ ਸੰਘਾਰੈ ॥
ek chattaak chapett hanai ik lai kar mai karavaar sanghaarai |

Zabił niektórych wojowników inną bronią, a niektórych, biorąc miecz w rękę

ਏਕਨ ਕੇ ਉਰ ਫਾਰਿ ਕਟਾਰਨ ਕੇਸਨ ਤੇ ਗਹਿ ਏਕ ਪਛਾਰੈ ॥
ekan ke ur faar kattaaran kesan te geh ek pachhaarai |

Niektórym rozdzierał serca swoim mieczem, a wielu powalał, chwytając ich za włosy

ਏਕ ਚਲਾਇ ਦਏ ਦਸਹੂੰ ਦਿਸ ਏਕ ਡਰੇ ਮਰ ਗੇ ਬਿਨੁ ਮਾਰੈ ॥
ek chalaae de dasahoon dis ek ddare mar ge bin maarai |

Rzucił i rozproszył niektóre we wszystkich dziesięciu kierunkach, a niektóre umarły po prostu ze strachu

ਪੈਦਲੁ ਕੋ ਦਲੁ ਮਾਰ ਦਯੋ ਦੁਹ ਹਾਥਨ ਹਾਥੀਨ ਦਾਤ ਉਖਾਰੈ ॥੧੬੧੭॥
paidal ko dal maar dayo duh haathan haatheen daat ukhaarai |1617|

Zabił zgromadzenia pieszych żołnierzy i obiema rękami wyrwał kły słoniom. 1617.

ਪਾਰਥ ਆਨਿ ਕਮਾਨ ਗਹੀ ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਇਕ ਬਾਨ ਲਗਾਯੋ ॥
paarath aan kamaan gahee tih bhoopat ko ik baan lagaayo |

Przyszedł Arjan, wziął łuk i wystrzelił strzałę w stronę króla.

ਲਾਗਤ ਹੀ ਅਵਸਾਨ ਗੁਮਾਨ ਗਯੋ ਖੜਗੇਸ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥
laagat hee avasaan gumaan gayo kharrages mahaa dukh paayo |

Trzymając łuk, Arjuna wypuścił w stronę króla jedną strzałę, której cios zniszczył dumę króla, a on doznał ogromnej udręki

ਪਉਰਖ ਪੇਖ ਕੈ ਜੀ ਹਰਿਖਿਓ ਬਲ ਟੇਰ ਨਰੇਸ ਸੁ ਐਸ ਸੁਨਾਯੋ ॥
paurakh pekh kai jee harikhio bal tter nares su aais sunaayo |

Widząc odwagę (Arjana) (Kharag Singh) był zachwycony w swoim sercu i donośnym głosem król powiedział to

ਧੰਨ ਪਿਤਾ ਧੰਨ ਵੇ ਜਨਨੀ ਜੁ ਧਨੰਜੈ ਨਾਮ ਜਿਨੋ ਸੁਤ ਜਾਯੋ ॥੧੬੧੮॥
dhan pitaa dhan ve jananee ju dhananjai naam jino sut jaayo |1618|

Widząc odwagę Ardżuny, serce króla ucieszyło się i powiedział w zasięgu słuchu: „Brawo patentom Ardżuny, który go urodził”.

ਖੜਗੇਸ ਬਾਚ ਪਾਰਥ ਸੋ ॥
kharrages baach paarath so |

Przemówienie Kharaga Singha skierowane do Ardżuny: